Peuter past niet in de groep op PSZ
Hallo, mn zoontje van 3,5 heeft vanaf het begin af aan dat hij op de psz zit “problemen” op de psz. Leidsters geven aan dat kind niet luistert niet mee doet met de groep. Niet aan tafel zit wanneer het moet. Ze vinden hem pittig op de groep en geven aan dat ze alleen maar met hem bezig zijn. Binnenkort komen ze hem observeren van alert for you. Ik vind het verschrikkelijk om elke keer bij t ophalen negativiteit over me heen te krijgen. Wie heeft hier ook ervaring mee?
Mom92 schreef op 11-09-2024 om 21:45:
Ik snap na vandaag wel beter wat de leidsters bedoelen. Ik ging vandaag naar de bibliotheek met hem voor een theatervoorstelling van 35 min. We stonden 10 min later alweer buiten. Hij kon niet stil zitten opstaan en weglopen. Bios is ook nooit een succes geweest. Hij zit op peutergym daar doet hij ook zn eigen ding en voert opdrachten niet uit en doet waar hij zelf zin in heeft. Of het zijn karakter is of iets anders dat zullen we binnenkort merken hoop ik.
Goed dat je aangeeft dat je een beetje meer begrijpt wat de leidsters bedoelen. Ik hoop dat je de observatie door wilt laten gaan. Wellicht komt er wat meer duidelijkheid. Is hij gewoon erg eigenwijs of is er iets te ontdekken wat duidt op meer. Lijkt mij fijn om te weten.
Ysenda schreef op 12-09-2024 om 08:50:
[..]
Dus thuis heeft hij nog niet geleerd netjes aan tafel te blijven zitten. Dan lijkt dat me toch wel iets waar je zelf aan kunt gaan werken.
Hoe doe je dat dan als je uit eten gaat? Is hij dan 1 van de kinderen waar anderen zich aan ergeren omdat hij rond rent?
Mijn standpunt was altijd wat niet leuk / gepast gedrag is als je 8 bent is dat ook niet als je 2 bent. Mijn zoon is bij mij ook enig kind maar moest zich ook wel zelf vermaken.
Helemaal oneens 
. Kind zit tijdens eten maar mag daarna van tafel. Vind ik niet gek bij 3,5 jaar. Net al dat een kind van 8 qua focus etc niet vergelijkbaar is met een 2 jarige. Dus bij een 2jarige past ander gedrag bij de leeftijd of je dat als ouder nu leuk vindt of niet.
Due-scimmie schreef op 12-09-2024 om 09:56:
[..]
Helemaal oneens
Ik vind voortijdig van tafel mogen wel een ding. Zeker bij bijna 4. Ook op de woongroep van mijn ernstig gehandicapte zus: mobiel maar gemiddelde ontwikkeling 1,5 jaar moest er ook gewoon aan tafel gebleven tot ze allemaal klaar waren. Ze konden dus prima zelf weglopen maar hadden geleerd dat niet te doen.
Idd bij een 2 jarige past ander gedrag, maar onwenselijk gedrag afleren is lastiger dan gewenst gedrag vanaf het begin aanleren.
Due-scimmie schreef op 12-09-2024 om 09:56:
[..]
Helemaal oneens
Maar dat onwenselijk, maar begrijpelijk, gedrag vorm en oefen je dus al thuis vanaf jonge leeftijd. En nee dat gaat niet in één keer goed, maar je blijft dat herhalen en dat uit zich dan meestal wat later.
Het gewenste gedrag komt bij de meeste kinderen niet vanzelf in elk geval.
De kracht zit 'm in herhaling en opbouwen. Net als met lopen. Dat is een proces dat lang duurt, maar je begint vroeg.
Ik vergelijk het vaak met een laptop...De hardware zit erop, de software zet je er zelf op.
Max88 schreef op 12-09-2024 om 10:12:
[..]
Maar dat onwenselijk, maar begrijpelijk, gedrag vorm en oefen je dus al thuis vanaf jonge leeftijd. En nee dat gaat niet in één keer goed, maar je blijft dat herhalen en dat uit zich dan meestal wat later.
Het gewenste gedrag komt bij de meeste kinderen niet vanzelf in elk geval.
De kracht zit 'm in herhaling en opbouwen. Net als met lopen. Dat is een proces dat lang duurt, maar je begint vroeg.
Ik vergelijk het vaak met een laptop...De hardware zit erop, de software zet je er zelf op.
Het zit hem niet er altijd in of ouders dat niet aanleren en herhalen, het stukje aan tafel blijven zitten, maar is het probleem de onrust in het kind zelf,door bijvoorbeeld adhd en werkt een wiebelkussen en zandloper goed; onrust kwijt, toch blijven zitten en de zandloper geeft de tijd aan en dan een beloning.
