informatie/hulp gevraagd - herkent iemand dit
Hallo iedereen,
Wie kan me helpen? We krijgen tegenstrijdige berichten, moeten meer op oudercontacten.
Telkens is het met een bang hartje afwachten van, "wat is het nu weer".
Graag hulp of iemand dit ergens herkent en wat het nu zou kunnen zijn.
We hebben een zoontje die nu 3,5 is, geboren in December.
In België start schooltijd vroeger, en zit hij dus in het 2e kleurterklasje.
Vanaf de instapklas, kregen we verschillende zaken te horen.
Eerst was het van "ADHD". Daarna "autisme".
In de 1e kleuterklas, beaamde ze gewoon dat hij dat niets heeft maar "omdat hij laat in het jaar geboren is, puur door zijn leeftijd wat achter loopt".
Gek want in de crèche verliep alles ok, hebben we nooit iets vernomen, gehoord. Buiten enkel dat hij in dat laatste klasje, zich snel verveelde, en juist sneller klaar leek te zijn om naar school te gaan (na paasvakantie instap) dan de officiële september instap.
Qua rekenen, woordenschat, inzicht en proper zijn (potjes training sinds 2,5 gedaan) is alles dik ok. Hij is lief sociaal, en kan ook rustig spelen. Heel energiek, loopt graag rond. Slapen doet hij goed, al sinds hij klein was. Dus dat is zeker geen probleem.
Maar hij is af en toe afgeleid, soms moeten ze meermaals bepaalde taken herhalen.
Hij kreeg onder andere een eigen stoel, want ze merkten op dat hij het concept van "vrije stoelen" niet door had en het voor iedereen gemakkelijker was om hem een eigen stoel te geven.
Eveneens kregen we de vraag ooit, of hij een vrije opvoeding had," want dan was er geen probleem". We antwoordden dat er thuis wel regeltjes
zijn, zoals jas aan de kapstok bij binnen komen, schoenen uit en op hun plaats. Samen aan tafel als we eten en aan tafel blijven. Die dingen.
Neus snuiten kan hij nog steeds niet, en telkens als hij last heeft van zijn neusje, gaat hij wel gemakkelijk, in licht "over acting". Ik benoem het soms van "ben je wat drama lama voor je neusje? Dat is toch niet nodig, je weet dat goed komt."
Geduld heeft hij soms in zo'n gevallen weinig tot niet. Andere rustige, normale omstandigheden wel. Dus ik vermoed dat dit weer peutergedrag is?
Wij als ouders, hebben niet meteen het gevoel dat er veel schort.
Ja we moeten soms wat herhalen, maar het is een peuter toch? Soms heb je het gevoel dat je inderdaad veel moet herhalen, dat wel.
Er zijn perfect dagen dat hij wel meteen alles oppikt en goed luistert. Hij is inderdaad heel energiek, maar we hebben ook een grote tuin en hij speelt graag buiten of wandelt graag.
Grenzen aftasten doet elk kind, ik merk dat hij dat graag probeert. Is dat slecht? Ik denk het niet. Hij kan best druk of vermoeiend zijn, maar terug, als je zelf een drukke dag had, hoe zou je zelf zijn?
Dus als iemand het herkent, hoor ik het graag.
Ik lees geen bijzondere dingen, maar dat is altijd lastig als je verder een kind niet kent. Is zijn gehoor goed? Ik vraag dat omdat je dingen vaak meermaals moet vragen aan hem en hij regelmatig zijn neus moet snuiten.
Ik lees niet echt bijzondere dingen eigenlijk. Maar wat geeft school dat aan dat er apart is aan zijn gedrag? Is dat alleen het geval met de stoelen en dat ze dingen moeten herhalen of speelt er meer?
Heb je andere kinderen, en daardoor vergelijkingsmateriaal?
Hier 1 kind, dat ook van kleins af aan extra aandacht nodig had. Opzoeken van grenzen (en er overheen gaan), actief, beweeglijk, luidruchtig. Hier bleek sprake te zijn van ADHD.
Bij tijdige diagnose kan dat veel hulp en ondersteuning opleveren waar het kind dan en later profijt van heeft.
Ik zeg niet dat jouw kind ook een diagnose heeft, maar ik wil wel aangeven dat een diagnose niet nadelig hoeft te zijn. Sommige ouders schrikt dat idee af. Maar dat is in mijn ervaring niet nodig.
Als ze zich op school zorgen maken, zou ik vragen of ze een externe deskundige kunnen laten observeren. Anders blijft het hangen in vage etiketten en onderbuikgevoel.
Die peuterjuffen moeten zich bij hun werk houden en niet net doen alsof ze na een workshop autisme ineens weten welk kind dat heeft. het zijn peuters, die zijn nou eenmaal niet allemaal hetzelfde.
'Soms heb je het gevoel dat je inderdaad veel moet herhalen, dat wel.' Kun je ook voor jezelf een keer bijhouden wanneer dat 'soms' is en kijken of daar een patroon in te ontdekken is? Bijvoorbeeld inderdaad iets met gehoor, moeheid, concentratie ergens op, nieuwe stap etc.
En anders de juffen maar laten praten, vinden ze zelf waarschijnlijk interessant.
