Man uit de running; ideeën gezocht
Goedemorgen allemaal,
Mijn man heeft afgelopen vrijdag een ongeluk gehad. Gister is hij geopereerd en hij is zeker 3 maand uit de running. Hij is wel thuis, maar hij kan eigenlijk niks.
Nu is dat vreselijk rot voor hem. Maar ook een beetje voor mij. Wij hebben drie kinderen, waarvan de jongste net 1 jaar is en alle kanten op rent (behalve de goede). Ik ben zelf nog herstellende van een postnatale depressie en daarnaast loop ik al een poosje op mijn tandvlees. Mijn man had het de laatste maanden vreselijk druk met werk en voelde zich daarnaast niet zo fijn. Hij is een paar keer alleen op vakantie geweest en was vrijwel altijd weg. Eigenlijk zou ik vanaf deze week weer een beetje aan de ‘beurt’ zijn.
Ik ben op zoek naar wat tips om de komende maanden door te komen. Ik werk zelf (weer) fulltime en dan hebben we gedeeltelijk een oppas aan huis. Ik begin ook elke dag heel vroeg en werk in de avond ook wat. Onze jongste is helaas een hele slechte slaper en slaapt laat, wordt altijd minimaal 1 keer wakker en is ook altijd erg vroeg.
Qua steun vanuit de familie; mijn vader is ook net geopereerd, want kanker. Mijn ouders zijn dus niet beschikbaar. Zijn ouders zijn met vakantie. Andere familieleden wonen te ver weg eigenlijk.
Door mijn medicatie mag ik niet autorijden en dat is nu natuurlijk ook vreselijk onhandig.
Met andere woorden; ik zie even door de bomen het bos niet meer. Wie heeft goede tips?
Ga als eerste gesprek aan met je manager? Is er zorgverlof mogelijk?
Wat kan je man wel? Zijn er hulpmiddelen nodig die tijdelijk gebruikt kunnen worden in huis zodat hij mobieler wordt?
Ik neem aan dat online boodschappen bestellen wel tot de mogelijkheden behoord. Dat is dan voortaan zijn taak. Misschien kan hij wel koken/ eten voor bereiden. Met een slowcooker en vooraf voorbereiden kom je een heel eind mbt eten..
Zoek via een oppas voor de tijden dat jij werkt. Er zijn zat 14 jarigen die wel wat centjes willen bijverdienen. Je man is thuis, dus ze staan er nooit alleen voor.
Zoek een tijdelijke huishoudelijke hulp. Benader de gemeente/ CJG ,misschien kunnen zij je helpen.
Wat je kan benaderen is of afhankelijk van waar en woont. Er zijn ook gemeenten met tijdelijke hulp zoals Buurtgezin of een inloopspreekuur bij de gemeente met een lijstje van organisaties die kan benaderen.
Maak een appgroep een en vraag om hulp. Ik kan me voorstellen dat er echt wel mensen zijn die tijdelijk je kinderen van en naar school willen brengen..idem voor een middagje spelen
Geen antwoord op je vraag, maar wellicht geeft het ook wat lucht:
Ik zou zelf over een maand of twee lekker een weekje voor jezelf inplannen. Echt even eruit en de boel loslaten. In je eentje, zodat je ook eens je eigen gedachten af kan maken, of gezellig met een vriendin of familielid. Je kan nu vast bedenken wat je wil, dan heb je al iets om naar uit te kijken.
Tegen die tijd kan je man alweer veel meer, maar is hij wel nog thuis voor de kinderen. Dus dat moet kunnen.
En wie weet ontdekt hij dan meteen hoe raar het eigenlijk is om zo vaak een weekje rust te nemen en ondertussen je partner -die ook niet fit is- achter te laten met een druk gezin.
toen een vriendin van mij in een vergelijkbare situatie zat, heeft de omgeving vaste afspraken gemaakt. Dan ging daar geen “hoofdruimte” voor haar naartoe. Mensen kwamen op vaste dagen eten koken, boodschappen doen etc. Gewoon elke week hetzelfde. Dat ontlastte haar, maar was ook fijn qua afleiding. Hoefden niet ingewikkeld te praten ofzo, gewoon lekker even stom tv kijken als (na het naar bed brengen van de kinderen) was ook al heel fijn.
Vaste dagen afspreken met mensen die iets willen doen, zodat je je hoofd niet extra belast met planningen.
Als je het kunt betalen; boodschappen of iets als hello fresh/Marley spoon fixen, scheelt ook hoofdruimte en hierboven worden al professionele tips gegeven.
Veel sterkte.