Het is dus niet, dat 'ouders dat niet aanleren of eraan werken', maar puur onvermogen vanuit het kind...
BritgetJones007 schreef op 12-09-2024 om 14:37:
[..]
Het zit hem niet er altijd in of ouders dat niet aanleren en herhalen, het stukje aan tafel blijven zitten, maar is het probleem de onrust in het kind zelf,door bijvoorbeeld adhd en werkt een wiebelkussen en zandloper goed; onrust kwijt, toch blijven zitten en de zandloper geeft de tijd aan en dan een beloning.
Het is dus niet, dat 'ouders dat niet aanleren of eraan werken', maar puur onvermogen vanuit het kind...
En daarom is nu observeren juist goed.
Jorni schreef op 11-09-2024 om 22:21:
[..]
Hun mening hoeft niet per se zaligmakend te zijn en zij zijn geen artsen. Soms wordt er te snel drama gemaakt om niets als een kind even niet doet wat volgens de boekjes wel zou moeten. Dat gebeurt tegenwoordig steeds vaker. Er wordt ook zoveel van kinderen verwacht tegenwoordig. Ik heb dat al heel veel om me heen gehoord dat er drama wordt gemaakt om niets.
En nog even over dit hierboven. Wat worden er dan allemaal voor ingewikkelde dingen van kinderen verwacht 'tegenwoordig'? Ik heb het idee dat de lat juist stukken lager ligt dan vroeger qua gedrag en vaardigheden.
Ik heb ook nooit 'heel veel om me heen gehoord' dat mensen drama kregen omdat hun kind iets niet kon. Ik zit meer in een omgeving waar kinderen dingen te vroeg konden, dus ik zou zeggen dat er juist te weinig wordt verwacht van ze. Van de achterblijver wordt soms de norm gemaakt, zeg maar.
BritgetJones007 schreef op 12-09-2024 om 14:37:
[..]
Het zit hem niet er altijd in of ouders dat niet aanleren en herhalen, het stukje aan tafel blijven zitten, maar is het probleem de onrust in het kind zelf,door bijvoorbeeld adhd en werkt een wiebelkussen en zandloper goed; onrust kwijt, toch blijven zitten en de zandloper geeft de tijd aan en dan een beloning.
Het is dus niet, dat 'ouders dat niet aanleren of eraan werken', maar puur onvermogen vanuit het kind...
Dat is niet precies wat ik bedoel te zeggen. Mijn post had niets te maken met dat er niets is of kan zijn waardoor komt, maar dat niet alle druk gedrag 1. Iets is 2. Gemiddeld is 3. Niet niets kan zijn 4.een buitenstaander dat niet kan opmerken. Bij kinderen waar niets mee is of lijkt te zijn kun je ook bepaalde structuren of dingen aanbieden die aan alle kanten kunnen helpen. En daarom ben ik voor observeren.
Wat ik wel weet is dat áls er signalen zijn, dat die niet uit de lucht komen vallen. Ze zien zoveel kinderen, dat ander gedrag ze opvalt. Ik ben voor testen of observatie, juist omdat je dan hopelijk kunt uitsluiten of er mentaal of lichamelijkiets speelt, of er op tijd bij zijn.
21 Jaar geleden had ik peuter onder mijn hoede als leidster. Een heerlijk kind, ondeugend met pretoogjes. Had binnen een ochtend wat signalen gezien. Een paar weken aangekeken, overlegd, ouders voorzichtig benaderd op een luchtige manier. Die pakten het gelukkig goed op, vader herkende gedrag en dacht eerst: ach een jongen he! Maar hij kwam een keer terug en zei: hij lijkt op mij, ik denk aan ...xxx...
Ze zijn de observatie aangegaan en de onderzoeken en daar kwam uit wat ik zag. Hij heeft de juiste hulp gekregen en dat was bijzonder fijn voor het hele gezin.
Ysenda schreef op 12-09-2024 om 15:33:
[..]
En daarom is nu observeren juist goed.
Klopt
Ik werk voor een organisatie vergelijkbaar met de organisatie die nu gevraagd is om mee te kijken en ik merk dat doordat niet alles helder is, je weerstand krijgt wat logisch is.
