Hoe streng is acceptabel
Beste allemaal,
De titel is niet van toepassing op mijzelf, maar op de sportjuf van mijn dochter. Ik ben benieuwd hoe andere ouders hierover denken en of het misschien herkenbaar is (of juist helemaal niet). Is een echt strenge sportjuf/meester nog wel van deze tijd?
Onze middelste dochter is 10 jaar en rijdt sinds haar vijfde met veel plezier paard. Ik heb zelf een eigen paard en daar rijdt ze af en toe op, maar ze rijdt ook wekelijks op een manege op verschillende paarden. Mijn dochter rijdt puur voor het plezier. Zit in een groepje met zes andere meiden zonder enige sportambitie. De afgelopen maanden gingen de lessen regelmatig niet door dankzij Corona en ook waren er geen toeschouwers (ik dus) welkom. Vorige week mocht ik voor het eerst weer eens mee en daar schrok ik toch behoorlijk van. De juf van mijn dochter is wat ouder en nog van de oude stempel. Mijn dochter krijgt les zoals ik dat zelf vroeger (25 jaar geleden) ook kreeg; met veel geschreeuw, gescheld en eigenlijk niet vanuit een positieve insteek. Om een paar voorbeelden te noemen; de juf noemde haar een ‘huppelkutje’ en schreeuwde dat als ze zo doorging het paard dankzij haar naar de slacht moest omdat ze ‘te lief’ was voor hem. Ze jaagde het paard vanaf de grond op en toen mijn dochter daar om moest huilen (want paard reageerde enorm heftig) schreeuwde ze dat ze ‘niet weer moest gaan janken’.
Mijn dochter is eigenlijk erg lief en onzeker en ze kwam dan ook huilend van het paard. Ik heb meerdere keren op het punt gestaan om er iets van te zeggen, maar vroeg mij steeds af of ik haar daarmee niet zou betuttelen. Aan de andere kant vraag ik mij sterk af in hoeverre dit een kind van net tien jaar oud motiveert. Ze rijdt immers voor haar plezier en ontspanning.
Mijn dochter rijdt nu sinds twee jaar bij deze stal. Dat de juf streng is dat wist ik. Dat ze af en toe iets geks zegt wist ik ook, maar afgelopen week vond ik het eigenlijk te.
Hoe zijn de sportjuffen/meesters van jullie kinderen? Moet ik dit pikken als ouder? Is deze manier van lesgeven nog wel van deze tijd?
Oh wow, ik kan me niet voorstellen dat ik iemand mijn kind hoor uitschelden en dan niet direct zou ingrijpen. Dit kan toch niet. En als zij de baas is en niemand haalt zijn kind daar weg dan snap ik wel dat zij nog lesgeeft. Als iedereen zijn kind weg zou halen vanwege haar gedrag dan zou ze er snel mee stoppen, anders houdt ze geen klant meer over.
Jonagold schreef op 07-02-2022 om 11:52:
De vraag stellen is hem beantwoorden natuurlijk. Dit is NIET acceptabel.
Ik zou voor de volgende les, of een keer apart, een gesprekje hebben met deze juf. En als ze daar niks mee doet zou ik een klacht indienen bij de directie. Afhankelijk van haar reactie kun je ook al een melding doen bij de directie, waarbij je aangeeft dat je verwacht dat zij actie ondernemen.
Ik denk dat ik ook eerst een gesprek aan zou gaan met deze juf en ik ben absoluut niet iemand die zoiets snel zou doen. Zou er daarna geen verbetering optreden, dan inderdaad kind weghalen bij deze manege.
Er is geen directie of bestuur of andere vorm van toezicht? Ze is dus eigenlijk een ZZP'er ofwel een vrouw met paarden die wat bij wil verdienen.
Normaal gesproken heeft een vereniging een bestuur en het liefst ook een vertrouwenspersoon die niet in het bestuur zit.
