Drempeltoets versus schooladvies versus toekomstperspectief.
Advies nav eerste adviesgesprek groep 8 was TL/Havo.
Ons kind heeft nadien een drempeltoets gedaan. Resultaten zijn ontzettend uiteenlopend.
Technisch lezen= basis.
Taalverzorging= pro-basis.
Woordenschat= VWO.
Begrijpend lezen= kader.
Rekenen= Havo-VWO.
Gemiddeld= TL.
Volgens partner is met dergelijke resultaten zelfs TL en nadien doorstroom naar MBO een moeilijke zaak. De basis, namelijk de NL taal, kent een achterstand die volgens hem op alles zijn stempel zal drukken.
Aanvullende informatie:
Kind is in September begonnen met wekelijks een uur bijles.
Leest niet, ondanks onze pogingen het lezen aantrekkelijk te maken.
Er is sprake van diagnose ADHD, medicatie wordt toegepast.
Vader heeft Havo en vervolgens HBO afgerond.
Ik als moeder heb Mavo-Havo-HBO afgerond.
Vader is heel stellig en kijkt zeer pessimistisch naar schoolcarrière en werkcarrière.
Iemand hier die kennis heeft hiervan? Die hier meer over kan vertellen?
Giggly schreef op 10-12-2022 om 10:25:
En nogmaals, ik wil echt het beste voor mijn kind en daar hoort oa bij dat ik het belangrijk vind dat kind op de plek terecht komt die het beste bij hem past. Op elk vlak.
Ik heb ook alle data in mijn agenda staan van Open Dagen en meeloopavonden. Ik ga met mijn kind op onderzoek uit en sta daarin volledig achter mijn kind.
Vraag op die open dagen na VOOR WIE 'de leuke dingen' bedoeld zijn.
Mijn zoon werd gelokt met toneel en dans, wat achteraf alleen voor Atheneum-plus kinderen beschikbaar was.
Zó misselijk...
Mijn eerste en langdurige liefde had ooit speciaal onderwijs gevolgd. Stroomde uiteindelijk na veel ommewegen door naar een MBO ICT opleiding en is inmiddels een veelgevraagd ICT-er op HBO niveau. Dus ja, ik weet dat het kan.
Ik weet het echt. Ik moet het hier thuis echter opnemen tegen een volwassen man die er een totaal andere visie op heeft.
Juist vanwege toekomstperspectief zou ik voor kader kiezen i.p.v. TL
Je blijft anders alleen maar benoemen dat het goed kan komen als er doorgestroomd wordt naar minstens HBO-niveau. Wat is er mis met een loodgieter of automonteur of elektricien? Ik heb een HBO master maar die gasten verdienen meer dan ik hoor.
Ik werk als teamleider brugklassen, zie jaarlijks enorm veel schooladviezen voorbijkomen (met bijbehorende Cito’s) en zou bij bovenstaande scores ook een mavo/havo (vmbo-tl/havo)-advies verwachten. Dan is er nog ruimte voor groei (als je zoon het heel goed oppakt op de middelbare, kan hij door naar havo 2), maar wordt hij - zeker qua niveau begrijpend lezen - niet meteen enorm overvraagd.
Ik zou gaan kijken welke scholen mavo/havo-brugklassen hebben, je daar eens in verdiepen en inderdaad voorál uitstralen dat je zoon goed is zoals hij is.
Wat wil je zoon?
Gebaseerd op deze scores ging ik voor Kader/TL. Allebei aansluiting op MBO-4 en als hij TL doet ook op havo. Dan is open de route vmbo-havo-hbo of vmbo-mbo-hbo. Als hij dat wil, want met mbo is ook helemaal niks mis.
De houding van je partner klinkt erg onprettig naar je kind toe.
Giggly schreef op 10-12-2022 om 10:31:
Mijn eerste en langdurige liefde had ooit speciaal onderwijs gevolgd. Stroomde uiteindelijk na veel ommewegen door naar een MBO ICT opleiding en is inmiddels een veelgevraagd ICT-er op HBO niveau. Dus ja, ik weet dat het kan.
