Dochter van 10 helemaal panisch als het regent
Onze dochter van 10 slaapt als sinds haar 3e op haar slaapkamer op zolder. Een goed afgewerkte slaapkamer in een nieuwbouwhuis met goede isolatie en één velux dakraam op haar kamer.
Nu is het zo dat wanneer het regent, ze altijd wakker wordt en heel gevoelig is voor het geluid. Zo erg dat ze ook niet probeert om nog verder te gaan slapen, maar altijd begint te huilen en het in haar hoofd een nog groter probleem van maakt. Ze komt ook altijd huilend naar beneden, terwijl ze weet dat wij geen oplossing hiervoor hebben. Het enige wat we kunnen doen is helpen om oordopjes in te doen. Het is niet zo dat ze bang is van de regen, maar het is het geluid waar ze helemaal panisch van wordt. Dit was niet zo in het begin, maar is de laatste jaren steeds erger geworden. Ik weet niet wanneer het begonnen is.
We hebben geen oplossing voor de hand, haar jongere zusje wil niet ruilen van kamer en verder hebben wij geen slaapkamer beschikbaar op de 1e verdieping. Als het regent wil ze het liefste slapen op een logeermatras bij haar zusje op de kamer, maar we zijn bang dat ze hierdoor uiteindelijk een soort afkeer van haar eigen kamer krijgt. Dit proberen we dus te vermijden.
Het begint nu wel echt een probleem te worden, wij dachten dat ze hier wel overheen zou groeien, maar het wordt steeds erger. Vind haar reactie (huilend naar beneden komen) ook niet echt meer passen bij haar leeftijd. Overdag wil ze heel zelfstandig zijn en gedraagt ze zich steeds meer als een puber, dat gedrag is echt totaal anders als het 's avonds of 's nachts regent.
Is er hier misschien iemand met een soortgelijke ervaring? Ik weet niet hoe we dit aan moeten pakken, na al die jaren...
Tickel schreef op 04-11-2022 om 09:17:
Regengeluiddempend dakraam https://www.velux.nl/producten/velux-dakraam/dakramen-voor-bijzondere-toepassingen/extra-geluidsreducerend-dakraam
En anders iets maken wat dempt en voor het raam geplaatst kan worden.
Dat is een goede tip .
Wat ook kan helpen is zachte muziek aan die ze zelf mooi vind.
Oei, ik vrees ook net als de andere ouders hier dat je flink de mist in bent gegaan met het bagatelliseren van de gevoelens van je dochter. Het zal me niks verbazen dat het niet alleen de angst/gevoeligheid voor regen op het dak is, maar een schreeuw om aandacht en die moet je echt serieus nemen.
Ik was zelf vroeger bang voor spoken in het donker, zeker wel tot het einde van de basisschool. Mijn ouders moeten dat wel geweten hebben (zoals jullie weten dat je dochter overstuur raakt van regen), maar ze hebben waarschijnlijk niet beseft hoe bang ik eigenlijk was. Ik sliep namelijk altijd met mijn hoofd helemaal onder de dekens aan het voeteneinde en ik lag doodstil zodat ze (de spoken) me niet konden zien. Ik had ook heel veel last van nachtmerries (waarvan ik me achteraf kan voorstellen dat dat kwam omdat ik het te warm had in bed. Warmte is namelijk een bekende oorzaak van nachtmerries). Een keer logeerde een tante bij ons en die heeft gemerkt dat ik een nachtmerrie had onder de dekens en door haar reactie is mij is begonnen te dagen dat het raar was dat ik zo in slaap viel. Want ik dacht uiteraard dat mijn nachtmerries en angst voor spoken normaal waren en dat ik dat zelf moest oplossen. Dus eigenlijk heb ik geleerd dat ik mijn eigen gevoel moet onderdrukken en ben ik niet gezien door mijn ouders.
Zoals jullie denken: Ach joh, er is toch niks, stop maar met huilen, dat zeiden mijn ouders gewoon letterlijk (ik moest om veel dingen huilen vroeger). Dan kreeg ik nog wel even een knuffeltje maar dat huilen dat moest ik maar gauw afleren want dan gaan mensen je uitlachen, dat werk. Als ik erop terug kijk vind ik het eigenlijk heel zielig voor mijzelf als kind.
