ongepland zwanger van derde kindje
afgelopen donderdag stond ik ineens met een positieve test in mijn handen en heb nu eerlijk gezegd geen idee wat ik moet doen.
dit zou betekenen dat we ons derde kindje gaan verwachten en dit was zo niet onze bedoeling!
we hebben 2 kindjes en na de laatste zwangerschap van ons zoontje wisten we zeker dat wij als gezin klaar waren.
wij zijn daar ook eigenlijk zo zeker van dat we toen hebben besloten dat de afspraak voor sterilisatie voor mijn man al staat! ( 29 maart).
tja en dan sta je in 1 keer met een positieve test in de handen.
we komen eigenlijk net uit een hele zware financiële dip. dus ook dat werkt ook niet echt mee. slaapkamers zijn allemaal bezet! we krijgen net weer een klein beetje vrijheid.. wil ik dat allemaal wel weer opgeven..
nu ben ik 35 dus zou het betreft leeftijd nog best willen. maar mijn man is ook 48.. willen we dan nog wel weer aan de luiers beginnen?!
daarin tegen is mijn altijd van huis aan het werk..dus de doordeweekse dagen zou ik er alleen voor komen te staan.
maar er zit ook wel een stukje gevoel wat zegt, wie ben ik om te zeggen dat deze kleine ukkepuk niet in ons gezin past.
ook heb ik bij mijn eerste zwangerschap een zware prenatale depressie gehad en bij de tweede een zware prostonale depressie gehad.. iets wat ik niemand gun en ook nooit weer wil ervaren!
heeft iemand ook ooit voor zo'n keuze gestaan en wat hebben jullie toen besloten?
Ik was ook de derde
Mijn ouders zijn zo blij met mij, zowel als kind, puber als nu volwassene.
Itt de tweede hadden ze geen kind aan mij en tijdens de pubertijd heb ik vaak ingesprongen zodat het huishouden goed verliep. De eerste twee deden nooit wat, alleen voor problemen zorgen. Ook nu mijn ouders hulpbehoevend zijn, zijn ze maar wat blij dat ze mj niet hebben laten weghalen vanwege de auto of de gedeelde slaapkamer.
Dat je man 48 is, maakt hem niet meteen oud: hij was al 44 bij de eerste. Hij is gewoon een late vader van een kind van 4,3 en 0. Het feit dat hij schrok, haalt bij mij de vraag niet weg of hij het er wel echt mee eens is. Zo te lezen heeft hij weinig tijd gehad om hier over na te denken. Het lijkt mij verstandig om die gevoelens eerst zeker te zijn. Ik ken iemand die abortus deed omdat ze 'te' jong was. Het heeft haar altijd achtervolgd terwijl met goed plannen de abortus niet nodig was geweest.
Jullie zijn samen sterk. Jullie zijn er in geslaagd uit de financiële perikelen te komen, om eerdere depressie te verwerken. Vakanties kunnen ook gevierd worden in een bungalowtent voor 6 personen, of een huisje met drie slaapkamers. De redenering van de kosten voor een hotelkamer of een auto, gaan er bij mij niet zo makkelijk in.
Het enige reden voor mij is die ervaring van depressies. Maar met een goede begeleider of mensendieck therapie voor een goede lichamelijke ontspanning, zou je door die tijd heen kunnen helpen.
Ik heb na de tweede wel gekozen voor een stop. Puur op basis van medische gronden o.a. Diabetici.
Maar twee kinderen die zorg nodig hebben wegens iets, kunnen' bewerkelijker' zijn dan drie kinderen zonder intensieve zorg. Zo kan ik soms best jaloerzie voelen opkomen voor gezinnen met 4 makkelijk lerende kinderen.
Het belangrijkste is dat jullie hier samen achter staan, welke keus je ook gaat maken.
Angela
Die kans is inderdaad groot. Mijn mening schemert hier inderdaad in door. Het is daarom goed dat iedereen de eigen beslissing mag nemen en daar geen verantwoording over af hoeft te leggen. Maar ik vind het vanuit mijn mening héél moeilijk om aan te horen dat iemand een kind wat in wording is weg laat halen, omdat de hotels voor een 5-koppig gezin wel érg duur worden. Of omdat Jopie van 8 het niet leuk meer vindt om mee te moeten naar de kinderboerderij. Als de inschatting is dat een kind echt te veel is voor je eigen mogelijkheden, dus lichamelijk, geestelijk, financieel e.d., dan vind ik het alweer heel anders klinken. Maar ook vanwege financiële redenen, heb ik het gevoel dat daar meer rek in zit, door de verwachtingen en eisen bij te stellen. Met drie kan het best moeilijker worden, maar té moeilijk?
