Kind weinig interesse in sport/ moet jouw kind verplicht op een sport?
Hoe denken jullie erover, moet jouw kind op een sport of andere activiteit (muziek, andere hobby)?
Mijn zoon is 8 , een denker en zit heel erg “in zijn hoofd “en buiten recreatief zwemmen, fietsen, dammen, Lego en lezen ( informatieve boeken) heeft hij geen activiteiten waarvoor hij veel hoeft te bewegen.
Hij komt wel aan z’n benodigde buiten-zijn tijd maar ook dan staat hij stil/zit op z’n knieën te zoeken naar insecten etc, of ziet bijzondere wolken (?) dus ik maak me wel zorgen of hij voor z’n leeftijd voldoende beweging krijgt.
Hoe kan ik hem helpen , ik wil hem niet pushen (werkt averechts en houd ik zelf niet van) maar als hij zelf met iets komt is het iets waar hij weer z’n hoofd heel erg bij moet gebruiken en ik gun hem zo dat ie ook eens kan ontspannen door niet te hoeven nadenken.
Nee niet verplicht op een sport om de simpele reden dat niet iedereen sportief is en dat leuk vindt. Opdringen vind ik geen goede zaak; bewegen is absoluut belangrijk maar dat kan op meer manieren. Bovendien vind ik geestelijke gezondheid net zo belangrijk; als je elke week met tegenzin ergens heen moet is dat ook niet goed voor je.
Wel gestimuleerd om " iets" te doen en alle kinderen hebben wel op clubjes gezeten waarbij scouting het meest favoriet was/ is.
Ik vind het heel belangrijk dat ze als kind een goede basis leggen met leren bewegen en trainen van veel verschillende spieren. Daar kun je later alleen maar profijt van hebben.
Als kind is vrijwel alles nog aan te leren. Als je op latere leeftijd geen basis hebt wordt het toch lastig.
MeganRapinoe schreef op 07-12-2022 om 23:03:
Ik vind juist dat kinderen tegenwoordig helemaal niet veel meer moeten, maar alleen nog maar mogen. Terwijl ik denk dat het als ouder je taak is ze mee te geven wat jij belangrijk vindt om ze voor te bereiden op een prettige toekomst als volwassene. Daar hoort m.i. wel af en toe wat verplichten bij.
Maar goed, ik heb nooit kinderen gekregen dus het is wel wat makkelijk praten.
Dan heb je echt een verkeerd beeld, want de kinderen moeten juist veel tegenwoordig. Je hebt zelf geen kinderen dus ook niet realistisch hierin.
Gingergirl schreef op 08-12-2022 om 08:15:
[..]
Dan heb je echt een verkeerd beeld, want de kinderen moeten juist veel tegenwoordig. Je hebt zelf geen kinderen dus ook niet realistisch hierin.
Ja die was te verwachten natuurlijk. Toch heb ik weliswaar geen kinderen,maar wel ogen en oren, en veel kinderen en opvoeders in mijn omgeving. En ik denk dat het subjectief is. Qua opvoeding zie je dat de trend tegenwoordig echt meer is om het kind kind te laten zijn en te volgen waar zijn of haar natuurlijke interesse ligt. Opvoeding is in de afgelopen decennia over het algemeen minder dwingend geworden. Met al zijn goede en minder goede kanten.
En ik denk dat het uitmaakt wat je visie op opvoeding is. Wil je het kind vooral laten zijn wie hij is en daarin ondersteunen, of wil je vooral zijn rugtas vullen met gereedschap voor de toekomst? Dit is niet het een of ander, maar meer een schaal en iedere ouder kiest daarop zijn eigen punt.
Qua school ligt er waarschijnlijk wel meer druk, omdat er meer meetmomenten zijn.
Wat zijn volgens jou die meer verplichtingen?
Gingergirl schreef op 08-12-2022 om 08:15:
[..]
Dan heb je echt een verkeerd beeld, want de kinderen moeten juist veel tegenwoordig. Je hebt zelf geen kinderen dus ook niet realistisch hierin.
Nou, er zijn ook genoeg ouders met een verkeerd beeld die hun kinderen van alles opleggen waar ze een zogenaamd prettige toekomst mee krijgen.
Wat mijzelf betreft: sport is gewoon helemaal niet leuk, en teamsport is eigenlijk nog erger. Ik hoefde gelukkig niet te sporten als kind, maar ik was en ben gezegend met een danstalent waar ik mijn hele leven al veel plezier én lichaamsbeweging van heb.
