Kinderen en kraamvisite
Nav een topic op het viva forum.
Nog niet zolang geleden ben ik bevallen van mijn derde kind. Ik heb bij het bezoek wat kwam aangegeven dat ze zonder kinderen langs konden komen. Iedereen vond dit vrij normaal, of deed in elk geval of ze het normaal vonden dat ik het vroeg. Zelf ging ik er eigenlijk ook altijd gewoon vanuit dat je je kinderen niet meeneemt op kraamvisite. Nu schetst mijn verbazing dat de reacties op het topic op het viva forum het tegendeel bewijzen.
Daarom de vraag: Zou jij je kind meenemen op kraamvisite wanneer deze binnen 6 weken nade geboorte plaatsvind?
alhambra schreef op 24-10-2021 om 08:56:
Ik denk dat het ligt aan
- hoe dicht het gezin bij je staat
- hoe rustig de kinderen zijn
Stel je broer krijgt een kind, dan neem je je kinderen echt wel mee op kraamvisite. Maar bij een collega ga je misschien zonder kind op zaterdagochtend.
Dat lijkt me logisch. Je neemt geen kinderen mee naar een kraamvisite bij collega’s. Normaal gesproken dan, ik heb wel eens mijn maand oude baby meegenomen naar een collega die net was bevallen.
Bij een eerste meestal zonder, bij een tweede meestal met.
Ik vraag het altijd op het moment dat we de afspraak maken en bovenstaande is eigenlijk wel zo'n beetje de standaard uitkomst.
Zeker mensen met oudere kinderen vinden het fijn als we ze meenemen, want dan kunnen die kinderen elkaar vermaken
Bij familie of vrienden vind ik het normaal dat de kinderen ook mee komen. Bij een collega natuurlijk niet. Ik ben wel heel erg verbaasd over dit topic dat kinderen niet gewenst zijn bij kraamvisite. Daar had ik echt nog nooit van gehoord of mee gemaakt.
Ligt eraan bij wie. Schoonzus is afgelopen week bevallen, dan zou ik het heel raar vinden als onze dochter van 9 niet mee zou mogen. Het is directe familie, ouders zijn zelfs voogd van haar. En onze dochter is heel rustig, geen herrieschopper. We zijn ongeveer 1,5 uur gebleven. Kraamhulp was de nicht van mijn man en dus ook van zwager. Gezellig daarmee gekletst ook en ze is ook onze kraamhulp geweest, dus kent onze dochter ook heel goed. Ik kan me echt niet voorstellen dat dochter daar niet welkom zou zijn. En bij goede vrienden was ze gelukkig ook welkom. Nu werden die kinderen allemaal geboren toen dochter al wat ouder was. Bij een collega gaat ze niet mee. Maar dan gaat mijn man ook niet mee. En onze kennissenkring is ook niet heel groot. We hebben eigenlijk alleen familie en hele goede vrienden die we al meer dan 20 jaar kennen, waar we op kraamvisite gaan. Daar is dochter gelukkig gewoon altijd welkom.
Ik vraag altijd of we dochter (rustig, lief meisje, breekt niet de tent af) mee mogen nemen. Nog nooit meegemaakt dat het niet mocht trouwens.
Zelf hebben we eigenlijk helemaal geen kraamtijd gehad. Dochter en ik lagen beide in het ziekenhuis en dochter was pas thuis toen ze al dik twee maanden oud was. Directe familie kwam ook in het ziekenhuis wel langs, maar zonder kinderen want er was een max. van twee bezoekers. Daarna wel wat bezoek gehad, ook met kinderen, maar niet heel veel. Ik heb eerlijk gezegd ook geen behoefte om mensen te vragen die ik al drie jaar niet gezien heb en andersom zou ik ook geen zin hebben om daar op visite te gaan.
