Stress van ex

Heb geen hoge verwachtingen van Veilig Thuis. Verwacht niet dat zij met een kant en klaar plan gaan komen. 

Dus, maak zelf een plan. Houdt je eraan en ga niet in op zijn mailtjes. Als hij het er niet mee eens is, dan zal hij naar de rechter moeten. Dit kan wel eens anders uitpakken dat hij denkt (en misschien ook dan jij zou willen).

Negeer hem, zijn telefoontjes en mailtjes verder. Onderhoud alleen contact via de mail. Dan heb je sowieso alles zwart op wit mocht dit nodig zijn.  Laat mail in een aparte mailbox binnen komen zoals eerder genoemd. Deze open je 1x per week en je antwoord op een vaste dag.
Reageer niet te veel inhoudelijk en probeer je antwoord tot 1 mail te beperken.

Je hebt nu gemaild dat hij zaterdag de kleine kan zien. Hoor je niet waar je je zoon kan brengen? Dan kan je 2 dingen doen:

- hem mailen op vrijdag ( dan bestaat de kans dat hij dit elke week gaat doen)
- je zoon niet brengen en in je dinsdag mail zetten dat je je zoon wel wil brengen, maar dat hij niet gereageerd heeft waar.

Verder elke dinsdag een paar foto's (wat ik persoonlijk een stomme afspraak vindt, wat hij ziet je zoon 1x per week) maar goed, dat heb je afgesproken.
That's it. Niet meer inhoudelijk reageren. 

Zo niet, hij zal je blijven bombarderen met telefoontjes, appjes en mailtjes. Daar ga je zelf aan onderdoor en je kind ook.

Ik weet van mensen waar door de gezinsvoogd is gezegd dat de vader maar 1x per week mag mailen en dat maar 1x per week (wel op een vaste dag) hem zou antwoorden. Dit nadat vader dagelijks bleef mailen en op die manier controle probeerde uit te oefenen via de kinderen. Ook het saboteren van het gewone leven.
Denk aan geen toestemming geven voor aanvragen paspoort, geen toestemming geven voor buitenlandse vakanties, gesteggel over alle afspraken. 

Daar werd uiteindelijk afgesproken (met co-ouderschap), wat met iemand met controledrang niet aan te raden is) om een manier van ouderschap af te spreken waarbij er helemaal geen contact is met de andere ouder. Ze leven beiden hun eigen leven.
Beide ouders regelen alles voor de kinderen op dat dagen dat ze bij de ouder zijn. Van huisartsbezoek tot kleding. Eerder was de afspraken dat moeder voor kleding zou zorgen. Dit zorgde uiteraard voor gedoe en ergernis. Dit zou theoretisch kunnen inhouden dat de kinderen bij vader op de ene BSO staan ingeschreven en bij moeder bij de andere. 

Geen contact bij ziekte, geen weekenden ruilen of afspraken veranderen. Enige uitzondering was ziekhuisopname en levensbedreigende situatie, zou gaan via een derde persoon. In dit geval de gezinsvoogd. Ik moet wel zeggen dat ik iets weet hoe de zaken er nu voor staan zonder gezinsvoogd. Het contact is verwaterd. Ik weet wel dat het nog steeds 'goed' gaat, maar hoe zijn zaken nu bespreken weet ik niet.

Opeens bedenk me hoe het heet: paralel ouderschap.

Hier vind je meer informatie: 

https://www.nji.nl/scheiding/welke-vormen-van-ouderschap-zijn-er . 

je kunt hem ook nog vragen om aan te tonen dat hij als hij bij de kleine is om een negatieve drugs test te tonen, af te nemen in bijzijn van de begeleider.
Kosten door hem te dragen natuurlijk.
Als je drugs kunt financieren kun je ook de zelftest financieren.
https://www.sanelco.nl/product/multidrug-speekseltest/

Catwoman schreef op 29-11-2022 om 22:57:

[..]

Ja dat denk ik ook. Maar zullen de mensen van veilig thuis of een rechter dat ook inzien?

Daar zal ik niet vanuit gaan. Zij kiezen geen partij voor een ouder. Zij kiezen de optie die het beste is voor het kind waarbij hij zijn beide ouders leert kennen

Het belangrijkste is dat jij dit inziet, en daarmee beter kan handelen. Door bijvoorbeeld te vertragen in de communicatie, de touwtjes in handen blijft nemen en stopt met het faciliteren van zijn eisen en behoeftes. Als hij zijn kind wil zien moet hij in actie komen, door een advocaat daadwerkelijk in de arm te nemen.

Ik lees al een tijdje mee in dit topic en ik vind dat je hele goede stappen aan het zetten bent, complimenten! 
Maar je geeft hem nog steeds erg veel ruimte.
Of tenminste, dat komt een beetje zo over, ik weet natuurlijk niet hoe je precies gecommuniceerd hebt naar hem, maar blijkbaar voelt hij nog wel ruimte om steeds contact te zoeken (en hij houdt je daar aardig mee bezig!). Dus ik zou nog net een stapje concreter zijn over wat wel en niet acceptabel is.

