Stress van ex
Ik ben 6 weken geleden bevallen van een zoon. Mijn ex was tijdens de zwangerschap toch nog gestopt met blowen en ik dacht dat bij hem wel de knop om was. Ik had ook last van mijn hormonen en daardoor vatbaar voor zijn mooie verhalen. Helaas is hij nu weer begonnen met blowen en ging het ook niet samen met hem wonen met de kleine. Ik heb de relatie wederom verbroken. Nu wil hij de kleine zien en ook alleen meenemen naar zijn huis maar dat zie ik niet zitten. Zijn er vrouwen die hier ervaring mee hebben? En hoe hebben jullie dit opgelost?
rebmaaviv schreef op 31-12-2022 om 15:43:
[..]
To, beide keren. Je hebt voor 2de keer zelf binnen gelaten ipv duur dicht en politie bellen.
Ze heeft hem binnengelaten omdat hij kwam voor omgang met zoon. Aan de ene kant zeg je dat ze onredelijk is als ze geen contact faciliteert en dat ze bang is om niks etc.. aan de andere kant vind je dat ze hem niet had moeten binnen laten (de eerste keer was er nog niet eens iets gebeurd), want dat is vragen om problemen. Het klinkt nogal tegenstrijdig.
Mija schreef op 31-12-2022 om 15:09:
[..]
Sta je op zodanig goede voet met zijn vader of zijn broer dat je die kunt vragen je een (beknopt) overzicht te mailen (=bewijs waar het vandaan komt) van de periode dat hij nu al gebruikt, de afkickpogingen en eventueel grote gebeurtenissen of problemen die met dat gebruik samenhangen, zoals rijden onder invloed, scènes schoppen, gezondheidsproblemen, schulden etc? Je kunt dat bijvoorbeeld ook regelen door wat jij zelf weet op een rijtje te zetten, dat naar hem toe te sturen en dan te vragen: ‘klopt dit?’ Ik zou dan wel eerlijk zijn en zeggen dat je dat voor VT op een rijtje aan het zetten bent bijvoorbeeld. Die schoonvader kan een waardevolle bondgenoot zijn maar dan moet je hem niet belazeren natuurlijk. Dan moet het met open vizier.
Hebben jullie relatietherapie gehad? Is daarover eventueel iets teruggekoppeld aan de huisarts? In mijn medisch dossier stond een terugkoppeling waarin de relatietherapeut over mijn ex had vermeld dat die vermoedelijk psychiatrische woedeproblematiek had. Dat heb ik een keer op tafel gelegd in een noodsituatie.
Ik heb het contact tussen vader en de kinderen nooit gestopt, even voor de duidelijkheid. Alleen in tijden van crisis soms een keer overgeslagen of er iemand bij geëist. Mijn ex krabbelt altijd wel vrij snel weer op en weet zich dan weer te handhaven. Dat scheelt. In de periodes dat hij zich redelijk goed voelt, is hij een prima vader. Dat maakt het voor mij wel een stuk makkelijker. Het was vooral een kwestie van af en toe een brandje blussen.
Een stap tussen onderling afspreken en naar de rechtbank is een viergesprek met twee advocaten. Maar dan moet je wel een advocaat hebben die de situatie beter snapt dan nu het geval lijkt. Want die moet beter gaan aanvoelen waarin jij wel en niet kunt meebewegen. Voor jou lijkt me eigenlijk de tip, ook bij je advocaat, zeg nooit meteen ‘ja’. Vraag altijd bedenktijd. En bespreek het dan met anderen.
We hebben 2 gesprekken gehad met maatschappelijk werkers. Daar heeft mijn ex ook eerlijk gezegd dat hij weer in gebruik was. En er werd daar wel duidelijk dat mijn ex erg dominant en overheersend is en een van de therapeuten heeft tegen mij gezegd dat mijn ex zichzelf geen spiegel kan voorhouden en niet gaat veranderen. Deze therapeuten hebben veilig thuis ingeschakeld en hebben ook een verslag moeten doen aan hun.
rebmaaviv schreef op 31-12-2022 om 15:43:
[..]
To, beide keren. Je hebt voor 2de keer zelf binnen gelaten ipv duur dicht en politie bellen.
Hoe kom je daarbij? De eerste keer woonde hij hier nog en de tweede keer was toen hij de kleine kwam ophalen dus toen moest ik hem wel binnen laten. Je maakt er zelf je eigen verhaal van denk ik
En dan nog, als moeder wil je de vader niet zijn zoon ontnemen. Het is een gevecht met jezelf. Jezelf als moeder en als ex/partner. Bij mij waren dat al twee verschillende meningen. Als ex wil ik de vader van dejongste nooit meer zien of spreken of welke vorm van contact dan ook. Als moeder gun ik vader contact, en kind contact met vader. Ik heb de rest van mijn leven te dealen met ex vanwege kind. Het blijft zijn vader.
