Jong gedrag (4)
Hi alle,
Mijn zoontje (4) is in september gestart op de basisschool. De leerkracht gaf aan dat ze een voortgangsgesprek wil. Daarin begon ze eigenlijk meteen “ ik vind dit vervelend om te zeggen, maar je zoon vertoont jong gedrag “. Ze benoemde bijv; speelt nog veel alleen ivm klasgenoten, kan tellen tot 8 (mijn zoon telt al tot 20), moeite met zichzelf aankleden, tijdens activiteit geeft hij er een eigen draai aan ipv de regels te volgen. Ik was eigenlijk een beetje verbaasd omdat we in november zitten en dit heel normaal gedrag is voor een 4 jarige. Hij maakt al vriendjes, en vind het erg leuk op school en vertelt er enthousiast over. Nou wil de leerkracht mijn zoon laten observeren zodat de leerkracht handvatten krijg hoe ermee om te gaan. Iemand een soortgelijke situatie meegemaakt?
Miepjecody schreef op 01-12-2024 om 08:41:
[..]
Probleem ie wel degelijk dat tegenwoordig veel te veel gedrag als afwijkend wordt bestempeld. Mijn kinderen zijn al volwassen en die van mijn vriendinnen ook. Als je hoorde wat al die kinderen zouden mankeren omdat ze niet " volgens het boekje" zouden ontwikkelen.
Elk " normaal " kind wordt binnenstebuiten gekeerd, maar voor kinderen met echte problemen is geen tijd.
Echt wat een onzin. Heel die school kan geen diagnoses stellen, de juf niet, de IB-er niet, zelfs de adviseur passend onderwijs niet. Dit kan alleen als ouders zelf aangeven akkoord te gaan met een onderzoek. Door een orthopedagoog.
Ik zie meer ouders die een diagnose wensen dan ouders die er eentje cadeau krijgen.
Het onderwijs is ondertussen ook wel weer anders dan toen jouw nu volwassen kinderen op school zaten.
Nicole123 schreef op 01-12-2024 om 15:33:
Nee, dan lees je niet wat ik schrijf. Ik vul juist niks in en stel dat we vrijwel niks weten over de situatie. De posts van TO erover zijn heel summier en wij kennen het kind en de juf niet. Aannemen dat de juf 'vast zo'n type' zal zijn is zelf het negatief invullen. Ik zeg nergens dat er vast heel veel aan de hand is en ook nergens dat er vast niks aan de hand is. Alleen dat het niet verstandig is om in een situatie als deze er vol wantrouwen en met gestrekt been in te gaan, terwijl je nauwelijks weet waar het over gaat maar zelf invult want 'tegenwoordig' en 'die types' etc.
Ik heb perfect gelezen wat jij schrijft. Ik denk dat het eerder andersom is. Zoals ik al zei iedereen schrijft hier vanuit zijn eigen referentiekader, ervaringen, visie met eigen interpretaties. Jij ook net zo goed. Dat ik dit soort dingen onzin vind is niet vanuit wantrouwen maar vanuit ervaring (van mezelf en vele anderen, zie ook uit dit topic) en (vind ik) vanuit realisme. En ik zeg nergens dat je er met een gestrekt been erin moet gaan. Dat maak jij ervan (weer een van de vele niet op waarheid gebaseerde aannames die jij maakt van wat ik en wellicht nog anderen hier schrijven). Dat ik iets onzin vind betekent niet dat ik ook vind dat je dat ook zo moet brengen als je in gesprek gaat. Dat heb ik al vaker in dit topic gezegd. Ik denk dat het verstandig is goed te weten hoe het op een goede diplomatieke manier te brengen zodat je er niet in hoeft mee te gaan, er wel verbetering komt op die aandachtspunten, je wat tijd wint voor het kind, het gezeur ophoudt en iedereen uiteindelijk tevreden is (vooral het kind). In dit topic zijn al meerdere mogelijke manieren naar voren gebracht door forummers hier. Welke manier het beste is, is aan TO/ de ouder die zoiets meemaakt en hierover in gesprek moet gaan met de juf.
Ik vraag me wel af hoe TO het nu heeft aangepakt uiteindelijk. Dat vind ik nu eigenlijk het interessantste. Voor de rest is deze discussie wat mij betreft wel uitgekauwd denk ik zo.
Er worden aan beide kanten van de discussie argumenten gegeven die ik kan volgen. Aan de ene kant vertrouwen op de proffesional die heus goed kan inschattenn of observatie nuttig is, en dat dit ook laagdrempelig ingezet kan worden. Maar aan de andere kant ook de weerstand tegen mogelijk problematiseren van normaal jong gedrag van een kind dat net op school zit.
Wat volgens mij het belangrijkste probleem is dat de leerkracht TO kennelijk niet voldoende meeneemt of kan uitleggen wat het doel van de observatie precies is en waarom dit nuttig is.
Op basis van de openings post denk ik ook: goh, is op basis hiervan een observatie nodig? Tenzij de leerkracht duidelijk aangeeft waar zij/hij tegenaan loopt. Er gaat dus iets mis in de communicatie, waardoor het lijkt alsof de leerkracht mogelijke meer vermoed maar dit niet wil uitspreken.
Omdat het precieze waarom en waartoe van de observatie voor TO niet duidelijk is, is deze informatie er voor ons ook niet en kunnen we niet meer doen dan gissen. Terug naar de leerkracht dus en goed uitvragen wat het doel is, zodat je het kunt begrijpen.
Saartjepoes schreef op 01-12-2024 om 15:45:
[..]
Echt wat een onzin. Heel die school kan geen diagnoses stellen, de juf niet, de IB-er niet, zelfs de adviseur passend onderwijs niet. Dit kan alleen als ouders zelf aangeven akkoord te gaan met een onderzoek. Door een orthopedagoog.
Ik zie meer ouders die een diagnose wensen dan ouders die er eentje cadeau krijgen.
Het onderwijs is ondertussen ook wel weer anders dan toen jouw nu volwassen kinderen op school zaten.
Waar heb ik het over een diagnose dan?
Miepjecody schreef op 01-12-2024 om 19:32:
[..]
Waar heb ik het over een diagnose dan?
Zonder diagnose is er ook niets vastgesteld, als er niets is vastgesteld is er ook niet zoveel aan de hand hé.
Maar je mag je gelijk hoor, in het onderwijs is onze hobby lekker te kijken wat er allemaal mis is met die kinderen 😎. Breekt zo lekker de week.
