Ongepland zwanger vriend niet blij

Al

gedaan.

Ik blijf bij mijn eerdere bericht.

Lanza

Dan heb je toch ook gelezen dat hij er wel voor wil gaan? Als een boer met kiespijn, dat wel.

Maria

Hoe gaat het nu?
Ik heb getwijfeld of ik mijn verhaal zou opschrijven omdat het verdrietig is maar hopelijk jou ook hoop geeft.
Ik ben ongepland zwanger geraakt, ondanks mijn spiraaltje, en mijn man was absoluut niet blij. Ik vond het een cadeautje, hij vond het vreselijk. Het is heel, heel pittig tussen ons geweest. Hij heeft mij ook enorm gekwetst destijds. Na ruim drie maanden zwangerschap was hij ‘om’, vraag me niet wat dat nou precies heeft veroorzaakt. Hij zag eindelijk in hoe belangrijk het voor me was en had vrede met de situatie. Hij leefde mee en deed mee, met bv namen bedenken enzo.
Wij hadden overigens al twee kinderen maar de eerste is een bijzonder verhaal en mede daarom was dit kind voor mij zeer welkom.
Het lullige is dat de eerste keer dat mijn man meeging naar controle (ik liep in t ziekenhuis i.p.v. verloskundige en had al meerdere echo’s met kloppend hartje gehad) we geen kloppend hartje meer hadden, miskraam. Ik was natuurlijk enorm verdrietig en man ook (maar wel minder), maar hij heeft me wel heel lief opgevangen toen.
Dus ja, het kan dat iemand flink de tijd nodig heeft.
Dat gekwetst zijn hierover, ik heb het maar begraven, gebeurd is gebeurd. Ik zou denken dat het tussen ons in zou blijven staan maar eigenlijk is het weggesmolten in alles wat daarna kwam. We hebben het goed nu samen, ik mis op een bepaalde manier nog wel dit kindje (klinkt dat raar?) maar man en ik zijn goed
Sterkte, ik hoop dat jouw verhaal op alle fronten goed afloopt

Waarom

zit het leven zo niet in elkaar? Volgens mij is dit juist knip en klaar. Twee mensen, man/ vrouw hebben seks met elkaar zonder voorbehoedsmiddelen, daarvan zijn ze allebei op de hoogte en na een tijdje raakt de vrouw zwanger.

Tja. Ik kan er toch echt niets meer van maken, dan dat dit precies is hoe het leven juist wél in elkaar zit, al eeuwenlang. De meest eenvoudige biologie die er bestaat.

We hebben het over twee mensen van eind twintig/ begin dertig, daarvoor kan dit toch geen verrassing zijn? En dan zo boos en kwetsend doen? Daar is geen enkel excuus voor te verzinnen.

Toch wel

'En dan zo boos en kwetsend doen? Daar is geen enkel excuus voor te verzinnen.'

Jawel hoor. De afspraak was namelijk dat er (nog) geen kinderen zouden komen. En TS vindt vervolgens dat zij zich niet aan die afspraak hoeft te houden, en haalt niet meteen een morning after pil of gaat over tot abortus.

Oooow Knurf

Wat druipt jouw veroordeling mbt ts er toch van af. Alsof ze in haar eentje verantwoordelijk is. Echt bizar.

Aagje

Ik vind niet dat TS in haar eentje verantwoordelijk is en ben in die zin ook niet met Knurf eens. Maar feit is wel dat zij alleen het recht heeft om te beslissen of deze zwangerschap doorgaat of niet. En dat is ook terecht want het zou bizar zijn om een vrouw te dwingen een abortus te ondergaan of map te slikken of juist tegen haar zin een zwangerschap te voldragen.
Maar dat leidt er wel toe dat de zeggenschap van haar partner in beginsel nul is. En dat ontslaat hem niet van zijn verantwoordelijkheid, zeker niet. Maar er is in deze heeft een vrouw nu eenmaal het laatste woord en dat betekent dat er geen gelijke situatie is en TS alleenrecht heeft om te beslissen.
(en ja hij wist dat ze zwanger kon worden, maar stel dat TS de zwangerschap niet had gewild, dan had hij nog zo hard kunnen weten dat ze zwanger kon worden, hij had een abortus niet tegen kunnen houden)

Zeggenschap

Hij heeft juist alle zeggenschap. Een man kan zich laten steriliseren als hij geen kinderen wil. Hij kan een condoom omdoen als hij nòg geen kinderen wil. Hij kan van seks afzien als hij 0% risico wil lopen. Zoveel mogelijkheden.

