Veel stress van ex
Hallo allemaal, ik ben nu 10 weken zwanger van mijn eerste kindje. Mijn relatie is sinds kort na 3 jaar over. Dit was mijn beslissing omdat mijn ex verslaafd is aan blowen. Vorig jaar is hij naar een kliniek geweest en ging het daarna heel lang goed. Vlak nadat ik erachter kwam dat ik zwanger ben kwam ik er ook achter dat hij weer blowt. Dit had hij voor mij achter gehouden. Ik heb hem de keuze gegeven om opnieuw hulp te zoeken maar dat deed hij niet dus zag ik verder geen toekomst samen. Hij weet dat ik dat niet voor me zie samen met een baby. Maar nu vind ik het lastig om met hem om te gaan. Hij zou gisteren mee gaan naar de echo maar had afgezegd. Hij vroeg of ik kon regelen dat de volgende afspraken later waren zodat hij dan wel mee zou kunnen. En hij wenste me success. Ik heb hem netjes laten weten dat de echo goed was en nieuwe datums doorgegeven. Ook gezegd dat we de nipttest moeten bespreken. Hij heeft helemaal nergens op gereageerd terwijl hij het wel heeft gelezen. Ik voel me nu zo boos en verdrietig. Hoeveel moeite is het om even te reageren? Ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan. Zijn er vrouwen die hier ervaring mee hebben?
Tatemae schreef op 09-02-2022 om 09:13:
[..]
Dat kan wel, vader zal dan een juridisch proces aan moeten gaan. En er kan dan op die manier erkenning worden afgedwongen. Voor vader zal dat betekenen, dat hij van de bank af moet komen en actie zal moeten ondernemen.
Maar zolang de vader van het kindje nu nog geen verantwoordelijkheid laat zien, zou ik moeder adviseren om het balletje van erkenning nog niet op te gooien. Eerst maar eens kijken of hij überhaupt een kleine verantwoordelijkheid en interesse heeft voor zijn kind. Door mee te gaan naar de echo's, en na te denken over de nipt test, bevalling, financiële bijdrage etc.
Anders zal moeder& kind zolang vader verslaafd is, de speelbal worden van zijn verslaving in geld maar ook dat het kindje zijn/haar vader ziet.
Dat is waar, hij zal dan zelf actie moeten ondernemen. En het is ook waar dat de meeste stoners daar niet echt om bekend staan 
Maar als hij wil en er wel werk van maakt is er geen rechter die het hem gaat ontzeggen. Daar heb je als moeder niets over te zeggen en ik kreeg de indruk dat sommige regeerders denken dat dit wel het geval is.
Moeder Barberin schrijft:
" Ik zie hier meerdere reacties waarin geadviseerd wordt vader het kind niet te laten erkennen. Weet niet in welk land jullie leven, maar in NL kun je als vrouw niet zelf besluiten de vader buiten beeld te houden. Man heeft gewoon recht op erkenning van kind."
Zoals Tatemae terecht schrijft: daar moet een rechter dan aan te pas komen.
Het systeem is dit: erkenning gebeurt op het gemeentehuis. Dat kan alleen met toestemming van de moeder. Die toestemming van de moeder kan worden vervangen door de toestemming van de rechter, maar alleen in die gevallen waarin de man die dat verzoek doet, ook de verwekker van het kind is.
Dus zoals Tatemae ook al zegt: als moeder niet meewerkt aan een erkenning kan vader die wel afdwingen via de rechter, maar dan moet hij wel van de bank afkomen.
Ik zou als ik Catwoman was de ex niet spontaan informatie over dit alles verstrekken. Als hij ernaar vraagt zou ik ook weer niet gaan verzwijgen of liegen, maar ik zou op dit punt echt volledig achterover leunen en kijken met welke vragen/verzoeken hij uit zichzelf komt.
Wat heftig zeg. Ik zou in deze situatie uitgaan van alleenstaand ouderschap. Dat is zwaar, maar minder zwaar dan wanneer je er nog een kind bij hebt, want iemand die stoned op de bank ligt voegt niks toe aan je leven en ook niet aan dat van het kind en de opvoeding.
Ik zou geen toestemming geven voor erkenning. Want dan heeft hij recht op omgang met het kind en ik zou mijn kind niet achter willen laten bij iemand die zoveel gebruikt en niet nuchter is. Dan maar geen geld, als hij al zou betalen.
Mocht hij in de toekomst zijn leven drastisch beteren kan erkenning altijd nog (zie het verhaal van BlueFawn die zijn kind heeft erkend toen het al zes was).
MamaE schreef op 09-02-2022 om 10:01:
Wat heftig zeg. Ik zou in deze situatie uitgaan van alleenstaand ouderschap. Dat is zwaar, maar minder zwaar dan wanneer je er nog een kind bij hebt, want iemand die stoned op de bank ligt voegt niks toe aan je leven en ook niet aan dat van het kind en de opvoeding.
