Dochter van 10 helemaal panisch als het regent
Onze dochter van 10 slaapt als sinds haar 3e op haar slaapkamer op zolder. Een goed afgewerkte slaapkamer in een nieuwbouwhuis met goede isolatie en één velux dakraam op haar kamer.
Nu is het zo dat wanneer het regent, ze altijd wakker wordt en heel gevoelig is voor het geluid. Zo erg dat ze ook niet probeert om nog verder te gaan slapen, maar altijd begint te huilen en het in haar hoofd een nog groter probleem van maakt. Ze komt ook altijd huilend naar beneden, terwijl ze weet dat wij geen oplossing hiervoor hebben. Het enige wat we kunnen doen is helpen om oordopjes in te doen. Het is niet zo dat ze bang is van de regen, maar het is het geluid waar ze helemaal panisch van wordt. Dit was niet zo in het begin, maar is de laatste jaren steeds erger geworden. Ik weet niet wanneer het begonnen is.
We hebben geen oplossing voor de hand, haar jongere zusje wil niet ruilen van kamer en verder hebben wij geen slaapkamer beschikbaar op de 1e verdieping. Als het regent wil ze het liefste slapen op een logeermatras bij haar zusje op de kamer, maar we zijn bang dat ze hierdoor uiteindelijk een soort afkeer van haar eigen kamer krijgt. Dit proberen we dus te vermijden.
Het begint nu wel echt een probleem te worden, wij dachten dat ze hier wel overheen zou groeien, maar het wordt steeds erger. Vind haar reactie (huilend naar beneden komen) ook niet echt meer passen bij haar leeftijd. Overdag wil ze heel zelfstandig zijn en gedraagt ze zich steeds meer als een puber, dat gedrag is echt totaal anders als het 's avonds of 's nachts regent.
Is er hier misschien iemand met een soortgelijke ervaring? Ik weet niet hoe we dit aan moeten pakken, na al die jaren...
Zelf op zolder gaan slapen
Ik zou zelf op zolder gaan liggen, sterker nog, dat hebben wij gedaan. En pas als je zelf onder een dakraam ligt snap je werkelijk hoevéél geluid dat maakt (ook nieuwbouw, en velux). Ik kan me de angst van je kind goed voorstellen.
Zelf op zolder of haar zusje. Ze is bang! Help haar dan. Denk je dat ze een toneelstukje opvoert?
Morgen gelijk bedden verhuizen. Arm kind.
ze moet gewoon een andere kamer krijgen
Zelf op zolder gaan slapen. Het geluid van regen is voor mij heel rustgevend. Voor je dochter duidelijk niet. Dus ruilen van kamer zodat iedereen z'n nachtrust weer kan hebben. Een kind wordt niet wakker om jullie even te pesten. Als ze hier zoals je zegt al jaren last van heeft, snap ik niet dat jullie hier niet al eerder iets aan hebben gedaan.
Het maakt ook echt een enorme herrie en ze ligt daar alleen. Alleen wakker liggen is altijd anders, zeker door iets vervelends.
Ik zou er zelf gaan liggen.
Wat meer begrip voor de angst van je kind zou haar juist helpen. Nu voelt ze zich afgewezen.
Zelf naar zolder verhuizen!
ze is 10 jaar, dat lijkt allemaal heel wat. Maar ze is gewoon een kind.
Een kind wat bang wordt van regen, als het donker is en ze moet slapen.
Waarom mag ze geen angst hebben? Geef haar die geborgenheid die ze van jullie vraagt.
Mogelijk is het niet zo, maar in je bericht kom je wat ongevoelig over voor de angst van je dochter.
Je stelt hier een hulpvraag, maar het klinkt of je het eigenlijk onzin en maar lastig vindt: te oud voor deze angst, naar beneden komen terwijl jullie toch geen oplossing hebben, ze maakt het probleem groter in haar hoofd, zusje wil niet ruilen: ze zoekt het maar uit met haar oordoppen.
Ik zou haar angst serieus nemen. En het lijkt me heel akelig om helemaal in je uppie boven zo bang te liggen zijn...