Angsten zijn voor een kind reëel. Ik zou haar in ieder geval serieus nemen. Die afkeer van de eigen kamer zou ik niet zo bang voor zijn omdat het op de momenten dat het niet regent wel gewoon goed gaat. Waar ik wel bang voor zou zijn is dat ze het vertrouwen in jullie als ouders verliest. Dat ze telkens ervaart dat haar angsten er niet mogen zijn, dat ze niet getroost wordt als ze dat nodig heeft.
Ze is te jong om het alleen te moeten doen, maar ze is wel oud genoeg om zelf mee te denken aan een oplossing en deze vorm te geven. Wat heeft zij van jullie nodig?
Wij hadden hier ruim 15 jaar, onlangs vernieuwd, wat vreemde dakkapellen in de straat (huurhuizen) die waren van kunststof. Als het regende dan klonk dat behoorlijk hard, maar het deed mij altijd denken aan slapen in de caravan op de camping. Ik kreeg er dus een prettig gevoel van, van dat gekletter. Kan je niet proberen samen met haar te gaan "omdenken"? Dat je op zo'n regenachtige avond samen in haar bed gaat liggen en er naar gaat liggen luisteren? Het op een of andere manier positiever maken, dat ze het misschien wel een gezellig geluid gaat vinden (omdat jij of vader bijvoorbeeld even een half uurtje bij haar gaan liggen) En Mija schreef ook al iets dergelijks; er zijn mensen die speciaal 'white noise' aanzetten om te gaan slapen. Laat jaar dat eens zien en horen, misschien brengt het haar wel op een idee dat het helemaal niet eng hoeft te zijn, sommige dingen kan je namelijk jezelf onbewust aangeleerd hebben.
Mijn kinderen waren vroeger bang van onweer. Wij als ouders vonden het altijd wel een mooi gezicht, dus als ze huilend naar beneden kwamen gingen we samen weer terug naar boven en gingen dan in het donker op de kamer met het beste uitzicht 'bewonderen' met 'oohhh' en 'aaaah' en ''Kijk die is mooi! En die was hard!" Natuurlijk waren ze niet meteen niet meer bang, maar na een tijdje gingen ze mee doen met bewonderen, ze vonden het spannend maar geen angsten meer.
En anders, als het mogelijk is, toch een kamer ruil. Jullie naar boven. Of, als dat niet past, dan toch de kinderen ruilen en 'nieuwe' kamers geven. Behangetje en verf. Ik weet niet of ik de jongste zoveel beslissingsrecht had gegeven (door te vragen of ze wilruilen) maar het meer mededelen als iets leuks; een verhuizing met wat nieuwe spulletjes.
heeft ze dit al lang of is het recent? Mijn dochter heeft dat ook gehad, terwijl ze daarvoor daar geen last van had. Ook bang voor inbrekers bijv.
Vooral haar gerustgesteld mbt inbrekers die niet op het dak kunnen komen, licht/lamp aanlaten, afspreken dat een van ons half uur later nog eens komt kijken. Tijdelijk stoppen met lezen van spannende boeken. Dochter zat in die periode ook niet lekker in haar vel.
Dus probeer te achterhalen waar de angst vandaan komt en zoek samen naar oplossingen.
Hoe kan je een kind dat panisch is van het geluid, met een paar oordoppen terug naar haar kamer sturen? En dan ook nog vinden dat huilend naar beneden komen niet past bij haar leeftijd. Dat je dit als ouders jaren laat duren, arm kind 
Huilen om iets kleins kan best niet passen bij de leeftijd, maar het is wel een (krachtig) signaal. Daar moet je altijd wat mee vind ik. Ook als iemand zou 'nephuilen' -voor zover dat al kan- is er sowieso iets dat aandacht nodig heeft.
Mijn dochter van bijna 15 heeft ook erg veel last van de regen. Als het hard regent, tikt dat heel hard op de bak van haar rolluik. Toen ze jonger was, moest ze dan ook huilen. Pure stress want regen op zich was het probleem niet. Dus als het te erg is komt ze met haar kussen en kruipt naast mij. (En ik slaap op zolder, met velux wat je dus ook goed hoort). Ik word even wakker, zeg welterusten en we gaan allebei slapen. Wat is het probleem als ze bij je in bed kruipt? Nu heb je een bang kind die zich niet gehoord voelt en de volgende dag moe is. Keuze is makkelijk lijkt mij.