Maar je kan niet weten dat je vriendin geen anti conceptie meer gebruikt, daar ok mee zijn. Vervolgens zelf nergens voor zorgen, maar wel seks hebben en dan vervolgens gaan lopen huilen als ze zwanger raakt.

Je hebt immers willens en wetens seks gehad met een vrouw die geen anti conceptie gebruikt en zelf heb je daar ook niks aan gedaan. Dan weet je dat er een kind kan komen en dat is dan net zo goed jouw verantwoordelijkheid als de hare. Je had immers samen onbeschermde seks.

Alkes

Je hebt helemaal gelijk dat er een fundamenteel verschil is tussen man en vrouw op het moment dat er sprake is van een zwangerschap.
‘Baas in eigen buik’ heeft opgeleverd is dat vrouwen niet tegen hun zin een zwangerschap hoeven uit te dragen maar ook dat ze niet tegen hun zin een abortus provocatus hoeven te ondergaan. Dus in die zin kan een man idd het nakijken hebben. Ik zou niet weten hoe je in deze de tegengestelde rechten van man en vrouw zou kunnen regelen.

Het mooiste zou zijn als dit relationeel goed opgelost kan worden zoals wat Tsjor bepleit. Dat zou voor alle twistpunten in relaties goed zijn als mensen als volwassen personen in goed overleg hun twistpunten kunnen uitspreken. Maar in dit geval is de ongelijkheid ingebouwd.

Dat zie ik dan uiteindelijk als een negatief gevolg van een in zich goede gedachte dat vrouwen zelfbeschikkingsrecht hebben.

Hoewel ik vind dat Lanza een en ander zeer simplistisch voorstelt, is er wel wat voor te zeggen dat de man die per se geen kind wil eigen mogelijkheden heeft om dat niet te laten gebeuren.

Ik verzet me tegen de veroordelende toon van Knurf, die doet alsof ts haar partner er heeft ingeluisd.
Ik heb een enorme hekel aan situaties waarin mannen er in geluisd worden door vrouwen die doen alsof ze anticonceptie gebruiken maar dat stiekem niet doet. Maar daar is hier geen sprake van. Ze wisten allebei hoe het zat en ze maakten samen de keuze zonder anticonceptie te vrijen. Naïef en dom. Van allebei.
Als je in zo’n situatie naïef bent en denkt dat je geen risico loopt, snap ik ook nog wel dat de map niet in je opkomt zoals Knurf ts verwijt. Dat past helemaal in het plaatje van naïef niet beseffen welk risico je loopt. Dom ja, maar ook hij had daar aan kunnen denken en het haar kunnen voorstellen. Ze zijn mi samen in gebreke gebleven.

Knurf

Jawel hoor. De afspraak was namelijk dat er (nog) geen kinderen zouden komen. En TS vindt vervolgens dat zij zich niet aan die afspraak hoeft te houden, en haalt niet meteen een morning after pil of gaat over tot abortus.===

Dit wekt echt afgrijzen bij mij op. Dus jij vindt dat een vrouw uit principe, afspraak is afspraak, een zwangerschap moet afbreken? En waarom heeft hij de morningafter pil niet gehaald? Hij vindt seks met condoom niet tof, dus hij is 50% verantwoordelijk voor de ontstane situatie.

Waardoor ben jij zo hard geworden voor/tegen anderen? Dat gevoel en die vraag heb ik al langer.