Wel of geen VE indicatie verschilt per gemeente. Dit omdat de gemeente betaalt en zij dus de regels afspreken. Sommige gemeentes kijken naar opleidingsniveau van de ouders en andere gemeentes juist niet. Soms alleen om taal, soms ook op sociaal emotionele gronden.
wij beginnen altijd met een gesprek met ouders, om kennis te maken maar ook om meer te horen over het kind: wat gaat goed en wat is nog lastig. Vaak is mijn eerste vraag: waar ben je trots op? Ik wil ook dat de pedagogisch medewerker bij dit gesprek is om ook te horen hoe het op de groep gaat. We spreken ook vaak over situaties waar het goed gaat en wat maakt dat het daar goed gaat. Juist omdat we daar van kunnen leren. Vervolgens ga ik observeren als ouders daar toestemming voor geven. Elke stap in het proces bespreek ik en vraag ik opnieuw toestemming. Als ouder kan je op elk moment zeggen dat ik moet stoppen. Tijdens de observatie kijk ik naar het kind maar vooral om te zien wat de pedagogisch medewerker anders kan doen. Het kind kan ik niet veranderen, de leidster wel (meestal). Vaak speel ik ook ff mee om te zien welke ingangen ik kan vinden om te veranderen, wat werkt bijvoorbeeld wel en wat niet. Na de observatie spreek ik de ouders en de pedagogisch medewerker weer en maken we samen een plan, wat gaan we veranderen op de groep en hoe kunnen ouders thuis aan de slag. Dit alles leg ik vast in een dossier. Bij de overdracht naar school geeft een ouder toestemming of de informatie over mag of niet. Vaak plannen we dan een gezamenlijk gesprek met school, peuterspeelzaal en ouders om de informatie gezamenlijk te delen. Iedereen weet dan welke informatie er gedeeld is.
als blijkt dat een reguliere school niet de beste optie is, moet dat ook besproken worden. Zeker geen leuk gesprek. Maar dat gesprek gaat niet over dat je kind niet goed is of stom is oid, maar dat het voor hem of haar beter is om niet naar een grote klas te gaan waar het het tempo bv niet bij kan benen en vermoedelijk heel ongelukkig zal worden. Dat wil iedereen voorkomen.
Ik kreeg toen kind naar de peutergroep ging met ruim 2 jaar ook als bericht dat ze niet bleef zitten. Niet in de kring, niet tijdens eetmomenten. Ik begreep dat wel. Ze hoeft dat thuis ook niet als ze klaar is (heb ik mijn redenen voor, maar dat reikt buiten dit topic). Ik heb de leidsters dan ook vertelt dat het thuis niet hoeft, dus dat ze het echt nog moest leren. Andere dingen gingen wel prima overigens. Na een paar weken snapte ze het en sindsdien gaat het helemaal goed. Op wat peuterbuien na. Ik denk dat zij binnen de normale variatie peuters viel. Het leidde niet tot zorgen bij de leiding, ze merkten het alleen op. Als een kind het niet oppakt, ondanks lange tijd 'oefenen' en geen ontwikkeling laat zien op meerdere van deze punten dan zal de leiding hulp nodig hebben; moeten zij het anders aanpakken? Is er iets aan de hand met kind? Beiden? Vandaar een observatie. Op voorhand zou ik er ook niet meer van maken dan dat. Het lijkt me ook te vroeg om regulier onderwijs al uit te sluiten. Gewoon inschrijven dus. En je mag gerust aangeven dat alleen maar negatief commentaar heel naar is.
yasmijn27 schreef op 11-09-2024 om 16:57:
psz is niet verplicht. Ik zou hem zeker niet nu al laten observeren, zo'n opgebouwd dossier kan later flink tegenwerken.
Je hoeft geen toestemming te geven voor overdracht van het dossier.
Zeespiegel schreef op 13-09-2024 om 01:18:
[..]
Je hoeft geen toestemming te geven voor overdracht van het dossier.
Volgens mij heb ik daar wel voor moeten tekenen. Of bij school of bij kdv. Een van de twee.
Due-scimmie schreef op 13-09-2024 om 08:41:
[..]
Volgens mij heb ik daar wel voor moeten tekenen. Of bij school of bij kdv. Een van de twee.
Volgens mij is dat precies het punt dat bedoeld wordt, je kunt ook niet tekenen.
Due-scimmie schreef op 13-09-2024 om 08:41:
[..]
Volgens mij heb ik daar wel voor moeten tekenen. Of bij school of bij kdv. Een van de twee.
Dat is altijd. Ze mogen niets doorgeven zonder jouw toestemming. Je tekent altijd bij de instantie die de informatie heeft en op het formulier staat dan ook explicitiet aangegeven aan wie ze het door mogen geven bij toestemming. Komt er dus later weer iets bij waarvan het handig is dat die de informatie ook hebben. Weer een nieuw toestemmingsformulier.
