Ongepland zwanger
Goedemorgen dames,
Vorige week kwam ik erachter dat ik ongepland zwanger ben.
we hebben al 3 kinderen, tieners en voor mij is het gezien compleet.
Mijn partner is heel enthousiast en wil het graag houden.
Ik zie en voel het gewoon niet, ik wil dus een abortus. Niet dat het een gemakkelijke keuze is.
In eerste instantie gaf mijn partner aan mij te steunen in de keuze die ik maak. Echter is hij nu boos en negeert mij compleet.
Ik begrijp dat hij ook vol met emoties zit maar weet gewoon niet hoe ik hier nu mee moet omgaan.
Hebben andere dames hier ervaringen mee?
Het is jouw lijf en jij beslist wat ermee gebeurt! Waarom heeft jouw man zich niet laten steriliseren? Hoopte hij dan stiekem op een vierde?
Als het leeftijdsverschil zo groot is, zou ik er niet meer aan beginnen.
Tel bij jullie leeftijd 20 jaar bij, ziet hij het dan nog zo zitten?
je kunt het ook even de tijd geven en kijken wat de natuur doet op jouw leeftijd. Misschien krijg je een miskraam of krijg je toch warme gevoelens als je over drie weken het hartje ziet kloppen. Je hoeft niet nu te beslissen.
Voor zover ik weet wou hij nooit een vierde. We hebben het er nooit over gehad, wel dat het genoeg is zo.
Voor mezelf weet ik heel goed dat ik er geen kind meer bij wil. Het is goed zo.
Hij geeft aan niet boos te zijn, maar zegt verder ook niks tegen mij.
Boos en negeren ? Serieus?
Waarom zo raar reageren??
in ieder geval zou ik het fiom adviseren.
letterkoekje schreef op 11-02-2024 om 12:19:
Het is jouw lijf en jij beslist wat ermee gebeurt! Waarom heeft jouw man zich niet laten steriliseren? Hoopte hij dan stiekem op een vierde?
Als het leeftijdsverschil zo groot is, zou ik er niet meer aan beginnen.
Tel bij jullie leeftijd 20 jaar bij, ziet hij het dan nog zo zitten?
Waarom leg je dit bij haar man neer, ze was er zelf bij hoor?! Bespreek de keuzes voor voorbehoedsmiddelen en welk risico daar aan vast zit... en belangrijk wat te doen als je toch zwanger wordt.
Staceyy_help schreef op 11-02-2024 om 13:38:
Voor zover ik weet wou hij nooit een vierde. We hebben het er nooit over gehad, wel dat het genoeg is zo.
Voor mezelf weet ik heel goed dat ik er geen kind meer bij wil. Het is goed zo.
Hij geeft aan niet boos te zijn, maar zegt verder ook niks tegen mij.
Waarom hebben jullie het hier nooit over gehad? Als het genoeg was, dan hoor je toch juist de mogelijkheden te bespreken om het te voorkomen?
Maar goed dat is achteraf, zoek hulp bij huisarts en/of Fiom. Vraag begeleiding en ga in gesprek met iemand die jullie beide kan adviseren.
Yumi schreef op 11-02-2024 om 13:54:
[..]
Waarom leg je dit bij haar man neer, ze was er zelf bij hoor?! Bespreek de keuzes voor voorbehoedsmiddelen en welk risico daar aan vast zit... en belangrijk wat te doen als je toch zwanger wordt.
In dit scenario vind ik dat ook een hele rare. Hoezo moet die man zich steriliseren als hij het juist wel nog wil of in elk geval geen abortus wil. Had ze dus beter zelf voor sterilisatie kunnen kiezen.
Roos55 schreef op 11-02-2024 om 13:39:
Boos en negeren ? Serieus?
Waarom zo raar reageren??
in ieder geval zou ik het fiom adviseren.
Waarschijnlijk omdat hij gevoelsmatig dit wel graag wil. En boos misschien zijn manier is nu. Omdat hij ervaart dat hij geen keuze heeft ofzo? En zit er verdriet onder zijn boosheid. En negeren..
Misschien moet hij het voor zichzelf nog een plekje geven en zit zijn hoofd vol met allemaal gedachtes.
Staceyy_help schreef op 11-02-2024 om 13:38:
Voor zover ik weet wou hij nooit een vierde. We hebben het er nooit over gehad, wel dat het genoeg is zo.
Voor mezelf weet ik heel goed dat ik er geen kind meer bij wil. Het is goed zo.
Hij geeft aan niet boos te zijn, maar zegt verder ook niks tegen mij.
Hij kan niet boos zijn, maar toch tijd nodig hebben om het te verwerken. En sommige mannen doen dat in hun eentje.
BritgetJones007 schreef op 11-02-2024 om 15:45:
[..]
Waarschijnlijk omdat hij gevoelsmatig dit wel graag wil. En boos misschien zijn manier is nu. Omdat hij ervaart dat hij geen keuze heeft ofzo? En zit er verdriet onder zijn boosheid. En negeren..
Misschien moet hij het voor zichzelf nog een plekje geven en zit zijn hoofd vol met allemaal gedachtes.
Ook een man kan verdrietig worden van een kind verliezen he, zelfs al is het nog niet geboren. Zeker als hij er erg blij van werd, en nu moet accepteren dat hij het nooit zal zien of vasthouden.
Dat "een plekje geven" vind ik nog steeds een nare uitdrukking trouwens. Een kind verliezen is niet een kwestie van een plekje geven. Dat doe je met een nieuwe vaas.
In een relatie vind ik een abortus niet iets dat alleen de vrouw maar mag beslissen…
Neem contact op met het Fiom, daar kunnen ze je goed helpen 
Ik raad je om om te gaan praten met vrouwen in je omgeving om je hart te luchten en contact op te nemen met het Fiom. Het gedrag van je man is alles behalve fraai maar hij moet het ook verwerken. Ik hoop dat jullie binnenkort wel het gesprek aan kunnen gaan want de huidige situatie is niet lang houdbaar. Sterkte.
We hebben het wel over steriliseren gehad. Echter vanwege een tussenkomende ziekte is het er nog niet van gekomen. Uiteraard waren we er samen bij. Dus ook dit moeten we samen doen. Helaas zijn onze visies verschillend. Hij ziet alleen maar positieve punten en dat mag natuurlijk.
Ik denk ook dat hij tijd nodig heeft om het een plekje te geven. Echter voelt het wel eenzaam nu.
Staceyy_help schreef op 11-02-2024 om 16:28:
We hebben het wel over steriliseren gehad. Echter vanwege een tussenkomende ziekte is het er nog niet van gekomen. Uiteraard waren we er samen bij. Dus ook dit moeten we samen doen. Helaas zijn onze visies verschillend. Hij ziet alleen maar positieve punten en dat mag natuurlijk.
Ik denk ook dat hij tijd nodig heeft om het een plekje te geven. Echter voelt het wel eenzaam nu.
Is negeren iets wat hij vaker doet ?
AnnaPollewop schreef op 11-02-2024 om 16:04:
[..]
Ook een man kan verdrietig worden van een kind verliezen he, zelfs al is het nog niet geboren. Zeker als hij er erg blij van werd, en nu moet accepteren dat hij het nooit zal zien of vasthouden.
Dat "een plekje geven" vind ik nog steeds een nare uitdrukking trouwens. Een kind verliezen is niet een kwestie van een plekje geven. Dat doe je met een nieuwe vaas.
Klopt, toen ik het schreef vond ik het ook niet goed gekozen. Excuus