Risico

Het klopt dat er altijd een risico is, maar uiteraard is de kans dan veel en veel kleiner dan wanneer je het helemaal zonder ac doet, zoals waarvoor zij beiden hebben gekozen.

Als er dan eenmaal een zwangerschap is heb je inderdaad niks meer te zeggen als man. En dat is maar goed ook. Hoe griezelig zou het zijn als een man, tegen de zin van de zwangere vrouw in, een abortus, dan wel voortzetting van de zwangerschap kon eisen?

Als man moet je al eerder in het proces nadenken. Helaas zit het bloed nogal eens ergens anders ipv in de hersenen.

Lanza

'Twee mensen, man/ vrouw hebben seks met elkaar zonder voorbehoedsmiddelen, daarvan zijn ze allebei op de hoogte en na een tijdje raakt de vrouw zwanger.' Dat was ook wel de bedoeling, na een tijdje. Alleen had de een iets van 'over 2 jaar' in gedachte.
Dan is er nog een ingewikkelder verhaal over vruchtbare dagen en dagen waarop je niet vruchtbaar bent. Dat maakt dat er risico's zijn. De een denkt wellicht stiekem: van mij mag het; de ander denkt: het zal nu toch niet. Of beiden denken niet na (maar dat lijkt niet zo te zijn bij Maria.
Ja, beiden hebben bewust een risico genomen. De een dor geen spiraaltje terug te laten zetten, de ander door geen condoom te gebruiken. Alleen seks zonder spiraaltje of condoom wil nog niet meteen zeggen dat je ook een kindje wil. Je neemt een risico, maar het kan zijn dat je niet blij bent met de uitkomsten van dat risico.
Daar zijn in het leven nog talloze voorbeelden van te noemen, vrijwel dagelijks zelfs. Ik ga elke dag de weg op met een auto. Elke dag weet ik als ik thuis kom hoe weinig ervoor nodig was geweest om het anders te laten zijn. En elke dag neem ik weer het risico. als er dan iets gebeurt, dan is het onvoldoende om te zeggen: ja, je neemt het risico, dus je moet ook maar op de blaren zitten. Rondom een ongeplande zwangerschap is het emotioneel gezien nog veel gecompliceerder.

Tsjor

Griezelig

'Hoe griezelig zou het zijn als een man, tegen de zin van de zwangere vrouw in, een abortus, dan wel voortzetting van de zwangerschap kon eisen?'
Iedereen heeft al lang besproken dat 'opeisen' absoluut ongewenst is, maar goed, je wilde dat punt nog een keer maken.
Je noemt het griezelig. Eerlijk gezegd vind ik het ook griezelig als vrouwen gebruik maken van hun mogelijkheid om een kindje te krijgen, maar vervolgens ook allerlei eisen gaan stellen aan het gedrag van de vader, met het kind als argument. Of aan de samenleving.
De keuze: als vader niet wil, dan maar zonder vader, dat vind ik niet zo vanzelfsprekend en ook wel ondoordacht. En het laat een gebrek aan respect zien voor je partner.

Tsjor

Tsjor

Ja, het is ook naar als vrouwen hun mogelijkheden zo misbruiken dat ze mannen voor het blok zetten. En ik pleit er net als jij voor dat mensen als volwassenen met elkaar tot een gedeeld besluit komen. Maar uiteindelijk heeft de wet die regelt dat vrouwen recht hebben op hun autonome besluit hierin dit nare bij-effect: vrouwen kunnen mannen voor het blok en buitenspel zetten. En dingen eisen van mannen en de maatschappij.

Dit kun je niet via de wet regelen, dat dat niet meer voorkomt. Jammer maar terug naar de oude situatie vind je denk ik ook geen optie. Toch?

