bang voor autisme dreumes 20 mnd

20 maanden

In die tijd was ik ook erg ongerust over mijn zoon. Die inderdaad later het syndroom van Asperger bleek te hebben. Achteraf heb ik veel tijd verspild met vragen en vergelijken. Had ik maar het juiste 'trefwoord' geweten.
Want uiteindelijk gaat het erom hoe je je kind kunt helpen zich goed te ontwikkelen.
Veel dingen heb ik wel vanzelf goed gedaan. Een kind dat even aarzelt en even tijd nodig heeft kun je die ook gewoon gunnen. Blijkbaar moeten er wat radertjes eerst draaien voordat er een kwartje valt. Dat vraagt gewoon extra tijd nemen, geduld.
Ook heb ik zoon altijd geholpen zijn tijd goed in te vullen met spelen. Als ik dat niet deed kon hij chaotisch worden en de boel stuk maken of zich pijn doen.
Ook hadden mijn kinderen, ik heb er twee met autisme, meer tijd nodig om praktische dingen samen te doen voordat ze het onder de knie hadden.
Minder emoties in mijn toon bleek goed te helpen. Maar ook meer routine, vaste tijdstippen en je daar dan aan houden, vaste volgordes, voorspelbaarheid.
En als er zich een klein of groter drama aan het ontwikkelen was bleek het beter om maar even alles te laten vallen en eerst even te puzzelen dan door te gaan met mijn eigen agenda. Kinderen met autisme kunnen snel in paniek zijn en nogal verdwijnen in angst en paniek.
Maar vooral, leer je kind goed kennen en kijk waar het goed op reageert.
Vraag zonodig hulp aan de huisarts voor een doorverwijzing. Ik lees hier dat logopedie ook nog weleens een goede hulp kan zijn als er twijfels zijn over de spraakontwikkeling.
Kinderen met autisme kunnen snel overweldigd zijn door geluiden, geuren, drukte van veel mensen en kinderen. Terwijl ze dat niet altijd in hun gezichtsuitdrukking laten zien. Maar wel op de jou zoon eigen manier. Daarom is het vooral belangrijk om goed contact te houden met je zoon.
Als je je kind goed leert kennen en meegroeit leer je je goed af te stemmen op wat hij nodig heeft.
Kinderen met autisme kunnen zich goed ontwikkelen als je ze de kans geeft.
Maar houd het voorlopig liever even in je achterhoofd. Of bespreek je twijfels met je huisarts. Kinderen ontwikkelen zich en het is niet altijd zo duidelijk wat er aan de hand is. Vooral niet als ze erg jong zijn.
Goed dat je al een 'trefwoord' in gedachten hebt. Je kunt je daarop inlezen en gebruik maken van de tips. Die zijn voor alle kinderen goed. Geduld, voorspelbaarheid, samen puzzelen, balans in rust en uitdaging, overprikkeling herkennen.

niet voor watjes

De opvoeding van een kind met autisme kan een hele uitdaging zijn. Met name omdat je door de omgeving nog vaak volgestopt wordt met negatieve adviezen en opmerkingen die niet behulpzaam zijn. Of dat je zelf volzit met negatieve pedagogiek en het moeilijk vind om te kiezen voor een ander spoor.
http://www.livesinthebalance.org/join-movement
Het op een zinvolle manier opvoeden en beschermen van een wat bijzonder kind is niet voor watjes. Als ouder lig je makkelijk onder vuur en het is nogal belangrijk dat je je goed informeert en schoolt en je rug recht houdt en niet verdwaalt in de hulpverlening.
Die 'niet voor watjes' las ik afgelopen week ergens in een column en vind ik een treffende omschrijving.

Mee eens

En als dat mogelijk is op deze leeftijd ook wat je kind ziet laten testen. Dan kan er nog steeds sprake zijn van autisme maar het kan ook de enige reden zijn van vertraagde of niet soepel verlopende ontwikkeling.

gehoor

Inderdaad is het gehoor van mijn zoon rond die leeftijd ook getest bij een audiologisch centrum. We kregen toen het advies om de taal van zijn buitenlandse vader te laten vallen vanwege zijn wat vertraagde taalontwikkeling.
Met zijn gehoor was het verder goed. Dus ik heb ze maar een foldertje van Dubbelop, ouderorganisatie voor meertaligheid, inmiddels ter ziele helaas, gegeven.