Ik zou geen toestemming geven voor erkenning. Want dan heeft hij recht op omgang met het kind en ik zou mijn kind niet achter willen laten bij iemand die zoveel gebruikt en niet nuchter is. Dan maar geen geld, als hij al zou betalen.
Mocht hij in de toekomst zijn leven drastisch beteren kan erkenning altijd nog (zie het verhaal van BlueFawn die zijn kind heeft erkend toen het al zes was).
Maar ik wilde dat zelf, en was ook bereid om dat via de rechtbank af te dwingen
BlueFawn schreef op 09-02-2022 om 10:03:
[..]
Maar ik wilde dat zelf, en was ook bereid om dat via de rechtbank af te dwingen
Dat klopt. In jouw geval ook volkomen logisch want je betaalde alimentatie en had structurele omgang met het kind. Het was meer een voorbeeld dat het ook later nog kan en dat het ook wel gebeurt. Of de ex van TS bereid is naar de rechter te gaan weten we niet.
Ik zou ervan uit gaan dat je er alleen voor staat. Ook om de stress weg te nemen bij jezelf. Want iemand doe blowt heeft geen tijd voor iets anders. Dus zorg goed voor jezelf, en neem de beslissingen alleen...Neem iemand anders mee naar alle afspraken. En wil hij mee, dan moet hij er zelf iets voor doen. En als de baby er is kan je altijd verder kijken. Maar laat de leuke dingen die bij het krijgen van een baby horen niet door iemand verzieken die met andere dingen bezig is.
MamaE schreef op 09-02-2022 om 10:06:
[..]
Dat klopt. In jouw geval ook volkomen logisch want je betaalde alimentatie en had structurele omgang met het kind. Het was meer een voorbeeld dat het ook later nog kan en dat het ook wel gebeurt. Of de ex van TS bereid is naar de rechter te gaan weten we niet.
Maar op dit moment is er nog geen baby dus er valt nog niks af te dwingen voor hem. TO heeft hem zelf gedumpt dus op dit moment hoeft ze van hem geen steun oid te verwachten met haar zwangerschap, en ja dat is lullig maar weinig aan te doen.
BlueFawn schreef op 09-02-2022 om 10:16:
[..]
Maar op dit moment is er nog geen baby dus er valt nog niks af te dwingen voor hem. TO heeft hem zelf gedumpt dus op dit moment hoeft ze van hem geen steun oid te verwachten met haar zwangerschap, en ja dat is lullig maar weinig aan te doen.
Door effe normaal zeg, met je beschuldigende vingers. En als je dan zo graag wijst, bedenk dan even dat de vader in dit verhaal weer verslaafd is en dus niet bepaald volwassen en/of verantwoordelijk handelt.
niet_rechts schreef op 09-02-2022 om 10:25:
[..]
Door effe normaal zeg, met je beschuldigende vingers. En als je dan zo graag wijst, bedenk dan even dat de vader in dit verhaal weer verslaafd is en dus niet bepaald volwassen en/of verantwoordelijk handelt.
Waar beschuldig ik wie en waarvan? Ik lees toch echt dat zij zelf de relatie heeft verbroken dus waar wijs ik met mijn beschuldigende vingers naar?? Dus ik stel voor dat je zelf gewoon even normaal doet.
BlueFawn schreef op 09-02-2022 om 10:16:
[..]
Maar op dit moment is er nog geen baby dus er valt nog niks af te dwingen voor hem. TO heeft hem zelf gedumpt dus op dit moment hoeft ze van hem geen steun oid te verwachten met haar zwangerschap, en ja dat is lullig maar weinig aan te doen.
Er is wel een baby, die in de buik van TS. Normaal gesproken denk je als aanstaande ouders ook voor de geboorte al na over erkenning/gezag.
Ik vind het niet gek dat TS hem gedumpt heeft. Iemand die hele dagen blowt en enkel stoned op de bank ligt lijkt me nu niet bepaald een waardevolle toevoeging aan mijn leven. Ze hoeft niet per se steun te verwachten maar als iemand aangeeft mee te willen naar een echo en dan niet komt, snap ik best dat dat even steekt.
Calluna schreef op 09-02-2022 om 08:06:
Ik ben het met iedereen hier eens. Je moet tot een einde komen met je ex en je tenslotte voorbereiden met alleenstaand ouderschap. Het leven is niet te kort om een andere betere match voor jezelf te vinden. Je ex is nu een soort van roekeloos denk ik. Maar een gezin stichten vereist stabiliteit en een serieus verantwoordelijkheidsgevoel van ouders. En naar mijn mening lijkt hij er nog niet klaar voor te zijn.