Tja
Het is dus maar goed dat iedereen die afweging tegenwoordig zelf mag maken. Je hoeft er geen boodschap aan te hebben of iemand vindt dat je wel een spiraaltje mag gebruiken wanneer een volgend kind je niet goed uitkomt in je leven, maar niet een klompje ingenestelde cellen mag weghalen om diezelfde reden. Het is gelukkig vandaag de dag je eigen beslissing. Morele ideeën van een ander (wel om deze reden, niet om die reden) hebben er niets mee te maken. Daar vroeg TS trouwens ook niet naar.
hallo allemaal,
ik heb deze topic geplaatst dus vind ook dat ik even moet reageren.
mijn man en ik hebben beide eigenlijk nooit de behoefte gehad voor een derde kindje. toen onze tweede werd geboren voelden wij ons gewoon compleet als gezin. zo compleet dat de datum voor de sterilisatie voor mijn man al staat. de schrik was daarom ook zeer groot toen bleek dat ik toch zwanger was.
hebben er samen heel veel over gesproken over de voorstelling en tegen van een derde kindje. en ik denk dat ik niet gelukkiger wordt van nog een kindje in huis. ik heb 2 zware depressies gehad met de andere twee.. en dat zou ik niemand gunnen. ik geniet nu weer van dingen en merk dat nu ik het ook wel heel erg lekker vind dat we weer wat vrijheid krijg.
mocht dit derde kindje er wel komen dan moeten mijn man en ik maar ook de kinderen weer veel dingen inleveren. en daarbij komt dat ik voor het grootste gedeelte alleen voor de opvoeding sta omdat mij man van huis aan het werk is. wij hebben een eigen onderneming, dus het is ook niet even een optie om werk dichter bij huis te zoeken helaas.
voor al het praktische is altijd een oplossing als je dat echt wilt.. maar de vraag is als wij dat wel echt willen.
ik kindje weghalen was iets wat ik nooit zou doen zei ik altijd.. maar nu ik in deze situatie zit is het toch wel even moeilijk.
een kindje weghalen doe je niet zomaar, maar een kindje opvoeden ook niet vind ik! wij zijn tot de conclusie gekomen dat omdat ik nu net zwanger blijk te zijn niet reden genoeg is om dit kindje te houden.
voor ons gevoel moeten wij teveel opgeven en willen niet meer helemaal terug is de luiers.. want het is niet alleen 4 jaar totdat je kindje naar de basisschool dat het druk is! een kindje is er je leven lang!
ik vind het een heel moeilijk besluit en ook wel iets waar we heel erg goed overna gedacht hebben.
vrijdag heb ik een afspraak staan.. en niet met plezier van een goed gevoel.. maar wel met de wetenschap dat dit het beste is voor ons en ons gezin.
dankjewel allemaal dat jullie wouden reageren..
Prima hoor
Ik heb het zelf nooit meegemaakt, maar mijn moeder wel en ze heeft er tot haar laatste dag nooit spijt van gehad. Ze zou nog een kind echt niet getrokken hebben en daar zouden we allemaal zwaar onder geleden hebben, terwijl we nu een fijne jeugd hebben gehad.
Sterkte
Fijn dat je de knoop toch hebt doorgehakt, samen met je man, hoe moeilijk ook. Ik wens je heel veel sterkte.
Sussie
Zo te horen is er geen twijfel meer en dat is goed. Ik vind namelijk dat je bij twijfel nooit rigoureuze beslissingen moet nemen.
Heel veel sterkte. Ook voor je man.