Mijn zoon toen ook zo

Mijn zoon praatte ook niet voor hij 3,5 was, pakte ook mijn hand waar nodig, was ook af en toe verlegen en was ook vaak zo intensief aan het spelen dat hij niet naar zijn naam luisterde. Er was helemaal niks aan de hand met hem. Ook hij heeft een gehoortest gehad, later een een paar maanden logopedie. Bij hem bleek dat hij gewoon wachtte tot hij goed kon praten en binnen 3 maanden ging hij van nauwelijks praten tot volledige gesprekken.

Ik denk dat je zoontje nog zo jong is, dat je weinig kunt zeggen. Die gehoortest lijkt me verstandig en verder kun je niet anders doen dan gewoon lekker van hem genieten.

bedankt

Fijn dat jullie allemaal zo snel reageren..

Ik moet wel even zeggen dat tygo met 35 weken geboren is wegens hellp syndroom hij heeft een tijdje in de couveuse gelegen..
volgens cb ontwikkelt hij zich wel prima..

spele doet hij wel op een normale manier.. de ene keer denk ik er is niks en de andere keer maak ik me weer ontzettende zorgen.

Ik zal het consultatie bureau eens bellen kijken wat hun er verder van vinden in ieder geval ontzettend bedankt voor de reacties

gezin onder de loep

http://www.integralevroeghulp.nl/media/7238/bijlage__9_-_intakeverslag_integrale_vroeghulp__-_good_practice_vvi_goudvis.pdf

Het hele gezin wordt onder de loep genomen en er wordt een inschatting gemaakt op grond van 'vinkjes' als alleenstaande, achterstandsbuurt, tienermoeder, schulden etcetera. Ook als dat bij jou niet tot problemen leidt ben je dan een risicogeval en wordt er met andere ogen naar je gekeken en heb je kans dat je de regie over je kind kwijtraakt.

even snelle reactie

Wat me vooral triggert in jouw verhaal: hij lijkt woorden te vergeten. Dit hoort in principe niet in een "normale" taalontwikkeling. Ik weet natuurlijk niet of er echt iets aan zijn taalontwikkeling schort, maar wat je schrijft doet me erg aan mijn kind denken (ben ook met ruim 20 maanden hulp gaan zoeken - hij sprak vrijwel niet en "verloor" eenmaal geleerde woorden, pakte idd mijn hand om dingen aan te wijzen etc. kortom ik herken veel). Het kan dus wijzen op een verstoorde taalontwikkeling, maar dat duidt zéker niet per definitie op autisme.
Ik zou idd naar de huisarts gaan (cb kon werkelijk niets voor me doen, ik kreeg te horen: ga maar lekker boekjes met hem lezen, ja duh, alsof we dat niet allang deden). Hij is toen uitgebreid getest bij een audiologisch centrum. Daar kwam een primaire taalstoornis uit, dwz een taalstoornis die op zichzelf staat en niet samenhangt met andere stoornissen.
Kortom: vraag de huisarts een verwijzing voor audiologisch centrum. Daar testen ze gehoor, maar ook wordt hij bekeken door een orthopedagoog.
Maak je niet te veel zorgen, er is vaak nog een heleboel aan te doen ALS er al iets aan de hand is. Maar zou het wel laten checken idd.

Gehoor

Begin met het gehoor, als je niet goed hoort kun je niet goed reageren en loopt de taalontwikkeling vertraging op. Dus eerst langs de huisarts (gaat veel sneller dan via het C.
Als het gehoor goed is, kun je via de logopedist hulp krijgen bij het leren praten. De helft van mijn kinderen heeft een primaire spraaktaalstoornis en een van de kenmerken bij ons was dat er zo nu en dan woordjes opdoken die je dan maanden niet meer hoorde.
Een gespecialiseerde logopedist kan je enorm helpen en iedere logopedist kan kijken of er iets aan de hand is.