Een kraamfeest lijkt me ook de hel. Je bent alleen maar aan het rennen met eten en drinken, je spreekt niemand echt fatsoenlijk en mensen krijgen amper wat mee van jou en de baby. Zou echt niet mijn ding zijn en ik betwijfel of ik zou gaan als een ander het zou houden (bij hele nabije familie moet je wel, maar bij een kennis zou ik niet gaan denk ik).
Ga ik binnen een paar dagen na de bevalling even op kraamvisite bij een goede vriendin dan ga ik zonder kinderen. Bij familie zou ik met kinderen gaan. Het is namelijk ook hun neefje/nichtje die geboren is. Ga ik na een paar weken op kraamvisite bij vrienden dan zou ik de kinderen meenemen. Enigzins afhankelijk van de omstandigheden. Nu zijn het inmiddels pubers maar bovenstaande gold toen ze jonger waren. Ik zou de kinderen sowieso alleen meenemen als ze degene die is bevallen goed kennen en als ik zeker zou weten dat ze zich rustig zouden kunnen gedragen. Ik ben dus ook wel eens op kraamvisite gegaan met alleen de oudste 2 toen de jongste in een fase zat waarin hij niet bepaald rustig op de bank kon blijven zitten. Het lijkt me logisch dat je dit afweegt. Ik heb nooit gehoord dat kinderen niet mee mogen op kraamvisite of dat mensen het vervelend vonden dat ik mijn kinderen mee nam. Ik zou dat zelf niet zo leuk vinden als mijn kinderen niet welkom zouden zijn.
Grappig die verschillende meningen. Ik zou dus juist nooit bedenken mijn kinderen mee te nemen op kraamvisite. Ik kan mij voorstellen dat ik hier bij 6+ kinderen anders tegenaan zou kijken maar ik heb er 3 onder de 4. En de kinderen in mijn omgeving zijn ook vaak onder de 4 en ik ben dus erg blij dat die niet mee zijn gekomen op kraamvisite, hoe lief ze ook zijn.
Lena55 schreef op 23-10-2021 om 23:39:
[..]
Je gaat toch enorm van het slechte uit als je zo denkt? Ik ken helemaal niemand die zich zo misdraagt tijdens een kraamvisite dat ik van te voren gedragsregels moet communiceren.
Je gaat niet van het slechte uit, maar van je ervaringen met mensen. Misschien ben JIJ een lieve schat met lieve kinderen, maar je leest toch ook wel de topics waarin mensen hun hond meenemen of een horde kleuters die de boel afbreken?
Ik heb ook wat van zulke mensen onze kring en zou om die reden ook kunnen vragen de kraamvisite zonder kinderen te doen.
Is dat mensenhaat? Nee, ervaring. En heel jammer als iedereen zich dat persoonlijk aantrekt alsof ik het speciaal tegen JOU en je kinderen doe.
jij hebt misschien allemaal engelen in je omgeving, ik niet. Ik heb mensen die ik moet begrenzen anders walsen ze over me heen. Weet je, ik zou óok liever alleen maar engelen hebben, wat denk jij nou? Maar mág ik dan geen grenzen stellen omdat ik niet jouw geluk van al die engelen heb?
Bij vrienden, buren en familie wel, bij collega’s niet. Maar ik heb kinderen die zich goed gedragen op zo’n moment, ja ook al als kleuters. Ik vind het in dit topic eerlijk gezegd vooral schokkend dat er zo veel mensen zijn met onopgevoede kinderen.
3xscheepsrecht schreef op 24-10-2021 om 10:50:
Grappig die verschillende meningen. Ik zou dus juist nooit bedenken mijn kinderen mee te nemen op kraamvisite. Ik kan mij voorstellen dat ik hier bij 6+ kinderen anders tegenaan zou kijken maar ik heb er 3 onder de 4. En de kinderen in mijn omgeving zijn ook vaak onder de 4 en ik ben dus erg blij dat die niet mee zijn gekomen op kraamvisite, hoe lief ze ook zijn.
