Thuisbevallen word zeldzaam
https://www.trouw.nl/home/thuisbevallen-wordt-zeldzaam-maar-erg-is-dat-niet~a5cccc28/
"Thuisbevallen, dat doen Nederlandse vrouwen nauwelijks nog. In 2015 kreeg 13 procent haar kind thuis; in de jaren negentig was dat nog zo’n 35 procent.
“Ons maakt het niet uit waar een vrouw bevalt”, zegt Mieke Beentjes, voorzitter van de KNOV, de vereniging van verloskundigen. “Vindt ze het thuis maar gedoe, of vindt haar partner het spannend dan moet ze het niet thuis doen. Dan maakt ze maar verkeerde hormonen aan.”
Het is jammer dat het zo gaat want zo gaat de infrastructuur voor thuisbevallen verloren. En kun je straks niet meer kiezen.
Wat jammer is
Het is jammer dat de meeste verloskundigen de thuisbevalling nog steeds als eerste keus beschouwen, en een ziekenhuisbevalling afraden. Ook moet je een flinke eigen bijdrage betalen als je zonder medische indicatie in het ziekenhuis wilt bevallen. Voor veel vrouwen is dat een drempel.
Nederland is zo ongeveer het laatste ontwikkelde land op de wereld waar zo frequent thuisbevallingen plaatsvinden.
Mwah
ik ken dus werkelijk niemand die thuis is bevallen. Alleen maar mensen die ervoor hebben gekozen om poliklinisch te bevallen of mensen die halverwege naar het ziekenhuis moesten of vlak erna met een ambulance naar het ziekenhuis moesten worden gebracht.
Thuisbevallingen zijn misschien een beetje ouderwets aan het worden?
Uit de tijd
De meesten die ik ken zijn thuis bevallen. Maar dat was wel allemaal in de vorige eeuw.
Ik had een goede thuisbevalling en een onnodige ziekenhuisbevalling. De indicaties worden steeds verder aangescherpt. Blijkbaar is het onontkoombaar. Er zijn te weinig vrouwen en professionals die de thuisbevalling overeind weten te houden. Het ziekenhuis heeft toch het beeld dat het er veiliger zou zijn.
Mee eens
De mogelijkheid om te kunnen kiezen lijkt mij ook erg belangrijk. Juist in het ziekenhuis zou ik maar "verkeerde hormonen" hebben aangemaakt. Thuis was daar geen sprake van.
Kraamkliniek
Kan een uitstekende tussenvorm zijn als je niet de medicalisatie van een ZH-bevalling wil maar wel de zekerheid dat indien nodig medische hulp om de hoek beschikbaar is. Kraamklinieken zijn er steeds meer, en niet alleen in Nederland. Ook in Zwitserland bijvoorbeeld wordt op dat gebied behoorlijk veel vooruitgang geboekt. Vooruitgang in de zin van minder bevallingen bij de gynaecoloog in het ZH, en meer bij de verloskundige in de kraamkliniek (of zelfs thuis).
Groot voordeel van thuis bevallen vind ik dat je daarna gewoon in je eigen bed ligt, gewoon thuis. Maar ik realiseer me heel goed dat dat niet voor iedereen kan. Onze oudste zoon heeft zelfs helemaal door de geboorte van zijn broertje heen geslapen in de kamer ernaast.
kiezen is mooi
En als er geen redenen zijn om in het ziekenhuis te bevallen , is het thuis behalve heel vertrouwd in elk geval schoner. Geen ziekenhuis bacteriën.
Onze zonen zijn thuis geboren. Ging uitstekend, begeleid door een zeer bekwame vroedvrouw.
Van mijn kleinkinderen is er een van de vier thuis geboren.
Maar
Het is toch sowieso al deels 'gemedicaliseerd'? Al tientallen jaren, zo niet langer. Ook degene die thuis eil bevallen onderher mom van natuurlijk, zonder medicalisering, loopt bij een verloskundige, die allerlei onderzoeken doet en dvt ingript of doorverwijst bij complicaies. Alles om problemen voor de baby of moeder te voorkomen of te behandelen.
Eigen keuze
Als een vrouw het thuis aandurft, prima. Maar in mijn tijd moest je wel stevig weerwoord geven om in het ziekenhuis te mogen. Nummer 1 werd een medische indicatie dus alsnog een ziekenhuisbevalling. Dat ging niet zo goed, maar bij nummer 2 drong de vk toch weer aan op een thuisbevalling (financiële prikkel?) ondanks dat ik de eerste bevalling bijna niet echt lekker had doorstaan.