We staan er zeker fundamenteel anders in
Tuurlijk zijn de praktische overwegingen niet de reden. Maar het is een optelsom van heel veel. En zoals ik al zei je kunt er niet over oordelen als je dat zelf zo niet ervaart of meemaakt. Ik heb geprobeerd uit te leggen dat voor mij de impact van een 3e gevoelsmatig enorm zou zijn. Zoveel zelfs dat ik bang was het mij kind misschiem wel kwalijk zou nemen voor de dingen die we daardoor zouden moeten laten. Zoals ik al zei was ik bv net weer begonnen met meer werken. De invulling van ons leven was veranderd en voor ons voelde een 3e op dat moment als hele grote stappen terug naar iets wat we niet wilden. Voor ons is het echt niet zo van: ach zo'n 3e kan er nog wel bij. Als ik dat zo had gezien dan is een auto of vakantie een praktisch op te lossen probleem. Voor ons werden het nog meer problemen erbij.
ik vraag ook niet om begrip. Ik probeer alleen uit te leggen hoe het voor ons was aan TS. Oordelen helpt niet echt. Dat doe ik zelf wel. Doe niet alsof dit een besluit is wat iemand zomaar even neemt. Ook met dit besluit moet iemand verder kunnen.
Ik ben blijkbaar niet zo'n moederkloek die een schare aan kinderen kan handelen en wil handelen. Ik vond het ook in het belang van mijn kinderen die er al waren om het niet te doen. Ik hou zielsveel van ze maar voelde geen ruimte voor nog een kind.
Daar kun je dan vanalles van vinden. Maar dat was niet de vraag. De vraag was wie heeft dit meegemaakt en hoe was dit voor jou? En nu komen er verhalen met oordelen van mensen die het niet voor die keuze hebben gestaan..
Sussie12
Ik had je bericht nog niet gezien. Ik kan me inleven. Het is niet makkelijk zo'n besluit. Maar dat is geen reden hem niet te nemen. Veel sterkte. Ik hoop dat er fijne mensen om je heen zijn vrijdag. Sterkte
sussie12
Ik denk dat dit voor jullie het beste besluit is. In feite had je dit besluit al genomen voordat je zwanger werd, anders was er geen afspraak voor sterilisatie gemaakt. Hou in je achterhoofd dat je man nog steeds vruchtbaar is en dat het soms mislukt. Dit gebeurt niet vaak, maar mijn man is ook twee keer gesteriliseerd.
Heel veel sterkte vrijdag!
Het past gewoon niet in je hoofd
En dat kan.
Wat je je moet afvragen is of je het op kunt brengen om dit kindje nog een keer alles te geven wat je de oudste ook gegeven hebt. Niet zozeer financieel, maar emotioneel.
Als ik het zo lees, lukt je dat niet. En als dat zo is moet je denk ik kiezen voor de kinderen die je al hebt. En ik ook dat je beter spijt kunt hebben van een kind dat er niet is dan van een kind dat er wel is. Onder die laatste omstandigheden zou geen enkel kind mogen opgroeien.
Ano
Jij verwoordt het precies zoals ik het bedoel. Als je eigenlijk al niet wil, dan zijn de beren op de weg te groot. Mensen die denken dat een derde er wel even tussen schuift hebben tegelijk gelijk en niet. Ja, een derde gaat mee met de flow en zeker de eerste periode is het relatief eenvoudig met kleding, speelgoed en slaapjes. Het gaat me meer om de praktische kant. Als je het met twee kinderen net redt, kan het met drie kinderen gewoon net krap zijn. Denk aan de auto die altijd een maat groter moet zijn. Zowel in aanschaf duurder als met de wegenbelasting. Schoolgeld, kleding, sporten, muziekles etcetera. Het kan aardig oplopen en als je altijd graag op wintersport ging kan dat misschien niet meer. Een vakantie is met twee kinderen nog wel te betalen, met drie moet je je aanpassen. De hotelkamers voor vijf personen liggen gewoon niet voor het oprapen. Nu gaat het me niet expliciet om de vakanties, maar meer om een voorbeeld te geven. Je redt het wel, maar je kan niet de dingen doen die je je kinderen graag had willen meegeven.
Waarschijnlijk start je ook later met weer volledig meedraaien op de arbeidsmarkt. Als een volgend kind altijd een grote wens was is het allemaal geen probleem, maar als dit niet zo is bestaat het gevaar dat je het kind dit soort dingen kwalijk gaat nemen.
