Kind 4 jaar van school gestuurd
Hey allemaal,
Mijn zoontje is in de zomervakantie 4 geworden. Voorheen ging hij naar de peuterspeelzaal. Helemaal blij dat hij net als zijn grote broer ook nu naar de basisschool ging.
Eerste dag basisschool ben ik gebeld of ik hem kon ophalen. Hij had het erg moeilijk, wilde weglopen, probeerde de juf te slaan en was opstandig.
De volgende dag gelijk gesprek gehad met de intern begeleider en besproken rustig op te bouwen met hem door kortere dagen. Natuurlijk ook erg geschrokken wat er was gebeurd maar dacht misschien de spanning?
De week daarna is het misgegaan bij het buitenspelen. Hij ging met zand gooien en uiteindelijk een juf geslagen. Weer gebeld en nu gesprek met de schoolmaatschappelijk werkster. Geen idee waar dit gedrag vandaan komt aangezien hij dit nog nooit gedaan heeft. Ook hoorde we vaker dat hij kindjes ging slaan uit het niets.
We hebben een stickerkaart gemaakt en elke dag gepraat over dingen die beter konden op school en welke dingen leuk waren. Een sticker kreeg hij als het goed ging op school.
Helaas mocht dit ook niet helpen. Gisteren weer gebeld dat het uit de hand liep. Kindjes geslagen een juf gebeten.
Vandaag gesprek op school dat hij helaas niet meer mag terugkomen omdat het zwart voor zijn ogen wordt en dat ze dan geen idee hebben hoe ze met hem om moeten gaan. Nu willen ze iemand erbij halen die hem "schaduwd" zodat als het misgaat deze persoon kan ingrijpen en hem kan helpen. Ook willen ze hem laten testen. Hier krijg ik meer informatie over morgen.
Ik schrik enorm wat er met mijn kind is gebeurd de afgelopen 4 weken. Hij is echt wel een temperamentvol mannetje, laat niet over hem heenlopen en is echt niet altijd de liefst maar in bovenstaande herken ik hem totaal niet. Helemaal niet naar de leraren toe. Ik zelf dacht dat het misschien toch teveel is. Ook bij het wegbrengen wordt hij boos en wilt hij niet waardoor hij met hoge emotie de klas al ingaat en dus al 3-0 achterstaar. Daarnaast gaat hij pas 4 weken. Ik wilde voortstellen om hem 2 a 3 halve dagen te laten gaan en heeeeel langzaam opbouwen bij goed gedrag. Maar school was duidelijk dat hij voorlopig niet welkom is. Pas al hij getest is en zo een "schaduw" persoon komt. Wel is daar een wachtlijst voor wat een jaar kan duren.
Ik ben ten einde raad en heb geen idee waarin ik terecht ben gekomen. Iets wat zo een leuke tijd had moeten zijn voor hem is het gewoon niet. Er zit hem duidelijk iets dwars en ik vind het moeilijk hoe wij hem thuis moeten helpen en begeleiden. Vind het ook heel lastig te beseffen dat je een kind van 4 jaar die net 4 weken school heeft gehad van school haalt.
Wil ook wel gezegd hebben dat ik zijn gedrag ook echt niet normaal vind en dat we dit zeker niet accepteren. Wel staan wij achter ons kind en doen we alles eraan om te zorgen dat hij een leuke schooltijd gaat krijgen.
Nu is mijn vraag of iemand hier ervaring mee heeft of tips wat wij kunnen doen? Zelf hebben we nog niks besloten en willen we het laten bezinken.
Alvast bedankt!
Kan dit niet gewoon een (slordige) miscommunicatie zijn? Gisteren heb je e horen gekregen dat hij beter even niet naar school kan komen en vandaag word je gebeld door schoolmaatschappelijk werk. Wacht eerst dat gesprek eens af en waar ze mee komen. Misschien is een oplossing wel veel dichterbij dan je denkt.