Valt mee hoor Bieb
Ik weet natuurlijk niet hoe dwingend het nu is, maar ik hoefde niet zoveel. Mijn huisarts was zelf jammer genoeg nog niet zo lang opgehouden met zelf bevallingen doen. Ondanks mijn oudere leeftijd hoefde ik geen medische indicatie en geen prenataal onderzoek en mocht gewoon naar de verloskundige en thuis bevallen.
Nadat ik de eerste keer een miskraam kreeg mocht ik de keren daarna me pas melden na 12 weken. Dat leek me rustiger en minder stress en meer kans dat het wel bleef zitten.
Ik hoefde geen echo en had regelmatige controles met de doptone of het hartje nog klopte en kon altijd een vraag stellen. Dezelfde verloskundige bij beide kinderen. Helaas moest ik de tweede keer vanwege gebroken vliezen in het ziekenhuis bevallen maar zelf had ik niet het idee dat het nou zo veilig was.
Inderdaad ziekenhuisbacterien en de weeën zakten af omdat ze me, tegen de afspraken in dat ik direct onder een warme douche mocht als ik me meldde, meer dan een uur op een hard bankje in een koude kamer lieten wachten toen ik me met weeën meldde. Zo gaat dat nou eenmaal.
Gelukkig had ik door onderhandeling wel voor elkaar gekregen dat ik de weeën thuis mocht afwachten want eigenlijk wilden ze je dan al opnemen en dat leek me helemaal niets.
Omdat er verder niets in de weg stond en het in mijn familie altijd goed gegaan was thuis had ik er wel vertrouwen in.
Voor mij blijft een ziekenhuis een noodzakelijk kwaad dat ook bijwerkingen heeft en schade kan aanrichten. Daarvoor heb ik zelf ook al te lang in ziekenhuizen gewerkt en bevallingen binnen en buiten het ziekenhuis meegemaakt.
Patient
In het ziekenhuis voelde ik mij veel meer patiënt dan thuis. Om de haverklap een band om mijn buik om van alles te meten, een héle dag. Wij waren er al 7 uur 's morgens en 12 uur later was dochter 'pas' geboren, dus dat is een lange dag. Wat een voordeel te noemen is, is dat mijn baarmoeder niet snel genoeg leeg was, dus veel bloedverlies en dat kon snel verholpen worden, maar bij de thuisbevalling dreigde dat ook, waardoor de verloskundige ook even twijfelde of ze dat thuis kon afhandelen, maar ze was vaardig genoeg om dat tot een goed einde te brengen. Bij de oudste dochter moest ik in het ziekenhuis bevallen, vanwege ons eerste kindje, maar bij de jongste was daar geen aanleiding meer toe. Ik heb de dag in aanloop naar de bevalling heel genoeglijk doorgebracht, man twee uur van te voren (dat wist ik op dat moment nog niet natuurlijk) wakker gemaakt met de melding dat hij nu toch écht wakker moest worden en zo is het echt een hele ontspannen bevalling geworden. Misschien kun je die sfeer in een kraamkliniek ook enigszins creëren, maar ik zou het echt jammer vinden als de thuisbevalling volledig naar de achtergrond zou verdwijnen.
bavallen
Ik koos in 2000 ook voor thuisbevallen. Vliezen braken en vruchtwater was zwart. Duurde evengoed nog uren voordat de vk kwam. Ze had veel bevallingen die nacht en ze vertelde achteraf dat ze een verkeerde inschatting had gemaakt door niet een vervanger te sturen. Toen ze eindelijk kwam had ik al 9 cm ontsluiting. Als de bliksem in eigen auto naar ziekenhuis met persweeën. Daar is na een uur kind geboren. Ik ben er nog 24 uur gebleven en uitstekend verzorgd. Weg met die veilige thuisbevallingen en begeleiding van vk!
keuze
Ik vind het mooi dat er een keuze is en die moet zo blijven.
Wel vind ik de genoemde cijfers (vroeger zoveel % meer thuisbevallingen dan nu) niet reëel. Vroeger was er immers helemaal geen keuze, de huisarts voerde de bevalling uit die tot in den treuren kon duren omdat hij weigerde naar het ziekenhuis te gaan. Dat vrouwen daarvoor (vroeger) veel onnodig hebben moeten lijden wordt voor het gemak vergeten. Medische indicaties werden niet zomaar afgegeven.
