Eerste communie maar niet echt gelovig?
Mijn zoon is 7 jaar en zit nu in groep 4, dus hij zou in Mei volgend jaar zijn eerste communie kunnen doen. Enige probleem is alleen dat ik/wij vrijwel nooit naar de kerk gaan. Maar het wordt wel een beetje verwacht, van de 17 kinderen in zijn klas doen er 11 hun communie hoor ik. Dus we twijfelen nou enigszins of we hem niet toch op moeten geven.
Zoon zelf ziet het helemaal zitten maar heeft volgens mij geen idee wat het inhoudt.
Meer ouders van 4e groepers die komend jaar hun eerste communie doen maar die zelf niet erg gelovig leven?
Briannaf schreef op 16-09-2022 om 11:48:
Hier was het vanzelfsprekend dat alle kinderen de communie deden. In de klas werd er volop aandacht aan besteed en er waren uitstapjes naar de bakker, kerk e.d. Eigenlijk viel je een beetje buiten de boot als je geen communie deed. Er was er in dochters klas eentje. Voor de kinderen was het gewoon een feestelijke dag met veel cadeaus, want zeg nou zelf, 8 jaar, dan is dat toch het belangrijkste?
Zo ging het 40 jaar geleden bij mij ook, iedereen deed zijn/haar communie, dat hoorde zo. Ik denk dat ik na mijn communie (behalve voor uitvaarten en trouwerijen) misschien hooguit 5 keer in de kerk ben geweest. Ik ben dus ook niet voor de kerk getrouwd en mijn kinderen zijn niet gedoopt. Ik denk dat het ook een beetje eraan ligt waar je woont. Ik woon inmiddels in de stad, waar het niet (meer) gebruikelijk is. Maar ik zie in de dorpen hier in de buurt dat veel kinderen nog hun communie doen, gewoon omdat iedereen het doet en het min of meer verwacht wordt.
Ik zou inderdaad eens met je zoon gaan zitten en uitleggen wat het inhoudt en als hij dan nog steeds wil ach dan laat je hem toch gewoon zijn communie doen, net als het grootste gedeelte van zijn klas. Het is niet zo dat je dan verplicht iedere week naar de kerk moet……..
Mij lijkt het feit dat je hem hebt laten dopen in verband met de erfzonde en dat je zelf in de kerk komt bij persoonlijke nood op zich voldoende grondslag om je zoon communie te laten doen. Dat je niet wekelijks in de kerk komt lijkt me geen bezwaar, het zal voor weinig mensen gelden dat ze vaak naar de kerk gaan. Ik zou hem ook uitleggen wat het inhoudt en dan vragen of hij dat wil. En ik zou kijken of je het zelf belangrijk vindt.
Ik ben team Wilgenkatje; als hij zich daartoe aangetrokken voelt en jullie zijn bereid daarin met hem mee te gaan, waarom niet? Je weet nooit hoeveel waarde geloof of spiritualiteit voor hem kan krijgen in zijn leven. En misschien ook niet, dan is er ook geen man overboord.
Ik ben zelf ex-katholiek (uitgeschreven). Mijn kinderen zijn niet gedoopt. Maar ik ben niet anti en ik ben ook al niet heel principieel. Ik zou me dus eerder afvragen: heb ik er echt bezwaar tegen? En als ik dat niet had, zou ik hem gewoon mee laten doen. Het is gewoon een ervaring. Hopelijk een mooie.
Ik heb destijds wel alle voorbereidingen in de klas gevolgd, maar ik vond de verhaaltjes ontzettend stom dus ik koos er toen voor om geen communie te doen. In de kerk ben ik nooit geweest en of de andere kinderen cadeaus hebben gehad heb ik nooit meegekregen. Volgens mij waren er toen 2 kinderen van de 30 (/29/28) die geen communie deden en niemand maakte daar een probleem van.