Bloemenaandewaterkant schreef op 28-09-2023 om 21:26:
Ik lees je verhaal en vraag mij af waar “men” een vierjarige kan laten testen. Ik heb geen idee. Legt school die verantwoording bij jullie?
Wat ik mij wel kan voorstellen is dat je via de huisarts op zoek gaat naar een Sensorisch Intergratie Therapeut. Mocht je huisarts het niets zeggen, bel dan rond onder de fysiotherapeuten in de buurt en vraag naar een SIt. SI is een kopstudie op fysiotherapie of ergotherapie en die kunnen zien of en wanneer (en waardoor) je zoon overprikkeld raakt (als dat het geval is). Daar is therapie voor om zintuigen beter op elkaar af te stemmen en een SI therapeut kan op school observeren, heeft een scala aan handvatten voor de juf op school en voor thuis. Dit was op onze basisschool totaal onbekend, wat jammer is want het is zo’n fijne therapievorm, maar ze stonden er wel open voor.
Ik snap dat de neiging is een kind thuis te houden maar in het geval van overprikkeling (of onderprikkeling) is dat net zo “slecht” als hem hoe dan ook naar school te sturen: het zenuwstelsel rijpt er niet van, leert niet rustig en alert te zijn bij een prikkel.
Ik sluit me hierbij aan.
Ik ben zelf werkzaam als kinderergotherapeut en Sensorische Integratietherapeut met kinderen die o.a. het soort gedrag laten zien zoals in de OP. Als er ineens een verandering in gedrag ontstaat wat enkel in 1 situatie voorkomt, is het belangrijk te gaan kijken wat in die situatie maakt dat het kind dat gedrag laat zien. Even er vanuit gaande dat hij geleerde heeft om leeftijdsadequaat sociaal gedrag te vertonen (op basis van ervaringen bij de peuterspeelzaal), is de kans heel goed mogelijk dat hij door zintuiglijke prikkels overweldigd wordt, wat voor chaos kan zorgen in zijn hoofd en door alle onrust niet weet hoe hij zich adequaat moet uiten wat tot fysiek gedrag leid.
Ik zie zulke situaties veelvuldig bij mij in de praktijk en ik zou je dan ook zeker aanraden contact op te nemen met een kinderergotherapeut en de zintuiglijke Informatieverwerking te laten onderzoeken. Zij gaan ook concreet aan de slag binnen de context in de klas.
Uit een van je eerste berichten:
Vraag ik mijn zoontje door zegt hij ook dat hij kindjes heeft geslagen en gebeten.
Een van mijn kinderen was altijd het slachtoffer van kinderen die slaan, bijten, pesten of wat dan ook. School bleef het maar proberen en mijn kind is uiteindelijk thuis geblven omdat school haar geen veiligheid kon bieden.
Hoe vervelend het ook voor je zoon en voor jullie is: denk ook even aan de andere kant. Zoek uit wat er is en ga niet voor tijdelijke oplossingen met moeder mee de klas in of zo.
Is dit niet gewoon een klein jongetje dat erg moet wennen aan zijn nieuwe situatie, namelijk de basis school met al zijn intense indrukken die daarmee gepaard gaan? Vroeger ging zo n kindje maar enkele uurtjes per dag naar school, om te wennen. Een jongetje van net 4 dat zwart voor zn ogen wordt? Kan me er zo niets bij voorstellen. Ja dat hij boos wordt en iemand slaat of zelfs bijt...dan kan hij toch op dat moment ff niet dealen met zijn emoties. Alsof dat zo bijzonder is op de leeftijd van 4 jaar. Ik vind de school niet erg flexibel over komen. Zoontje zal de eerste en de laatste niet zijn dat dergelijk gedrag laat zien.
Testen? Ach geef het kind de tijd en voldoende aandacht op school. Er kan vast wel een leraar eens kijken in het klas lokaal of tijdens buiten spelen wat er nu precies gebeurt.
En anders ging ik zelf van een afstandje tijdens buiten spelen kijken.
