Man uit de running; ideeën gezocht
Goedemorgen allemaal,
Mijn man heeft afgelopen vrijdag een ongeluk gehad. Gister is hij geopereerd en hij is zeker 3 maand uit de running. Hij is wel thuis, maar hij kan eigenlijk niks.
Nu is dat vreselijk rot voor hem. Maar ook een beetje voor mij. Wij hebben drie kinderen, waarvan de jongste net 1 jaar is en alle kanten op rent (behalve de goede). Ik ben zelf nog herstellende van een postnatale depressie en daarnaast loop ik al een poosje op mijn tandvlees. Mijn man had het de laatste maanden vreselijk druk met werk en voelde zich daarnaast niet zo fijn. Hij is een paar keer alleen op vakantie geweest en was vrijwel altijd weg. Eigenlijk zou ik vanaf deze week weer een beetje aan de ‘beurt’ zijn.
Ik ben op zoek naar wat tips om de komende maanden door te komen. Ik werk zelf (weer) fulltime en dan hebben we gedeeltelijk een oppas aan huis. Ik begin ook elke dag heel vroeg en werk in de avond ook wat. Onze jongste is helaas een hele slechte slaper en slaapt laat, wordt altijd minimaal 1 keer wakker en is ook altijd erg vroeg.
Qua steun vanuit de familie; mijn vader is ook net geopereerd, want kanker. Mijn ouders zijn dus niet beschikbaar. Zijn ouders zijn met vakantie. Andere familieleden wonen te ver weg eigenlijk.
Door mijn medicatie mag ik niet autorijden en dat is nu natuurlijk ook vreselijk onhandig.
Met andere woorden; ik zie even door de bomen het bos niet meer. Wie heeft goede tips?
Allemaal ontzettend bedankt voor de reacties en het meedenken! Ik ga alles goed lezen en onderzoeken. Mijn hoofd zit ook een beetje vol, vandaar dat het zo fijn is om hier even te spuien.
Veel struikelen over die vakanties. Ik was daar zelf natuurlijk ook helemaal niet blij mee, maaaaar mijn man heeft het ook zwaar gehad het afgelopen jaar door mijn ziekte. Daarnaast slaapt onze jongste dus al een jaar niet best en hij kan daar niet tegen. Dus het idee was dat hij dan uitgeslapen en vol frisse energie er weer tegen kon. Maar dat gebeurde dus geen enkele keer. Hij ‘mag’ het dus ook gewoon niet meer.
Mijn man werkt veel, maar als hij geen mega project heeft dan kookt hij in de avond, regelt deels de boodschappen, ruimt hier en daar wat op en let soms op de kinderen. Een paar keer in de week ben/was ik in de avond een paar uur weg en dan stond hij stand-by. Hetzelfde geldt voor de zondagochtend heel vroeg. Dan ging ik sporten, omdat dat goed was voor mijn herstel. Hij brengt en haalt ons soms met de auto. Als er iets stuk is dan regelt hij dat.
Vandaag wordt ook beetje bij beetje duidelijk wat hij kan. Hij kan momenteel een arm en hand gebruiken (de verkeerde zeg maar). Hij kan dus bellen en boodschappen online bestellen. Opruimen met één hand. De hond uitlaten. Hij kan helaas niet onze jongste tillen. Echt opletten lukt dus ook niet.
Gelukkig te lezen dat hij bij voorbeeld nog wel kan lopen, niet bedlegerig is.
Heel veel sterkte gewenst, doe iets met de tips.
En beterschap voor jullie!
Bij ons in de regio heb je een platform waarbij je je hulp kunt aanbieden en zelf ook hulp kunt vragen. Kan zijn om bijvoorbeeld boodschappen te doen, de tuin te doen maar ook vervoer naar ziekenhuis. Ik denk dat ze zoiets vast ook landelijk hebben, hier heet het: We helpen.
Beterlaat2021! schreef op 11-09-2022 om 13:08:
Gelukkig te lezen dat hij bij voorbeeld nog wel kan lopen, niet bedlegerig is.
Heel veel sterkte gewenst, doe iets met de tips.En beterschap voor jullie!