Op school heb je gymlessen, je loopt en gaat op de fiets. Het is niet zo dat het kind van TO nou helemaal niet beweegt toch?
Ik heb het wel altijd gezien als normaal om op een sport te zitten en klasgenoten sportten ook allemaal, dus het was logisch dat de kinderen op een sport gingen. Ook omdat mijn man en ik allebei sportten, het hoorde erbij.
Maar toen bleek dat onze kinderen helemaal niet zo sportief waren in groepsverband, hebben we ze nooit gepusht. Ze mochten altijd iets proberen, maar er ook weer af als ze niet meer wilden. Zo hebben ze perioden wel gesport en soms hele tijden niet. Wel heb ik altijd gezegd dat ze dan wel zelf genoeg moesten bewegen en deden we dat zelf ook met de kinderen. Dus niet alleen zeggen dat ze iets moesten gaan doen, maar een bal pakken en samen buiten iets gaan doen, een parcours maken in de tuin met rennen, koprollen, klimmen, samen op de trampoline of met hen naar een klimbos of schaatsen of zo.
Mijn oudste zit nu weer op dansen en de jongste heeft nu alleen zangles, maar die fietst gelukkig wel 20 km op een dag en houdt ook van dansen. Dat doet ze dan gewoon thuis, soms doen ze dat ook samen.
EmmaT schreef op 08-12-2022 om 08:33:
[..]
Nou, er zijn ook genoeg ouders met een verkeerd beeld die hun kinderen van alles opleggen waar ze een zogenaamd prettige toekomst mee krijgen.
Wat mijzelf betreft: sport is gewoon helemaal niet leuk, en teamsport is eigenlijk nog erger. Ik hoefde gelukkig niet te sporten als kind, maar ik was en ben gezegend met een danstalent waar ik mijn hele leven al veel plezier én lichaamsbeweging van heb.
Op school heb je gymlessen, je loopt en gaat op de fiets. Het is niet zo dat het kind van TO nou helemaal niet beweegt toch?
Precies! Kijk, natuurlijk stuur je, je kind met het oog op de toekomst. En sturen is anders dan opleggen/ verplichten.
Mijn kinderen hebben bij diverse sporten proefgedraaid om eens te kijken of ze het leuk vonden. Maar of ze daadwerkelijk lid wilde worden mochten ze zelf weten aangezien het kind degene is die het moet doen.
Ik moest zelf verplicht sporten vroeger, heb diverse sporten gedaan maar vond het echt helemaal niks, zag er elke week tegen op en vond het totaal niet leuk. Heeft voor mijn toekomst ook niet geholpen want ik heb er een nog grotere hekel aan gekregen dan ik al had. 
Bewegen kan op zoveel manieren.
Valeria schreef op 08-12-2022 om 08:09:
Ik vind het heel belangrijk dat ze als kind een goede basis leggen met leren bewegen en trainen van veel verschillende spieren. Daar kun je later alleen maar profijt van hebben.
Als kind is vrijwel alles nog aan te leren. Als je op latere leeftijd geen basis hebt wordt het toch lastig.
Je kan prima bewegen zonder dat je iets moet leren (juist kinderen zijn daar erg goed in), en als je veel verschillende spieren wilt laten gebruiken lijkt sport me daar niet per se de beste manier voor. Althans, het hangt af van de sport.
Zeker bij jonge kinderen geldt volgens mij dat als je ze in een bos of bij een berg zand loslaat, het met dat bewegen helemaal vanzelf in orde komt. En bij iets oudere kinderen vraag ik me af of dat sporten nou het verschil maakt tussen wel gezond en niet gezond. Veel kinderen bewegen zonder sport ook. Met sport is natuurlijk niks mis als je er lol in hebt, maar tegen heug en meug sporten lijkt me niet per se heel veel meerwaarde hebben. En het idee dat je iets vanzelf leuk gaat vinden als je het maar genoeg doet, klopt ook niet (zie ook: aardrijkskunde, spruitjes).
Mijn bezwaar tegen veel sporten is dat er verplicht competitie bij komt kijken. Je kan niet op voetbal en dan een beetje voor de lol een balletje trappen, nee, je moet wedstrijden doen. En dat is bij veel sporten zo. Niet elk kind zit daar op te wachten.
Omdat je een vraagtken othebt staan achter "ziet bijzondere wolken"
https://wetenschap.infonu.nl/weer/143405-welke-verschillende-soorten-wolken-zijn-er.html
Mijn kinderen hebben op diverse sporten gezeten, zwemmen bij de Reddingsbrigade, kleutergym, dochter even op turnen en daarna op paardrijden, zoon op judo, poosje op boogschieten.. Verder sportieve fietsvakanties.