Maar wij woonden niet in een katholieke regio, dus misschien was het anders dan bij kennissen van mij in Limburg waar het aan de foto's te zien nogal een dorpsbrede happening is.
Ik ben zelf gedoopt en heb mijn communie gedaan omdat iedereen dat deed (dat was argumentatie van mijn ouders toedertijd). Toen deed ook nog 90% van de klas zijn communie. Ik wilde wel mijn vormsel doen want dan gingen we bossche bollen eten in Den Bosch. Mijn moeder zei dat ik dan wekelijks naar de kerk moest dus idee ging snel voorbij. Toen bedacht ik nog niet dat mijn ouders dan mee moesten en dit natuurlijk nooit echt zo zou zijn. Inmiddels heb ik me officieel laten uitschrijven bij de kerk. Ik ben niet tegen, maar ook niet voor.
Onze kinderen zijn heel bewust niet gedoopt. Of ze lid willen worden van de kerk mogen ze beslissen als ze ouder zijn en weten wat het in kan houden. Dat is in mijn ogen niet op zevenjarige leeftijd.
Dopen, communie en vormsel zijn sacramenten die je tot ‘lid’ van de kerk maken. Ik vind het pesoonlijk heel vreemd om een kind bij een kerk in te schrijven als je zelf al niet eens gelovig bent.
Zelf ben ik ex-katholiek (heb deze sacramenten als kind doorlopen, maar heb me op mijn 25e uit laten schrijven, ik ben atheïst).
Ons kind is ook heel bewust niet gedoopt en ze groeit niet op met een specifiek geloof. Zelf geeft ze aan (11 jaar) dat ze gelooft dat mensen die doodgaan in de hemel komen. Wat dat dan preciesvoor plek is, weet ze niet, maar het troost haar en dat vind ik wel mooi.
Ik zou hem laten doen waar hij zich goed bij voelt. Zie hier veel mensen zeggen het niet te doen omdat je zelf niet meer praktiserende bent. Dat vind ik geen goede reden. Wat is er mis met kinderen zelf laten ontdekken ipv ze iets verbieden?
Ik zou het niet doen, vraag me wel af waarom je je kind op een katholieke school doet als je niet geloofd. Wij moesten naar een gereformeerde basisschool en voelde me er echt niet thuis, iedere ochtend bidden voor de les, bijbelstudie, dan lied van de week en dan pas de lessen. Einde van de dag afsluiting en danken voor de dag. Elke week een soort mini kerkdienst in de grote gang. Op een gegeven moment een je eraan maar wat een vreselijk gedoe altijd.
Deze ook gelezen?:
https://www.ouders.nl/forum/religie-en-spiritualiteit/eerste-communie-1
Wel een oud topic, maar een vergelijkbare vraag
Decembermamma schreef op 16-09-2022 om 13:31:
Ik zou het niet doen, vraag me wel af waarom je je kind op een katholieke school doet als je niet geloofd. Wij moesten naar een gereformeerde basisschool en voelde me er echt niet thuis, iedere ochtend bidden voor de les, bijbelstudie, dan lied van de week en dan pas de lessen. Einde van de dag afsluiting en danken voor de dag. Elke week een soort mini kerkdienst in de grote gang. Op een gegeven moment een je eraan maar wat een vreselijk gedoe altijd.
Katholieke scholen zijn niet zo zwaar in de leer. Hier in het zuiden des lands zijn er maar weinig mensen die hun kinderen niet naar een katholieke school laten gaan om reden dat ze niet gelovig zijn. Of de school de reputatie heeft een goede school te zijn is veel belangrijker.
Katholieken zijn sowieso nogal rekkelijk vaak. In het dagelijks leven wordt de soep van de dogma’s vaak niet zo heet gegeten. Dat was ook het grote bezwaar van de protestanten tegen de RK kerk. Die noemden het dan hypocriet. Dat is niet onwaar en tegelijkertijd vind ik dat hele calvinistische, strenge vaak ook erg beperkend. Het mag dan principiëler zijn, het geeft weinig levensvreugde. Nou ja, behalve bij de evangelischen dan. Dat is een klasse apart!