Ik weet het echt. Ik moet het hier thuis echter opnemen tegen een volwassen man die er een totaal andere visie op heeft.
Tsja, ik herhaal mezelf. Dan is die andere volwassene een arrogante vent. Want wie repareert zijn auto, legt jullie elektriciteit aan, zorgt dat zijn vanmoof feilloos rijdt, laat de systemen zijn salaris berekenen en kookt voor hem in een restaurant?
Stel je toch voor dat al die lieve, leuke en gezellige collega’s en leveranciers zichzelf hadden moeten stukbijten op een havo opleiding om zich door een hbo te worstelen om iets te gaan doen wat niet bij ze past maar ja - wel hbo is dus belangrijker.
Gelukkig hebben zij gekozen voor iets wat bij hen past. Waarmee ze misschien wel of misschien niet meer gaan verdienen dan die echtgenoot van je. Maar wat boeit dat dan, als ze blij zijn met wat ze doen?
Giggly schreef op 10-12-2022 om 09:42:
En ik wil kind zeer zeker geen negativiteit meegeven tav zelfbeeld. Partner en ik staan hierin letterlijk lijnrecht tegenover elkaar.
Anderzijds denk ik zelf ook dat een hogere opleiding in de huidige maatschappij echt wel belangrijk is.
Echter, als het er niet in zit dan zit het er niet in. En dat maakt iemand niet anders of minder waard.
Partner is van mening dat het er wel inzit, echter er niet uitkomt vanwege laksheid.
Ik realiseer mij dat ik menigeen wellicht tegen mij in het harnas jaag met bovenstaande tekst. Ik probeer enkel zo goed mogelijk te omschrijven wat er nu speelt en wat er nu door mijn hoofd gaat.
Ik ben heel kalm, partner echter is niet kalm. En hij maakt dat ik daardoor heel onzeker word.
In principe is nog een en ander mogelijk afhankelijk van de uitslag Cito Januari. Hopen mag, maar ik wil tegelijkertijd realistisch zijn en blijven. En mijn kind tot steun zijn.
Een hogere opleiding belangrijk in de huidige maatschappij; waar baseer je dat op?
Ja het hebben van een opleiding is belangrijk maar dat " hoger" perse beter is......nee!
De een is theoretisch opgeleid en de ander gedijt beter bij een praktische opleiding. Beiden zijn even belangrijk in de maatschappij.
Ja mij jaag je inderdaad in het harnas met dit soort opmerkingen. Je zoon ( met adhd wat leren ook lastiger maakt waar is jullie begrip?? ) heeft een mooi advies TL/ Havo en dan doet vader zo en jij eigenijk ook want je wilt ook liever hoger..arm kind. Als jullie deze houding niet veranderen jaag je ook je zoon tegen je in het harnas. Want hier voelt een kind niet zich gelukkig en geliefd van.
Ik zie dagelijks leerlingen op mijn VO school met ouders als jullie. Leerlingen die steeds gedemotiveerder raken omdat wat ze doen in de ogen van hun ouders niet goed genoeg is. En ouders in de beleving zijn dat ze doorstromen naar " lage" vervolgopleidingen en een " slechte" werkcarriere. Ik maak zelfs meedat ouders niet op komen dagen op de diploma uitreiking als hun kind kader of tl heeft gehaald omdat het te weinig voorsteld. 
Kijk vooral naar hoe je kind is en wat bij hem past; hij moet het doen. En ook later werken in een beroep wat bij hem past en wat hij leuk vindt. Je kunt ook veel bereiken met een praktisch beroep.
Dus als je zegt dat je, je kind tot steun wilt zijn dan is een andere attitude wel noodzakelijk. Je bent teveel gericht op " hoog" en doorstromen.