Nu kan iedereen tenminste kiezen wat zij het liefste willen en dat is een groot goed.
Emma
Dat de verloskundige in jouw geval een verkeerde inschatting heeft gemaakt, wil niet zeggen dat het hele beroep dan maar moet verdwijnen. Als jij in het ziekenhuis wilt bevallen, kan dat prima begeleid worden door een vk. Dan heb je ook alles bij de hand voor als er iets mis gaat.
Moest je alsnog naar het ziekenhuis vanwege het meconium in het vruchtwater?
Raar
Bij mijn weten is vuil vruchtwater altijd een reden om naar het ziekenhuis te gaan. Ik had dus de komst van die vk niet afgewacht.
Maar van vrije keus is natuurlijk geen sprake als in het ziekenhuis bevallen veel duurder is.
Kaaskopje en phryne
Tuurlijk, jullie hadden beter geweten 
Je snapt toch wel dat ik niet sta te juichen bij een thuisbevalling? Ieder zijn ding hoor.
Zon, je kunt wel vergelijken
Zon, natuurlijk kan er wel vergeleken worden met vroeger, met hoe de thuisbevalling is afgenomen. Jouw verklaring gaat over het verschil met écht lang geleden. Ik (uit midden jaren 70) ben in het ziekenhuis geboren en ik geloof niet dat daar nou zoveel aanleiding voor was. Er werden ook best veel kinderen in het ziekenhuis geboren. Dus zelfs toen had je lang niet altijd de huisarts die dat deed.
De vergelijking die nu wordt gemaakt, gaat vaak over 1990: toen beviel ongeveer 35% nog thuis. En zoveel verschil in begeleiding tussen toen en nu is er niet. Ja, wel iets verschil, maar niet enorm.
Hier een artikel van het CBS uit 2009, toen het ook langzaamaan afnam:
https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2009/08/minder-thuisbevallingen
Maar in de afgelopen 10 jaar is het van ± 29% naar 13% gegaan. Dat is echt een enorm verschil! Een cultuuromslag - eerst langzaamaan en inmiddels in rap tempo.
Ik vind dat ook interessant. Waar komt dat vandaan? Want heel belangrijk natuurlijk dat als mensen in het ziekenhuis of (als het zkh niet nodig was) poliklinisch willen bevallen, dat ook altijd kan. Maar waarom willen zoveel meer mensen het? Wat is het verschil met 10 a 15 jaar geleden (en nog langer daarvoor).
Zelf wilde ik ook graag thuis bevallen (ik heb twee kinderen, geboren ergens tussen 2000 en 2005, grofweg). Wel heb ik me goed gerealiseerd dat het niet te principieel moest worden, niet een té grote, belangrijke wens. Ik hoorde dat de helft van de vrouwen die thuis wilden bevallen tijdens de bevalling alsnog naar het ziekenhuis moesten. Dus ik bereidde me op beide voor. Ik heb het geluk dat ik beide keren thuis kon blijven en dat ook alles goed ging. Ik wist ook dat er meerdere ziekenhuizen op korte afstand waren.
Ik herinner me een groot wetenschappelijk artikel uit die tijd (ik weet niet meer waarvan, sorry): in Nederland - met ziekenhuizen meestal op korte afstand - was het, bij geen speciale omstandigheden, bij het eerste kind even veilig om thuis te bevallen als in het ziekenhuis. Bij een volgend kind was het veiliger (!) om thuis te bevallen. Er wordt minder snel ingegrepen, was één van de verklaringen.
Ik weet niet hoe die percentages nu liggen.
Vandaag las ik dit artikel, heel leuk om te lezen vind ik:
https://www.nrc.nl/nieuws/2017/02/24/we-hebben-een-kind-6964410-a1547536
Hier
Hier, in een plattelandsprovincie kún je sinds een paar jaar niet eens meer thuisbevallen, omdat er toen een boel veranderd is bij de ziekenhuizen. Het ziekenhuis is nu voor bepaalde gebieden gewoon te ver weg, helaas. Want een keus is er nu niet meer, iedereen moet in het ziekenhuis bevallen. Je kunt alleen nog thuis bevallen als de bevalling zo snel gaat dat je het ziekenhuis niet meer haalt.
