Afspraken maken
Van het weekend woorden gehad met de buren van een paar huizen verderop. Mijn zoon had een speelafspraak met hun zoon gemaakt en toen hij erheen ging waren ze helemaal niet thuis. Pas in de avond kwamen ze thuis en hij zag dat en ging erheen, in het bij zijn van de ouders van de buurjongen afgesproken dat ze de volgende dag samen zouden spelen. En ook die dag waren ze er de hele dag niet. Als antwoord op de vraag waarom ze dan hadden afgesproken kreeg hij simpelweg te horen dat ze er gewoon niet waren.
Uiteindelijk afgesproken dat ze zondag zouden spelen, binnen een half uur werd de buurjongen binnen geroepen want ze gingen (voor de rest van de dag) naar een verjaardag.
Ik heb toen maar eens gevraagd aan de ouders wat zij ervan vinden dat zijzelf en hun kinderen afspraken maken en zich daar niet aan houden. Als reactie kreeg ik "ja de dag loopt soms anders als geplanned".
Ik vind het een raar excuus, de kindertijd is een mooie tijd om te leren hoe je als volwassenen met elkaar om wilt gaan. M.a.w. wij hebben onze zoon altijd geleerd als je een afspraak maakt dan staat die afspraak komt er echt plots iets tussen laat de ander dit dan weten......maar niets van dat is gebeurd.
Ik heb het wel vaker gemerkt ook als je als ouder erbij bent met het maken van een afspraak (en dan pas ik vaak mijn dag zo aan dat die afspraak kan doorgaan) dat er dan toch weer van afgeweken wordt en dan vaak nog zonder enige vorm van overleg.
Is dit nou normaal met kinderen ?
Het komt wel vaker voor dat afspraken veranderen ja. Hangt ook natuurlijk van de ouders af. En bij deze ouders is een afspraak anders dan bij jou. Dat ga je niet veranderen.
Dit kun je dat kind toch niet verwijten? Waren de ouders er wel bij, bij al die 'afspraken'? Misschien zien zij het niet als 'afspraken'. Hier spraken mijn kinderen nooit af met buurkindjes, ze belden gewoon aan. Afspreken doe je met klasgenoten en als dit ook een klasgenoot is zou ik het zien als een buurkindje waar je gewoon aanbelt. Ik denk dat jullie het veel zwaarder zien als zij.
Ik vind het in elk geval niet normaal. Die eerste afspraak, die kennelijk is gemaakt tussen de jongens onderling, daarvan kun je nog denken dat die niet aan de ouders is doorgegeven. Maar als een afspraak met of in aanwezigheid van de ouders is gemaakt, dan vind ik dat je ervan uit moet gaan dat die staat.
Als je in die omstandigheden de afspraak vergeet (dat zou mij zomaar kunnen gebeuren) of als bij nader inzien blijkt dat die afspraak niet door kan gaan door iets onverwachts, dan zijn excuses op zijn plaats.
DS1971 schreef op 22-08-2022 om 14:14:
Het komt wel vaker voor dat afspraken veranderen ja. Hangt ook natuurlijk van de ouders af. En bij deze ouders is een afspraak anders dan bij jou. Dat ga je niet veranderen.
Dat een afspraak wijzigt oke, maar ouders zijn bij de laatste twee afspraken zelf geweest en hebben toen ook bevestigd dat het kon. Nu kan er weleens iets tussenkomen maar een verjaardag komt er niet ineens tussen dus dan hadden ze gewoon kunnen zeggen dat het niet kon want er was een verjaardag (van oma dus dat komt niet plots op).
De jongens hadden de hele zomer al niet met elkaar kunnen spelen en wilden allebei heel graag weer en daarom wilden ze dat afspreken. En vanwege dat ze dag beiden heel graag wilden hebben wij dus op basis van die afspraak zelf bepaald dat we dag weekend niet weg gingen.
Aiden schreef op 22-08-2022 om 14:14:
Dit kun je dat kind toch niet verwijten? Waren de ouders er wel bij, bij al die 'afspraken'? Misschien zien zij het niet als 'afspraken'. Hier spraken mijn kinderen nooit af met buurkindjes, ze belden gewoon aan. Afspreken doe je met klasgenoten en als dit ook een klasgenoot is zou ik het zien als een buurkindje waar je gewoon aanbelt. Ik denk dat jullie het veel zwaarder zien als zij.
Zeg ik ergens dat ik het kind dat verwijt? Ik zeg toch dag ik de ouders heb aangesproken die wisten dondersgoed dat ze die dagen niet thuis zouden zijn en toch laten ze de kinderen een afspraak maken.
Overigens is mijn zoon er inderdaad vaker tegenaan gelopen dat hij iets afsprak met een kind uit de klas en dat dat niet kon want ouders hadden andere plannen maar dat is wat mij betreft totaal anders.
Temet schreef op 22-08-2022 om 14:18:
Ik vind het in elk geval niet normaal. Die eerste afspraak, die kennelijk is gemaakt tussen de jongens onderling, daarvan kun je nog denken dat die niet aan de ouders is doorgegeven. Maar als een afspraak met of in aanwezigheid van de ouders is gemaakt, dan vind ik dat je ervan uit moet gaan dat die staat.
Als je in die omstandigheden de afspraak vergeet (dat zou mij zomaar kunnen gebeuren) of als bij nader inzien blijkt dat die afspraak niet door kan gaan door iets onverwachts, dan zijn excuses op zijn plaats.
Nou precies dat vind ik dus ook.
Temet schreef op 22-08-2022 om 14:18:
Ik vind het in elk geval niet normaal. Die eerste afspraak, die kennelijk is gemaakt tussen de jongens onderling, daarvan kun je nog denken dat die niet aan de ouders is doorgegeven. Maar als een afspraak met of in aanwezigheid van de ouders is gemaakt, dan vind ik dat je ervan uit moet gaan dat die staat.