Maar ik heb wel gekozen nooit meer alleen in vader zijn bijzijn te zijn en ook niet alleen een overdracht te doen. Ik wil hem ook niet meer zien. Dat is me goed kwalijk genomen omdat het slecht voor kind is dat ik vader afwijs. Kind wil niets liever twee ouders die communiceren en het samen oplossen of eruit komen. En toch, er zijn uitzonderingen. Je doet er alleen lang over om dat ook echt rechtmatig te worden.
rebmaaviv schreef op 31-12-2022 om 15:43:
[..]
To, beide keren. Je hebt voor 2de keer zelf binnen gelaten ipv duur dicht en politie bellen.
Waarom ben je steeds zo aan het vingerwijzen naar TO over wat ze goed of fout doet. Nou ja, eigenlijk heb je heel veel commentaar op een vervelende manier.
Eppos schreef op 31-12-2022 om 16:49:
En dan nog, als moeder wil je de vader niet zijn zoon ontnemen. Het is een gevecht met jezelf. Jezelf als moeder en als ex/partner. Bij mij waren dat al twee verschillende meningen. Als ex wil ik de vader van dejongste nooit meer zien of spreken of welke vorm van contact dan ook. Als moeder gun ik vader contact, en kind contact met vader. Ik heb de rest van mijn leven te dealen met ex vanwege kind. Het blijft zijn vader.
Maar ik heb wel gekozen nooit meer alleen in vader zijn bijzijn te zijn en ook niet alleen een overdracht te doen. Ik wil hem ook niet meer zien. Dat is me goed kwalijk genomen omdat het slecht voor kind is dat ik vader afwijs. Kind wil niets liever twee ouders die communiceren en het samen oplossen of eruit komen. En toch, er zijn uitzonderingen. Je doet er alleen lang over om dat ook echt rechtmatig te worden.
Ja je zit steeds in een tweestrijd. Aan de ene kant is het je ex en ben je boos op diegene en wil je hem nooit meer zien maar aan de andere kant is het de vader van je kind en gun je je kind een vader. Ik wil voorlopig ook niet alleen met mijn ex zijn, ik weet niet of dat nog gaat veranderen.
Ha Catwoman, heb je bedacht wat je nu wilt met jullie voorstel richting je ex? Nog nader invullen, concretiseren, voorwaarden aan verbinden zodat het voor jou acceptabel wordt? Zodat hij niet eens begint over jullie relatie of de omgangsregeling in zijn algemeenheid (niet alleen zeggen dat je er niet over wilt ‘discussieren’).
Nog overwogen het toch aan te passen en niet 2x pw te doen met het oog op de toekomst zoals iemand je waarschuwde?
En heb je je advocaat nog een mail gestuurd om hem duidelijk te maken hoe jij in elkaar zit en wat je wel/niet wilt?
En besloten of je toch een keer zelf de begeleiding gaat doen
ArianneH schreef op 02-01-2023 om 17:19:
Ha Catwoman, heb je bedacht wat je nu wilt met jullie voorstel richting je ex? Nog nader invullen, concretiseren, voorwaarden aan verbinden zodat het voor jou acceptabel wordt? Zodat hij niet eens begint over jullie relatie of de omgangsregeling in zijn algemeenheid (niet alleen zeggen dat je er niet over wilt ‘discussieren’).
Nog overwogen het toch aan te passen en niet 2x pw te doen met het oog op de toekomst zoals iemand je waarschuwde?
En heb je je advocaat nog een mail gestuurd om hem duidelijk te maken hoe jij in elkaar zit en wat je wel/niet wilt?
En besloten of je toch een keer zelf de begeleiding gaat doen
Hey, ik heb besloten dat ik me gewoon houd aan wat wij hebben voorgesteld. Dus dat ik erbij ben als mijn ex de kleine wil zien en er niemand anders bij kan zijn. Maar ik wil het nog wel concreet maken en invullen. Ik wacht nog op antwoord van zijn advocaat, of ze akkoord zijn of niet. Als we dat hebben ga ik met mijn advocaat praten en met hem bespreken hoe we het dan gaan doen. Ik zal dan ook gelijk bij mijn advocaat aangeven dat ik twijfels heb over of hij mijn situatie begrijpt. Dan kunnen we dat ook gelijk tackelen. Ik heb nog een andere advocaat gevonden waar ik evt heen kan voor een second opinion.
Ik heb nog steeds nix gehoord van de advocaat van mijn ex. Ik denk dat ze deze week ook nog vakantie heeft dus dan hoor ik volgende week waarschijnlijk pas iets.