Ik begrijp heel goed dat school niet wat er getest moet worden. Zelfs als ze een idee hebben mogen ze het niet zeggen omdat dit buiten hun expertise valt. Ze zien dermate afwijkend gedrag dat ze vinden dat er in het belang van jouw kind en de veiligheid van de andere kinderen een onderzoek moet komen. En dan is het aan de orthopedagoog oid wat er onderzocht gaat worden.
Mijn buurjongen met bijzonder gedrag werd al na één (EEN!) week de onderzoeken ingestuurd. Een zeer ervaren kleuterjuf die een jongetje zag met een bepaald gedrag wat ze nog nooit eerder had gezien. Wees blij dat school zo snel aan de bel trekt en een onderzoek wil.
School van mijn jongste zag totaal het probleem niet en we hebben jarenlang aangemodderd tot ze goh verrassing handelingsverlegen waren en er NU een oplossing moest komen.
Die IB-er is al lang in de klas geweest, dat kan niet anders. En klassenassistentes hebben ook gewoont taken, die zijn er niet om één op één met een kind te zitten.
Ik denk niet dat ze bedoelen dat je kind een jaar thuis moet zitten, dat zou echt belachelijk zijn. Maar dat voor iedereens welbevinden er snel iets moet gebeuren, is duidelijk.
Fenyw schreef op 29-09-2023 om 13:39:
Ik begrijp heel goed dat school niet wat er getest moet worden. Zelfs als ze een idee hebben mogen ze het niet zeggen omdat dit buiten hun expertise valt. Ze zien dermate afwijkend gedrag dat ze vinden dat er in het belang van jouw kind en de veiligheid van de andere kinderen een onderzoek moet komen. En dan is het aan de orthopedagoog oid wat er onderzocht gaat worden.
Mijn buurjongen met bijzonder gedrag werd al na één (EEN!) week de onderzoeken ingestuurd. Een zeer ervaren kleuterjuf die een jongetje zag met een bepaald gedrag wat ze nog nooit eerder had gezien. Wees blij dat school zo snel aan de bel trekt en een onderzoek wil.
School van mijn jongste zag totaal het probleem niet en we hebben jarenlang aangemodderd tot ze goh verrassing handelingsverlegen waren en er NU een oplossing moest komen.
Die IB-er is al lang in de klas geweest, dat kan niet anders. En klassenassistentes hebben ook gewoont taken, die zijn er niet om één op één met een kind te zitten.
Ik denk niet dat ze bedoelen dat je kind een jaar thuis moet zitten, dat zou echt belachelijk zijn. Maar dat voor iedereens welbevinden er snel iets moet gebeuren, is duidelijk.
Nouja, het kan wel een taak zijn van een klassenassistent, om een deel van de dag met een bepaald kind op te trekken. Ik kan me in elk geval niet voorstellen dat een school niets in huis heeft om een weerbarstige kleuter te hanteren op school, en dat er dan wordt gezegd dat ie getest moet worden maar dat wel een jaar kan duren. Zo zal het niet gegaan zijn toch neem ik aan?? En 3x een uitbarsting in 4 weken is ook weer niet heel veel, het is niet dat ze elke dag met het jongetje verlegen zitten. Tenzij TO niet alles vertelt hier natuurlijk.
Kataravrouw schreef op 29-09-2023 om 13:23:
Is dit niet gewoon een klein jongetje dat erg moet wennen aan zijn nieuwe situatie, namelijk de basis school met al zijn intense indrukken die daarmee gepaard gaan? Vroeger ging zo n kindje maar enkele uurtjes per dag naar school, om te wennen. Een jongetje van net 4 dat zwart voor zn ogen wordt? Kan me er zo niets bij voorstellen. Ja dat hij boos wordt en iemand slaat of zelfs bijt...dan kan hij toch op dat moment ff niet dealen met zijn emoties. Alsof dat zo bijzonder is op de leeftijd van 4 jaar. Ik vind de school niet erg flexibel over komen. Zoontje zal de eerste en de laatste niet zijn dat dergelijk gedrag laat zien.