Hij hinkt met een rollator, maar hij kan zich gelukkig wel soort van verplaatsen.
Ma85tilde schreef op 11-09-2022 om 13:15:
[..]
Hij hinkt met een rollator, maar hij kan zich gelukkig wel soort van verplaatsen.
Dat is al wat en het zal alleen maar beter worden, al zal het zeker zijn tijd nodig hebben.
Ma85tilde schreef op 11-09-2022 om 13:15:
[..]
Hij hinkt met een rollator, maar hij kan zich gelukkig wel soort van verplaatsen.
Maar lopen met een rollator met 1 arm is levensgevaarlijk??
Mankeert hij ook wat aan zijn been? Dan kan hij binnenshuis beter op een bureaustoel met wielen gaan zitten en je dan achterwaarts afzetten. Zo heb ik het in elk geval gedaan toen ik niet mocht belasten na een enkelbreuk. ( wel op een stroef stuk vloer/tegen de bank plaatsen als je gaat zitten natuurlijk 🙂
Ik heb oude posts van TO gelezen voor wat achtergrondinformatie. De middelste is 10/11. Dus de oudste twee zouden redelijk zelfstandig moeten zijn.
Dus de zorg zal vooral zitten in de jongste van 1 en dat is in combinatie met een fulltime baan en postnatale depressie al zwaar genoeg.
Tips die nog niet zijn gegeven. Zorg dat je woonkamer volledig kinder proof is. Dat scheelt je achter de dreumes aan rennen in huis. Gewoon even geen vaasjes, beeldjes en planten. Verder meer accepteren. Die van mij stond op die leeftijd standaard op de salontafel. Het enige wat ze daaraan heeft overgehouden is een geweldige grove motoriek.
Voor de vroege ochtenden kan je man gewoon met dreumes beneden zitten. Jij helpt ze naar beneden en daarna duik je terug je bed in. Je man kan dan dreumes voor de tv laten zitten of in een box vermaken. En als het huis kind proof is kan er weinig mis gaan. Je man kan dan smiddags weer bij slapen, hij kan tenslotte toch niet werken.
Vergeet niet dat jij net zo goed beperkt bent en houd rekening met die beperking. Fysiek kan je waarschijnlijk redelijk wat aan, maar denkkracht is mogelijk beperkt. Dus laat denken, regelen, organiseren aan je man over. Voorheen had hij het druk met werken en was dat misschien te veel gevraagd, maar nu zit hij toch thuis.
Verder kun je de situatie aan de oudste twee uitleggen en hen vragen wat zij willen bijdragen. Kunnen zij de dreumes bezig houden tijdens het eten koken? Of misschien zelfs in bad doen. Of vinden ze het misschien leuk om het eten te maken. Laat ze vooral zelf bepalen wat ze willen bijdragen, dan is de kans dat het ook echt gebeurd groter.
Tot slot leg de lat de komende maanden zo laag mogelijk. Dreumes vaker voor de tv zetten dan je zou willen, wat vaker een makkelijkere maaltijd, het huis niet altijd meer aan kant etc. Het is even wat het is.
Mijn zus heeft eens haar arm gebroken toen haar kind 1,5 was. Die kon toen gelukkig tijdelijk meer dagen naar de opvang. Dat scheelt ook alweer.
hondenuitlaatdienst - één zorg minder
auto rijden x mag je echt niet autorijden? Met veel medicijnen mag het wel als je er geen last van hebt.
Als je andere twee kinderen al wat ouder zijn, kunnen die al veel zelf en ook hier en daar meehelpen in huis. Je kunt ze best uitleggen dat de situatie nu even anders is en dat er daarom iets meer van ze gevraagd wordt. Als alles weer normaal is, kun je ze best een dagje uit of iets dergelijks gunnen als bedankje.
Als de dreumes extra naar de opvang kan, zou ik dat zeker overwegen.
Een tijdelijke verhuizing zou ik echt niet doen. Ik vind het nogal wat en het lijkt me niet in het belang van de kinderen.
