Bezig houden met complexe beenbreuk
Vandaag heeft zoon een complexe beenbreuk (dijbeen) opgelopen, hij is direct geopereerd hieraan, ligt nu in het ziekenhuis, z’n moeder is bij hem en ik ben thuis met z’n zusje. Als alles goed gaat mag hij thuis herstellen van z’n breuk, hij mag dan bijna niks en ik zoek dingen die hij toch kan doen. Heb al nieuwe Lego pakketten besteld maar die zijn er nog niet. De operatie ging goed, hij heeft nu een pen in z’n been en er zit een stellage bovenop om de boel bij elkaar te houden. Zoon kan niet lopen komende tijd, over 3 weken maken ze weer foto’s om te zien hoe z’n beentje ervoor staat, tot die tijd mag hij alleen liggen en half recht op zitten. Iemand ideeën om hem bezig te houden straks?
Eerst wat praktische tips; informeer bij uitleenpunt van hulpmiddelen wat mogelijk is. Kijk bv op medipoint voor leen van hoog-laag ziekenhuisbed, rolstoel, loopkrukken, urinefles ( te koop bij apotheek), wc verhogen, bedtafel en een rekstok om je in je bed aan op te trekken ( vaak al gekoppeld aan ziekenhuisbed. Ideaal als het bed tijdelijk in de huiskamer kan.
Je zoon mag de eerste maanden niet op twee benen staan; de breuk in ene been moet eerst genezen. Goed herstel en rust is zo belangrijk.
verveeltips; op iPad een puzzel maken. Deze zijn gemakkelijk opzij te leggen, zonder dat puzzelstukjes of legostukjes in je bed vallen. Of andere spelletjes op je iPad; wordt je moe, dan sluit je spel af.
Maar je kind gaat al snel naar de fysiotherapeut voor revalidatie en versterking van de beenspieren om de breuk zo te ontlasten. Die oefeningen zijn best vermoeiend; overvraag hem niet te snel.
Vraag wel of hij straks mag fietsen op een gehuurde hometrainer. Liefs met aansluiting op een iPad voor afspelen fietstochten. Bij een knieoperatie heb ik na paar weken een hometrainer gehuurd en die voor de tv gezet. Zo kon ik in rustig tempo de spieren trainen en genoot ik van de fietstochten via de iPad of de voetbalverslagen op tv.
Nick90 schreef op 11-11-2023 om 05:44:
Iedereen bedankt voor de tips en bererschapswensen. Rolstoel zullen we regelen zodat hij toch nog een beetje kan bewegen. Ermee naar buiten kan alleen als we met twee zijn vanwege de baby. Die wil helaas niet meer in haar draagzakje.
Wellicht kunnen grootouders, ooms, tantes, buren, vriendjes, ook straks met hem naar buiten?
Voorlopig gaat ie helemaal niks doen want z’n been doet veel pijn en hij heeft nog steeds last van de narcose denken we, hoort dat zo lang te duren?
Nick90 schreef op 13-11-2023 om 15:24:
Voorlopig gaat ie helemaal niks doen want z’n been doet veel pijn en hij heeft nog steeds last van de narcose denken we, hoort dat zo lang te duren?
Waar heeft hij last van? Na mijn operatie vorig jaar was ik redelijk uitgeblust de eerste dagen. Heel moe en veel slapen. Conditie moest ik echt weer vanaf 0 opbouwen.
Nick90 schreef op 13-11-2023 om 15:24:
Voorlopig gaat ie helemaal niks doen want z’n been doet veel pijn en hij heeft nog steeds last van de narcose denken we, hoort dat zo lang te duren?
Ja maar bij veel pijn zou ik wel contact opnemen met het ziekenhuis en vragen of de pijnstilling nog omhoog kan. Door pijn wordt je ook moe en narcose op zichzelf kan ook wel even duren voor dat dat uit je systeem is.
Voor pijnstilling vooral zorgen dat de spiegel op peil blijft dus netjes volgens voorschrift op schema slikken .
sommige pijnstillers maken ook suf.
Zoon had een gecompliceerde onderarmbreuk incl OK, plaatjes etc.. Hij zat na 3 dagen nog zwaar aan de pijnstilling. Denk dat hij een week of wat verder was voordat hij daar vanaf was en weer wat meer wilde dan eten, drinken, slapen en tv kijken.