Aagje Helderder

Ik geloof niet dat ik ergens een wetswijziging op dit punt voor ogen had.
Maar de abortuswetgeving ging niet over de man-vrouwverhouding. Dus het is niet zo dat sindsdien vrouwen zelf mogen beslissen boven de mannen.
Die wet ging over de strafbaarheid van artsen en vrouwen die een abortus uitvoerden of ondergingen. Abortus werd en wordt nog steeds gezien als het doden van menselijk leven. Alleen onder bepaalde voorwaarden is het niet meer strafbaar. Daarover gaat die wet. En ik ben er blij mee dat mensen die zo'n moeilijke beslissing moeten nemen en dat zorgvuldig doen, dat zij dan niet alsnog achter de tralies belanden.
Maar op het vlak van relaties ligt het wat anders. Daar wordt niemand achter de tralies gezet. Dan gaat het om andere dingen.

Tsjor

Tsjor

Abortus is onomkeerbaar. Een kindje uiteraard ook. Maar verhalen van vrouwen die gedwongen werden om abortus te laten plegen, vind ik genoeg bewijs voor dat je dit nooit mag verlangen. Het kindje in wording zal altijd het kindje blijven wat er niet mocht zijn. (laat staan als het kindje wel geboren is en afgestaan moest worden). Hoe zou hij/zij eruitgezien hebben. Leek hij/zij op kinderen die wel geboren zijn? Het kan zelfs tot een bezoek aan de psychiater leiden. Ik vind dat dit niets te maken heeft met wel of geen respéct hebben voor de vader. Je kan zijn keus respecteren en hem van zijn verplichtingen ontslaan. Meer hoeft niet. Het kindje heeft geen waarde voor hem, dus dat zou niet moeilijk moeten zijn. Als hij daar niet mee kan leven, het gaat wel om zijn nageslacht met zijn genen erin tenslotte, zal hij het kind moeten accepteren. Zonder gemiep over hoe oneerlijk het is. Alle schuld bij de moeder leggen, dát is oneerlijk. ( Dan heb ik het niet over bewust bedrog.)

Tsjor

Ik had ook niet gedacht dat jij een wetswijziging voor ogen had.

Ik ben het ook helemaal eens met jouw gedachte dat het binnen relaties zou moeten gaan om een evenwichtig samen bereikt besluit. Als ik je eerdere berichten in deze draad goed geïnterpreteerd heb tenminste.

Dat die wet bedoeld was om artsen en vrouwen niet strafbaar te laten zijn wanneer een zwangerschap wordt afgebroken geloof ik ook. Maar zover ik begrepen heb, ging vziw om meer. Wat jij beschrijft is meer de wijze waarop de euthanasiewetgeving is opgebouwd.
Het ging vziw ook er over dat vrouwen niet tegen hun zin een zwangerschap hoeven uit te dragen en dat ze niet gedwongen kunnen tot afbreking. Er zijn voorwaarden als bedenktijd maar uiteindelijk is het ook een wettelijk recht van de vrouw.

Naar effect is dat de man/vader het in geen of slechte relaties het nakijken heeft. Deel ik ook met je. Rottige situaties kan dat opleveren.

Bizarre vergelijking

Als je seks hebt en je wil geen kinderen, dan neem je maatregelen zo simpel is het. Dit geldt voor man en vrouw. Bewust zo'n groot risico nemen (elke maand weer 20% kans om zwanger te raken, 70% van de vrouwen is binnen een half jaar zwanger) is maar één ding: ongelooflijk naïef en dom.

Dat is totaal geen vergelijking met de weg opgaan en de risico's om een ongeluk te krijgen. Daar bescherm je jezelf zo goed mogelijk tegen. Gordel om, zo veilig mogelijke auto. En dan nog is het risico natuurlijk laaaang geen 20% iedere maand dat er iets gebeurt en al helemaal niet dat 70% binnen aan half jaar een zwaar ongeluk krijgt.

Het valt me op dat veel mannen de verantwoordelijkheid van het zwanger raken volledig bij de vrouw leggen en doen alsof zij er niks mee te maken hebben. Maar we weten allemaal dat een vrouw in haar uppie niet zwanger raakt, daar is toch echt een man/zaad voor nodig.

Makkelijker kan ik het niet maken. Time to grow up.