Ik denk dat dit het ook wel anders maakt. Als ik er 3 had gehad was de kans groot dat ik ze niet mee had genomen of had overlegd. Ik heb er 1 en heb er niet eens bij stil gestaan eigenlijk. De ouders in kwestie gingen er ook vanuit dat ze mee was want hun oudste zat al te stuiteren omdat dochter zou komen spelen.
Lollypopje schreef op 23-10-2021 om 21:13:
[..]
Maar je kunt bij zoiets niet zeggen bij de één wel en de ander niet. Dat levert helemaal gezeik op.
Waarom niet? Je familie en kennissen kennen elkaar toch niet allemaal?
Bovendien komen ze niet allemaal in dezelfde periode, dus zijn dat weer andere omstandigheden.
Wednesday schreef op 24-10-2021 om 10:57:
Ik vind het in dit topic eerlijk gezegd vooral schokkend dat er zo veel mensen zijn met onopgevoede kinderen.
Of ze onopgevoed zijn weet ik niet, maar mijn schoonzus heeft er 5 in korte tijd achter elkaar gekregen. In haar eigen huis kan een blind paard geen schade doen, dus die kinderen zijn gewend te rausen. Toen ze klein waren is ze hier een keer geweest op een feestje met de hele meute. Nou, dat was te zien aan het huis en aan de katten die nog lang overstuur waren.
Het is een apart type waarbij dingen moeilijk bespreekbaar zijn. We houden contact liever wat op afstand, maar zij zou dus zomaar met de meute op kraamvisite kunnen komen, want dat vindt ze zélf heel leuk.
Iemand anders uit de kring laat zich niet wegsturen. Die moet je bijna fysiek het huis uit zetten omdat ze “na dit kopje thee moet ik weer gaan rusten” niet begrijpt.
Het zijn verder lieve mensen met hun eigen kwaliteiten hoor. Maar ze bestaan dus, mensen die moeilijk te hebben zijn als je in de kreukels ligt.
Moet je zulke mensen dan maar uit je leven bannen? Ze ijskoud voorgoed de deur wijzen en zeggen dat ze nooit meer langs mogen komen? Dat gaat me veel te ver.
wat moet je dan? Geen grenzen stellen, op je tanden bijten en het maar uitzitten?
Ik vind dat je grenzen mag stellen. En aan degenen die je niet bedoelde kun je altijd nog uitleggen dat het vooral bedoeld was vanwege tante Thea en neef Henk.
Valeria schreef op 24-10-2021 om 11:19:
[..]
Waarom niet? Je familie en kennissen kennen elkaar toch niet allemaal?
Bovendien komen ze niet allemaal in dezelfde periode, dus zijn dat weer andere omstandigheden.
Vaak genoeg wel.
Zus 1 met ettertjes, zus 2 met een rustig kind.
Zelfde met wederzijdse vrienden.
Die situaties zijn echt niet uniek.
onopgevoed is weer wat overdreven. Maar kleine kinderen gooien nou eenmaal soms een beker om, hoesten met regelmaat, vragen om aandacht ook als het even niet uitkomt. Dat zijn kinderen en dat is prima maar tijdens kraamvisite draait het om moeder en baby en is het fijn als het bezoek zo rustig mogelijk verloopt.
Ginevra schreef op 24-10-2021 om 11:22:
[..]
Moet je zulke mensen dan maar uit je leven bannen? Ze ijskoud voorgoed de deur wijzen en zeggen dat ze nooit meer langs mogen komen? Dat gaat me veel te ver.
Geen idee, ik heb zelf weinig mensen met kinderen in mijn omgeving. Althans, in mijn eigen vriendenkring is vrijwel iedereen kindvrij. Wij waren met onze twee kinderen (met ook nog heel klein onderling leeftijdsverschil) dus altijd de uitzondering. Verder hebben wij ook altijd in de openbare ruimte opgevoed, dus ook gecorrigeerd als er anderen bij waren en dan dus niet, zoals je vaak ziet, ongewenst gedrag laten gaan. Zoals ik altijd roep: je moet ze wel opvoeden hè, het gaat niet vanzelf 
