Kinderen en kraamvisite
Nav een topic op het viva forum.
Nog niet zolang geleden ben ik bevallen van mijn derde kind. Ik heb bij het bezoek wat kwam aangegeven dat ze zonder kinderen langs konden komen. Iedereen vond dit vrij normaal, of deed in elk geval of ze het normaal vonden dat ik het vroeg. Zelf ging ik er eigenlijk ook altijd gewoon vanuit dat je je kinderen niet meeneemt op kraamvisite. Nu schetst mijn verbazing dat de reacties op het topic op het viva forum het tegendeel bewijzen.
Daarom de vraag: Zou jij je kind meenemen op kraamvisite wanneer deze binnen 6 weken nade geboorte plaatsvind?
Lieveheersbeest schreef op 23-10-2021 om 22:28:
Ik snap niet helemaal waarom het relevant is hoeveel naaste familie wij hebben.
Als je zegt dat je anders al die mensen op de koffie hebt in jouw kraamtijd...75 avonden visite. Dan ga ik ervan uit dat dit naasten zijn. Dus meer verbazing...goh heb je zoveel naaste familie/vrienden. Dan snap ik een kraamfeest enigszins.
Ik heb nog nooit een kraamfeest meegemaakt, hier is het kraamschudden, met krentenwegge (al zijn er ook gewoon beschuit met muisjes).
Ik vond zelf de kraamvisite wel erg leuk en gezellig moet ik zeggen, in de kraamweek vond ik het ook best fijn om af en toe visite te krijgen, zeker toen de kraamhulp er nog was en zorgde voor de koffie e.d. Mijn verhaal kwijt kunnen vond ik echt heel erg fijn.
Bij de tweede hebben we nog geen 30% van de visite gehad die we bij de oudste wel op visite hebben gehad. Dat voelde ergens heel stom, want hoezo is mijn tweede kind minder 'belangrijk' om te bezoeken? Is natuurlijk niet zo en ik was al voorbereid op minder kaartjes en minder visite. Aan de andere kant was het ook heerlijk rustig en hebben we de visite echt heeeeel erg verspreid ( volgens mij moeten we nog van 3 stellen bezoek krijgen, de appjes met 'we komen binnenkort langs' staan nog in mijn telefoon en jongste is alweer 2 jaar 
).
Vandaag geweest bij kind dat nu 2 weken is. Niet eens aan gedacht om dochter van 5 niet mee te nemen. Ouders hebben er ook niks over aan gegeven. Nu scheelt het misschien dat het hun tweede is en de dames weinig in leeftijd schelen. Dochter heeft even baby gekeken en daarna met kind van de nieuwe ouders lekker gespeeld, vooral buiten. Wij en de ouders hebben geklets en na een goed uur zijn we weer gegaan.
Als ze hadden aangegeven dat ze liever niet hadden dat dochter zou komen had het ook prima geweest. Nu was dit een goede en makkelijke bevalling en gaat het heel goed met moeder en kind, bij een zware bevalling kan ik me voorstellen dat niet op kinderen en drukte zit te wachten. Ze hadden ons uitgenodigd om vandaag te komen. We hadden dat voor de bevalling al afgesproken dat zij zouden laten weten wanneer ze wilden dat we komen, geen druk gewoon lekker de tijd nemen die je als nieuwe ouders nodig hebt.
Bij mij mocht visite de volgende ochtend al komen, maar geen kinderen. Kon me echt mn (gehechte) reet roesten wat mensen daarvan dachten. Vooral bij mijn schoonfamilie draait het altijd om hun schreeuwende kinderen die overal doorheen tetteren en/of janken, en daar had ik echt totaal geen behoefte aan. Ik wilde gewoon over mezelf en de baby praten. Van sommige vrienden trek ik hun kinderen prima maar ik moest één lijn trekken om geen scheve gezichten te hebben. Na 2/3 weken, toen de ergste hormonen en vermoeidheid wel gezakt waren, waren de kinderen weer welkom.
Kraamfeest: op welke termijn doe je dat dan? De eerste paar weken wilde ik zóveel praten dat ik soms na een bezoek compleet over mn toeren was (door mijn eigen drukke gedrag dus). Een feest had ik niet overleefd. En sowieso vond ik een paar weken lang elke dag bezoek erg fijn, trok me een soort van door die eerste zware weken.
Lena55 schreef op 23-10-2021 om 22:32:
[..]