Je kind steunen met bv lezen en plannen, prima. Maar pushen omdat het anders niet hoog genoeg is, in julie ogen adviseer ik je toch echt met klem om daar mee op te houden in het belang van je zoon.
Mag jouw kind nu zijn wie het is? Of als ik hier een pilletje had om hem slimmer te maken zou je het dan geven?
Let op, geeft wel bijwerkingen…hij wordt slimmer en kan het vwo, gaat studeren aan de uni, alleen het zal ten koste gaan van zijn geluksgevoel. Dat zal minder worden
Nou geef je het?
ga voor gelukkig. En niet voor zo hoog mogelijk. Eventueel doorstromen naar de havo kan vanuit een gemengde TL havo brugklas, maar ook heel prima na het behalen van een TL diploma.
Ik ben docent op een lyceum en zie in de onderbouw steeds meer ongelukkige kinderen die op een te hoog niveau doorworstelen. Op dit moment heb ik een atheneum 3 klas met in ieder geval 3 zwaar depressieve kinderen, waarvan eentje suïcidaal. In alle drie de gevallen wordt aangegeven of vermoed dat de kinderen overvraagd worden. Ook nog een net 12 jarige die 2 klassen heeft overgeslagen en nu volkomen het spoor bijster is. en een paar super perfectionistische meiden die bij de eerste en beste keer dat natuurkunde lastig lijkt te worden volledig in de paniekmodus schieten omdat hun al in detail uitgestippelde toekomst als ( kinder)arts in duigen lijkt te vallen. Ik zie het gebeuren en schrik ervan. Poeh. Al die ( onuitgesproken) verwachtingen en eisen…..
De kinderen die vanuit TL 4 mijn havo 4 mentorklas binnendruppelen zijn over het algemeen veel stabieler. Met zelfvertrouwen, drive en een gezonde hoeveelheid realiteitszin.
Ingrid
je omschrijving van je partner wekt bij mij de indruk dat het een nogal veeleisende en dwingende vader is. Dat lijkt me haast een groter probleem dan welke opleiding je kind gaat doen en zou ik zéker aanpakken.
Verder is begrijpend lezen inderdaad het fundament waar veel theoretische opleidingen op drijven.
Wat wil je kind zelf? Een hekel aan lezen (wel een grote woordenschat), ik geloof dat ik voor een plek zou gaan waar mijn kind zich het meest op diens gemak zou voelen.
O en kijk deze tegenlicht eens, ik geloof dat jullie wel een nieuw perspectief kunnen gebruiken: https://www.vpro.nl/programmas/tegenlicht/kijk/afleveringen/2021-2022/de-nieuwe-elite.html
Dank voor alle adviezen. Ik neem deze zeker ter harte.
Kind zelf wil Havo, mede ingegeven door klasgenootjes/ vriendjes/ vriendinnetjes die naar de Havo zullen gaan.
Ik heb daarnet al een (zoveelste) gesprek gehad met partner, kind lag nog in bed.
Ik heb duidelijk aangegeven dat ik ga voor kind en diens belang. En niet voor mijn of mans ego.
Hij gaf aan VMBO niet te steunen, niet mee te gaan naar Open Dagen en informatieavonden. Ik heb aangegeven dat hij nu kort de tijd krijgt om te wennen aan de situatie, zich in te leven in plan B en zich vervolgens dient te schikken naar het hier en nu. Wanneer hij besluit te volharden in zijn tegenwerking zal dit een wig drijven tussen ons en zal ik daaruit conclusies trekken. En die conclusies zullen ten alle tijd pro kind zijn en contra partner.
Een van onze kinderen had vergelijkbare scores op de basisschool. Persoonlijk vond ik dat heel lastig voor het advies. Je kunt niet uitgaan van het hoogste of laagste niveau, want dan zit kind op bepaalde vlakken toch te ver onder of boven zijn niveau. Zonder meer uit gaan van een tussenweg, vond ik ook geen oplossing, want dan zit je deels nog steeds te veel boven je niveau en de vraag was of dat wenselijk was.