Het moet je liggen en je moet de charme er van in zien. Ik ben graag te gast in katholieke kerken maar ben geen lid meer.
Jesse_1 schreef op 16-09-2022 om 13:35:
Deze ook gelezen?:
https://www.ouders.nl/forum/religie-en-spiritualiteit/eerste-communie-1
Wel een oud topic, maar een vergelijkbare vraag
Interessant draadje!
Dankjewel.
Decembermamma schreef op 16-09-2022 om 13:31:
Ik zou het niet doen, vraag me wel af waarom je je kind op een katholieke school doet als je niet geloofd. Wij moesten naar een gereformeerde basisschool en voelde me er echt niet thuis, iedere ochtend bidden voor de les, bijbelstudie, dan lied van de week en dan pas de lessen. Einde van de dag afsluiting en danken voor de dag. Elke week een soort mini kerkdienst in de grote gang. Op een gegeven moment een je eraan maar wat een vreselijk gedoe altijd.
Soms zijn er niet veel andere opties. Hier zijn 3 van de 4 scholen in het dorp katholiek. De niet katholieke school heeft weer andere minpunten en onderaan de streep doen ze hier weinig met geloof op school. Bijbelstudie en bidden deden ze 25 jaar geleden toen ik er zelf zat al niet meer op basisschool waar mijn kind heen gaat.
Ik zou de keuze aan je zoon overlaten. Maar goed ik ben verder niet gelovig dus voor mij is het niet belangrijk dat het iets belangrijks moet betekenen. Kinderen van vrienden hebben ook meegedaan. Niet omdat ze gelovig waren maar omdat ze gewoon ook mee wilden doen met de klas. Net zoals dat ik het prima vind dat mijn dochter soms wil bidden voor het eten.
Komt denk ik een beetje uit mijn verleden. Mijn familie is katholiek maar mijn ouders niet. Mijn vader heeft zichzelf bewust uitgeschreven. Toch kwamen we wel eens in de kerk terecht bij vieringen en begrafenissen. Het staat me nog zo helder bij hoe ik met mijn ouders en zusje op die bank moesten blijven zitten terwijl alle andere mensen naar voren gingen om een hostie te halen. Dat gevoel vond ik altijd vreselijk. Met de communie lijkt me dat hetzelfde gevoel geven (misschien nog wel erger). Alle klasgenootjes mogen meedoen aan de feestelijkheden en jij niet. Als mijn dochter het zou willen zou ik er geen enkel probleem mee hebben. Neem ook aan dat er bewust voor een katholieke school is gekozen?
Broadway schreef op 16-09-2022 om 11:53:
Ik zou het niet ok vinden. de doop en communie zijn ervoor dat jullie als ouders aangeven het geloof te volgen. met de communie al een beetje vanuit het kind. daarna het vormsel kies je als kind.
doe je dat niet, dan doe je ook niks met die momenten is mijn mening.
Ik ben het hier mee eens. (Ben zelf 7 jaar terug katholiek geworden, omdat ik dat wilde) Dit doe je i.m.o enkel voor het geloof. Om het maar te doen omdat de meesten het doen terwijl je niks hebt met het Katholisisme vind ik echt echt een beetje raar… Daar is het niet voor bedoeld
Phoebe1982 schreef op 16-09-2022 om 14:51:
[..]
Ik ben het hier mee eens. (Ben zelf 7 jaar terug katholiek geworden, omdat ik dat wilde) Dit doe je i.m.o enkel voor het geloof. Om het maar te doen omdat de meesten het doen terwijl je niks hebt met het Katholisisme vind ik echt echt een beetje raar… Daar is het niet voor bedoeld
Maar wie beslist dat dan?