Voor het blok

Aagje: wie zet wie nu eigenlijk voor het blok? Er zijn zoveel mannen die een kind verwekken en er vervolgens niks mee te maken willen hebben. Samen seks hebben, samen onzorgvuldig zijn (of een ongelukje hebben) en vervolgens laat de ene persoon het afweten en draait één persoon ervoor op, of dat nu een abortus is of levenslang de zorg voor een kind. De vrouw kan niet met de noorderzon vertrekken, die draagt het kind met zich mee.

Ik zou me als zwangere vrouw eerder voor het blok gezet voelen in zo'n situatie.

Kaaskopje

'Waardoor ben jij zo hard geworden voor/tegen anderen? Dat gevoel en die vraag heb ik al langer.'

Je haalt twee dingen door elkaar. Lanza zegt dat er geen enkel excuus voor is dat de vriend vsn TS zo reageert als hij doet. Ik geef alleen asn welke reden HIJ zou kúnnen hebben.
Dat wil toch niet zeggen dat IK er zo over denk? Don't kill the messenger!

Nabrander (kaaskooje)

Het grappig is dat ik vrijwel de enige ben die nog wat begrip opbreng voor de vriend van TS. Ik vind de rest hier juist hard als het om zijn gevoelens gaat.

Hij mag

best heftige gevoelens hebben, maar boos zijn op zijn vriendin en haar kwetsen gaat echt een stap te ver. Boos zijn op zichzelf en balen van de situatie snap ik erg goed en lijkt me logisch gezien de stommiteit die hij heeft begaan.

Lanza

Jij bepaalt niet hoe anderen mogen reageren.

Klopt

Maar ik mag wel zeggen wat ik ergens van vind.

Stel nou dat een vrouw zwanger raakt en zij wordt ontzettend kwaad op de man die haar zwanger heeft gemaakt, want het is allemaal zijn schuld, het is immers zijn zaad, ze hadden toch een afspraak gemaakt en zij kan er toch niks aan doen dat ze onveilige seks heeft gehad? En hij zoekt het maar uit, zodra het kind eruit is, is het zijn probleem, want zijn schuld.

Hoe zou je daarop reageren? Dat is toch een heel vreemde reactie als je samen seks hebt gehad en dus samen doelbewust dat risico hebt gelopen?

Lanza

Hoe denk je dan over een vrouw die geen voorzorgsmaatregelen neemt, terwijl ze weet dat de afspraak is dat er nog twee jaar gewacht wordt op een kindje?

Tsjor

Niet doelbewust

'Dat is toch een heel vreemde reactie als je samen seks hebt gehad en dus samen doelbewust dat risico hebt gelopen?'

Het was niet doelbewust. De vriend van TS ging er (hoe naief dat ook mag lijken) vanuit dat TS niet zwanger zou raken van de manier waarop zij sex hadden (voor het zingen de kerk uit).

knurf

Ik weet niet of jij een bepaalde periode in je leven echt geen kind wilde maar wel seks had. Ik in ieder geval wel. En ik wilde het echt niet. Voor het zingen de kerk uit was voor mij echt geen acceptabele anticonceptie. Als je dat risico wel wilt nemen dan ben je niet echt bang voor een zwangerschap.
(maar ik ben me ervan bewust dat vrouwen die angst veel dieper hebben omdat zij degenen zijn die de gevolgen het meest direct ondervinden)

tjsor

"Die wet ging over de strafbaarheid van artsen en vrouwen die een abortus uitvoerden of ondergingen. Abortus werd en wordt nog steeds gezien als het doden van menselijk leven. Alleen onder bepaalde voorwaarden is het niet meer strafbaar. "
Ik weet niet welke wet jij voor ogen hebt maar de huidige wet afbreking zwangerschap rept nergens over strafbaar zijn of het doden van menselijk leven. Dat is ook niet zo vreemd want achter die woorden zit een hele visie achter.
De huidige wet regelt het recht van vrouwen om hun zwangerschap te mogen afbreken. Daar worden dan vervolgens bepaalde voorwaarden aan gesteld.