Als je zegt dat je anders al die mensen op de koffie hebt in jouw kraamtijd...75 avonden visite. Dan ga ik ervan uit dat dit naasten zijn. Dus meer verbazing...goh heb je zoveel naaste familie/vrienden. Dan snap ik een kraamfeest enigszins.
Naasten, ja. Familie, nee niet allemaal.
Uiteindelijk maakt het niet zoveel uit waarom mensen kiezen voor een bepaalde vorm van visite toch? Kraambezoek thuis, met/zonder kinderen, feestje geven... Daar gaat dan schijnbaar de voorkeur van de ouders naar uit. Ik vind het onvoorstelbaar om te lezen hoe judgemental, egocentrisch en afkeurend daarop gereageerd wordt.
als er nou één event in je leven is waarbij de wensen van de “gastvrouw” centraal staan dan is het wel de kraamvisite. En ik zet gastvrouw tussen aanhalingstekens omdat het niet om het feestje of de ontvangst gaat.
Er is een nieuw kindje geboren en familie en vrienden komen langs om de ouders te feliciteren en het kindje te bewonderen.
Daarbij is datgene wat de kraamvrouw graag wil leidend. Wil ze na een half uurtje weer rust? Dan ben ik weer weg. Wil ze zonder kinderen? Dan is het zonder kinderen. Als je toch ooit in je leven de regie magvoeren dan is het wel als je net een kind eruit hebt geperst. Het gaat even niet om de egootjes van de “maar mijn kind is een rustig engeltje”-bezoekers.
Ginevra, na ong 3 weken mocht mijn vriendin haar 2 kids meenemen van 1,5 en 4, die normaal gesproken écht rustige engeltjes zijn. Maar nu was mijn man thuis en er was een baby dus de hele energie was anders, waardoor die kinderen opeens állebei keihard gingen janken. Toen is moeder snel gevlucht, haha.
Het enige waar ik altijd strikt in ben geweest zijn de tijden waarop de visite langs mocht komen. Maar nooit over nagedacht om kinderen niet mee te laten komen en dit is ook niet iets dat ik uit mijn omgeving herken. Ik kan het me overigens wel voorstellen dat iemand het zou vragen en dan zou ik dat ook respecteren.
Nu met de derde onderweg ben ik wat dat betreft niet van plan om het anders aan te pakken. Wat voor mij wel meespeelt is Corona. Als ik mijn hormonen hun gang laat gaan, laat ik het liefst iedereen testen voor toegang 🤪
Corona deed me dan weer niets, ook niet met razende hormonen. Ben er zo klaar mee. Ik wilde gewoon normaal kraambezoek.
Lieveheersbeest schreef op 23-10-2021 om 22:38:
[..]
Naasten, ja. Familie, nee niet allemaal.
Uiteindelijk maakt het niet zoveel uit waarom mensen kiezen voor een bepaalde vorm van visite toch? Kraambezoek thuis, met/zonder kinderen, feestje geven... Daar gaat dan schijnbaar de voorkeur van de ouders naar uit. Ik vind het onvoorstelbaar om te lezen hoe judgemental, egocentrisch en afkeurend daarop gereageerd wordt.
Omdat mensen letterlijk zeggen 'Dan ben ik er in 1 keer vanaf' of 'Ik heb echt geen zin in al die mensen in mijn huis' of 'Handig joh, zo'n feest. Heb ik de hele uitzet tot 2 jaar direct compleet'. Krijg je een uitnodiging van een vage kennis die je al 3 jaar niet gezien hebt, met verlanglijst met alleen cadeaus van 30 euro+. Sta je daar met 100+ man en ouders geen seconde gesproken.
Misschien is dat niet de insteek die jij hebt, maar ik heb ze allemaal voorbij horen en zien komen. Vandaar dat ik bij een 'kraamfeest' een ongastvrij gevoel krijg. Ik snap niet zo goed waarom dat egocentrisch is.
To vraagt wie kinderen meeneemt tot 6 weken. Ik denk...tot 6 weken is alleen naaste familie of hele goede vrienden. Wie bedenkt het om bij een vage kennis of collega op kraamvisite te gaan in de eerste paar weken met drukke/kleine kinderen? Of om jouw visite door te drukken wanneer de vrouw een traumatische bevalling heeft meegemaakt? Dat vind ik ook asociaal.