Testen? Ach geef het kind de tijd en voldoende aandacht op school. Er kan vast wel een leraar eens kijken in het klas lokaal of tijdens buiten spelen wat er nu precies gebeurt.
En anders ging ik zelf van een afstandje tijdens buiten spelen kijken.
Alle kinderen moeten wennen. Scholen hebben daar als geen ander ervaring mee en vragen echt niet om hulp als het 'gewoon een klein jongetje dat erg moet wennen aan zijn nieuwe situatie' zou zijn. Ze maken zich zorgen om dit uitzonderlijke gedrag en weten zelf niet hoe ze dit het beste aan kunnen pakken. Ik vind het heel goed dat ze dan snel aan de bel trekken. Liever loos alarm dan een kind dat onbegrepen door moet dobberen - met alle gevolgen voor dat kind en zijn omgeving van dien.
Hoe is het gesprek gegaan, Lina?
yette schreef op 29-09-2023 om 16:26:
[..]
Alle kinderen moeten wennen. Scholen hebben daar als geen ander ervaring mee en vragen echt niet om hulp als het 'gewoon een klein jongetje dat erg moet wennen aan zijn nieuwe situatie' zou zijn. Ze maken zich zorgen om dit uitzonderlijke gedrag en weten zelf niet hoe ze dit het beste aan kunnen pakken. Ik vind het heel goed dat ze dan snel aan de bel trekken. Liever loos alarm dan een kind dat onbegrepen door moet dobberen - met alle gevolgen voor dat kind en zijn omgeving van dien.
Van de ene kant eens. Van de andere kant: omdat 'we' besloten hebben dat 4 jaar een prima leeftijd is voor kinderen om naar school te gaan, zal elk kind daar aan toe zijn? Er zijn nu eenmaal kinderen die wat meer tijd nodig hebben. Het is niet zo dat dit manneke dagelijks flinke begeleiding nodig heeft. Hij is misschien overweldigd door van alles (of juist door iets specifieks) in de klas. Uitzoeken wat dat kan zijn, met wat empathie naar het kind kijken en het kind zowel als school als ouders volgen, kan ervoor zorgen dat dit ventje over een maand of twee bijv met veel plezier naar school gaat. Therapie, onderzoeken enz, ik vind het nogal grof geschut voor een kindje van net 4 die niet eens de kans heeft gehad om op school te wennen. Halve dagen naar school om te ontprikkelen bijv lijkt me zinvoller voor nu. Onderzoeken en therapie kan ook wel na een wenperiode. Want ook voor onderzoek zal er een duidelijk beeld moeten zijn om vragen over je zoon op school te kunnen beantwoorden, dus moet hij ook tijd krijgen om daar zichzelf te laten zien.
troelahoep schreef op 29-09-2023 om 16:09:
[..]
Nouja, het kan wel een taak zijn van een klassenassistent, om een deel van de dag met een bepaald kind op te trekken.
Een klassenassistent kan er wel bij komen maar het is niet dat zo iemand los loopt en kijkt wat er toevallig te doen is. Wanneer er extra taken bij komen, moet iets anders blijven liggen. Bijvoorbeeld een groepje kinderen dat extra leesbegeleiding krijgt van de klassenassistent of (gedeeltelijk) een groep opvangt ivm een zieke leerkracht.
Hoe naar ook, er moeten keuzes gemaakt worden en dan wordt vaak gekozen voor wat het minste impact heeft. Een groep naar huis sturen omdat de klassenassistent 1 op 1 met een kind zit kan je naar de leerkrachten, de kinderen én de ouders niet verkopen. Klassenassistentes dien zeer waardevol werk maar ook zij hebben gewoon een rooster en kunnen niet alles uit hun handen laten vallen.
Apiejapie schreef op 29-09-2023 om 16:33:
[..]