Er zijn natuurlijk wel oplossingen: toch ruilen met zusje, ruilen met jullie, bij regen of angst altijd bij zusje mogen (als zusje dat niet wil, dan kan zij alsnog op zolder gaan liggen), er aan werken, al dan niet onder begeleiding, om van de angst af te komen.
Je wilt toch voor iedereen in je gezin een veilige plek om de nacht door te brengen? Voor haar is het dan wel veilig, maar zo voelt het niet zo voor haar. En dat is net zo heftig.
Hoezo geen oplossing? Ik snap niet dat het nog niet in je op is gekomen om zelf op de zolder te gaan slapen. Wel nagedacht om te ruilen met het andere kind maar niet zelf.. ?
”We zijn bang dat ze zo een afkeer van haar eigen kamer krijgt.” Ik denk dat ze die inmiddels al wel heeft. Ik begrijp een aantal dingen niet. Zoals waarom de “ik wil niet” van jullie andere dochter zoveel zwaarder weegt dan de jarenlange angst van je tienjarige. Waarom je er niet jaren geleden al zelf bent gaan slapen. Je klinkt alsof je het allemaal maar onzin vindt, en hinderlijk voor jullie. Terwijl ik me een doodsbang kind (!) voorstel alleen op een zolderkamer.
Mijn ouders hadden vroeger de regel dat wij kinderen om de paar jaar een andere kamer kregen, zodat er niemand altijd de mooiste/grootste kamer had. Hebben wij later zelf ook gedaan. Mijn broertje was zeker tot hij een jaar of veertien was extreem bang voor onweer. Kwam hij met zijn dekbed bij mij op de logeermatras slapen. Prima.
Ik zou er idd zelf zijn gaan liggen en als dat niet past dan zou ze bij regen bij ons mogen slapen. Ja het is objectief onzin, maar wij volwassenen leven al niet netje objectief. Dat kan je van een 10 jarige toch niet verwachten? Ook zou ik maar emdr kijken, dat haalt de paniek er misschien wat af.
Jeetje, ik zou beginnen met mijn kind serieus nemen in haar angst en als ze zo bang is toch echt een andere oplossing verzinnen. Zoals al wordt voorgesteld zelf verhuizen van kamer of dat logeermatras laten gebruiken. Zou het helpen als er iemand bij haar komt logeren op een matras zodat ze minder bang is? Dan zou ik dat zelf doen.
Mijn kind (geen veluxraam, wel 2e verdieping en slaapt recht onder het dak) is blij als het regent, die wordt rustig van dat gekletter en slaapt er lekker van. Al zou hij dat op z'n 15e niet hebben, dan kan hij lekker ergens anders slapen als het regent hoor, wat maakt leeftijd daarvoor uit? Dan lossen we dat gewoon op, punt. Iedereen moet hier in huis een plek hebben waar die zich prettig voelt!
hier ook een dochter die bang was voor regen. Bij ons huis had iedere kamer een schuin dak, maar we hebben haar wel de kamer gegeven waar de wind het minst opstond en de regen dus ook iets minder geluid maakte. Verder mocht ze altijd bij ons slapen als ze bang was. Dit heeft ongeveer geduurd tot ze naar de middelbare school ging. Daarna is de angst verdwenen.
Ik ben een volwassen vrouw en ik ben bang voor bepaapde harde geluiden. Onder andere voor onweer. Ik ben niet bang, voor wat onweer kan doen, het is meer alsof die harde knallen mijn angstreflex triggeren. Mede om die reden slaap ik dus ook met oordopjes. Onder een dakraam slapen lijkt me dan ook echt de hel, regen is daar zo ontzettend gigantisch luid op. Ik zou dat waarschijnlijk ook niet trekken.
Dus nee je kind is niet te oud om bang te zijn voor regen, want dat ben ik ook niet. Wel is ze te jong om zonder hulp met die angst om te gaan. Dat betekent dus dat ze jullie hulp daarbij nodig heeft en haar dwingen om daar te blijven slapen is daarbij zeker geen werkbare oplossing. Dan zal ze zich alleen maar meer alleen voelen met due angst, wat het juist nog erger kan maken.
Ik sluit me dan ook aan bij de oplossing die anderen al gaven, gewoon als ouders lekker zelf op zolder gaan slapen.