Verklaringen
Op het journaal hoorde ik dat de toegenomen vraag naar pijnstilling een belangrijke oorzaak was. Ik heb net het onderzoek opgezocht: https://assets.perined.nl/docs/980021f9-6364-4dc1-9147-d976d6f4af8c.pdf
Op pagina 76 worden de oorzaken voor overdracht tijdens de thuisbevalling genoemd. De hoofdreden (procentueel) is inderdaad pijnstilling.
Ik heb zelf een rampbevalling gehad qua pijn bij mijn oudste. Ik ben heel erg blij voor de huidige generatie vrouwen dat het eindelijk normaal geworden is om pijnstilling te vragen én te krijgen.
Meconium
"Bij mijn weten is vuil vruchtwater altijd een reden om naar het ziekenhuis te gaan. Ik had dus de komst van die vk niet afgewacht."
Ja, dat klopt. Dat is altijd een reden, want er bestaat een goede kans dat het kind meconium in de longen krijgt en zo overlijdt.
Ik ging met weeën in bad liggen bij de tweede, omdat ik van de eerste had ontdekt dat dit hielp met de ontsluiting. Ik kreeg toen binnen 1 uur persdrang. De verloskundige kwam met spoed. Ze brak mijn vliezen.
En ik vergeet nooit meer wat ze zei: "Meconium, maar we hebben geen tijd meer voor het ziekenhuis". En wij wonen op 3 minuten rijden van het ziekenhuis, via de vrije busbaan....
"Je moet nu de persweeën inhouden, dan ga ik proberen het mondje uit te zuigen, terwijl de baby nog in het kanaal zit".
Dat heeft ze gedaan. En hemelzijdank is het goed gegaan.
Maar zoals ook blijkt uit de tabel in mijn vorige post is meconiumhoudend vruchtwater een grote oorzaak van doorverwijzing. In die lijst staan dan dus alleen de situaties waar er daadwerkelijk naar het ziekenhuis gegaan is. Mijn situatie komt niet eens voor in deze lijst en ik ben vast niet de enige.
Ik weet dat begin 2000 er ook iemand hier postte die hierdoor haar kind verloren is.
Meconium
Ik wist toen niet dat meconiumhoudend vruchtwater zo gevaarlijk kon zijn. Toen de verloskundige kwam klopte het hartje normaal. Wel een hele erge grote inschattingsfout van de verloskundige dus, maar mijn kind werd gezond geboren.
Emma
Waar haal je uit dat ik beter had geweten? Ik geef alleen aan dat ik niet vind dat thuisbevallen moet verdwijnen. Dat gaat denk ik meer wel dan niet goed. Het is ontzettend naar dat jij een andere ervaring hebt en daardoor je vertrouwen in thuisbevallen bent kwijtgeraakt. Dat kan ik mij voorstellen. En ik stelde vanuit onwetendheid een vraag, die vraag was niet veroordelend of iets dergelijks bedoeld. Ik ben ontzettend blij voor je dat het goedgekomen is.
Demelza
Ik ben zelf in Zuid Afrika in een kraamkliniek geboren, omdat de afstanden te groot waren voor snelle hulp aan huis. Dat lijkt me een hele goede reden om niet thuis te bevallen.
Ziekenhuis geen garantie dat de gyn adequaat handelt
Vanwege epilepsie moest ik in het ziekenhuis bevallen. Toen ik al 18 uur weeën lag weg te puffen kreeg ik een grote aanval. De hele afdeling in paniek. Raad vragen aan mijn echtgenoot. Normasl geef ik hasr een rektiole valium maar is dat nu verstandig? Protocol lag op de polikliniek. Gynaecoloog had werkelijk geen idee. Het was al 9 maanden bekend dat ik zou moeten bevallen, dus of ziekenhuis veiliger is........?
Ik heb mijn twijfels.
Minder ziekenhuizen, grotere afstand
Het is al eerder genoemd en speelt zeker mee bij veel mensen om toch maar voor alle zekerheid te kiezen voor het ziekenhuis. Het dichtstbijzijnde ziekenhuis hier is een half uur rijden, en dan moet het niet heel druk zijn. Dus veel mensen kiezen ervoor om dat risico uit te sluiten. Als er een kraamkliniek zou zijn waar je eigen verloskundige kan helpen zouden veel mensen daarvoor kiezen, ook veel die nu nog wel thuis bevallen denk ik.
Kaaskopje
Maar dan heb je dus geen keuze meer! Het kon hier eerst wél, en er is nogal heibel over geweest toen de kraamafdeling werd overgeplaatst naar een ander ziekenhuis, waardoor er hier thuisbevallingen niet meer mogen. Dat speelt dus ook mee!
