Kind weinig interesse in sport/ moet jouw kind verplicht op een sport?

Kinderen hoefden en hoeven hiet niet verplicht op een sport. Ik ben zelf ook geen sporter, wat niet wil zeggen dat ik niet beweeg.
Hier en daar een proefles kan natuurlijk altijd. Maar ik zou in elk geval eens gaan kijken bij scouting, dat is vaak leuk voor kinderen die niet direct dol op competitiesport zijn. En als het een bioloogje in de dop is: de jeugdbond voor natuurstudie bestaat ook nog steeds. Maar zo te zien pas toegankelijk vanaf 11 jaar. Heb het mijn zoon wel eens voorgesteld, maar die was niet geïnteresseerd. 
O ja, wat mijn beide kinderen leuk vonden, ook mijn zoon die niet zo'n sporter is: freerunning. 

Vrijevlinder schreef op 07-12-2022 om 21:51:

[..]

Wat vreselijk, zeg. En wat fanatiek. Arme kinderen, om zo gedwongen te worden tot sport.

Met sport op zich is niets mis, maar zoals jullie er mee omgaan klinkt erg dwingend. Lijkt of zit je in het leger ofzo.

In onze omgeving zijn wij niet fanatiek maar juist relaxed qua sport.  Ha, het leger, nee, de krijgsmacht wil ons niet.

Waarom minimaal 2x per week: omdat de beweegnorm voor kinderen behoorlijk hoog ligt: minimaal 1 uur per dag matig tot zwaar intensieve beweging. En minimaal 3x per week spier- en botverstevigende beweging. Dat halen maar weinig kinderen.

https://www.gezondheidsraad.nl/documenten/adviezen/2017/08/22/beweegrichtlijnen-2017

Onderste document in deze link.

Het is voor ons onderdeel van gezond opgroeien en gezond ouder worden. Net als gezond eten.  Kan ook komen door de ernstige gezondheidsproblemen van mijn ex waarbij de nadruk op gezondheid leven om daarmee de achteruitgang te vertragen ook echt door alle behandelend artsen benadrukt wordt en dat ook werkt. 

Nee, absoluut niet verplicht. Kinderen moeten al zo veel.

Als ik kinderen had gehad, had ik ze zeker verplicht op een sport te gaan. Ze zouden dan wel zelf mogen kiezen welke, maar voor mij is voldoende bewegen vanaf vroege leeftijd integreren in het leven een belangrijke waarde om mee te geven in de opvoeding. Niet vanwege prestaties oid, maar om gewoon te voldoen aan de beweeggronden voor goede gezondheid. Het is net als gezond eten wat mij betreft een van de basisbehoeftes.

En ik heb het zelf erg gemist. Ik hou ook niet van sporten, maar met wat dwang van mijn ouders had ik vast iets gevonden wat wel bij mij paste. Die dwang heb ik nooit gekregen en ik vind sporten helaas nog steeds een crime. Al doe ik het wel vanuit gezondheidsoverwegingen. 

Verder is muziek bij ons erg belangrijk. Partner en ik zijn beiden professioneel muzikant geweest en hadden ons kind naast sport ook op een instrument naar keuze gezet.  

Ik vind juist dat kinderen tegenwoordig helemaal niet veel meer moeten, maar alleen nog maar mogen. Terwijl ik denk dat het als ouder je taak is ze mee te geven wat jij belangrijk vindt om ze voor te bereiden op een prettige toekomst als volwassene. Daar hoort m.i. wel af en toe wat verplichten bij. 

Maar goed, ik heb nooit kinderen gekregen dus het is wel wat makkelijk praten. 

ik zou zeggen,  honoreer zijn eigen voorstellen. Fietst/loopt hij naar school,  hebben ze daar gym? Doen jullie in het weekend aan  activiteiten  met beweging? Wat zijn zijn  eigen (denk)voorstellen?
En na basisschool: de denkers fietsen hier al bijna 12 jaar elke dag naar middelbare school en daarna naar uni.  Enkele reis tussen 19 en 25 km. Op gewone fiets. Beweging genoeg

Wij vinden buitenschoolse clubjes wel belangrijk, vooral voor de sociale contacten met leeftijdsgenootjes die dochter thuis niet heeft. En omdat sporten gezond is. Ik weet niet of ik het zou verplichten, maar zeker wel stimuleren.
Dochter zit vanaf haar vierde bij jong nederland. Daar doen ze van alles wat. In de lente en zomer veel spellen buiten, in de winter spelletjes of film (het is in de avond), knutselen, maar ook spelletjes binnen (ren je rot of zo).
Daarnaast doet ze nog turnen (2x twee uur) en atletiek (1x een uur) en ze speelt veel buiten. Voor de zomer ook nog een uur zwemles per week.
Maar goed, ze is sportief en het is nooit een issue geweest, ze gaat overal met plezier heen.

Ik zou vooral voldoende beweging belangrijk vinden. Dus zoveel mogelijk op de fiets of lopend overal heen, regelmatig een wandeling maken etc. 

En waarom mag hij niet gewoon zichzelf zijn? Kennelijk is dat "denken" gewoon een deel van hem.

En dammen is ... een denk-sport  .

Ik zou kind dus helemaal nergens toe dwingen. En blij zijn dat hij blijkbaar wel hobby's heeft of zich amuseert, ook al is dat misschien niet op de manier dat jij je zelf amuseert.

Elke week maar weer een kind dat er geen / nauwelijks zin in heeft naar een hobby of sport slepen die dan ook nog geld kost zou mijn ding niet zijn.