Tsjor
Annaniem2023 schreef op 01-10-2024 om 17:23:
Die peuterjuffen moeten zich bij hun werk houden en niet net doen alsof ze na een workshop autisme ineens weten welk kind dat heeft. het zijn peuters, die zijn nou eenmaal niet allemaal hetzelfde.
Dit ja.
Met mijn 3 jarige jongen ze ook weinig. Ze ging als alle kindjes aan tafel moesten voor het pauze hapje "rare dingen" doen met de knopjes puzzeltjes die ze uitdeelden om iedereen even rustig te houden. Ze zat met een boekje op schoot andere kindjes "voor te lezen" ze verzon een verhaaltje bij het plaatje.
Ze ging hevig in verzet als er geknutseld moest worden. Dat hield in dat er een voorgeknipte paashaas, zwarte piet, kerstboom versierd moest worden met zelfklevende stickers.
Ze luisterde slecht en ging naar eigen gang.
Lang verhaal kort, haar gehoor moest getest en misschien was er wel autisme of adhd.
Diverse gesprekken gehad waarin ik vertelde wat ze thuis zoal deed. Puzzels maken van 75 stukjes. Knippen met een kinderschaar, verven met vingerverf en heel veel "lezen" letters herkennen en benoemen en verhaaltjes uit het hoofd leren. Toen ging het kwartje vallen. Dochter verveelde zich te pletter die was op zoek naar uitdagingen waar ze haar tanden in kon zetten. Die wist al teveel toen ze in de peuterklas kwam.
Licht OT:
"Neus snuiten kan hij nog steeds niet, [...]""
Onze middelste van in de 20 (inmiddels jongvolwassen dus) kan volgens mij ook nog steeds geen neus snuiten. In ieder geval kon hij het op de middelbare school nog niet.
Geen diagnose of etiket verder.
Jesse_1 schreef op 01-10-2024 om 17:48:
Licht OT:
"Neus snuiten kan hij nog steeds niet, [...]""
Onze middelste van in de 20 (inmiddels jongvolwassen dus) kan volgens mij ook nog steeds geen neus snuiten. In ieder geval kon hij het op de middelbare school nog niet.
Geen diagnose of etiket verder.
Herkenbaar, hier ook een van midden 20. Neus snuiten is ook niet de goede manier volgens de KNO. Ophalen klinkt vies maar is gezonder.
ik zou toch eens de oren na laten kijken.
Kleine moeite en het sluit meteen uit of je kind gewoon soms niet luistert of eigenlijk slecht hoort.
Annaniem2023 schreef op 01-10-2024 om 17:23:
Die peuterjuffen moeten zich bij hun werk houden en niet net doen alsof ze na een workshop autisme ineens weten welk kind dat heeft. het zijn peuters, die zijn nou eenmaal niet allemaal hetzelfde.
Nou nou. 'Die peuterjuffen' zijn juist bij uitstek geschikt om te signaleren. Want ze zien honderden peuters en weten dus wat zo'n beetje de normale bandbreedte is van peutergedrag. Meer dan signaleren moeten ze ook niet doen.
Ik lees in de OP niet duidelijk wat nu het gedrag is wat de juffen opvallend vinden. Hebben ze dat wel duidelijk gecommuniceerd?
Nou nou wat een neerkijkend commentaar op peuterleidsters/pedagogisch medewerkers met gedegen opleiding.
En daar lieten zovelen hun kinderen achter?
Juist zij signaleren door het aantal peuters dat voorbij komt over de jaren de verschillen die er zijn.
Ik zou zelf blijven observeren, met de leiding in gesprek blijven zo nu en dan en bij twijfel evt. de huisarts raadplegen.
"Maar hij is af en toe afgeleid, soms moeten ze meermaals bepaalde taken herhalen."
Joh het kind is drie. Niet zo gek lijkt me. En wat voor taken zijn dat dan? Ik lees ook over rekenen. Wat verwachten ze van een kind van 3?
Ik werk al meer dan 15 jaar in de kinderopvang maar hier schrik ik zelfs van, vooral ook het geroep met ADHD en autisme. Veel en veels te vroeg. Advies daarin is sowieso pas testen rond de 7 jaar. Tuurlijk kunnen er bepaalde signalen zijn maar een normale peuter en begin kleuter is een kind dat snel afgeleid is, kleine spanningsboog heeft en soms gewoon niet luistert en bezig is met zijn eigen wereld. Peuters en kleuters hebben over het algemeen ook niet het meeste geduld.
Ik lees ook niet specifiek heel bijzonder gedrag in de OP. Maar tussen de regels door lees ik wel een ouder die misschien weinig vergelijkingsmateriaal heeft en die 'excuses' verzint voor bepaald gedrag.
Mijn ervaring is dat medewerkers binnen de kinderopvang en basisschool vaak wel zicht hebben op opvallendheden. Ze zouden nog niet moeten strooien met mogelijke diagnoses, maar ik vind het wel goed dat ze het aangeven. Ik zou proberen zo helder mogelijk te krijgen welk gedrag precies opvalt. Hou mee in de gaten of hij op z'n plek zit. Is hij happy? Is zijn gedrag storend voor de rest van de groep? Hebben de juffen voldoende handvaten om hem onderwijs te kunnen geven?
Is het op die leeftijd niet heel normaal om Oost-Indisch doof te zijn en grenzen op te rekken? Anders moet ik me ook zorgen gaan maken 