Mijn derde was zeer gewenst maar kwam minstens ruim een jaar te vroeg. Ik heb heel veel op het gebied van gezondheid moeten inleveren, ik kon echt heel veel niet meer. Vervolgens bleek kind flink autistisch te zijn wat een enorme impact op ons gezin heeft. Een derde kindje kan naadloos er tussen maar zo gaat het niet altijd. Ik begrijp het besluit van sussie12 heel goed, net zo ik ook het besluit van ano begrijp. Dat ik destijds anders heb gekozen was omdat we een grote kinderwens hadden. Het voelde voor mij niet goed om dit embryootje weg te laten halen en een jaar later voor een kind te gaan. Dat ik gelukkig ben met mijn kinderen doet niets af aan de keuze van ano of Sussie12, ik begrijp het want ik heb in hun schoenen gestaan.
Wil40
"Er kunnen zeker gegronde redenen zijn voor een abortus. Maar met zijn 5en niet op een hotelkamer kunnen of een grotere auto nodig hebben zouden daar bij mij zeker niet onder vallen."
Nou, Fiat heeft heel wat op z'n geweten. Gelukkig hebben we nog Espacen en Previa's om het ongeboren spruitje te redden. Best betaalbaar tweedehands!
Maar
Hoe is OP eigenlijk zwanger geraakt? Ze gebruikte toch wel iets als contraceptie?
Opening topic
Wat mij verbaasde in de OT, was het starten van dit draadje voordat TS met haar man gesproken had.
Er waren diverse beren op de weg zoals leeftijd. Ze had haar keus enigszins al gemaakt. Maar het kan gebeuren dat haar man er toch anders in staat.
Dat is geen oordeel vellen maar stil staan bij wat mogelijk is.
Haar man staat er nu gelijk in. Het is een gezamelijke beslissing, gelukkig.
Het zou een stuk moeilijker worden als hij een andere mening was toegedaan.
Arme Fiat
Mijn vader had vroeger een Fiat 128. Compacte gezinsauto waar we tot onze 16de met z'n vijven mee op vakantie gingen. Het was wel drie keer nadenken wat je in de tas stopte. Maar aan kleine ruimtes waren we gewend. Zo deelden we de badkamer met z'n vijven, ieder op zijn beurt en niet langer dan 5 minuten.
Nu hebben we met z'n vieren twee badkamers en nog kan dit leiden tot gemopper.
Je leeft naar wat je hebt.
Flanagan
Dat is wel lastiger met al die verplichte kinderzitjes en zitverhogers.
In de meeste auto's passen er geen drie op een rij dus met drie kinderen heb je al snel drie rijen stoelen/banken nodig.
Ad Hombre
Ik zou kwik, kwek en kwak in een Volvo V70 zetten, rij je nog veilig ook.
Tweedehands ook wel te doen, je krijgt tenlotte kinderbijslag. In het kader van lekker belangrijk"; autoweek geeft rijen auto's weer om het grut te vervoeren. Valt best mee, keus genoeg.
Mijn hemel, waar hebben we het over...
de auto en de kinderen
Ik kan me niet zo goed voorstellen dat de auto, de vakantie of het aantal slaapkamers (wat iets anders is dan ruimte) zo zwaar weegt bij het kindertal dat je zou willen grootbrengen.
Veel belangrijker is je relatie als ouders, de verbondenheid met elkaar, de loyaliteit en het serieus nemen van elkaar. Als de een iets niet ziet zitten, is het suf als de ander het toch doordouwt.
Maar al die praktische dingen - waar een wil is, is een weg. Vakantiebestemmingen die niet lukken met een wat groter gezin bezoek je fijn als ze de deur uit zijn of niet meer mee willen.
Auto, huis en vakantie
Natuurlijk is de afweging of een kind in je auto of je (vakantie-)huis past niet het enige en doorslaggevende argument om een kind wel of niet te laten komen. Maar die auto en huis staan wel symbool voor de 'volheid' van een groter gezin dan je (aanvankelijk) wilde.
Wil je er graag een kind bij en heb je die fysieke ruimte niet, dan haal je blijmoedig een stapelbed in huis, schuif je alles wat op en ruil je je auto in voor een wat groter model.
Weeg je af of je gezinsuitbreiding wil, dan speelt die fysieke ruimte mee, want soms met een derde maar zeker met een vierde val je al snel in de buitencategorie als het om vervoer en onderdak gaat.
Wil je geen gezinsuitbreiding maar ben je onbedoeld zwanger, dan kan het ruimtegebrek en de beperkingen die een groter gezin met zich meebrengt je best benauwen. Want in je hoofd/hart heb je eigenlijk geen ruimte voor een extra kind en dan moet je in huis ook nog eens gaan 'proppen'.