Af en toe een vriendje laten uitnodigen en zorgen dat er een bal in de tuin ligt?

Geen verplichting. ik stimuleer ze wel om sport en muziek uit te proberen (kennismaking cursussen en dergelijke) maar ze mogen het zelf beslissen. 
De oudste kinderen hebben verschillende dingen uitgeprobeerd. Mijn oudste zoon heeft een handicap waardoor hij weinig sporten kan maar wel elke week fysiotherapie heeft. Dat is dus wel een verplichting helaas. Daarnaast zit hij op paardrijden. Hij houdt ook van zeilen (maar daar krijg je ook niet zoveel beweging bij natuurlijk.) Muziek is een grote hobby van hem (cello en piano.)
Oudste dochter zit op paardrijden en scouting en doet graag aan skateboarden en fietscrossen (niet in club verband.)  Heeft ook op basketbal en softbal gezeten en gitaar les gehad.
Pleegzoon zit op scouting en paardrijden. 

De jongste twee kinderen zitten op zwemles, kinder club van de kerk, en zijn net begonnen met piano les. Zij gaan vast nog wel wat andere dingen uitproberen de komende jaren. Of niks natuurlijk, dat kan (en mag) ook.

Je kan ook best veel bewegen zonder gelijk op een sport te gaan: buiten spelen, wandelen, zwemmen, skaten... 

misschien is ivn iets wat hij wel wil? Is geen sport. Hier gaan ze dan 1 keer per maand iets doen in de natuur. Insecten zoeken, paddenstoelen bekijken, naar de bossen, uilenballen uitpluizen enz. 

Hier is zwemles verplicht. Verder remmen wij dochter af. Ze wil overal wel bij. Ze doet nu 3 dingen. Vind ik eigenlijk wel veel maar aan de andere kant hebben kinderen die bij voetbal zitten sowieso al 3 keer in de week een activiteit

Ingewikkeld hoor. Kind is zelf hartstikke sportief en enthousiast over alles, dus die moet ik vooral afremmen. 
Ze wilde ook zelf op muziekles en dat heb ik de eerste jaren wel een beetje gepusht om door te zetten aka: op muziekles betekent dagelijks oefenen en daar zit ik achteraan. Op de cruciale momenten wel gevraagd of ze wilde stoppen of doorgaan en dat was steeds het 2e. Nu vindt ze het leuk. 

Bewegen hoeft niet meteen sporten te zijn. Wandelen vind ik zelfs beter dan hardlopen. Wij leenden vaak de buur(t)hond voor een wandeling, of we gingen naar het bos verderop om te wandelen. Ook hebben we veel gewandeld in de dierentuin. Toen ze groter werden, gingen ze wel op een sport. 

Mijn kinderen hebben best veel gesport, kan bijna niet anders als je moeder sportles geeft en mijn vriend trouwens ook. Bij gebrek aan oppas moest ik ze nog wel eens meenemen naar mijn lessen en dan deden ze niet altijd mee, maar ze konden het wel bekijken natuurlijk.
Ze hebben veel geprobeerd: roeien, aikido, hockey, yoga, ballet, boogschieten, paardrijden. Tot hun 18e zo’n beetje, toen wilden ze niet meer. Dat vind ik heel jammer, want ik zie ze hun houding verpesten met de hele dag naar telefoon- en computerschermen kijken. Soms wil mijn ene dochter nog mee paardrijden in het bos maar dat houdt ook al een beetje op. Jammer. 
Van jongs af aan deden we in de avond altijd samen wat yoga houdingen en ademoefeningen, naast het geijkte tanden poetsen, boekje voorlezen en even samen ons lichaam ontspannen, hoorde bij het bedritueel. Daarover heb ik later de meeste klachten over gehad van ze, dat ze eerst mee moesten doen voordat ik eindelijk eens ging voorlezen. Dus toch dwang toegepast  toch vragen ze nog regelmatig hoe een houding ook alweer gaat.

Vroeger wilde ik graag op gymnastiek. Daar was geen geld voor, dus helaas... 
Mijn kinderen zitten op judo. Oudste zegt af en toe dat ze geen zin heeft, maar ze doet tijdens de lessen goed mee en heeft een nieuw maatje gevonden, dus we kijken het nog even aan. Daarnaast natuurlijk zwemlessen. Ik zou ze graag een muziekinstrument willen laten spelen, maar eerst zwemles klaar, anders heb ik geen uurtje vrij meer over.

Temet schreef op 07-12-2022 om 22:31:

O ja, wat mijn beide kinderen leuk vonden, ook mijn zoon die niet zo'n sporter is: freerunning.

Hier dus ook een zoon die niet gek is op sporten in de zin van competitiesport. Hij wilde ook graag op freerunning maar dat is in de regio moeilijk te vinden ja eerst een half uur met auto (files niet meegerekend) dat doen we dus niet. Wat ze wel hebben (en dat doet zo''n nu) een soort van adventure sport, dat is zeg maar wat bij het grote publiek bekend staat als mudrunnen. Dus door de natuur rennen en daar obstakels overwinnen, touwen, boomstammen, slootjes, banden en ga zo maar door. Op dit moment doen ze het op een ingericht terrein met verlichting maar zodra het weer langer licht is gaan ze het natuurgebied weer in waar vele obstakels zijn geplaatst. En in tegenstelling tot het agressief overkomenden gegil van de voetbal- en hockeyvelden in de buurt komt hier veel gelach van het terrein af.