Ik geef zelf atletiektraining. Ik ben volgens sommigen best streng maar dan in de zin van 'als ik praat ben jij stil', 'opletten bij de instructie', 'doen wat er gevraagd wordt' en 'klooien doe je maar in je eigen tijd'. Kinderen die liever klooien en kletsen met vriendjes vinden dat doorgaans minder leuk. De serieuzere kinderen vinden het juist wel fijn. Maar ik scheld ze nooit uit en haal ze ook niet naar beneden. Daar wordt niemand beter of gelukkiger van. En ja, je kunt je geduld best eens verliezen en keer schreeuwen, is mij ook wel eens gebeurd. Ik praat dat niet goed en ben er niet trots op. Maar dan nog hoef je kinderen niet uit te schelden en te gaan dreigen.
Ik zou heel snel een andere plek zoeken. Dit is zo schadelijk voor het zelfvertrouwen en kan haar blijven beschadigen. Je hebt hier in mijn ogen een plicht als ouder om je kind te beschermen.
Daar die vrouw ook de boel runt, zit er niet anders op dan ergens anders te gaan rijden. Trouwens, je dochter begon met haar vijfde; wrs op een pony. Nu is ze 10jr; je zou ook kunnen denken aan een paardenmanege. Wel jammer dat ze opnieuw vrienden moet gaan maken. Maar als die andere manege wel respectvol met de kinderen omgaan, is vrienden maken zo gebeurd.
Hier krijgt kind vanaf haar 9e jr paardrijles. In al die jaren langs de bak, heb ik nog nooit een leraar zo tegen kinderen horen praten. Echt niet normaal, een pony of paard berijden is al spannend genoeg. Het feit dat je al gehoord had dat de instructrice streng was, geeft aan dat andere ouders dit ook is opgevallen.
Hopelijk dat je dochter op een andere manege wel plezier gaat ervaren, zodat jullie later samen door de bossen gaan rijden.
Natuurlijk is dit niet acceptabel. Ik ben zelf ook docent, zowel op school als daarbuiten, en ik ben ook best streng, maar dan op de manier die ook MamaE aangeeft: je luistert bij instructie, je doet je best, je volgt aanwijzingen op. Maar ik heb werkelijk nog nooit een kind uitgescholden, belachelijk gemaakt, bedreigd of anderszins respectloos behandeld. Schreeuwen doe ik ook niet, alleen bij direct gevaar.
Mijn advies: in gesprek met de juf, aangeven dat jij dingen hebt gezien en van je dochter gehoord die volstrekt onacceptabel zijn en dat je verwacht dat dit stopt. En intussen op zoek gaan naar een andere manege. Want de kans dat het stopt lijkt me erg klein.
Ik vind het van a tot z grens overschrijdend. Geen haar op mijn hoofd die eraan dacht mijn kind nog langer bij deze instructrice les te laten volgen. Zo praat je als volwassene niet tegen een kind. Gewoon niet. Daarnaast vind ik wat ze je dochter aanleert over paarden ook niet echt spreken van dierenliefde.
Heftig! Nou ik sluit me bij alle reacties aan. Ik reed vroeger ook en het schreeuwen is hooguit om het van een afstand nodig te verstaan wat de bedoeling is. Dus nodig zoals bij elke sport je roept we gaan nu dit doen en extra aanwijzingen. Maar schelden en roepen dat het paard naar de slacht moet anders is gewoon bijna traumatisch voor kinderen.
Mijn dochter reed ook paard en voelde zich ook minder bij de zelfverzekerde types die in de paardensport rondlopen. Ik herken dat zo. Ik reed en dochter ook voor plezier. Geen wedstrijden geen andere fratsen gewoon uurtje plezier en sportief bezig in de week. Maar dit lijkt meer een uur afbeulen.
Ik zou weggaan en een andere plek zoeken of andere sport. Als je eerlijk wilt zijn en niet alleen weggaan, kun je juist vertellen waarom je opzegt. Het kan best zijn dat het een gesprek opent, de mevrouw in kwestie zich realiseert dat haar stijl verkeerd is en klanten wegjaagt dat het aankomt natuurlijk.