Mijn ex heeft me vandaag een mail gestuurd. Hij vraagt waarom ik begeleiding wil bij de omgang. En hij steld voor om te gaan praten samen en dat ik een keer een bakkie kom doen bij hem samen met de buurvrouw zodat ik die leer kennen. En hij vraagt wie er zaterdag bij de omgang kan zijn.
De laatste dagen voel ik me erg slecht. Ik heb het gevoel alsof ik alles verkeerd heb gedaan, en dat ik een mislukking ben. Om me heen zie ik allemaal mensen die een gelukkig gezinnetje vormen en dat doet zo'n pijn. Ik had dat zelf ook zo graag gewild.
Ik weet ook niet hoelang ik dit nog vol ga houden, de strijd tegen mijn ex. Ik ben heel erg moe, elke dag voelt als overleven. Ik ben nu ook weer aan het werk. Alle zorg voor de kleine doe ik alleen. Ik wil graag rust en duidelijkheid.
Ik sprak van de week ook een vriendin en zij zei tegen mij dat ik die omgang onder begeleiding niet ga krijgen via het omgangshuis. Dat de gemeente daar niet genoeg mankracht voor heeft en het teveel geld kost. En dat ik het beste maar gewoon met mijn ex een omgangsregeling moet treffen.
Ik weet het gewoon allemaal even niet meer.
Je wordt getest. Hij heeft van zijn advocaat waarschijnlijk te horen gekregen dat hij het iets zachter moet aanpakken en vooral in het onderling redelijke moet afspreken. Als je daar in mee gaat, dan is wat jij stelt (iemand erbij) niet zo'n hoge eis van je.
Hij stelt een vraag, hij wil iets van jou. Dat betekent niet dat je *moet* antwoorden en zeker niet meteen. Dit kan je nu prima doorsturen naar je advocaat *maar* dat zou ik doen met een heldere, korte uiteenzetting wat je wilt (begeleiding) en waarom je dat wilt. Liefst dus met de reden dat er een noodzaak is tot begeleiding van je ex.
En dus geen sms-je doorsturen.. van trek zelf lekker de conclusie maar: daarmee geef je iemand teveel vrijheid om zelf te gaan fröbelen.
Reden voor begeleiding zou bijvoorbeeld kunnen zijn vanwege agressief, dwingend en opvliegend karakter ex. Hij heeft problemen om zijn emoties te reguleren en met name zijn agressie te reguleren, hij is niet leerbaar (herhaal je wat het maatschappelijk werk heeft gezegd .. zeiden die niet ook iets over het inlevingsvermogen), hij heeft moeite om zijn emoties ten behoeve van iets anders te onderdrukken (daarmee bedoel ik dat hij zijn boosheid niet kan parkeren voor later omdat er de situatie niet naar is (de baby is er bijvoorbeeld bij). En bij dit alles speelt een jarenlange verslaving die het bovengenoemde erger maakt. Hebben anderen nog meer? Kortom, dat wat een doorsnee 8-, 10-, 12-jarig onder de knie heeft, kan hij niet.
Lieve Catwoman, wat kunnen ze verschrikkelijk zijn, sommige mannen. Afgelopen dagen voelde ik hetzelfde, helemaal klem gezet, er doorheen en wist ook niet meer hoe ik het geregeld moest krijgen. Ik leef me je mee, mijn kinderen zijn dan wel ouder en we zijn al een paar jaar op weg, maar vader blijft een drama.
Vergeet niet dat je heel veel energie inzet, voel je zeker niet mislukt, ook al voel je je moe en loopt het even niet. Je zorgt fulltime voor je zoontje en hebt daarnaast nog met ex te dealen, dat is niet niets.
Een oplossing heb ik niet direct voor je, eigenlijk ook helemaal murf van het indenken in moeilijke mensen. Je hebt zoveel hersenkronkels nodig.
Hou je aan de afspraken, hoe lastig ook. Laat hem ook aan zijn afspraken houden. Zijn er soms gemiste kansen, duren dingen langer of wordt hij boos, dan is dat maar jammer.
Mijn ex dacht in een telefoontje even een andere omgangsregeling er door te duwen, allemaal weken ruilen. Het klonk best logisch, maar wilde er toch even over na denken (temeer omdat bij zich niet aan zijn eigen afspraken houdt) en toen vloog hij uit zijn pannetje. Een gemiste kans, misschien wel, jammer voor de kids, ja dat ook.
Maar tegelijkertijd een heleboel leed en chaos (chaos scheppen is hij goed in) voorkomen.
Sterkte. Ik ga morgen maar even naar het tuincentrum, een plantje voor mezelf. Doe dat ook! Het voor jezelf fijn en gezellig maken.