Van de ene kant eens. Van de andere kant: omdat 'we' besloten hebben dat 4 jaar een prima leeftijd is voor kinderen om naar school te gaan, zal elk kind daar aan toe zijn? Er zijn nu eenmaal kinderen die wat meer tijd nodig hebben. Het is niet zo dat dit manneke dagelijks flinke begeleiding nodig heeft. Hij is misschien overweldigd door van alles (of juist door iets specifieks) in de klas. Uitzoeken wat dat kan zijn, met wat empathie naar het kind kijken en het kind zowel als school als ouders volgen, kan ervoor zorgen dat dit ventje over een maand of twee bijv met veel plezier naar school gaat. Therapie, onderzoeken enz, ik vind het nogal grof geschut voor een kindje van net 4 die niet eens de kans heeft gehad om op school te wennen. Halve dagen naar school om te ontprikkelen bijv lijkt me zinvoller voor nu. Onderzoeken en therapie kan ook wel na een wenperiode. Want ook voor onderzoek zal er een duidelijk beeld moeten zijn om vragen over je zoon op school te kunnen beantwoorden, dus moet hij ook tijd krijgen om daar zichzelf te laten zien.
Halve dagen om te wennen, klinkt leuk, maar hij gaat al 4 weken! Wellicht was het niet verstandig om met hele dagen te starten, maar inmiddels zal hij op deze manier toch wel aardig gewend moeten zijn. Ik denk dat er iets anders speelt dan moeten wennen. Wellicht ligt de lat nog te hoog of kan hij (nog) niet omgaan met momenten waarop de dingen anders gaan dan hij wil. Als ik lees dat het na 4 weken 's ochtends nog steeds een drama is bij het brengen en dat zijn slaan en bijten wordt omschreven als woede-aanvallen waarbij hij niet te corrigeren is, vind ik dat heel sneu. Dit is blijkbaar niet het goede moment en/of de goede plek voor hem. En hij is nog maar net 4 hè? Niet leerplichtig nog. Als je hem een fijne schooltijd gunt, kan je nu dus ook besluiten om deze negativiteit te doorbreken en hem een tijdje thuis te houden.
Hey allemaal, ik probeer altijd op iedereen te reageren maar dat lukt inmiddels niet meer omdat het zoveel is 😅 Superfijn dat iedereen meedenkt en zijn mening geeft, ook al is niet alles altijd even leuk, het zet me ook weer tot denken.
Ik ben vandaag gebeld door smw. Zij gaf aan dat ze onderzoeken willen doen en kijken wat daaruit komt. Dit kan van alles zijn tot overprikkeld, adhd enzo. Ook willen ze een shadow inschakelen. Hiervoor is de wachttijd zeker 4 maanden. School heeft aangegeven dat hij pas naar school mag als we de onderzoeken gedaan hebben en die shadow er is want dan weten ze wat ze voor hem kunnen betekenen en hoe ze hem een fijne schooltijd kunnen geven zowel voor hem dus als de andere kinderen.
Ik heb echt onwijs veel gevraagd, heel veel vragen die ik vanuit jullie heb gekregen. Ben jullie dus ook echt oprecht dankbaar! 😄 Op heel veel vragen kon zei ook geen antwoord geven. Zoals, als er uit de testen niks komt mag hij dan weer komen? Mag ik eventueel erbij blijven of een extra leerkracht etc? Video obervatie maar ook dat voor een schorsing één week staat. Wat eigenlijk betekent dat hij volgende week weer mag starten.. Maar mijn idee om langzaam op te bouwen wilde ze niet aan beginnen want eerst de testen afwachten. Of dit nou 4 maanden duurt of een jaar.
Zij gaf aan om mijn vragen toch even op de mail te zetten naar school. Wij hebben aangegeven nog nergens toestemming voor te geven maar eerst af te wachten op de antwoorden van school. Wel wees ze ons erop dat de wachttijd nog langer dan zijn. Maar gezegd ik wil eerst antwoorden want die ene week meer of minder maakt ook niet uit. Ook gezegd dat ik alles zwart op wit wil over de gesprekken en afspraken die gemaakt zijn.