- Schakel de huisarts in
- Vraag bij je werkgever na wat er kan
- Zet je man aan het werk met alles wat hij wel kan, zodra hij het kan. Een man die drie keer een week weg kan en zijn vrouw alleen achterlaat, met drie kinderen, terwijl zijzelf nog herstellend is van een Postpartum depressie lijkt weinig ruimte te geven aan wat jij nodig hebt. Geef hem niet de kans om zich te onttrekken aan wat hij wel kan.
en onderschat niet wat je omgeving wil doen. Oppassen oid is voor je schoonouders nu teveel maar extra veel koken en dan bij jullie afgeven lukt misschien wel.
Ik zou dat met liefde doen als iemand in mijn omgeving moeilijk zat.
echt naar WMO. Ze hebben mij heel goed geholpen toen ik als alleenstaande moeder maandenlang uit de running was. Huishouden, bedden verschonen en de was deden zij.
boodschappen laten bezorgen.
Buurjongen deed de tuin/glas wegbrengen etc tegen kleine vergoeding.
twee vriendinnen kwamen 1 keer per week helpen met allerlei andere klusjes.
moeders uit de buurt namen jongste mee naar en van school.
dus; zoveel mogelijk rond gaan vragen. Mensen willen echt graag helpen.
sterkte, rotsituatie. Veel goede tips al.
iemand noemde hem al maar nog een keer: Buurtgezinnen.
Even kijken of dat in jouw gemeente zit. Een coördinator komt dan kennismaken en kijken wat er nodig is en koppelt je aan een gezin dat graag iets voor anderen wil doen. Hier in de buurt zijn er bijv oudere mensen zonder kleinkinderen die 1 dag/week oppassen op een peuter van een moeder die er alleen voor staat. En mensen die 1 kind meenemen uit een ander gezin als ze zelf naar speeltuin / kinderboerderij etc gaan.
Dit kan natuurlijk naast WMO ondersteuning (echt proberen! Als er kinderen zijn, is er vaak veel mogelijk) en naast hulp van vrienden.
PhilDunphy schreef op 11-09-2022 om 07:57:
Vervelende situatie zeg.
Even hardop brainstormen:
- Heb je zorgverlof waar je aanspraak op kan doen?
- Kan je overige taken (bijv huishouden) uitbesteden, zodat er op ander vlak een vermindering van taken ontstaat?
- Is er winst te halen met boodschappen laten bezorgen, zodat er daar geen energie naar uit hoeft?
- Weet je zeker dat je moeder geen behoefte heeft aan afleiding? Kan zij bijv misschien 1x per week slechts 2 uurtjes oppassen, waarin jij even bij tankt?
- Weet je zeker dat die verre familie niks kan betekenen? Ik woon ook op bijna 1,5 uur van mijn broer, maar als hij morgen jouw situatie schetst en vraagt of ik iets kan doen, dan zou ik met liefde iets willen betekenen. Dus vraag het eerst voor je het invult.
- Zijn er vrienden of buren dichtbij die iets kunnen doen? Denk niet te groot, elk uurtje overdag of s avonds is meegenomen. Denk ook aan de vrienden van je man.
- Bevraag ouders van vriendjes van de kinderen. Mogen je kinderen daar wat vaker spelen komende maanden. Misschien wel elke woensdag bijvoorbeeld. En elke vrijdag bij een ander vriendje. Mag de dreumes ook een keer mee (uitleggen wat de situatie is).- Komen ouders van de vriendjes standaard langs je huis (of bijna) op weg naar school en kunnen ze komende maanden helpen de kinderen te brengen en te halen? Weinig extra moeite..
- Kun jij tijdelijk minder werken?
- Hebben man en jij al samen inzichtelijk gemaakt wat voor jullie beide haalbaar is? Wat kan hij wel? Wat is voor jou te doen?
Overall: Mensen willen graag helpen. Er heeft vast wel iemand gezegd "Als we iets voor jullie kunnen doen.."
En zo niet, dan zijn er bijna geen mensen die nee zeggen als je vertelt dat het slecht gaat en je je afvraagt of ze kunnen helpen.
Mee eens, ik zou zeker bereid zijn om iets voor een ander te betekenen in zo'n situatie. En als er meerdere mensen zijn die zo denken, kom je toch al een stukje verder.
Verder idd kijken of er via de gemeente iemand kan komen om jullie te ontlasten.
Heel veel sterkte, het lijkt me een rotsituatie.