En heb je hem gevraagd of hij binnenkort in de problemen komt? Of heeft hij stress waardoor hij weer wiet nam? Vraag hem gewoon of het te wijten is aan gewoonte of andere problemen?
Ik had hem gevraagd waarom hij weer was begonnen met blowen en of hij ergens mee zat of stress van had. Hij zei dat er geen reden was maar dat hij het doet om te ontspannen. Ik heb gevraagd of hij weer hulp wilde zoeken en gezegd dat ik hem dan zal steunen maar hij zei dat hij nu geen nadelen ondervind van het blowen en er daarom nu niets aan wil doen
Temet schreef op 09-02-2022 om 08:06:
Catwoman, misschien weet je dit allemaal al, maar toch ben ik zo vrij om even kort een samenvatting te geven van het juridische verhaal.
Ik begrijp dat je niet getrouwd bent met je ex. Dat betekent dat als je kind geboren wordt, ex pas vader is als hij je kind erkent. Erkennen kan voor en na de geboorte. Als een kind erkend wordt, moet er op dat moment ook gekozen worden of het kind de achternaam van vader krijgt. Als er geen keuze wordt gemaakt, krijgt het kind de achternaam van moeder.
Als je kind eenmaal erkend is, heeft het een vader, en die vader heeft rechten en plichten. De plicht om naar vermogen financieel bij te dragen, maar ook de plicht/het recht op omgang met het kind en het recht om geïnformeerd te worden over het wel en wee (en het recht om geraadpleegd te worden over belangrijke beslissingen mbt het kind, maar daar komt in de praktijk niet zoveel van terecht).
Door een erkenning heeft een man nog niet het ouderlijk gezag over zijn kind. Dat komt er pas als beide ouders daarvoor kiezen (of, als moeder het tegenhoudt, als de man naar de rechter stapt en de rechter het gezamenlijk ouderlijk gezag uitspreekt). Gezamenlijk gezag betekent dat beide ouders evenveel te zeggen krijgen en dat de verzorgende ouder voor allerlei dingen toestemming van de andere ouder moet hebben (zoals: inschrijving voor school of opvang, aanvragen paspoort, reizen naar het buitenland, en in theorie ook voor medische behandelingen al loopt dat in de praktijk vaak wel los).
Als je ex een onbetrouwbare lapzwans is, zou ik niet laten erkennen. Hij kan wel financiële verplichtingen hebben, maar de kans dat hij ze ook nakomt is misschien niet zo heel groot. Ten eerste moet hij maar net geld hebben (hoeveel last heeft hij in zijn werk van die verslaving?) , en ten tweede moet hij ook nog gaan betalen. Betaalt hij niet, dan moet je eerst door de rechter de alimentatie laten vaststellen en vervolgens achter je geld aan. Dat laatste is in de praktijk niet altijd even makkelijk.
Het is dus onzeker of hij daadwerkelijk financieel gaat bijdragen. Maar zeker is wel dat, als hij eenmaal heeft erkend, hij de vader is en blijft, al betaalt hij geen stuiver. Dus: recht op omgang, recht op informatie. Tot het kind meerderjarig is. Maar als hij geen omgang wil, dan blijkt dat in de praktijk moeilijk af te dwingen. Je ziet dus situaties waarin een man zegt dat hij omgang wil en er vervolgens een zooitje van maakt zodat moeder en kind niet weten waar ze aan toe zijn. Op een gegeven moment komt de klad erin, totdat man een keer boos wordt op moeder of door de omgeving wordt aangesproken ("goh, waarom zie jij je kind eigenlijk niet") en dan wil hij ineens weer omgang. Als hij er structureel een zooitje van maakt en er zou op enig moment een rechter aan te pas komen, dan kan het zijn dat die rechter besluit dat het wel mooi geweest is zodat de omgangsregeling wordt geschrapt, maar het uitgangspunt is dat omgang moet en goed is voor de ontwikkeling van het kind.
Er komen straks vast heel veel reacties over dat het toch belangrijk is dat je kind twee ouders heeft en het heeft nu eenmaal deze vader, en natuurlijk moet hij erkennen, maar puur praktisch gezien zou ik adviseren: niet laten erkennen tenzij hij enige tijd heeft laten zien (na de geboorte, want zorgen voor een echt kind is wat anders dan nadenken over een nog theoretisch kind) dat hij betrouwbaar is en zich aan afspraken mbt het contact en de zorg kan houden. Gezamenlijk gezag zou ik al helemaal niet aan beginnen tenzij echt zou blijken dat je daadwerkelijk goed met hem kan overleggen en gezamenlijk dingen kan regelen. Maar eerlijk gezegd: je kan hem ook prima overal bij betrekken en samen overleggen zonder dat hij gezag heeft. Als alles goed gaat, heeft gezamenlijk gezag voor het kind geen meerwaarde, en als het niet goed gaat zal je blij zijn dat hij geen gezag heeft.