Bij mijn kind hebben we dus breder gekeken om te zien wat het meest passend was en ook of we konden ontdekken waarom de scores zo ver uit een liepen. Als we dat wisten, dan konden we er misschien iets mee, hoopten we.
Mijn kind was heel sterk met rekenen, kon goed verbanden leggen en had een hele brede algemene interesse. Vooral geschiedenis en aardrijkskunde vond hij heel interessant. Motorisch was kind nogal onhandig en lezen was een ramp. Los van de scores was de basisschool het met ons eens dat theoretisch onderwijs meer bij kind zou passen dan praktijkonderwijs.
Waarom de scores zo ver uiteen liepen, was vrijwel de hele basisschooltijd onduidelijk. Dyslexie kon niet worden vastgesteld, maar uiteindelijk hebben we in groep 8 een wat breder onderzoek naar zijn ogen laten doen. Bij dat onderzoek kwam men erachter dat zijn oogmotoriek ook slecht was. Hij zag wel gewoon scherp, maar de samenwerking tussen zijn ogen was slecht en bovendien kon hij geen horizontale oogvolgbeweging maken. Een regel tekst goed lezen was dus bijna niet te doen voor hem. Zijn ogen versprongen dan steeds naar de andere regels.
Tijdens zijn hele basisschooltijd wisten we niet van dat probleem en er is dus nooit iets mee gedaan. Eigenlijk heeft kind dus nooit passend onderwijs gekregen. School zag vooral een kind dat slecht las en vervolgens de clown uit ging hangen in de klas. Als we dit eerder hadden geweten, hadden we er mogelijk iets mee kunnen doen, maarja, groep 8 is relatief laat.
Toen we eenmaal wisten waar het probleem zat, hebben we gekozen voor een NIO. Het leek namelijk ook belangrijk om te weten wat er in het kind zat, nu we wisten dat er niet uit kwam wat er mogelijk in zat. Op de NIO scoorde kind havo/vwo. De cijfermatige en ruimtelijke dingen waren zo goed als foutloos gemaakt. Door zijn slechte basisschoolperiode was het naar ons idee al geen optie meer om daar op in te steken. Hij had immers al veel te veel gemist en al zou hij dat niveau cognitief aan moeten kunnen, zijn basis was er wel te slecht voor.
Uiteindelijk zijn we voor mavo gegaan. Daar zou het kind wel de theoretische vakken die hij zo leuk vond kunnen volgen, maar op een lager niveau. Hopelijk zou dat beter aansluiten bij zijn basis.
Achteraf had ik liever gehad dat hij ergens een keer had mogen blijven zitten. Zodat we nu zijn probleem bekend was, nog wat meer aan die basis hadden kunnen werken. Nu was er toch een te groot gaat. Ook zo’n kopklas was misschien een oplossing geweest.
Bii jouw kind zal er ongetwijfeld iets heel anders spelen, maar mijn advies zou vooral zijn om goed te kijken wat er bij kind past en niet direct van de scores uit te gaan. Waar zou jouw kind gelukkig worden en het best uit de verf komen?
dit lijkt me een lastige relatiedynamiek. Klinkt erg dwingend en daarmee destructief. Sterkte daarmee.
Deze dynamiek bestaat irt dit thema. Verder kunnen wij zaken bespreken en ook prima in overleg bij verschil in mening.
Dit thema is een heet hangijzer waar ik al langere tijd tegenaan loop.
Mij wordt verweten dat ik te meegaand ben, te naïef en niet realistisch.
Ik verwijt zelf minder snel, echter merk dat dit echt een issue is en ook zal blijven.
Ik wil koste wat kost voorkomen dat mijn kind mij gaat verwijten dat ik geen oog had voor zijn situatie. Mijn eigen geschiedenis speelt daarin ook zeker een grote rol. En ik lees wat jullie schrijven en kan niet anders dan het met jullie eens zijn.
Dat maakt dat ik in deze echt op mijn streep ga staan.