Ik zou zelf niet snel voor het stempel autisme gaan als je nog niet uitgesloten hebt dat het het gehoor is of dat het een probleem is wat met logopedie verholpen/verzacht kan worden.

Zelf heb ik slechte ervaringen met het CB, mijn heel sociale dochter werd daar binnen 5 minuten voor autist uitgemaakt met net 2 jaar, ze was laat met praten en vroeg met puzzelen en dat was toch wel een heel enorm signaal...
Mijn dochter is niet autistisch maar heeft een spraaktaalstoornis waardoor ze alles begreep maar moeite had met verwoorden. Dat is het enige en dat is al lastig genoeg, maar zij zou erg ongelukkig zijn geworden als ik alle spontaniteit uit ons leven had verbannen, ook met bijna/net 2 genoot ze van onverwacht naar de kinderboerderij, of iets anders eten tussen de middag dan brood omdat we soep over hadden of even helemaal geen zin in een boterham.

de huisarts

De huisarts is ook eerder geneigd om een lichamelijk onderzoek te doen naar mogelijk andere lichamelijke problemen als maagdarmproblematiek, allergie, oorontsteking en andere zaken die de ontwikkeling van je kind in de weg kunnen zitten.

Zorgen...

Mijn zoon is autistisch. Wat mij toendertijd in hem opviel: Vertraagde ontwikkeling qua lopen, praten en zindelijk worden. Hier wel over gesproken met het consultatiebureau maar die vonden het niet al te alarmerend. Ook was ik een gebruiksvoorwerp, inderdaad mijn hand pakken. Het was ook zo dat hij eerst zeker wilde weten iets te kunnen om het ook te doen. Zijn eerste woord was 'pindakaas' en lopen ging meteen in rennen over.
Maar een heel opvallende kenmerk is wat ik vraagsteller wil vragen. Fladdert hij met zijn handjes (een snelle soort draaibeweging) als hij opgewonden of blij is?
Ik weet dat mijn moeder dat zó leuk vond... Mij werd het koud om mijn hart.
Mijn zoon is nu 26 jaar en 23 jaar geleden was er veel minder bekend over autisme. Ik had er wel van gehoord en wat over gelezen, gelukkig. Zodoende heb ik mij door het consultatiebureau niet met een kluitje in het riet laten sturen en ben ik met mijn zorgen naar de huisarts gegaan. Die stuurde mij door naar de kinderarts om eerst lichamelijke oorzaken uit te sluiten. Mijn zoon was toen 2 jaar. Toen hij 6 was is de diagnose: klassiek autisme, gesteld.

eens met anneque

Het hoeft geen autisme te zijn, ook bepaalde epilepsiesyndromen of stofwisselingsziekten kunnen een afwijkende (taal-)ontwikkeling veroorzaken. Omdat autisme het meeste voorkomt wordt dit altijd het eerst geroepen, dat dit het wel zal zijn.
Zolang een kind gewoon vooruit gaat zou ik met 20 maanden ook rustig(er) afwachten, maar met achteruit gaan is het echt zaak actie te ondernemen.
Ik sluit me aan bij het advies van Anneque, om eerst naar een audiologisch centrum te gaan, via je huisarts. Daar kijken ze ook meteen de oren na en kunnen ze je verder adviseren, althans over autisme/taalstoornissen.
Als de taalontwikkeling en/of ontwikkeling echt verder achteruit gaat zou ik naar een kinderneuroloog gaan voor de evt. andere oorzaken.

Grote kans het het loos alarm is, maar jij bent de moeder en als jij ongerust bent is er vaak wel iets aan de hand. Laat je niet afpoeieren! Sterkte!

tigress

Tigress

zo qua ontwikkelijk gaat t juist wel vlot.. hij stond met 5 maanden in de box liep met 7mnd aan t handje en met 11 mnd los.