(Sorry, beetje lang verhaal)
Catwoman schreef op 05-01-2023 om 17:43:
Ik heb nog steeds nix gehoord van de advocaat van mijn ex. Ik denk dat ze deze week ook nog vakantie heeft dus dan hoor ik volgende week waarschijnlijk pas iets.
Mijn ex heeft me vandaag een mail gestuurd. Hij vraagt waarom ik begeleiding wil bij de omgang. En hij steld voor om te gaan praten samen en dat ik een keer een bakkie kom doen bij hem samen met de buurvrouw zodat ik die leer kennen. En hij vraagt wie er zaterdag bij de omgang kan zijn.
De laatste dagen voel ik me erg slecht. Ik heb het gevoel alsof ik alles verkeerd heb gedaan, en dat ik een mislukking ben. Om me heen zie ik allemaal mensen die een gelukkig gezinnetje vormen en dat doet zo'n pijn. Ik had dat zelf ook zo graag gewild.
Ik weet ook niet hoelang ik dit nog vol ga houden, de strijd tegen mijn ex. Ik ben heel erg moe, elke dag voelt als overleven. Ik ben nu ook weer aan het werk. Alle zorg voor de kleine doe ik alleen. Ik wil graag rust en duidelijkheid.
Ik sprak van de week ook een vriendin en zij zei tegen mij dat ik die omgang onder begeleiding niet ga krijgen via het omgangshuis. Dat de gemeente daar niet genoeg mankracht voor heeft en het teveel geld kost. En dat ik het beste maar gewoon met mijn ex een omgangsregeling moet treffen.
Ik weet het gewoon allemaal even niet meer.
Ik snap dat je moe bent, Catwoman. Het is gewoon enorm vermoeiend zo'n man.
Jij doet niets verkeerd, je doet het hartstikke goed.
Sowieso slim om de adviezen van Philou op te volgen, en het natuurlijk sowieso met je advocaat af te stemmen. Heb je die nu al schriftelijk (uitgebreider) duidelijk gemaakt waar jouw zorgen zitten en wat je van hem nodig hebt (dat hij je niet dingen aanpraat en je tijd gunt om over dingen na te denken)?
Het beste met dit soort types is toch om een lijn uit te zetten en die dan te handhaven. Ze zullen altijd weer veranderingen willen, want ze zoeken strijd. Dus als jij een lijn uitzet en daar star aan vasthoudt en steeds simpel 'nee' zegt als hij iets anders wilt, dan kost het jou de minste moeite en energie.
Nu je eenmaal aangeboden hebt dat je, als hij en jij geen begeleiding vinden, jij de begeleider zult zijn, moet je dat ook doen. Maar volgens mij hoeft dat toch niet a.s. zaterdag? Want, daarvoor wil je eerst nadere afspraken maken, bijv. dat hij niet praat over jullie relatie en ook niet over de omgangsregeling. Dat soort duidelijke voorwaarden moeten eerst in de mail staan en door hem (zijn advocaat) geaccepteerd zijn, anders moet je het echt niet doen. Want je wilt het 1x een kans geven en als dat niet goed gaat, kan je zeggen: ik zal zelf de begeleiding niet doen, want hij houdt zich niet aan de voorwaarden en gaat steeds over mijn grenzen heen. Ik doe dat dus niet meer. Dus het is vanaf nu echt aan hem (niet aan jou!) om betrouwbare begeleiding te vinden en dan vind ik omgang oke.
Dus ik zou het simpel houden: heb jij (= ex) niemand gevonden? Nee? Dan gaat het zaterdag niet door. De nieuwe regeling kan pas ingaan als we daar concrete afspraken met jouw advocaat over hebben gemaakt.
Als je je nu slecht voelt is het sowieso een heel slecht idee om van de huidige lijn (hij moet iemand zoeken en zo nee, dan gaat het niet door) af te wijken. Want je voelt je al slecht. Als je dan een paar uur bij hem bent, ga je je echt niet beter voelen. Dat weet je zelf ook. Dus niet doen.
Sterkte ermee.
Catwoman, ik heb je gemaild via het forum. Als je rechtsboven in de balk op het meest rechtse icoontje klikt, en dan inbox kiest, kom je in je mail.
Ik heb nu maar heel kort gereageerd dat ik nog geen reactie heb gehad van zijn advocaat op het voorstel voor de omgang. En zodra ik dat heb we concrete afspraken kunnen maken.
ik heb nog steeds nix gehoord van de advocaat van mijn ex.
Mijn eigen advocaat heeft een mail gestuurd met de vraag of er nog ontwikkelingen zijn omtrent de omgang. Moet ik hem op de hoogte brengen van de mail die ik van mijn ex heb gehad? En wat ik heb gereageerd?
Mijn advocaat zegt ook dat ik met mijn ex moet bespreken dat ik alimentatie wil. Alsof mijn ex dat dan gaat betalen.
