Waar kijken/keken jullie het meeste naar uit na de bevalling?
Even een luchtig topic om de moraal hoog te houden!
Ik ben 34 weken zwanger van ons 2e kindje en hoewel ik elke dag dankbaar ben hiervoor, valt de zwangerschap me ook zwaar. Veel meer dan de 1e keer. Ik voel me al van in het begin niet fit en lijk niet te ontkomen aan elke kwaal uit het boek. Maar goed, het einde is in zicht en het aftellen kan beginnen!
Ik kijk er heel erg naar uit om ons zoontje te ontmoeten ❤️. Maar ook om terug op mijn buik te kunnen slapen. En om een broodje tonijn te eten.
Waar kijken/keken jullie het meeste naar uit?
Gerookte zalm en carpaccio oja en onbeperkt koffie..
Op mijn buik slapen en kunnen bukken zonder dat m'n buik in de weg zit ook ja!
Mijn kindje vasthouden uiteraard.
Mijn daarnaast: gewoon mijn eigen normale lijf weer terug hebben.
Ingezakt kunnen zitten.
En op mijn buik slapen, maar dat was nooit meer hetzelfde 💔
ik heb in de eerste week wel 8 broodjes haring op. Ook die broodjes die manlief voor zichzelf had meegenomen (ik at ze gewoon allebei)
Een glas wijn.
mich_me schreef op 10-05-2022 om 21:42:
ik heb in de eerste week wel 8 broodjes haring op. Ook die broodjes die manlief voor zichzelf had meegenomen (ik at ze gewoon allebei)
Dat zie ik mezelf ook wel doen, ja 
Op mijn buik en rug kunnen liggen. Zelf sokken aandoen. En een biertje.
Broodje ossenworst met mosterd! Heerlijk. En op mijn buik slapen inderdaad. Zonder naar adem happen / gehijg twee trappen op kunnen lopen. En weer gemakkelijk van de fiets af kunnen stappen, in plaats van die buik bijna tegen het stuur aan te bonken.
Ik vond zwanger zijn machtig mooi, maar ik was wel blij toen ik weer 'normaal' werd.
Weer naar huis mogen na 9 weken ziekenhuis. Ziekenhuiseten, yuk. Alles was beter dan dat!
Het allermeest: weer normale kleren aankunnen, niet van die stomme zwangerschapsbroeken.
Daarna: een wijntje drinken (al was ik precies in het juiste seizoen zwanger): toen het weer mooi weer werd en op een terras kon zitten, was de kleine eruit 
Eindelijk weer normaal kunnen bewegen en slapen zonder die dikke buik.
ToetieToover schreef op 10-05-2022 om 21:55:
Weer naar huis mogen na 9 weken ziekenhuis. Ziekenhuiseten, yuk. Alles was beter dan dat!
Wat fijn!
En helemaal ongerelateerd, ik word zo blij van je naam. De bijnaam van m'n zoon is Toetie 
Mijn energie weer terug hebben! Gelukkig had ik die ook steeds razendsnel weer terug na mijn bevallingen. Wonderlijk wat die hormonen doen.
Teigera schreef op 10-05-2022 om 21:52:Ik vond zwanger zijn machtig mooi, maar ik was wel blij toen ik weer 'normaal' werd.
Herkenbaar! Ik vind het heel bijzonder en ben dankbaar dat ik het 2x mocht meemaken maar ik zal ook blij zijn om mijn "normale" lijf terug te hebben en om mij weer fit te voelen.
mich_me schreef op 10-05-2022 om 21:57:
[..]
Wat fijn!
En helemaal ongerelateerd, ik word zo blij van je naam. De bijnaam van m'n zoon is Toetie
natuurlijk het kindje en het Gouden uurtje
En de eerste keer bij me drinken, zo'n kleintje aan je borst.
Qua eten miste ik niks, ik was dan ook niet zo spastisch met alle adviezen. Enkel een wijntje heb ik gemist.
Zwanger zijn vind ik fantastisch en voel me ook fantastisch. Ik zou het zo weer willen, alleen wil ik geen kindje meer, en draagmoederschap vind ik geen optie.