Het is alleen dat hij een aantal woorden lijkt t vergeten... en dat hij me hand ergens naartoe duwt als hij iets wilt hebben of als ik iets moet openmaken..

Zo toont hij juist wel altijd emotie naar ons toe.. is altijd vrolijk speelt gewoon kiekeboe spellen en reageert dan ook gewoon normaal.

lijkt erop dat hij alleen reageert als het hem echt boeit en anders gewoon lekker doorgaat waar hij mee bezit is.

Wapperen met handen is hier echt niet bij.

zijn vader is ook rustig in zijm doen en laten en qua persoontje.. reageert ook niet altijd haha misschien man eigen :p

sorry

Sorry voor spelfouten haha ik ben onder t werk snel snel aan t typen

lyanne

Jij mag meer zeggen haha vind ik wel fijn.

Hoe jij jou zoontje beschrijft is onze tygo ook

misschien maar eens wat meer gaan genieten i.p.v piekeren. .

Een hoortest kan ik inderdaad wel via de huisarts vragen.

Iedereen hartstikke bedankt voor jullie reacties.. ik ga er zeker wat mee doen en ik hou jullie op de hoogte.

liefs, de onzekere mama

Taalontwikkeling

Bij mijn kinderen met een spraaktaal-probleem was 1 van de kenmerken dat ze soms een woord zeiden en dat daarna maandenlang nooit herhaalden. Ze begonnen ook vroeg met de eerste woordjes en daarna leken ze die vergeten te zijn en communiceerden ze vooral met handen en voeten (en dus mee trekken en aanwijzen).

Ga langs de logopedist.
Een kind met spraaktaal moeilijkheden heeft baat bij logopedie, niet bij een behandeling voor autisme wat hij niet heeft. Een kind met autisme heeft bij hele andere dingen baat.

Rowenatygo

Praat met je huisarts over je zorgen. Die kan je eventueel door verwijzen als dat nodig mocht zijn.

Uit wat je hier vertelt begrijp ik wat je zorgen zijn. Autisme, Asperger en Pdd-nos lijken soms wel een vergaarbak voor kinderen die zich niet volgens 'het boekje' ontwikkelen. "Misschien is Japie autistisch." Alleen uitgebreid onderzoek kan dit uitwijzen.

Vertraagde taalontwikkeling

Rowenatygo,
Zoals je je zoontje beschrijft doet het denken aan een vertraagde taal-spraak ontwikkeling. Of dat nou aan iets in het autismespectrum ligt, door zijn vroeggeboorte komt of dat het primair is, is zo jong nog niet te zeggen en doet er in de eerste instantie ook niet zo verschrikkelijk veel toe, omdat de aanpak niet zo heel anders is. Het lijkt erop dat alleen een stimulerende omgeving voor je kind niet genoeg is en hij sommige dingen echt met hulp moet leren. Dat kan heel goed op deze leeftijd onder leiding van een logopedist op speelse wijze.

Woorden één keer kunnen zeggen en dan nooit meer is wel typisch voor een primaire taalstoornis met woordvindingsproblemen. Soms zijn er zoals bij mijn zoon zijn combinaties van moeilijkheden, hij had niet alleen last van woordvindingsproblemen, maar als hij het woord wel wist dan kon hij het ook nog eens niet uitspreken. Met gebaren wist hij zich echter best te laten begrijpen. Hij reageerde vaak ook niet op zijn naam, als hij geconcentreerd ergens mee bezig was. Taalverwerkingsmechanisme van wat ze nou precies tegen hem zeggen gaat namelijk ook niet vlekkeloos en kost een hoop energie. Bovendien was het hem niet altijd duidelijk dat we bij het roepen ook antwoord van hem verwachtten.