Kortom: zolang hij zelf nergens over begint zou ik ook nergens over beginnen, en als hij wel over erkenning begint zou ik zeggen dat hij eerst maar eens moet laten zien dat er afspraken met hem te maken zijn. Alleen als hij naar de rechter stapt om die erkenning af te dwingen dan krijgt hij zijn zin wel, dus dan kan je net zo goed alsnog toegeven (dat geldt overigens niet voor gezamenlijk gezag, dat kan ook geel goed afgewezen worden).
Nog twee slotopmerkingen.
1: het is wettelijk ook mogelijk om alimentatie te claimen van een man die het kind wel heeft verwekt maar niet erkend ( art. 1:394 BW voor de liefhebbers - een overblijfsel uit vroeger tijden). Alleen gebeurt dat in de praktijk nooit, omdat de man als hij financieel wordt aangesproken eigenlijk ook altijd die erkenning wil (en dan vaak ook meteen omgang en gezag vraagt, want hij is toch bezig).
2: erkenning kan altijd nog. Zelfs na de meerderjarigheid van je kind. Vanaf dat je kind 16 is ga jij er niet meer over, maar moet je kind beslissen of het de erkenning wil.
Sterkte ermee
Temet
Bedankt voor je reactie en informatie. Ik zal het rustig doornemen en erover nadenken
Ik zou me er inderdaad op richten dat je het helemaal in je upje gaat doen. Hopelijk heb je een goed netwerk van vrienden en familie?
Wat ik verder juist zou doen is het contact helemaal verbreken. Laat je ex weten dat hij alleen weer contact met je op mag nemen als hij echt helemaal afgekickt is, zijn leven op de rails heeft en zeker weet dat hij een stabiele rol kan en wil gaan spelen in jullie leven (jullie als in dat van jou en je kind). En dan zie je tegen die tijd dan wel wat je daar zelf nog mee wilt.
Dat maakt het makkelijker om ook geen enkele verwachting meer te hebben en geeft je de rust die je in de komende tijd meer en meer nodig zal hebben.
En, puur en alleen om de optie genoemd te hebben: je kunt nu nog beslissen of je dit echt wilt, alleen een kind krijgen en opvoeden en alles wat daarbij komt. En of je dat ook echt nu wilt en met deze vader...
Lollypopje schreef op 09-02-2022 om 08:08:
[..]
Gezien het feit dat hij naar een kliniek is geweest en ze je daar alleen opnemen als er een probleem is en niet als je af en toe 's avonds een joint neemt om te ontspannen, lijkt het mij dat hij dan inderdaad niet functioneert. Al gelooft hij zelf vast van wel.
Het leest als een terugval een verslaving en eerlijk gezegd snap ik heel goed dat TO het dan heeft uitgemaakt.
@TO heb je een idee dat hij niks laat horen doordat hij te stoned is of is dit zijn manier om zijn boosheid baar jou te uiten, omdat jij het hebt uitgemaakt?
Al lijkt het me in beide gevallen dat je he er op moet instellen dat je het alleen moet gaan doen, als je dit wilt. Hoe moeilijk dat me ook lijkt, nu de situatie is veranderd.
Hij heeft net gereageerd op mijn bericht. Dat hij wel een nipttest wil laten doen, dus dat ga ik nu regelen.
Ik denk dat hij niet eerder reageerde omdat hij niet weet wat hij ermee aan moet en aan het blowen was
Catwoman schreef op 09-02-2022 om 10:51:
[..]
Hij heeft net gereageerd op mijn bericht. Dat hij wel een nipttest wil laten doen, dus dat ga ik nu regelen.
Ik denk dat hij niet eerder reageerde omdat hij niet weet wat hij ermee aan moet en aan het blowen was
Maar dat is dus wel het gevolg van het blowen.
Zolang hij niet wil stoppen en het zelf niet als een probleem ervaart, zou ik vooral zelf de beslissingen nemen. Om de simpel reden dat hij nu geen stabiele persoon is en kan zijn. Hoe moeilijk dat ook voor je is. Maar anders moet je elke beslissing wachten tot zijn hoofd helder genoeg is om überhaupt te reageren. Dat geeft voor jou waarschijnlijk uiteindelijk alleen maar meer onzekerheid en stress.
Ik zou bij een volgende beslissing hem dan ook enkel meedelen wat jij hebt besloten. Wil hij meebeslissen, dan moet hij eerst maar laten zien dat hij zijn verantwoordelijkheid kan nemen en dus wederom hulp zoekt voor zijn blowen.