Ze kwamen regelmatig op een punt, dit is niet leuk meer, dan mochten ze stoppen. Nu zijn ze volwassen, dochter rijdt nu nog paard, zoon schaakt en zit op de hometrainer als hij teveel heeft stilgezeten.
Dus aanbieden wel, maar het moet wel leuk blijven.
Valeria schreef op 08-12-2022 om 08:09:
Ik vind het heel belangrijk dat ze als kind een goede basis leggen met leren bewegen en trainen van veel verschillende spieren. Daar kun je later alleen maar profijt van hebben.
Als kind is vrijwel alles nog aan te leren. Als je op latere leeftijd geen basis hebt wordt het toch lastig.
Ik denk dat heel veel sporten op latere leeftijd prima te leren zijn.
Bij het hockey zie je vaak wel wie is opgegroeid met een stick in zijn hand of wie pas als volwassene begon. Maar genoeg die pas met tennis, boksen oif beginnen op latere leeftijd en dat prima kunnen.
Bij ons is alleen zwemles verplicht en mogen ze maximaal 2 buitenschoolse activiteiten. Onze kleuter zwemt en voetbalt. Peuter tot nu toe allee peuterzwemmen.
Due-scimmie schreef op 08-12-2022 om 09:00:
[..]
Ik denk dat heel veel sporten op latere leeftijd prima te leren zijn.
Bij het hockey zie je vaak wel wie is opgegroeid met een stick in zijn hand of wie pas als volwassene begon. Maar genoeg die pas met tennis, boksen oif beginnen op latere leeftijd en dat prima kunnen.
Bij ons is alleen zwemles verplicht en mogen ze maximaal 2 buitenschoolse activiteiten. Onze kleuter zwemt en voetbalt. Peuter tot nu toe allee peuterzwemmen.
Dit ook inderdaad. Als je op latere leeftijd met die sport begint of het opnieuw oppakt, doe je dat voor de lol. Niet per se om wedstrijden te gaan spelen, maar gewoon omdat het leuk is. Dan maakt het ook niet uit of je het vroeger als kind hebt gedaan of niet.
Monika_Geller schreef op 08-12-2022 om 09:07:
[..]
Dit ook inderdaad. Als je op latere leeftijd met die sport begint of het opnieuw oppakt, doe je dat voor de lol. Niet per se om wedstrijden te gaan spelen, maar gewoon omdat het leuk is. Dan maakt het ook niet uit of je het vroeger als kind hebt gedaan of niet.
Niet altijd. Bij mijn club zijn er ook late starters die wél zin hebben in wedstrijden en die af en toe best gefrustreerd zijn dat ze nooit het niveau zullen halen van iemand die alles als kind geleerd heeft. En daarbij zie je dan ook nog eens verschil tussen late starters die vroeger wel iets anders hebben gedaan en mensen die als kind nooit iets hebben gedaan.
Dat geldt inderdaad niet voor iedere sport en daarvoor hoef je je kind niet te dwingen tot iets specifieks natuurlijk. Maar enige basis is altijd goed.
"Hij komt wel aan z’n benodigde buiten-zijn tijd maar ook dan staat hij stil/zit op z’n knieën te zoeken naar insecten etc, of ziet bijzondere wolken (?) dus ik maak me wel zorgen of hij voor z’n leeftijd voldoende beweging krijgt."
Er zit best wel veel oordeel in met name de vraagteken achter het woordje wolken. Kennelijk vermaakt je zoon zich met dingen waar jij je niks bij voor kunt stellen en keur je het ook nog af, want het is niet voldoende lichamelijke beweging in jouw beleving. Wat moet hij doen volgens jou dan? Rennen? Voetballen? Touwtje springen?
"Hoe kan ik hem helpen , ik wil hem niet pushen (werkt averechts en houd ik zelf niet van) maar als hij zelf met iets komt is het iets waar hij weer z’n hoofd heel erg bij moet gebruiken en ik gun hem zo dat ie ook eens kan ontspannen door niet te hoeven nadenken."