Dat ik niet elke dag met mijn kinderen op de stoep sta lijkt me logisch. Ik kom ook alleen en niet op visite, maar om te helpen of te koken. Ik kan zelf prima bedenken wat wel en niet kan. Als er vooraf (voor de bevalling) al tegen mij gezegd wordt dat kinderen niet mee mogen, vind ik dat onaardig en ongastvrij. Als je een hele zware kraamtijd hebt en het allemaal niet aankan, snap ik het heel goed. Dus ik zadel helemaal niemand op met mijn kinderen. Je gaat toch enorm van het slechte uit als je zo denkt? Ik ken helemaal niemand die zich zo misdraagt tijdens een kraamvisite dat ik van te voren gedragsregels moet communiceren. Mensen doen juist hun best om je te helpen en op je gemak te stellen. Ken je die mensen wel...waarom nodig je ze dan uit? De mensen die ik een kaartje stuur, betekenen iets voor mij en als ze de moeite nemen om op kraamvisite te komen zijn ze welkom zoals ze zijn.
Ik kom sowieso niet op visite en verwacht om bediend te worden. Ik kom om interesse te tonen in de kraamvrouw/man en hoor hun ervaringen aan. En ik help met koken of schoonmaken.
Ik kom helemaal niet in de eerste 6 weken bij mensen die verder af staan. Of het moet een nadrukkelijk verzoek zijn. En als zij geen enkele band met mijn kinderen hebben neem ik ze na die 6 weken ook niet mee als dat lukt.
Ja hoor waarom niet. De 1e 2 weken kwamen vriendinnen met peuters op bezoek. Vond het geen bezwaar. Ook andere vrienden met ouderen kinderen die mee bleven borrelen/eten.
Zoontje zou ik zelf ook meenemen als het zo uitkwam, je gaat vaak toch maar even
Lena55 schreef op 23-10-2021 om 21:54:
Ik lees op viva ook veel over een kraamfeest. Wat vinden jullie daar dan van?
Persoonlijk vind ik dat helemaal vreselijk en het toppunt van ongastvrijheid. Nou omdat het moet en dan graag in 1x dan zijn we ervan af. Graag wel alle cadeaus verzamelen.
Ik heb zelf helemaal geen goede kraamperiodes gehad van de 1e en de 2de door hele nare, bijna fatale, bevallingen. Bij de 3de had ik een keizersnede. Ik had helemaal geen zin in bezoek, want de roze wolk was ver te zoeken.
Daar was ik gewoon heel eerlijk in. Veel bezoek (behalve hele naaste familie) heb ik zeker 8 weken uitgesteld en mensen zelf gebeld toen ik er aan toe was. Kan het iedereen aanraden...kraambezoek na 2 maanden. Kon er ook veel meer van genieten.
De horror! Was echt enorm blij dat mensen na een week al kwamen 
en lekker bleven hangen .
Het punt is dat sommige mensen de normale fatsoensnormen niet begrijpen. Een rustige kleuter die gaat kleuren, prima. Maar mensen nemen ook hun drukke kinderen mee.
Hier bijna geen kraambezoek gehad omdat ik na 1 dag in het zhuis belandde maar het bezoek wat ik kreeg was helemaal kut. De 2 kinderen van mijn broer braken de hele toko af en mijn schoonbroer nam zijn kleine keffer mee terwijl ik had aangegeven dat NIET te willen. Om maar ff aan te geven dat mensen echt wereldvreemde dingen kunnen doen
HAHA!wait..what schreef op 23-10-2021 om 22:05:
Tot nu toe ben ik altijd nog met m'n kinderen op kraambezoek gegaan. Nooit naar gevraagd en geen moment in me opgekomen dat het ongepast zou zijn ofzo. Nu moet ik wel zeggen dat ik (buiten familie) ook niet binnen een paar weken al op de stoep stond.. Kinderen waren ook hier gewoon welkom! (in mijn ogen horen zij er gewoon bij?)
Dit. Zeker bij nichtjes en neefjes. Die kwamen hier mee op kraamvisite en onze kinderen gingen daar mee. Zou juist verbaasd zijn geweest als die er niet bij waren geweest
. Maar wij gaan vaak alleen op kraamvisite als men dichtbij staat. Dus bij de nicht die ik al 5 jaar niet heb gezien, zou ik ook minder snel op kraamvisite gaan.
Ik denk dat het ligt aan
- hoe dicht het gezin bij je staat
- hoe rustig de kinderen zijn
Stel je broer krijgt een kind, dan neem je je kinderen echt wel mee op kraamvisite. Maar bij een collega ga je misschien zonder kind op zaterdagochtend.