Dus na dat gesprek de stad in geweest en voorgenomen om vanavond alles op de mail te zetten. Krijg ik een officiele mail van school dat hij voor 5 dagen geschorst is en dat we volgende week een nieuwe afspraak maken en vanuit daar gaan kijken hoe we zijn dagen gaan indelen...
Dit is toch heel apart? Nu is het ineens maar 5 schooldagen? Terwijl gisteren is gezegd dat het een jaar kan duren en vandaag 4 maanden tot een jaar. Is toch krom als je met feiten komt en goede vragen dat ineens hij wel weer naar school kan?
In elk geval gaan we ons goed voorbereiden voor het gesprek volgende week en wil ik alles zwart op wit.
Ook gaan we zelf opzoek naar zo een kinderfysio wat eerder gezegd is en willen we eerst zelf zoveel mogelijk voor ons zoontje doen voor we het uit handen geven. Want het vertrouwen in school wordt steeds minder dat ze het beste met hem voor hebben.
Daarnaast kunnen we officieel in beklag gaan tegen zijn schorsing bij leerplicht. Dit gaan we ook doen. Ten eerste omdat een schorsing tegen een kind van 4 die 4 weken op school zit heel heftig is. Daarnaast omdat hun het hadden over maanden maar als we met feiten komen is het dagen en als ze zelf hadden gezegd hou hem even een week thuis en volgende week gaan we een nieuw plan maken waren we daar gewoon akkoord mee gegaan.
Bovenstaand is in het kort wat er gezegd en gebeurt is. Hebben jullie nog tips, feiten, goede vragen e.d. laat het vooral weten
En nogmaals ben jullie oprecht dankbaar want heb er echt veel aan!
yette schreef op 29-09-2023 om 18:03:
[..]
Halve dagen om te wennen, klinkt leuk, maar hij gaat al 4 weken! Wellicht was het niet verstandig om met hele dagen te starten, maar inmiddels zal hij op deze manier toch wel aardig gewend moeten zijn. Ik denk dat er iets anders speelt dan moeten wennen. Wellicht ligt de lat nog te hoog of kan hij (nog) niet omgaan met momenten waarop de dingen anders gaan dan hij wil. Als ik lees dat het na 4 weken 's ochtends nog steeds een drama is bij het brengen en dat zijn slaan en bijten wordt omschreven als woede-aanvallen waarbij hij niet te corrigeren is, vind ik dat heel sneu. Dit is blijkbaar niet het goede moment en/of de goede plek voor hem. En hij is nog maar net 4 hè? Niet leerplichtig nog. Als je hem een fijne schooltijd gunt, kan je nu dus ook besluiten om deze negativiteit te doorbreken en hem een tijdje thuis te houden.
Hmm, ja maar dat zegt niet perse veel. Voorbeeldje: mijn tweeling zat in aparte klassen. Degene waarvan ik verwachtte dat die het moeilijkst had ging na een week al hele dagen naar school. De ander heeft een half jaar slechts halve dagen mogen komen. Vroeg je een gesprek aan was het standaard antwoord (ongeacht welke ouder voor haar stond) dat zij nog tijd had in de laatste week van volgende maand. Toen ik op een gegeven moment zei dat er ondertussen eens een plan moest komen hoe kind dan wel hele dagen naar school kon, zou ze daar eens over nadenken. Moedeloos werd je ervan. Op een gegeven moment is mijn man hem ‘s middags naar school gaan brengen en dan gaf zij alle kinderen een hand maar niet onze zoon. iedereen was welkom maar hij niet. Ondertussen bleek juf met andere ouders te praten over hoe moeilijk mijn zoon was (er waren zoveel prikkels dat hij zich afsloot en in slaap viel (in de huishoek) waar alle kleuters dankbaar voor de “baby” gingen zorgen en hem in de wieg legden). Hij was niet te druk want ze vergat hem wel eens (in de wieg, op de speelplaats). Na maand 5 werd juf ziek en zat de tweeling bij elkaar in de klas. Hij ging gelijk de hele dag en dat ging prima op het laatste half uurtje na, dat was wat onrustig. Dat is dus geen kind dat het niet kan.