De tip om man het denkwerk en de online boodschappen te laten doen, vind ik een hele goede. Laat hem recepten zoeken voor maaltijden die binnen twintig minuten op tafel kunnen staan. Jij kunt het wel maken, maar je hoeft dan niet na te denken over wat je gaat eten, ingrediënten, bestellen etc.
En hij kan bij de baby blijven als deze in de box ligt of slaapt. Dan heb jij je handen vrij.
Als de kinderen een probleem hebben (bv op school), laat je hem het oplossen.
misschien is buurtgezinnen wel iets voor jullie, zeker omdat het niet alleen om een acute hulpvraag gaat, maar jullie ook structureel ondersteuning nodig hebben. Daarmee zou bijvoorbeeld een gezin kunnen worden gezocht die een dagdeel op de jongste let.
Je situatie is heel zwaar, zet alle zeilen bij om hulp te krijgen. Je moet zelf nu niet om gaan vallen.
Yumi schreef op 11-09-2022 om 12:48:
MamaE en Gingergirl
Ik was zelf zo'n kind dat een half jaar is opgevangen bij familie, vanwege een zieke moeder en een vader die veel van huis was vanwege zijn werk.
Mij en mijn broertje is uitgelegd waarom we tijdelijk gingen logeren.
Vond er niets heftigs aan, broertje kreeg heimwee na 2 weken en ging terug, maar ik vond die extra aandacht super.
Dat dit niet voor elk kind hetzelfde is begrijp ik, maar soms is er weinig keuze, zeker in dit geval waarin TO ook op omvallen staat.
Snap ik, maar onderwijskundig is het meestal niet praktisch. Ik krijg af en toe leerlingen die tijdelijk bij ons onderwijs volgen. Sluit vaak moeizaam aan en als ze eenmaal gewend zijn gaan ze weer weg.
MamaE schreef op 11-09-2022 om 16:47:
Als je andere twee kinderen al wat ouder zijn, kunnen die al veel zelf en ook hier en daar meehelpen in huis. Je kunt ze best uitleggen dat de situatie nu even anders is en dat er daarom iets meer van ze gevraagd wordt. Als alles weer normaal is, kun je ze best een dagje uit of iets dergelijks gunnen als bedankje.
Als de dreumes extra naar de opvang kan, zou ik dat zeker overwegen.
Een tijdelijke verhuizing zou ik echt niet doen. Ik vind het nogal wat en het lijkt me niet in het belang van de kinderen.
Jij vindt het nogal wat maar misschien ook omdat je zelf wellicht veranderingen lastig vindt. Hoeft niet voor elk kind zo te zijn natuurlijk. Het zou zeker niet mijn eerste keus zijn maar een optie wellicht wel.
Gingergirl schreef op 12-09-2022 om 07:34:
[..]
Snap ik, maar onderwijskundig is het meestal niet praktisch. Ik krijg af en toe leerlingen die tijdelijk bij ons onderwijs volgen. Sluit vaak moeizaam aan en als ze eenmaal gewend zijn gaan ze weer weg.
Je kan toch ook niet altijd van grootouders of tantes of nonkels verwachten dat ze de zorg van een kind zomaar plots op zich nemen. Die mensen zijn oud of hebben ook een gezin, hebben ook hun zorgen. En dan spreek ik nog niet over de impact die zulke beslissing op een kind heeft. Je moet het niet vergelijken met een logeerpartijtje waar 's morgens uitgeslapen kan worden, de kinderen zich de ganse dag amuseren en 's avonds voor TV worden gezet. Er is ook nog het huiswerk en regelmaat in het schoolleven. Ik denk dat jullie dat toch onderschatten, een (of enkele!) kinderen bij familie zetten.
Dan zou ik als grootouder of sibling - als ik er financieel toe in staat was, nog liever hulp inkopen.
En tot slot: denkwerk voor de man. Is er in een huishouden zoveel denkwerk te doen? Recepten, die kent een vrouw zo uit haar hoofd en als ik vergelijk met mijn man, ik denk dat we wat op tafel zouden krijgen als ik het aan hem zou overlaten.
Maar iedereen mag er natuurlijk anders over denken dan ik.
Voor TO is alsweer een moeilijke race begonnen, deze maandagmorgen.