Als de taal zich niet goed ontwikkelt bij een kind heeft dit veel meer gevolgen dan je denkt, omdat we nu eenmaal in een erg talige wereld leven en innerlijke taal ook nodig is om de gedachten te ordenen en je op andere gebieden te ontwikkelen. Ik sluit me dus bij de anderen aan die je aanraden om naar een audiologisch centrum te gaan om te laten onderzoeken hoe het met de taal-spraakontwikeling van je zoon is gesteld en een gehoortest zullen ze daar ook gelijk doen.

diagnoses op fora

Ik wil je zorgen niet bagataliseren en je kan zeker een afspraak maken bij een audiologische centrum, al is het maar om te worden gerustgesteld, maar ik wil je ook laten weten dat je kind pas 20 maanden is. Er hoeft echt niks aan de hand te zijn. Mijn neefje is 22 maanden en spreekt nog geen 1 woord! Met hem schijnt ook alles goed te zijn (is ook medische mallemolen doorgeweest).

Je vraagt naar ervaringen en dan krijg je die ook. Wellicht ook dingen die je liever niet wilt horen. Daarom vind ik een forum ook zo moeilijk want niemand hier kent je kind. Misschien ga je je daarom alleen maar meer zorgen maken. Laat je alsjeblieft niet gek maken!

Terzijde: mijn vriendin kreeg op 'een forum' de mededeling dat haar zoon weleens het syndroom van Leigh zou kunnen hebben (ernstige stofwisselingsziekte, dodelijk!). Ze ging erin geloven en werd gek. Terwijl niemand op dat forum haar kind kende!!

laat praten

Als dat je grootste zorg is dan hoeft dat niet altijd iets te betekenen. Ik heb vaker over mijn zoontje gepost, hij praatte echt (ECHT) heel laat. Ik denk dat hij bijna 3 was voordat hij echt ging praten. En dat ging van 15 woorden naar honderden in 3 weken.
Daarvoor ook allerlei zorgen gehad, ook op de crèche zorgen, gesprek gehad voor aanmelding vroeghulp. Dit heb ik pertinent geweigerd. Als je daar eenmaal inzit ben je er nog lang niet uit. (hier via de gemeente en zou betekenen voor minimaal 5 jaar) Ik wilde niet zo jong al richting allerlei instanties.

Wat je kan doen is eens naar een logopedist gaan, dat kan je gewoon particulier doen of via het cb, maar zit je niet meteen vast aan allerlei hulp.

Ik heb niets gedaan en het is echt goed gekomen.

Over dat hand pakken en jou ernaar toe brengen, ik vind dat heel logisch klinken. Als je het nog niet goed kan vertellen, dan laat je zien wat je bedoelt.

Ik zeg niet dat er niks is, maar ik wil je eigenlijk behoeden voor hulp zoeken waar je niet meer vanaf komt.

en:

ook als hij wel autistisch blijkt te zijn, betekent dat niet het einde van de wereld. Ik vind mijn zoon geweldig!

Laat praten

Zo iemand ken ik ook, die is nu psycholoog. Was gewoon een perfectionist en die wachtte tot de woordenschat zo groot was dat voor het eerst echt praten was: mag ik wat appelsap drinken? Ik heb dorst, ik wil ook een koekje.

Echt waar!!!

Dus nog geen zorgen, oren testen is altijd goed.

En dan nog...

..met 20 maanden nog niet veel praten is NIET laat maar valt helemaal binnen alle marges. En ja, er zijn kinderen die al heel jong heel veel en goed praten, maar dat is niet gemiddeld. Dus let op waar je hem mee vergelijkt.

Mijn eigen kinderen begonnen met 30 en 36 maanden te praten. Daarvoor namen ze me inderdaad mee als ze me iets wilden laten zien, ze waren snel gefrustreerd, heel verlegen en altijd luisteren naar hun naam hebben ze nooit gedaan (nu nog niet).

Toch heb ik me geen moment zorgen gemaakt. Ze ontwikkelden zich (verder) namelijk prima, en dat ze ooit zouden gaan praten was ik van overtuigd. Het zijn allebei hartstikke intelligente kinderen, praten uitstekend, zijn allebei ook erg talig, doen het prima op school.

20 maanden is nog zo jong!

verhalen

Bij dit soort dingen krijg je altijd heel veel verhalen over hoe het toch nog goed gekomen is. En horrorverhalen als die van mij
Je moet gewoon jouw eigen gevoel volgen, ben jij over een paar weken nog steeds onzeker, laat je doorverwijzen naar een audiologisch centrum.