Skik
Als je te weinig geld hebt om een nieuw kind de basis mee te geven, dan is het zeer verstandig om het of uit- of af te stellen. Maar wat betreft huis, auto en vakantie is er vaak wel een mouw aan te passen. Je kunt je kinderen ook in de trein vervoeren, je kunt voor de vakantie ook iets kiezen waar wel drie kinderen mee naartoe kunnen. Dan maar een week korter voor een groter huis, of een familiekamer bij Stayokay. Ik heb twee kinderen, maar wij zijn vooral in Nederland op vakantie geweest. De dochters hebben al meer buitenland zonder ons dan met ons gezien, dus dat is helemaal goedgekomen. Wij hebben geen auto, dus doen we alles met de trein of bus. Waar 2 kinderen mee de trein in kunnen, kunnen er ook 3 mee. Die trein is groot genoeg. Dus voor mij waren dit soort zaken echt totaal van ondergeschikt belang. Maar goed, zo heeft iedereen zijn prioriteiten en afwegingen.
effe bot
een kind moet kunnen, maar iemand met een ton aan kosten opzadelen vinden we allemaal toch not done?
Of moet dat ook maar kunnen. Een kind kost gewoon veel geld. En als je dan eigenlijk al besloten had dat 2 ruim voldoende is dan komen allerlei zaken erbij die je anders voorlief had genomen of er bewust voor gekozen.
Vesta
Nog effe botter. Als je echt geen kind wilt, dan zorg je ervoor dat je niet zwanger wordt. Verkrachting daargelaten natuurlijk. Als je toch zwanger wordt, dan lijkt me dat je er psychologisch toch niet zo mee zit. Ik zou in elk geval even goed naar mijn afwegingen kijken.
Nog veel botter: geen enkel anticonceptiemiddel is 100% betrouwbaar.
Kaaskopje
Da's nou precies wat ik zeg. Als het kind welkom is, of zich dat nou gepland of ongepland aandient, pas je er inderdaad wel een mouw aan. Maar als je dat nou helemaal niet wil? Omdat in je hoofd en/of hart al geen plaats is voor een kind en je die oplossingen helemaal niet wil verzinnen, omdat je leven al vol genoeg is voor je?
skik
Skik
Ik kan mij, vanuit mijzelf, niet voorstellen dat een kind ooit teveel geweest zou zijn in zowel mijn hoofd als mijn praktische mogelijkheden. Vandaar dat ik afsloot met dat iedereen zo zijn prioriteiten heeft. En dat mag gelukkig in Nederland. Je mag hier zelf bepalen wat je grenzen en mogelijkheden zijn.
Dat zijn geen prioriteiten Kaaskopje
Ik ken mensen, van redelijk nabij, die bewust voor 1 kind kiezen omdat ze het anders niet kunnen bolwerken. En als ik het zo zie dan zou ze er bij een tweede kind ook echt aan onderdoor gaan. Dat is geen keuze, dat is in het geval van mijn voorbeeld wel zelfs bijna een kwestie ben van een handicap.
De een brengt fluitend 10 kinderen groot en de ander met het zweet op de bovenlip twee.
Ginny
Ik was zelf ook nog aan het piekeren over het woord prioriteiten. Ik weet nu even niet meer hoe ik het letterlijk heb gezegd, maar ik heb eerder al wel aangegeven, dat ik ook snap dat er situaties zijn waarin je niet voor meer kinderen dan een of twee kiest. Maar de auto en de vakantie horen niet bij die afwegingen wat mij betreft.
Ik heb geen idee of ik er 10 fluitend groot had kunnen brengen. Ik vrees dat ik de nodige zweetlipjes en klotsende oksels had gehad. Die heb ik ook met twee kinderen gehad. Ik had heel blij geweest als dat er drie waren geweest. Maar ik snap best dat twee kinderen voor veel mensen genoeg zijn.
jammer
dat het maar bij de auto en de vakantie blijft terwijl tig keer is gezegd dat het een optelsom is met oa de auto en de vakantie.
Sally
Vandaar mijn vraag. Het maakt moreel nogal wat uit of ze anticonceptie gebruikte of bewust risico's nam. In dat laatste geval vind ik abortus persoonlijk heel wat minder aanvaardbaar.