1. Schakel de huisarts in.
2. Schakel de huisarts in.
3. Schakel de huisarts in. Ook voor WMO, dan zit er net dat extra stukje dwang achter.
absor schreef op 11-09-2022 om 08:23:
Hier is geen wmo team van een gemeente voor hoor. Serieus? Iemand die zelf weer fulltime kan werken die klopt bij de gemeente aan voor extra ondersteuning???
Ga naar je bedrijfsarts
wmo; als je 90 bent en je hebt niemand krijg je bij godsgratie 1,5 uur huishoudelijke hulp per week maar niet in de vakanties want er is een groot tekort
Dit is echt gelul. Júist als je jonger bent en in een onverwachte situatie terecht komt die boven je hoofd groeit denkt WMO graag mee, want als je ouder bent had je op de situatie kunnen anticiperen. Mijn lief is onverwacht erg ziek en ik krijg huishoudelijke hulp van WMO omdat je niet kunt verwachten dat 1 iemand fulltime werkt en voor een ander zorgt en het hele huishouden draait. En dan heb ik nog niet eens kinderen.
Dus inderdaad TO, WMO, heel goed nadenken wat helpend zou zijn vanuit je omgeving en daar echt om vragen, mensen helpen graag. Hier doet bijvoorbeeld de buuf zo nu en dan boodschappen als ik er niet aan toe kom, zijn er meerdere vrienden die soms taxi spelen voor de schoonouders als die op bezoek komen, meerdere mensen die soms langskomen als ik er s avonds niet ben om wat te eten te fixen. Laat je man dat soort dingen ook lekker zelf regelen trouwens, als-ie nog kan appen: bezoek/gezelschap, regeldingetjes verzekering, medicijnen bijbestellen, al dat soort dingen kan hij (hopelijk) zelf, schiet niet teveel in de verzorger-rol. Wij hebben hier ook een klein nood keukentje in de woonkamer gemaakt bijv zodat lief wel zelf thee kan zetten/lunch kan maken/avondeten kan opwarmen.
En met je werkgever in gesprek, kun je tijdelijk een dag minder werken? Meer thuiswerken? Zorgverlof? (Dat moet sowieso kunnen)
Wat ik ook al een keer heb gedaan wat én heel leuk was en erg hielp: een tuin-en klusjesdag organiseren. Als je lijstje van dingen die eigenlijk zouden moeten gebeuren maar waar je niet aan toe komt te lang wordt gewoon een dag prikken, iedereen mailen waar je een warme band mee hebt en hop, in 1 dag voor 2 weken werk verzet. Kost wel wat headspace qua voorbereiding maar dan heb je ook wat.
Heel veel sterkte!!!! 
Ik doe dit zonder kinderen en met een fantastisch meewerkende werkgever en een heel fijn netwerk om me heen, en ik vind het al zwaar. En dan ben ik ook nog ns heel belastbaar en stabiel van nature. Dus echt, grijp alle hulp aan die je kunt krijgen, je hebt het nodig
Oh, qua geen autorijden: moet je man nog regelmatig terug naar het ziekenhuis? Daarvoor kun je wellicht wel taxivervoer vergoed krijgen, checken (of je man laten checken 
) bij de zorgverzekering.
AlisonH schreef op 11-09-2022 om 09:03:
- Schakel de huisarts in
- Vraag bij je werkgever na wat er kan
- Zet je man aan het werk met alles wat hij wel kan, zodra hij het kan. Een man die drie keer een week weg kan en zijn vrouw alleen achterlaat, met drie kinderen, terwijl zijzelf nog herstellend is van een Postpartum depressie lijkt weinig ruimte te geven aan wat jij nodig hebt. Geef hem niet de kans om zich te onttrekken aan wat hij wel kan.
Hij is gisteren geopereerd, gun de man even tijd om bij te komen zou ik zeggen.
Battle-Royale schreef op 11-09-2022 om 10:13:
[..]
Hij is gisteren geopereerd, gun de man even tijd om bij te komen zou ik zeggen.
Dat ligt er aan waaraan schat ik in.
Max88 schreef op 11-09-2022 om 10:18:
[..]
Dat ligt er aan waaraan schat ik in.
Als ze schrijft dat hij eigenlijk niks kan op het moment lijkt mij dat niet de tijd om te gaan kijken wat ie nu nog wel kan behalve plat op zn rug liggen.
Niks doen hoeft niet gelijk te staan aan maanden op zn rug in bed liggen, al is dat misschien wel een valkuil voor man.
Ik zou ook bij gesprekken met de arts goed uitvragen wat hij nou precies wel en niet mag.
Laat de uitspraak "niets doen" geen excuus zijn voor achterover leunen.