Voor ons is toen duidelijk geworden dat kind het wel kon maar dat er wel wat was met de prikkelverwerking in combinatie met de juf. Ik denk dat de juf een te grote klas had voor haar kunnen maar het was kennelijk te moeilijk om te erkennen. Uiteindelijk bij de directeur aangeklopt die niet achter de juf bleek te staan (wat hij niet duidelijk wilde zeggen) maar ook niet achter mijn zoon wilde staan (bijv door hem naar een andere klas te doen). Wij hebben nooit kunnen zeggen dat het eerder met juf en de grote klas te maken had maar wij hebben het moeten verbloemen met “combinatie juf-jongetje is geen gelukkige combinatie maar bij juf X kan hij wel hele dag naar school”.
Nu kan je zeggen dat dit jongetje heeft geslagen.. dat kan ook heel goed met prikkelverwerking te maken hebben. Of je kan zeggen dat er maar 15 kinderen in de klas zitten, maar dat kunnen hele drukke kinderen zijn. Soms is een kleine klas lastiger dan een grote. Of heeft juf een prive situatie of is ze niet zo heel goed. Maar omdat school nu het test woord heeft laten vallen, is dat nu eerst wat uitgezocht moet worden voor je het over niets anders kan hebben.
Wij hadden in een conflictsituatie contact opgenomen met OCO, onderwijs consumenten organisatie. We voelden ons bij hen gehoord en dat maakte dat we ons gesteund voelden. Dat gevoel hadden we niet bij school of bij de lpa. Een gedegen onderwijsconsulent kan de vinger op de zere plek leggen, als de school tegen de regels in gaat.
Informeer bij een onderwijsconsulent bij jou in de buurt.
https://www.onderwijsconsulenten.nl/
Je gaf aan dat je door smw benaderd bent. Ik ken smw niet maar ik lees dat je kinderen testen afnemen. Hier werkte school samen met een andere instantie die testen afnam. (Denk bv aan dyslexietesten.) De instantie deed dit, met toestemming van de ouder, maar op grond van aanvraag school. De school was dus hun opdrachtgever en ze waren erg close met elkaar. Als je je kind wilt laten onderzoeken, kies dan niet voor een instantie die door de school wordt voorgedragen maar een eigen onderzoeker, een orthopedagoog. Deze is er voor je kind en is objectief.
Dus eigen regie, eigen orthopedagoog, in afstemming met een onderwijsconsulent die de hobbels in de weg goed kent.
Maar je kan je idd afvragen of je kind daar nog wel een eerlijke start krijgt…
Wat een ontzettende rotsituatie zitten jullie in! Ik denk wel dat school gelijk heeft en dat het geen goed idee is om door te modderen op deze manier. Zij hebben ook 14 andere kindjes en een juf om aan te denken. Een kindje dat bijt en slaat iedere keer, is wel echt een probleem in zo'n groep, daar moet je niet te licht over denken.
Ook voor jouw zoontje, want als dit nog vaker voorvalt, zal het voor hem ook steeds moeilijker worden om nog iets op te bouwen daar als je daar wilt blijven.
Als je nu in al in bezwaar gaat of je beklag gaat doen, is het misschien sowieso beter om een andere school te zoeken, want als je op deze manier moet beginnen en dan nog 8 jaar te gaan hebt, dat gaat niet goedkomen.
Ik begrijp niet zo goed waarom je geen professional zou zoeken zelf om eens even mee te kijken en denken en dan nog even te wachten met school. Hij is er overduidelijk nog niet aan toe en dat is toch ook prima? Op die leeftijd maakt het geen klap uit of ze al wel of niet naar school gaan. Ze kunnen ook sociale skills leren als je naar de speeltuin/gym/sport of whatever gaat.
