Gepland zwanger maar nu wil partner er niks meer van weten
Hoi allemaal.
Omdat ik nog nergens mijn verhaal kwijt kan omdat het nog heel pril is, wil ik hier mijn hart luchten.
Ik ben al moeder van 2 kinderen en dacht altijd dat ik hierna ook klaar was.
Echter heb ik sinds anderhalf jaar een nieuwe relatie en hij heeft ook 2 kinderen. Hij is aantal jaar geleden gesteriliseerd en dus was de vraag wel of geen kinderen nooit een issue.
Echter was ik na een tijdje toch zwanger, en ja echt van hem. Uiteraard schrokken we hier allebei van en had het echt heel lang nodig om het te laten landen of onze weg in te vinden. Deze zwangerschap is op een miskraam uitgelopen, maar toen realiseerde zowel mijn vriend als ik dat we beide eigenlijk nog wel een kinderwens hebben.
We hebben het er toen uitgebreid over gehad en alles besproken en kwamen al snel tot de conclusie dat mocht het nog een keer lukken dat we het echt wilde een dat er we er samen voor zouden gaan. Vanaf toen ben ik bewust mijn ovulatie gaan bijhouden en hebben we bewust op bepaalde vruchtbare dagen seks gehad.
Hij kon niet wachten tot het zou lukken of om mij zwanger te zien.
Inmiddels weet ik sinds dinsdag dat ik dus wederom zwanger ben van hem. En waar hij maandagavond niet eens kon wachten tot ik een test kon doen want ik voelde wel veel bekende dingen dus mijn vermoeden was heel sterk, is hij vanaf dinsdag compleet omgedraaid.
Hij zit sinds vorige week met een burnout thuis en dus schieten zijn emoties nu alle kanten in. Maar hij zegt nu gewoon glashard dat hij geen zwangere vriendin wil, het kind niet wil nu niet en nooit niet. En dat hij het ook nooit gewild heeft. Hij verwacht nu van mij dat ik een abortus laat uitvoeren en als ik het laat komen dan is het mijn keus en trekt hij zijn handen er vanaf en neemt hij totaal geen verantwoordelijkheid. Hij verwijt mij nu zelfs dat ik met een ander iets zou hebben gedaan want hij is gesteriliseerd dus het kan niet van hem zijn. Dit is echt de grootste onzin en dat weet hij zelf ook.
Hij is nu zo onredelijk en zet mij voor een onmogelijke en onmenselijke keuze. Hij weet dat ik in het verleden en abortus heb gehad en wat voor klap dat mij heeft gegeven en hij dwingt me nu bijna om weer die keuze te maken.
Hij geeft daarbij ook aan dat, ook al zal ik voor abortus kiezen dat hij niet mee gaat en er niks mee te maken hebben een me dus ook dan niet zal steunen. Allemaal over het mom van ik ben overspannen en kan het er niet bij hebben.
Nu snap ik dat een groot deel van wat hij nu zegt door zijn burnout komt, en dat je in een burnout behoorlijk egoïstisch bent, maar ik weet nu zelf gewoon niet meer wat ik moet denken of doen.
Het voelt alsof ik al die tijd voorgelogen ben toen hij zei dat het zijn grote droom was. En nu laat hij mij keihard in de steek en voel ik me enorm alleen en eenzaam.
Wat kan ik nog doen?
Bolmieke schreef op 19-10-2021 om 19:51:
Iedereen geeft zijn/haar bijdrage vanuit de eigen ervaringen en insteek. Sommige mensen spelen advocaat van de duivel en dat is heel wat anders dan vanuit een soort morele superioriteit het eigen gelijk als enige en betere waarheid te verkondigen want daar gaat het helemaal niet om op een forum. Ik heb het gevoel dat je goede bijdragen de laatste tijd een beetje die kant uit gaan Tsjor.
Dat advocaat van de duivel sloeg niet op deze draad maar ging meer over verschillende manieren van reageren in het algemeen. Ik denk eigenlijk dat ik nu een beetje verwarring zaai.
Wasmachine schreef op 19-10-2021 om 20:17:
[..]
Het lijkt op seksisme inderdaad maar ik heb nog niet genoeg van Tsjor gelezen.
Ja ik lees haar bijdragen al jaren en daarom vermoed ik ook dat zij zal vinden dat juist degenen 'die altijd maar voor de vrouw zijn' seksistisch zijn. Mocht dat zo zijn dan vind ik dat ze daarmee de dynamiek die in dit specifieke geval speelt uit het oog verliest.
Maar goed, het wordt erg meta. Daar heeft TO ook niks aan. De meesten hier begrijpen haar initiele shock, haar taalgebruik en het moet verwerken van het gebeuren.
Het gaat nu teveel over mij, dus een laatste opmerking: ik ben niet voor of tegen man of vrouw. Maar ik plaats rode vlaggen bij de manier waarop een bepaalde situatie geframed wordt, omdat het door die framing weinig perspectief biedt op oplossingen.
