Teleurgesteld over geslacht van het kindje
[geplaatst met toestemming/samenwerking]
Hoi allemaal,
Ik ben Anne-Sophie en ik werk voor Radio 1 aan een podcast over geslachtsteleurstelling. Dat houdt in dat de ouders of één van de ouders een sterke voorkeur heeft voor een bepaald geslacht, en worstelt met teleurstelling als het kindje bij de geslachtsbepaling toch van het andere geslacht blijkt te zijn.
We zijn op zoek naar mensen die hiermee worstelen of geworsteld hebben en die hierover willen vertellen. Daarnaast horen we ook dat geslachtsteleurstelling voor sommigen reden kan zijn om de zwangerschap af te breken. We zoeken ook naar mensen die hiervoor gekozen hebben, of dat overwogen hebben.
Geldt dit voor jou en zou je wel met ons in contact willen komen om te vertellen over je keuzes en ervaringen? Zou je dan willen mailen naar annesophie.van.den.toren@eo nl? In eerste instantie is dit contact sowieso off the record: we zijn benieuwd naar je verhaal. We begrijpen dat dit een gevoelig thema is dus als het komt tot een interview dan zijn er ook mogelijkheden om dat anoniem te doen.
Wij willen dit graag zonder oordeel van alle kanten belichten, vandaar dat we hopen dat mensen die moeilijke keuzes hebben moeten maken willen vertellen over hun beweegredenen.
Hopelijk tot horens!
Groetjes,
Anne-Sophie
Beste Anne-Sophie,
Heb je toestemming van forumbeheer voor deze vraag?
Zie forumregels:Commerciële berichten
- Commerciële berichten of oproepen van programmamakers en journalisten zijn niet toegestaan.
- Commerciële berichten kunnen tegen een vergoeding op het forum worden geplaatst. De kosten voor een forumbericht zijn €150,- ex btw. Voor meer informatie kun je een bericht sturen naar [email protected].
Het idee dat iemand een abortus zou ondergaan omdat ze teleurgesteld is over het geslacht vind ik echt misselijkmakend. Wat een doorgeschoten maakbaarheidsdenken. Ik wilde graag een meisje, en dat was me gegeven, maar als ik een jongetje zou krijgen zou ik nog steeds dolgelukkig zijn dat ik een kindje krijg. Soms vraag ik me wel eens af of je sommige mensen wel een podium moet geven met hun gecreëerde problemen.
Gelebloem schreef op 21-06-2024 om 10:14:
Het idee dat iemand een abortus zou ondergaan omdat ze teleurgesteld is over het geslacht vind ik echt misselijkmakend. Wat een doorgeschoten maakbaarheidsdenken. Ik wilde graag een meisje, en dat was me gegeven, maar als ik een jongetje zou krijgen zou ik nog steeds dolgelukkig zijn dat ik een kindje krijg. Soms vraag ik me wel eens af of je sommige mensen wel een podium moet geven met hun gecreëerde problemen.
Ja maar als je het zo voooeeeelttt dan is het dus echt zo want jouw gevoel is echt bla bla barf (helemaal met jou eens dus)
Bij de keuze om zwanger te worden is er altijd 50/50 kans op een jongen of een meisje.
Dat weet je vooraf en je hebt er geen invloed op. Dus accepteer dat of neem geen kinderen. Want een kind is niet maakbaar en het heeft altijd ook minder leuke eigenschappen die je misschien liever niet had gewild. Ook niet alle jongens houden van voetbal en auto's en niet alles meisjes van roze en poppen en kleding.
Enige argument dat ik zou kunnen verzinnen voor een voorkeur voor geslacht is als er ziektes voorkomen in de familie die ofwel alleen bij jongens ofwel alleen bij meisjes voorkomen. In dat geval is er medisch ook wel hulp mogelijk volgens mij.
Ik denk dat er wel landen te vinden zijn waar je het geslacht mag uitkiezen. Ik zou het overigens het kind niet aandoen om je teleurstelling over zijn geslacht uit te spreken. Dus óf naar zo'n land, óf genoegen nemen met wat je krijgt, óf van zwangerschap afzien.
ik was de eerste paar weken best teleurgesteld over het geslacht van mijn tweede kind. Dat is bijgetrokken nu en ik ben blij dat ze gezond is. Dat heeft te maken met mijn eigen levenspad en dat ik dat niet wil voor mijn dochter en dus bang ben geen goed voorbeeld te zijn anno 2024. Ik heb er toen best om gehuild dat het een meisje wordt en het medegedeeld werd. De echoscopisch zei dat er heel veel moeders toch ergens een voorkeur hebben en ik niet raar was.
Moederkareltje schreef op 21-06-2024 om 10:30:
ik was de eerste paar weken best teleurgesteld over het geslacht van mijn tweede kind. Dat is bijgetrokken nu en ik ben blij dat ze gezond is. Dat heeft te maken met mijn eigen levenspad en dat ik dat niet wil voor mijn dochter en dus bang ben geen goed voorbeeld te zijn anno 2024. Ik heb er toen best om gehuild dat het een meisje wordt en het medegedeeld werd. De echoscopisch zei dat er heel veel moeders toch ergens een voorkeur hebben en ik niet raar was.