Daarom nu nog één (laatste!) mail sturen met:
=========
Zoals ik in mijn vorige mail heb aangegeven, wil ik je graag de kans geven om het contact met <naam kind> te onderhouden en wel onder de volgende voorwaarden:
- het contact kan wekelijks plaatsvinden op zaterdag van 10:00-13:00 of van 15:00-18:00 (of welk tijdstip dan ook maar uitkomt voor jou)
- het contact mag alleen plaats vinden onder begeleiding van X of Y, dit dien je zelf te regelen
- de begeleider moet tijdens het hele bezoek aanwezig zijn
- de overdracht gaat als volgt: .... (het is mij eigenlijk niet duidelijk hoe je die overdracht wil doen - ga jij je kind brengen of haalt de begeleider het kind op? In elk geval, geef dit heel specifiek aan!)
- uiterlijk op donderdag om 12:00 laat je via mail weten of het bezoek op zaterdag doorgaat, hoe laat, waar en wie de begeleider zal zijn. Bij geen bericht of niet tijdig bericht gaat de afspraak niet door.
- er zal geen verdere communicatie tussen ons plaatsvinden, anders dan een wekelijkse mail om de afspraak te bevestigen - dus ook geen updates of foto's meer, aangezien je zelf in de gelegenheid bent om <naam kind> wekelijks te zien en foto's te maken
- ik zal jouw mail alleen wekelijks op donderdag lezen en niet op andere momenten
- mocht er op het laatste moment (tussen donderdag en het moment van de afspraak) iets zijn waardoor de afspraak niet door kan gaan, dan vindt de communicatie daarover plaats via de begeleider
- als er zich tussentijds een noodsituatie voordoet waarbij onmiddellijk contact noodzakelijk is, dan zal de communicatie verlopen via X of Y 

Dit is wat ik nodig acht in het belang van de veiligheid van onze zoon, over bovenstaande punten ga ik verder niet in discussie.
Over 3 maanden of na een advies van Veilig Thuis, zal ik dit opnieuw in overweging nemen.
=========

En dan daarna ook echt, echt, echt niet meer op hem reageren, behalve op de donderdagen om te bevestigen dat je zijn mail over de eerstvolgende afspraak hebt gelezen.
En als hij nog 10 andere vragen stelt in zijn mail: negeren. Je bevestigt alleen de afspraak, meer niet.
Als hij op donderdagavond of vrijdag pas mailt, ook negeren! Jij leest je mail alleen op donderdag om 12 uur, alles wat daarna binnenkomt, moet een week wachten. Hij gaat echt niet dood van een weekje geen bezoek.
Hoe minder jij reageert, hoe sneller hij zal stoppen met zuigen.

Tenslotte, het heeft niet zoveel zin om je nu al zorgen te maken over wat een rechter of Veilig Thuis eventueel zouden kunnen denken, want dat is nog helemaal niet aan de orde. Laat voor nu zien dat jij een betrouwbare partij bent die bereid is om afspraken te maken en die zich daar ook aan houdt, meer kun je niet doen.

Zeg wat je doet en doe wat je zegt!

Catwoman schreef op 29-11-2022 om 22:57:

[..]

Ja dat denk ik ook. Maar zullen de mensen van veilig thuis of een rechter dat ook inzien?

Wat ik je op een briefje kan geven is dat Veilig Thuis beslist niet onder de indruk is van "ja, ik schreeuw en tier en dreig wel maar ik zal toch nooit slaan dus het valt wel mee". Schreeuwen en tieren wordt ook als een onveilige situatie voor een kind gezien. Dus als jij aangeeft dat je je door dat gedrag onveilig voelt en je kind daartegen in bescherming wilt nemen dan zal VT dat wel met je eens zijn. Ik zou vooral ook die opmerkingen over de "scharrel" die hij "op zijn bek zal slaan" benoemen. Meneer wekt de indruk dat hij druk bezig is zijn territorium af te bakenen (mijn kind! mijn vrouw!), maar hij is geen mannetjesgnoe en dit is niet de Afrikaanse savanne. Hij leert maar zich te beheersen, en hoe eerder dat tot hem doordringt hoe beter het is. 

Ik zou gewoon benoemen dat je ex op allerlei manieren probeert discussies aan te gaan, dat het er toch wel erg op lijkt dat hij controle over jou wil uitoefenen, en dat jij gewoon met rust gelaten wilt worden. Dat hij contact met zijn kind mag, maar dan wel op een manier die zowel voor jou als voor je kind veilig is, en dat hij moet respecteren dat jij een eigen leven hebt waarover hij niets te zeggen en te vinden heeft.

En inderdaad geen diagnoses stellen, zoals meer mensen al hebben gezegd hier. 

