Zoon van 3 praat nog niet
Beste ouders,
Graag wil ik jullie ervaringen hierover weten.
Mijn zoon is 3 jaar en 2 maanden oud.
Hij praat nog niet. Verder begrijpt hij wel alles. Maar praten lukt nog niet. Hij wijst aan en maakt gebaren en brabbelt veel( maakt klanken na)Hij is vrolijk, maakt goede oogcontact, maakt zelf contact met mensen, spelen met anderen vindt hij erg leuk. Het liefst speelt hij met iemand mee. Dus hij pakt zijn speelgoed en komt naar mij of naar zus toe. Sinds hij 6 maanden oud was, kijkt hij filmpjes op YouTube ( ik had dat aangeboden, ik weet dat het fout is geweest, maar ik gaf hem mijn telefoon om filmpjes te kijken) dus steeds kijkt hij veel tv en telefoon ( ook terwijl hij aan het spelen is met zijn speelgoed).
Voor onderzoek bij kentalis geweest. Gehoor is goed, maar bij psychologische onderzoek wou hij niet meewerken en hij kreeg 3 puzzels aangeboden ( wel simpele puzzel van zo'n 3 stuks). Bij de eerste deed ie wel mee, maar daarna wou hij niet meer meedoen. Ze hebben maar 3 puzzels aangeboden en de 1e lukte het wel.en daarna wou hij niet meer meedoen ( geen zin). En hier was het einde van het onderzoek!!! Ik vind het best raar... En ik hoefde niet terug komen. hoe kunnen ze hem beoordelen terwijl ze niet eens konden onderzoeken of ( zijn gedrag) observeren???
mijn vraag is:
Weten jullie uit ervaring een andere manier om mijn zoon te helpen ( behalve kentalis)? Daar ben ik teleurgesteld... Had meer verwacht dat ze hem meer en beter observeren. De hele onderzoek duurde maar 15 Minuten!!!!
Waar kan ik heen voor een betere en betrouwbare onderzoek?
Alvast hartelijk dank iedereen 💐🙏
gisteren heb ik wel om een verwijzing ( naar kinderarts) gevraagd en die moet nog komen. En ik hoop dat nog een advies komt van Kentalis.
In het begin dacht ik aan Taalontwikkeling stoornis ( want hij probeert ,maar lukt hem niet en dan is hij gefrustreerd), maar als ze bij kentalis hem niet kunnen onderzoeken, dan kunnen ook niet zeggen of hij wel TOS heeft.
Focus je niet op dat hij praat, focus je eerst op zijn gedrag. Laat hem taakjes doen, dat hoeft niet zo ingewikkeld: zullen we een appel delen? Pak jij even een appel, dan pak ik een mesje. Zoek jij even je rode schoenen op, we gaan zo naar de supermarkt. Pak jij het brood wat daar onderop ligt, pak ik de melk. Vanaf nu springen we niet meer op bank en bed. Kom we gaan nu even een puzzel maken samen, gezellig toch? Of een tekening. Of een spelletje memory.
Het lijkt mij dat jij niet doet wat een gemiddelde moeder doet met een drie jarige dus focus je daar eerst op zodat het niet aan jou ligt.
Ik lees al een tijdje mee.
Een kind van elke leeftijd moet gestimuleerd worden, alleen dan kunnen ze dingen aanleren.
Juist een kind met een mogelijke beperking moet gestimuleerd worden.
En de ouders zijn daar de eerst aangewezen personen voor: samen een boekje lezen, heel veel tegen en met je kind praten: aanwijzen, kijk een bal, kijk een hond, wat doet de hond. En vragen stellen: wat is dat? en die kun je dan ook zelf beantwoorden.
Taakjes of opdrachtjes doen: trek je je je sokken aan. doe je broek maar aan, en dan nog helpen met de knoop. En ja dat duurt wat langer maar dat is het leerproces.
Bal rollen, autootjes of plastic beestjes in een rij zetten. Laat hem het bestek naar de tafel brengen als jullie gaan eten of de onderzetters van de pannen.
De was in de wasmand doen of juist aan geven als jij de was gaat vouwen. Dan zeg je geef de rode sokken maar en dan moet hij 2 rode sokken zoeken.
Heeft het consultatiebureau niet eerder een vertraagde ontwikkeling gezien?
Je moet niet gaan afwachten tot er een advies komt of een diagnose, dat kan zo nog een half jaar of veel langer duren.
Je kunt en moet nu wel al je zoon actief gaan stimuleren. En daar zal hij in eerste instantie niet gelijk aan meewerken want het is anders dan hij gewend is. Maar het is wel zaak om NU in actie te komen. Jij als moeder, maar ook zijn vader als die in beeld is en andere familie en vrienden. Even een half uurtje scherm kijken als jij bv kookt is prima maar meer zou het niet moeten zijn voor een peuter van 3.
Mijn zus was ernstig gehandicapt, heeft nooit kunnen praten maar ook met haar hebben we tot haar dood boekjes gelezen, met de bal gerold en veel gepraat. Ook zij had taakjes: helpen bij tafel dekken en afruimen. Gericht dingen naar de wasmand brengen. Niet alleen bij ons maar ook bij de instelling waar ze uiteindelijk is gaan wonen. Ook zij moest op de dagbesteding meedoen met bv een tekening maken of liedjes zingen. Wel aangepast aan haar niveau natuurlijk maar stimuleren en uitdagen om mee te doen zal altijd de basis blijven om tot ontwikkeling te komen.
Ja, echt wel zelf proberen. Ga die boekjes nou lezen en die bal rollen. Daag hem uit. En als hij gaat huilen omdat het praten hem niet lukt, troosten en zeg niet erg. Nog een keer proberen, misschien lukt het hem dan wel.
zZijn eigen naam en simpele voorwerpen. Als hij iets wil, benoem het en vraag, wil je proberen te zeggen?
Thuis mag op bepaalde dingen anders zijn. Maar hem te weinig stimuleren zijn misschien gemiste kansen. Die vreten nu al aan je.
Een luisterboek of rupsje nooitgenoeg voorlezen is echt wel iets wat ook leuk is en veel leuker dan YouTube. Echt 1 ding tegelijk. Hooguit een favoriete knuffel erbij en lekker voor gaan zitten.
ik zou niet actief kind gaan vragen iets te zeggen en te vragen nog een keer te proberen. Dat kan namelijk tot meer frustratie bij het kind leiden.
Doe samen kleine activiteiten zoals boekjes bekijken, met de bal rollen, naar buiten met dit mooie weer. Etc
Iedereen bedankt voor de tips! 💐🙏