Keuze
Ik vind wel dat er keuze moet zijn, als de situatie het toe laat. Ik was echt erg teleurgesteld toen ik in het ziekenhuis moest bevallen en dit met 39 weken hoorde.. verloskundige en gynaecoloog waren t niet met elkaar eens wat voor mij verwarring gaf.
Achteraf is het wel heel goed geweest, want anders hadden we t denk ik een van of of beiden niet overleefd. Dochter is een dik uur na mijn aankomst in het ziekenhuis al geboren met de pomp omdat de hartslag wegviel,snel meegenomen en ook ik viel weg door veel bloedverlies en ging aan de toeters en bellen. Gelukkig allebei er goed door heen gekomen maar ik moet er niet aan denken dat ik thuis was geweest.
Ik wist het bij de tweede al van te voren dat ik in het ziekenhuis moest bevallen en ging ik er toch anders in. Al werd ik toen vanwege een bloeding ingeleid, het voelde anders.
kennis niet verloren gaan
Het lijkt mij belangrijk dat de kennis rond thuis bevallen niet verloren raakt. Het artikel geeft aan dat er steeds meer redenen zijn om verplicht in het ziekenhuis te bevallen (oa BMI >35 en leeftijd ).
Dat verklaart natuurlijk direct waarom het minder voorkomt Er zijn gewoon minder situaties waar het überhaupt mag. Alleen als je driedubbel gescreend bent en het minimalistisch risico loopt op een afwijkende bevalling mag het nog.
En dat vind ik zorgelijk. Want zo zullen verloskundigen steeds minder praktijk kennis hebben van bevallingen die niet moeiteloos en zonder problemen verlopen. Gaat dat tzt voor een verhoogd risico zorgen bij thuisbevallingen? Want ook die zijn niet altijd eigen keuze. Soms gaat het gewoon heel erg snel en is thuisblijven de beste optie.
Ziekenhuisbevalling
Schoondochter is verleden week in het ziekenhuis bevallen maar de bevalling werd door een verloskundige begeleid. Ook in het ziekenhuis kan dus een verloskundige de bevalling begeleiden.
Als ze thuis had willen bevallen had ze tijdens de persweeen alsnog naar het ziekenhuis gemoeten ivm complicaties tijdens de bevalling.
30 jaar gelden was een van onze kinderen gestorven als ik thuis bevallen was. Gelukkig hadden wij voor een poliklinische bevalling gekozen, en in de VU konden ze binnen 15 minuten een keizersnee uitvoeren ,wat het leven van onze zoon gered heeft.
Ik begrijp dat verheerlijken van thuisbevallingen echt niet. Je weet gewoon niet van te voren of alles spoepeltjes verloopt.
Anoniem
Ik verheerlijk thuisbevallen niet, maar ik vind dat de keuze moet blijven. Ik kan me heel goed voorstellen dat je het vanuit bepaalde ervaringen, zorgen of woonsituaties niet aandurft en voor het ziekenhuis kiest. Het is belangrijk dat je je zo min mogelijk zorgen hoeft te maken tijdens de bevalling tenslotte.
Ik heb twee ziekenhuisbevallingen meegemaakt, eentje was nogal heftig en de ander liet ik over me heen komen, maar hij was erg 'medisch'. Ik ben érg blij dat de laatste keer thuis kon gebeuren en zo ontspannen verliep. Er was wel even een moment dat de verloskundige liet merken dat mijn baarmoeder mee moest werken, omdat ik anders alsnog naar het ziekenhuis moest vanwege bloedverlies, maar dat kwam goed. Wij wonen min of meer op de route van de ambulance-basis naar het ziekenhuis, dus dat kan best vlot. We hebben dat helaas twee keer mogen ervaren.
Hanne
Ik kan me best voorstellen dat je vrouwen met een flink overgewicht liever al in het ziekenhuis wilt hebben voor de bevalling, jij niet dan? Ik zou bijvoorbeeld 116 kg wegen bij een bmi van 35. Dat is een hele klus voor de ambulancemedewerkers. Ik moest een keer vanaf de tweede verdieping van een flat, met een kleine lift naar beneden. De ambulancemedewerkers moesten toen creatief de bochten door. Hoe minder gewicht hoe beter op zo'n moment, lijkt mij. En het speklaagje zelf kan misschien ook wel een risico vormen, dus... dat begrijp ik allemaal wel.