Er hoeven geen afspraken te komen over scharrels en nieuwe relaties. Jullie zijn beide vrijgezel en mogen doen en laten wat je niet laten kunt. Al heb je tien scharrels per week (niet dat ik dat een goed idee vind), het is niet verboden om je bed met het halve dorp te delen. Het is wel verboden om mensen op hun bek te meppen omdat ze iets doen wat jou niet aanstaat omdat je geen zelfbeheersing hebt en je aangetast voelt in je mannelijkheid en je controledwang. Dat probleem ligt bij hem. Je hoeft elkaar niet te melden als er een nieuwe persoon in je leven is en je ex hoeft die persoon ook niet te ontmoeten. Tuurlijk zou het fijn zijn als je daar eerlijk over kunt zijn, maar bij deze figuur kan dat blijkbaar niet. 
Afspraken over opvoeding is voor een baby nog niet aan de orde. Als je samen in een huis woont is dat belangrijker dan wanneer je gescheiden bent. Bij jou gelden jouw regels, bij hem zijn regels. En bij opvang, opa en oma, school, vriendjes gelden weer andere regels. Die wens tot afspraken is ook een vorm van controle houden voor hem. Want zo denkt hij dat jij je in je eigen huis nog steeds naar zijn pijpen kan laten dansen.

Elpisto schreef op 30-11-2022 om 14:03:

[..]

Nou heb ik je draadje vanaf het begin mee gelezen en wil ik in elk geval aangeven dat ik je super sterk vindt en dat je het super doet.

Maar ik moet toch ook een klein beetje de advocaat van de duivel spelen: Het is op zich niet heel erg gek dat hij contact blijft zoeken. Immers is het ook zijn kind die die nu 1 keer per week ziet. Ik zou daar als net geworden vader ook niet mee akkoord gaan. Toegegeven, je hebt prima argumenten om dit aan te pakken zoals je het aanpakt. Maar ik snap zijn reactie ook wel enigszins.

Vanuit de ex gezien snap ik ook wel dat een paar uurtjes per week begeleide omgang erg weinig is, maar daar zijn wel redenen voor. Als de ex niet zou gebruiken en zich normaal zou gedragen en zich schappelijk zou opstellen, had VT niet ingeschakeld hoeven worden en was TS waarschijnlijk veel flexibeler geweest of nog met hem samen geweest.

Als hij het echt zo problematisch vindt, kan hij ook een advocaat in de arm nemen en via de rechter proberen omgang af te dwingen. Dat doet hij, ondanks dat hij geld uit een erfenis heeft, blijkbaar niet. Misschien omdat het hem vooral gaat om TS dwarsbomen en willen controleren, niet zo zeer om het kind. Misschien omdat hij het geld liever aan drugs uitgeeft. Misschien omdat hij diep van binnen ook wel weet dat zijn kansen niet heel groot zijn op dit moment en met dit gedrag.

Meestal krijg je dingen niet voor elkaar door overal nee tegen te blijven zeggen. Je beweegt mee met wat wel kan en doet je uiterste best om te laten zien dat je het wél kunt. Dan is de kans op uitbreiding van de omgang vele malen groter dan wanneer je blijft schoppen, schreeuwen, stalken, dreigen etc.  Eigenlijk is het net als met het opvoeden van kinderen.

Ik ben het even kwijt: wanneer is er nu weer een gesprek met Veilig Thuis? En wat is dan eigenlijk de afspraak over wat die gaan doen?

Elpisto schreef op 30-11-2022 om 14:03:

[..]

Nou heb ik je draadje vanaf het begin mee gelezen en wil ik in elk geval aangeven dat ik je super sterk vindt en dat je het super doet.

Maar ik moet toch ook een klein beetje de advocaat van de duivel spelen: Het is op zich niet heel erg gek dat hij contact blijft zoeken. Immers is het ook zijn kind die die nu 1 keer per week ziet. Ik zou daar als net geworden vader ook niet mee akkoord gaan. Toegegeven, je hebt prima argumenten om dit aan te pakken zoals je het aanpakt. Maar ik snap zijn reactie ook wel enigszins.

Het is een gevalletje jammer maar helaas: hij heeft zijn eigen glazen ingegooid. Dus nu zit hij in een situatie waarin hij moet laten zien dat hij grenzen kan respecteren. En op dit moment ligt de grens bij een keer per week omgang en minimaal contact. Als hij zijn zelfbeheersing zodanig op orde heeft dat hij daarmee kan omgaan, dan geeft dat vertrouwen, en van daaruit kan gesproken worden over uitbreiding. '

En ja, als hij eerder meer zelfbeheersing had gehad, had hij nu meer contact gehad. Als hij zich netjes had gedragen bij het mailen of bellen, was daar nu geen probleem mee geweest. Maar wie het onderste uit de kan wil, krijgt het deksel op zijn neus. En in die situatie zit hij nu.