Bang voor wat gaat komen. De mens is het meeste bang voor wat hij vreest, is het gezegde toch? Geniet van je mannetje!

Het gaat niet om laat praten

Het ging mij vnl om woorden leren en ze vervolgens kwijt zijn. Dát zou voor mij reden zijn om uit te zoeken of er iets aan de hand is.

Eens met anneque

Woorden die één of een paar keer worden uitgesproken en vervolgens nooit meer is inderdaad ook dat wat mijn alarmbellen deed afgaan en waarom ik het dus wel zou laten uitzoeken.

Wij hebben juist te lang gewacht en pas hulp gezocht na de derde verjaardag van mijn kind, juist omdat hij zich verder prima ontwikkelde en bovendien een zeer intelligent aandeed. Ik heb enorm spijt gehad dat ik naar al die verhalen van 'maak je niet druk, de zoon van mijn vriendin, mijn opa, mijn neefje, enz praatte ook laat en dat is helemaal vanzelf goed gekomen'. Mijn zoontje hoorde namelijk bij de 50% van laat pratende twee-jarigen waarbij het dus NIET VANZELF goedkwam.

Juist omdat hij intelligent was kreeg hij op die leeftijd door dat de rest van de wereld hem niet begreep en hij niet altijd de wereld, terwijl andere leeftijdsgenootje daar geen moeite mee hadden. Ieder die ooit eens de ervaring heeft gehad aan de telefoon dat jij wel de ander hoort, maar de ander jouw niet door een één of andere storing, hoe je ook schreeuwt, weet hoe frustrerend dat kan zijn. De meeste mensen gooien in dat geval de horen er weer op om het later weer eens te proberen. Stel je voor dat het je echter bij ieder telefoontje wat je wil plegen gebeurd...
Mijn zoon gooide dus ook de horen erop en trok zich terug in zichzelf en werd depressief. En echt een depressieve peuter is verschrikkelijk. Hierdoor dreigde hij ook de verkeerde diagnose te krijgen, want de eerste kinderpsychologe zag juist dat niet praten in combinatie met zich in een geheel eigen wereld terugtrekken als zekere sintomen van autisme. Alleen verdween dat gedrag als sneeuw voor de zo'n toen hij dankzij zeer intensieve logopedie klank voor klank heeft leren uitspreken en hij ineens wel weer met de wereld con communiceren. Hij begon weer te lachen en ik had ineens mijn altijd vrolijke zonnige kind weer terug, die ik maandenlang kwijt was geweest.

Bang voor autisme peuter 3,5 jaar.

Mijn dochter heeft dezelfde symptomen als wat U net heeft beschreven.
Ik ben door cb naar de integrale vroeg hulp verwezen.

Het IVH-Team dat zijn 7 specialisten in verschillende gebieden
voor een ontwikkeling van een kind hebben een diagnose gesteld en hebben mij geadviseerd. Beter mijn dochter naar een peuterspeelzaal met kleinschalig groepje kan gaan met extra begeleiding en logopedie erbij volgen.

Mijn kind kon namelijk niet zich aanpassen aan een groep van 16 kinderen op een peuterspeelzaal. Sinds 2 maanden zit ze erop. Maar de leidster en ik thuis zien geen vooruitgang en maken ons er druk om.

Binnenkort gaat ze beginnen met logopedie. De logopedist gaat ook een diagnose stellen en een iq-test afnemen.

Kijken of ze ons doorverwijst naar een audiologisch centrum.
Want ik ben bang dat ze misschien spraakstoornissen heeft.
Hierbij kunnen we weten of ze autisme heeft. Wat voor soort autisme.

Ik hoop dat mijn kleintje gewoon wat traag is met haar ontwikkeling en dat het met begeleiding goed komt zodat ze eerder praat.

informatie over autisme opgezocht

http://mens-en-samenleving.infonu.nl/psychologie/26074-sociale-ontwikkeling-kind-signalen-ontwikkelingsproblemen.html