Miepjecody schreef op 04-11-2022 om 08:44:
[..]
Dat is geen onzin. Is gewoon bewezen.
Ik zeg niet dat dat kind het merkt, maar het is gewoon wel zo.
Bewezen is dat het in de zomer harder regent maar niet dat dat in de nacht ook zo is.
Ik zou het zusje ook niet vriendelijk vragen maar gewoon duidelijk stellen, zo gaan we het doen.
Mija schreef op 04-11-2022 om 09:42:
Nog een aanvulling: op zichzelf kan ik me voorstellen dat je niet direct van kamer gaat wisselen als je kind overstuur raakt van het geluid. Maar heb je haar proberen te helpen ontspannen en het geluid anders binnen te laten komen? Je kan bijvoorbeeld: een geleide meditatie doen, white noise opzetten, er zelf een tijdje naast gaan zitten, voorlezen of zingen bij het slapen gaan etc. Wat je ook nog kan doen is haar tot jullie naar bed gaan in jullie bed leggen en haar dan slapend naar boven brengen, een matrasje op de grond leggen op jullie kamer waar ze terecht kan als het echt te erg is middenin de nacht, oordoppen op maat laten maken etc.
Er zijn zoveel mogelijkheden!
een kind van 10 slapend een trap op dragen? Waarom zou je dat doen? Het kan toch altijd daarna gaan regenen? Het gaat toch niet om een probleem met in slaap vallen in de avond? Ik vind het een behoorlijk gevaarlijk advies.
Dat matras ligt al in de kamer van zusje begreep ik, ik zou daar wat permanents van maken, dus bijv een stapelbed.
Prachtwacht schreef op 04-11-2022 om 11:25:
Ik zou het zusje ook niet vriendelijk vragen maar gewoon duidelijk stellen, zo gaan we het doen.
Dat kun je toch niet maken tegenover het zusje?
MissBobby schreef op 04-11-2022 om 11:07:
Mijn dochter van bijna 15 heeft ook erg veel last van de regen. Als het hard regent, tikt dat heel hard op de bak van haar rolluik. Toen ze jonger was, moest ze dan ook huilen. Pure stress want regen op zich was het probleem niet. Dus als het te erg is komt ze met haar kussen en kruipt naast mij. (En ik slaap op zolder, met velux wat je dus ook goed hoort). Ik word even wakker, zeg welterusten en we gaan allebei slapen. Wat is het probleem als ze bij je in bed kruipt? Nu heb je een bang kind die zich niet gehoord voelt en de volgende dag moe is. Keuze is makkelijk lijkt mij.
Dat lijkt mij makkelijk op te lossen met een houten schuine overkapping boven die bak.
Kerstin75 schreef op 04-11-2022 om 11:26:
[..]
een kind van 10 slapend een trap op dragen? Waarom zou je dat doen? Het kan toch altijd daarna gaan regenen? Het gaat toch niet om een probleem met in slaap vallen in de avond? Ik vind het een behoorlijk gevaarlijk advies.
Dat matras ligt al in de kamer van zusje begreep ik, ik zou daar wat permanents van maken, dus bijv een stapelbed.
Die mensen kunnen vast zelf prima beoordelen of dat een realistische mogelijkheid is.
Ik vind het logischer om je kind op de ouderslaapkamer een oplossing te bieden, tenzij het zusje het gezellig vindt dat haar zus bij haar komt slapen.
Zo heeft iedereen zijn eigen overwegingen.
Mija schreef op 04-11-2022 om 11:39:
[..]
Die mensen kunnen vast zelf prima beoordelen of dat een realistische mogelijkheid is.
Ik vind het logischer om je kind op de ouderslaapkamer een oplossing te bieden, tenzij het zusje het gezellig vindt dat haar zus bij haar komt slapen.
Zo heeft iedereen zijn eigen overwegingen.
Serieus, een slapend kind van 10 een trap opdragen?