AlisonH schreef op 07-02-2022 om 12:10:
Natuurlijk is dit niet acceptabel. Ik ben zelf ook docent, zowel op school als daarbuiten, en ik ben ook best streng, maar dan op de manier die ook MamaE aangeeft: je luistert bij instructie, je doet je best, je volgt aanwijzingen op. Maar ik heb werkelijk nog nooit een kind uitgescholden, belachelijk gemaakt, bedreigd of anderszins respectloos behandeld. Schreeuwen doe ik ook niet, alleen bij direct gevaar.
Mijn advies: in gesprek met de juf, aangeven dat jij dingen hebt gezien en van je dochter gehoord die volstrekt onacceptabel zijn en dat je verwacht dat dit stopt. En intussen op zoek gaan naar een andere manege. Want de kans dat het stopt lijkt me erg klein.
Dit staat ook niet gelijk aan streng.
Ainne schreef op 07-02-2022 om 11:34:
Ik zou haar onmiddellijk van het paardrijden afhalen en een officiële klacht indienen. Volkomen onacceptabel gedrag.
Dit natuurlijk. Schandelijk en onacceptabel.
zoals andere is dit gedrag onacceptabel, ongepast en onprofessioneel.
En ik zou dit soort opmerkingen die ze naar jou maakt ook niet accepteren. Bewust iemand naar beneden halen om jezelf beter te doen laten voorkomen is een rode vlag.
Ja over een grote afstand roep je wel eens wat. Dat vind ik geen schreeuwen, want als je normaal praat verstaat iemand het 100 meter verderop niet. Schreeuwen is als je harder praat dan nodig is omdat je boos bent/controle verliest.
Dat stukje over dierenliefde deel ik helemaal. Als een kind niet doet wat je vraagt of iets fout doet ga je niet dreigen met een dier dood te maken. Dan gaat er echt iets mis in je bovenkamer. Je doet ook niet voor straf de hond naar het asiel als je kind een keer iets te hard aan de riem trekt. En daar dreig je ook niet mee.
Mijn ervaring met paardrijinstructrices is dat het echt allemaal kenaus zijn. Echt van die bitches die superlief voor de paarden zijn, maar met mensen omgaan daar hebben ze geen kaas van gegeten. Het is een apart wereldje. Toen ik zelf 30 jaar geleden reed als kind, was het al zo, en nu bij de manege waar m’n zoon rijdt, net zo. We rijden voor ons plezier en m’n zoon heeft er geen last van, als dit soort opmerkingen al tegen hem gemaakt worden geen hij ze direct lik op stuk, en ik zelf trek mijn bitch face en mij laat ze ook met rust.
Wegwezen. En snel ook.
Je wil je kind écht niet laten opgroeien met het idee dat dit gedrag onder "normaal gedrag" valt.
En nope, aangezien ze al 100 jaar lesgeeft en de enige baas is en zich ook zo tegen volwassenen gedraagt gaat "een goed gesprek" niet veel opleveren.
Behalve dan dat ze zich nog idioter tegen kind gaat gedragen.
Daar zou ik dus geen tijd meer in steken.
De enige manier waarop ze misschien een héél klein beetje verandert is als ze het voelt in haar portefeuille.
Maar ik zou kind niet aandoen dat je gaat lopen wachten tot haar tent leeg-loopt.
Marty1984 schreef op 07-02-2022 om 13:24:
Wegwezen. En snel ook!
De enige manier waarop ze misschien een héél klein beetje verandert is als ze het voelt in haar portefeuille.
Maar ik zou kind niet aandoen dat je gaat lopen wachten tot haar tent leeg-loopt.
Nee, de kans dat ze verandert na een gesprek is niet groot maar ik zou haar toch eerst, wel op nette maar zeer duidelijke manier, laten weten wáárom ik mijn kind daar weg zou halen.