Een laatste voorbeeld: 'In dit geval gedraagt de partner zich erg onberekenbaar en dan is het gewoon het meest verstandig om jezelf te beschermen.' Let wel, dat onberekenbare gedrag doet zich voor ergens rond 5 of 6 oktober van dit jaar. De kans is groot dat het incidenteel is. 'Jezelf beschermen' lijkt ervan uit te gaan dat het structureel is. Dat laatste maakt het niet eenvoudiger om het op te lossen. en dan denk ik: waarom zou je dat doen; waarom maak je het groter, gevaarlijker, risicovoller?
Ik denk inderdaad, zoals eerder al vermeld, dat Maya81 inmiddels weet wat de oorzaak is geweest en wat eraan gedaan kan worden. Er is nog een moeilijke beslissing te nemen, maar ik hoop dat ze daar met elkaar over kunnen gaan praten en dan samen de keuze kunnen maken die voor hen beiden op dat moment het beste is.
Tsjor
tsjor schreef op 20-10-2021 om 13:05:
Het gaat nu teveel over mij, dus een laatste opmerking: ik ben niet voor of tegen man of vrouw. Maar ik plaats rode vlaggen bij de manier waarop een bepaalde situatie geframed wordt, omdat het door die framing weinig perspectief biedt op oplossingen.
Een laatste voorbeeld: 'In dit geval gedraagt de partner zich erg onberekenbaar en dan is het gewoon het meest verstandig om jezelf te beschermen.' Let wel, dat onberekenbare gedrag doet zich voor ergens rond 5 of 6 oktober van dit jaar. De kans is groot dat het incidenteel is. 'Jezelf beschermen' lijkt ervan uit te gaan dat het structureel is. Dat laatste maakt het niet eenvoudiger om het op te lossen. en dan denk ik: waarom zou je dat doen; waarom maak je het groter, gevaarlijker, risicovoller?
Ik denk inderdaad, zoals eerder al vermeld, dat Maya81 inmiddels weet wat de oorzaak is geweest en wat eraan gedaan kan worden. Er is nog een moeilijke beslissing te nemen, maar ik hoop dat ze daar met elkaar over kunnen gaan praten en dan samen de keuze kunnen maken die voor hen beiden op dat moment het beste is.
Tsjor
Incidenteel?!
Het gaat niet om een vriend die per ongeluk op je tenen is gaan staan.
Update vanuit mij.
Na afgelopen week zeer intensieve gesprekken met verschillende mensen uit mijn omgeving en partner, is de knoop samen doorgehakt. Hoe moeilijk de keus ook is, is dit niet de manier waarop ik nog een kind op de wereld wil zetten. De afspraak voor een overtijdbehandeling is dan inmiddels gemaakt voor volgende week. Het voelt allemaal nog steeds onwerkelijk en ik vrees dat er komende week en ook zeker daarna, nog echt wel moeilijke momenten gaan komen. Ik voel me immers ook echt zwanger waardoor het even uitzetten van de gevoelens ook lastig is. Nu deze knoop is doorgehakt hoop ik mezelf snel weer terug te vinden, te gaan werken aan het herstel, en weer gaan richten op de toekomst. Hoe het verder zal gaan lopen dus mijn partner en mij dat zal de tijd leren. Hij is nu wel keihard bezig en laat zien dat hij er aan werkt. Komt het nog goed tussen ons?? Geen idee, we houden nog wel van elkaar maar deze hele situatie is niet iets wat ik zomaar even aan de kant kan zetten. Eerst maar eens toewerken naar vrijdag en mijn bezoek aan de kliniek.
Heel veel sterkte
Sterkte Maya 
Wat goed dat je nog met een update komt. Jammer dat je deze keuze moet maken, maar onder deze omstandigheden lijkt me dit het beste.Veel sterkte voor de komende tijd, zowel voor de overtijdbehandeling als de periode daarna. Deze episode zal nog wel even nadreunen.
Sterkte Maya81. Een hele moeilijke keuze, die jullie blijkbaar samen hebben gemaakt. Hopelijk komen er betere tijden.
Tsjor
veel sterkte voor de komende tijd! Nu inderdaad vooral aan jezelf denken.
Heel veel sterkte Maya
Verdrietig hoe dit gelopen is Maya Heel veel sterkte de komende tijd!
heel veel sterkte. Klinkt als een goede, maar ook heel moeilijke beslissing
Heel veel sterkte Maya
Zo verdrietig hoe het is gelopen. Je had het zo anders gewenst en gedroomd. Maar je bent niet over één nacht ijs gegaan en ik vind dat je je in deze draad steeds evenwichtig en wijs hebt getoond. Ik wens je veel (zelf)compassie voor, bij en na de behandeling. Fijn dat je deze beslissing toch met vriend/vader hebt kunnen delen en tegelijkertijd zo sterk bij jezelf hebt kunnen blijven. Ik wens jou veel heling en liefde toe. En vriend ook. Sterkte Maya!