Wat goed van je . En ook dat je beseft dat het aan je eigen pad ligt.
Komt vast goed met jullie .
Een voorkeur is niet zo gek inderdaad, maar om daar nu ofwel vooraf een heel medisch circus voor op te tuigen en van anderen te verwachten dat dat gefaciliteerd wordt of zelfs abortus te plegen, dat is andere koek.
Moederkareltje schreef op 21-06-2024 om 10:30:
ik was de eerste paar weken best teleurgesteld over het geslacht van mijn tweede kind. Dat is bijgetrokken nu en ik ben blij dat ze gezond is. Dat heeft te maken met mijn eigen levenspad en dat ik dat niet wil voor mijn dochter en dus bang ben geen goed voorbeeld te zijn anno 2024. Ik heb er toen best om gehuild dat het een meisje wordt en het medegedeeld werd. De echoscopisch zei dat er heel veel moeders toch ergens een voorkeur hebben en ik niet raar was.
Hoe lang nog tot je gaat bevallen?
Het zal aan mij liggen maar ik heb het idee dat je al meer dan 12 maanden zwanger bent.
Bakblik schreef op 21-06-2024 om 10:36:
[..]
Hoe lang nog tot je gaat bevallen?
Het zal aan mij liggen maar ik heb het idee dat je al meer dan 12 maanden zwanger bent.
He nee joh, Moederkareltje gaat ongeveer gelijk op met mij volgens mij en ik moet nog wel een paar weken.
Bakblik schreef op 21-06-2024 om 10:36:
[..]
Hoe lang nog tot je gaat bevallen?
Het zal aan mij liggen maar ik heb het idee dat je al meer dan 12 maanden zwanger bent.
Haha toen ik zwanger was heeft Letterkoekje me ongeveer in 3 topics gevraagd wanneer ik nou eindelijk ging bevallen. Denk dat het voor anderen héél lang lijkt duren zo op een forum
Gelebloem schreef op 21-06-2024 om 10:40:
[..]
He nee joh, Moederkareltje gaat ongeveer gelijk op met mij volgens mij en ik moet nog wel een paar weken.
Zwanger zijn is voor mij bijna 20 jaar geleden, heb ook geen zwangeren in de omgeving. Lees wat vaker dat moederkareltje zwanger is maar houd het niet precies bij. Dat jij zwanger bent heb ik nog niet gelezen ergens, succes met de laatste loodjes.
Bakblik schreef op 21-06-2024 om 10:47:
[..]
Zwanger zijn is voor mij bijna 20 jaar geleden, heb ook geen zwangeren in de omgeving. Lees wat vaker dat moederkareltje zwanger is maar houd het niet precies bij. Dat jij zwanger bent heb ik nog niet gelezen ergens, succes met de laatste loodjes.
Haha dankjewel, ik ben blij dat het niet zo warm is. Ik ben de eerste zwangere in mijn omgeving dus het valt me hier meteen op.
Ik was niet teleurgesteld, maar wel stomverbaasd toen mijn oudste kind een jongetje was. Ik had me mezelf gewoon nooit als moeder van een jongetje voorgesteld. Ik kom uit een meisjesgezin, had ook alleen maar vriendinnetjes en vond kleine jongetjes altijd erg vervelend, druk, klierderig etc. Ik moest echt wel even schakelen. Volgens mij was het eerste dat ik tegen mijn man zei: "Dan moet jij later de kinderfeestjes maar regelen, want dat ga ik echt niet trekken". Haha, waar je zoal aan denkt tijdens de twintig weken echo....
Inmiddels heb ik een huis vol mannen, want er zijn geen zusjes, maar nog wel twee broertjes bij gekomen later. En ik ben dol op ze en kan me nu niet meer voorstellen dat ik allemaal van die kiftende meisjes, met gezeur over kleren, haren, make-up etc. om me heen zou hebben. Gegeneraliseerd natuurlijk, want soms vind ik het nog wel jammer dat ik geen dochter heb om leuke moeder-dochterdingen mee te doen zoals winkelen of een dagje naar een wellness of zo. Dat doe ik wel met mijn eigen moeder en wij genieten daar allebei van. Met je zoons doe je zoiets niet zo snel (in elk geval niet met die van mij). En ik ben later altijd alleen maar de schoonmoeder van mijn toekomstige schoondochters, dus ik hoop maar dat ze me een beetje leuk en lief gaan vinden en me niet bij voorbaat afschrijven, wat je zo vaak leest op forums.
Maar goed, teleurgesteld, nee, ik hoop dat dat ook niet te vaak voorkomt, want het lijkt me echt funest voor de onderlinge relaties in een gezin als een van de ouders teleurgesteld is over het geslacht.
Ik was al blij dat zwanger worden uiteindelijk lukte. Had een voorkeur voor een jongen, zag mezelf niet als meidenmoeder. Het werd een jongen en daarna nog een meisje. Waarvan de eerste inmiddels ook een vrouw is geworden. ( transvrouw )
Toch nog de meidenmoeder geworden die ik niet zag zitten... 
tsja. Het leven is niet maakbaar. Dat is wel heel duidelijk.