Als je in die omstandigheden de afspraak vergeet (dat zou mij zomaar kunnen gebeuren) of als bij nader inzien blijkt dat die afspraak niet door kan gaan door iets onverwachts, dan zijn excuses op zijn plaats.
Misschien ging het helemaal niet om binnen spelen maar om buiten spelen. En gingen de ouders er niet van uit dat ze daarvoor thuis moesten blijven. Maar na woorden met de ouders van die jongen zou ik zeggen dat nog een keer spelen niet aan de orde is.
In de tijd dat mijn kinderen nog op de basisschool zaten heb ik dat ook weleens ervaren. Dat waren dan meestal ouders die hun eigen afspraken belangrijker vonden dan de afspraak van hun kinderen. Kind mocht na gemaakte afspraak voor morgen toch ineensniet spelen, want mama moest thee drinken bij een vriendin/ boodschappen doen/ op bezoek bij oma die al 2 weken in het ziekenhuis lag.
Die mensen ga je niet veranderen, wel goed om je eigen kind te leren dat je zo niet meer elkaar omgaat. Dat het jammer is dat vriendje niet kan/ mag.
Decembermamma schreef op 22-08-2022 om 14:45:
[..]
Zeg ik ergens dat ik het kind dat verwijt? Ik zeg toch dag ik de ouders heb aangesproken die wisten dondersgoed dat ze die dagen niet thuis zouden zijn en toch laten ze de kinderen een afspraak maken.
Overigens is mijn zoon er inderdaad vaker tegenaan gelopen dat hij iets afsprak met een kind uit de klas en dat dat niet kon want ouders hadden andere plannen maar dat is wat mij betreft totaal anders.
Ik dacht dat je het dat kind verweet gezien je zin: "Is dit nou normaal met kinderen ?"
Maar blijkbaar bedoelde je wat anders. Zeg dat dan.
Battle-Royale schreef op 22-08-2022 om 14:46:
[..]
Misschien ging het helemaal niet om binnen spelen maar om buiten spelen. En gingen de ouders er niet van uit dat ze daarvoor thuis moesten blijven. Maar na woorden met de ouders van die jongen zou ik zeggen dat nog een keer spelen niet aan de orde is.
Om samen te kunnen spelen moet het kind toch thuis zijn?
O ze zullen heus nog wel samen spelen hoorz dat we woorden erover hebben gehad wil niet zeggen dat we niet normaal met elkaar om kunnen gaan.
Decembermamma schreef op 22-08-2022 om 14:55:
[..]
Om samen te kunnen spelen moet het kind toch thuis zijn?
O ze zullen heus nog wel samen spelen hoorz dat we woorden erover hebben gehad wil niet zeggen dat we niet normaal met elkaar om kunnen gaan.
Maar waarom moet dat dan specifiek zo afgesproken worden? Hier bellen meestal kindjes aan om te vragen of zoon buiten mag maar er wordt niet afgesproken om buiten te spelen of iets.
Ik vind het niet netjes om zo met andere mensen om te gaan. Wij hebben ons kind van jongs af aan bijgebracht dat wanneer je een afspraak maakt, je je daar aan houdt. Er kan altijd een keer onverwacht iets tussen komen, maar dan meld je dat bij de ander.
Ik vind het van de ouders ook niet normaal om vandaag te zeggen dat er morgen gespeeld kan worden en vervolgens heel de dag weg te zijn en dat twee dagen achter elkaar. Dat soort dingen weet je best op het moment dat je de afspraak maakt. Het maakt mensen voor mij onbetrouwbaar.
Als kinderen dat bij mij vroeger vaak flikten mocht ik van mijn ouders niet meer met ze afspreken omdat ze me wilden behoeden voor steeds teleurstelling.
Dus ja, ik snap je frustratie en ik vind het niet gek dat je daar geïrriteerd/boos over bent.
Decembermamma schreef op 22-08-2022 om 14:42:
[..]
Dat een afspraak wijzigt oke, maar ouders zijn bij de laatste twee afspraken zelf geweest en hebben toen ook bevestigd dat het kon. Nu kan er weleens iets tussenkomen maar een verjaardag komt er niet ineens tussen dus dan hadden ze gewoon kunnen zeggen dat het niet kon want er was een verjaardag (van oma dus dat komt niet plots op).
De jongens hadden de hele zomer al niet met elkaar kunnen spelen en wilden allebei heel graag weer en daarom wilden ze dat afspreken. En vanwege dat ze dag beiden heel graag wilden hebben wij dus op basis van die afspraak zelf bepaald dat we dag weekend niet weg gingen.
Ik snap jou heel goed. Maar ik woon deels ook in landen waar dat allemaal heel anders gaat. En jij gaat hun niet veranderen.
Dat maakt het allemaal niet minder vervelend.
Ik vind het ronduit onbeschoft om niet af te melden als een afspraak niet door kan gaan.
Sneu voor je kind!
Het gaat niet over waarom er afgesproken moet worden. Het gaat er om dat er meermaals een afspraak gemaakt is waar de ouders bij waren terwijl ze wisten of zouden moeten weten dat die niet haalbaar was. Dat is gewoon niet hoe je met mensen en hun tijd om gaat. Als je iets afspreekt met iemand, dan houd je tijd voor diegene vrij. Decembermama en haar gezin hebben geen plannen gemaakt voor het weekend vanwege de afspraak van haar zoon. Dat is achteraf jammer, want het kon niet doorgaan. Bij op de bonnefooi aanbellen om buiten te spelen is het anders, dan ga je er niet per se vanuit dat iemand thuis is en pas je er ook niet je eigen plannen op aan.