Botoperaties zijn (ook erna) pijnlijk. Maar de dijbeenfractuur schijnt het pijnlijkst te zijn omdat het het sterkste en grootste bot van je lijf is. Vraag of ze iets aan de pijnstilling kunnen doen. Pijn hebben is vreselijk vermoeiend.
en dit is misschien overbodig, maar toch: pijnstilling op vaste tijden geven, dus op schema. Niet pas pijnstilling geven als je kind klaagt.
Is hij al thuis trouwens? De transitie van thuis naar het ziekenhuis kost ook veel energie, dus een terugslagje is dan ook wel te verwachten.
Schemerlampje schreef op 10-11-2023 om 20:24:
Als hij met Sinterklaas nog niet naar school kan, zou de klas het dan misschien bij jullie thuis kunnen vieren? Geen idee of je daar de ruimte voor hebt, of het ziet zitten om de hele klas over de vloer te krijgen.
Houdt hij van spelletjes? Misschien een leuk nieuw spel met hem uitzoeken? Onze kinderen vonden op die leeftijd de wetenschappelijke knutseldozen leuk. https://www.intertoys.nl/clementoni-mysterieuze-scheikunde
Er zijn er een heleboel in verschillende prijsklassen.
Dat zou ik dus niet doen want Sint komt op school! En bij ons gaat Sint na school weer langs bij de ziekenkinderen.
Met 9 jaar zat mijn zoon in groep 7 en de meesten van 9 in groep 6, dus zal er qua Sint viering op school met surprises worden gewerkt. Wellicht kan je zoon dan even langskomen op school om zijn gemaakte surprise uit te laten pakken en de eigen surprise uit te pakken.
Ja hij is thuis, vanmorgen mocht hij naar huis, qua pijnstilling heeft hij tramadol wat hij 4 maal daags mag in combinatie met 500 paracetamol, we hebben zijn favoriete hapjes in huis gehaald, hij eet wel maar echt minimaal, hij klaagt over z’n been en over hoofdpijn, schermpjes maken het erger merken we dus dat hebben we een beetje afgehouden. Hij vraagt er ook niet echt om dus dat scheelt, hij heeft ook bijna de hele middag geslapen.
Arm kind, veel beterschap gewenst en sterkte voor jullie als ouders.
Ach wat sneu allemaal, zoveel pijn. Het belangrijkste is dat je er voor hem bent en dat je geduldig bent met hem. Niet jouw beste eigenschap voor zover ik je ken (en ook niet van mezelf, dus ik mag dat zeggen vind ik), maar probeer dat toch op te brengen. Het is voor niemand leuk, maar voor hem nog het minst.
Narcose is naar spul, naast dat het natuurlijk fijn is dat het bestaat. Mijn dochter reageert er heel slecht op. Ze heeft na operaties altijd veel boze buien gehad, kon ontploffen om het minste of geringste en er zelf niks van snappen. Ook was ze altijd erg emotioneel, had het moeilijk met zichzelf en het leven. En was ze de eerste tijd erg moe. Dat waren geen fijne periodes.
Wat wel een verschil was tussen de eerste twee en de laatste twee operaties was dat ze bij de eerste twee operaties erop voorbereid was én dat ze toen vooraf niet ziek was en geen pijn had. De laatste twee waren onverwachts en ongepland en toen had ze veel pijn. En ze wist al dat ze er niet zo lekker op reageerde.
Slaap is vaak het beste medicijn. Ziek zijn kost veel energie. Beweeg mee. Biedt niet te veel aan, maar voldoe aan zijn behoeften. Meer kun je niet doen.
Nick90 schreef op 13-11-2023 om 18:47:
Ja hij is thuis, vanmorgen mocht hij naar huis, qua pijnstilling heeft hij tramadol wat hij 4 maal daags mag in combinatie met 500 paracetamol, we hebben zijn favoriete hapjes in huis gehaald, hij eet wel maar echt minimaal, hij klaagt over z’n been en over hoofdpijn, schermpjes maken het erger merken we dus dat hebben we een beetje afgehouden. Hij vraagt er ook niet echt om dus dat scheelt, hij heeft ook bijna de hele middag geslapen.
Hoofdpijn kan ook komen door te weinig vocht/drinken.