Niet! Wees blij dat je een rustig kind hebt dat een rijke innerlijke belevingswereld en niet een aandacht zuigende ADHD'er! Waarom zou nadenken niet ontspannen kunnen zijn? Waarschijnlijk denkt je zoon veel over dingen die hij leuk en interessant vindt en dat maakt dat je in die tijd niet denkt aan dingen die moeten (ik wel namelijk, ik denk erg veel). Ik vind intensief sporten totaal niet ontspannen, misschien zelfs ongezond gezien de blessures. Mensen die gaan hardlopen om hun hoofd leeg te maken vind ik zelf totaal raar. bij hardlopen kan ik me alleen maar afvragen wanneer deze hel een keer ophoudt; dus ontspannen.....nee.
Het is wel fijn om een clubje te hebben voor sociale contacten buiten school, maar stel je zoon dan iets voor wat bij hem past. Dus een schaak- en damvereniging, scouting (daar wordt ook echt veel bewogen in de vorm van hiken en buitenspellen), of een natuurstudieclub zoals de NJN. Als het buitenschoolse clubje ook nog een paar kilometer fietsen is heeft ie ook alweer wat beweging te pakken.
Mijn, inmiddels volwassen, kinderen moesten ook op een sport. Oudste begon met zwemles en hij stond onverwachts sneller boven aan de wachtlijst dan verwacht en ik vond het uiteindelijk te jong om daarmee te starten met 4,5. Jongste begon met kleuterjudo en pas met 6 jaar zwemles.
Oudste wilde na zwemles op voetbal maar wat een sociaal drama elke keer en toen zijn hele team gesplitst werd omdat er twee vaders trainer wilden zijn en hij bij geen van de twee teams mocht (hij was te slecht en nee het waren geen selectieteams) was ik er klaar mee.
Hij wilde op wielrennen of handbal. De eerste was logistiek niet te doen, de tweede wel. Jongste heeft dat ook nog een poos gedaan. Voordeel was dat er maar 1 of 2 teams per 2 geboortejaren waren dus veel minder gedoe met selectieteams. Je moest gewoon leren omgaan met de mindere of juist veel betere spelers.
Jongste stapte over op korfbal want dat zou helemaal zo sociaal zijn. Nou het was gezellig met de jongens maar de meiden waren nogal ambitieus en rond de 12 zijn jongens en meiden te verschillend in mijn ogen. Na een paar jaar ook gestopt.
Toen ging hij op scouting en oudste ook. Oudste heeft vanaf 17 nog een poos tafeltennis gedaan ook.
Ze moesten 'iets' doen hier niet perse sport. Ik zou het als ik het over mocht doen losser laten overigens.
Ideeën: scouting, toneel, geocachen, of hem gewoon constant op proeflessen laten gaan (mits hij dat wil). Ik zou wel willen dat hij 'iets' doet maar wat dat mag hij zelf kiezen, mag ook muziek, tekenen, of wat dan ook. Gewoon iets waar hij anderen tegenkomt die (hopelijk) dezelfde hobby hebben. Iets buitenschool is wel fijn voor ook dit soort kinderen.
Valeria schreef op 08-12-2022 om 09:21:
[..]
Niet altijd. Bij mijn club zijn er ook late starters die wél zin hebben in wedstrijden en die af en toe best gefrustreerd zijn dat ze nooit het niveau zullen halen van iemand die alles als kind geleerd heeft. En daarbij zie je dan ook nog eens verschil tussen late starters die vroeger wel iets anders hebben gedaan en mensen die als kind nooit iets hebben gedaan.
Dat geldt inderdaad niet voor iedere sport en daarvoor hoef je je kind niet te dwingen tot iets specifieks natuurlijk. Maar enige basis is altijd goed.
Of je bent zoals ik en bent als je er af gaat net zo slecht als toen je begon 😂
Ik moest ook altijd sporten. Ik hield het vol omdat het gezellig was, want het sporten zelf was één grote frustratie. Mijn motorriek is belabberd, ik heb geen ritme gevoel en ook geen ruimtelijk inzicht. Eigenlijk alle capaciteiten die nuttig kunnen zijn bij sporten mis ik 😂 En ja ik heb vanalles geprobeerd, maar van tennis tot trampoline springen, van aerobics tot batminton tot jazdans.
Na mijn 18e dan ook vrij snel gestopt. Ik zat niet meer bij de gezellige groep, omdat de mensen met wie ik lol had goed genoeg waren voor volwassen competitie en ik zelfs beetje de recreatie niet erg geweldig was en daar als achtienjarige tussen de ouders stond. Het hoefde inmiddels niet meer van mijn ouders, maar ik had nog een tijd het gevoel dat ik moest sporten, want gezond, maar toen ik besloot dat los te laten. Dat ik niet meer hoefde te sporten, omdat het vooral één grote frustratie was, was dat een grote opluchting voor mij.
