Dilemma familie, corona, zwanger.. :(
Pff, ik zit hier zo mee in mijn maag! Ben er telkens verdrietig over en wil het met jullie delen, omdat ik benieuwd ben naar jullie mening, inzichten of ideeën.
Ik kom telkens in hetzelfde dilemma... Ik en mijn man zijn met z'n tweeën en ik ben nu 11 weken zwanger. Daarnaast heb ik een autoimmuunziekte en ben dus risicogroep. We zijn gevaccineerd en houden ons aan de coronaregels.
We hebben beide leuke families waar we allebei goed mee kunnen opschieten. Ik ben een familiemens en hou ervan mijn familie te zien. Maar zij zijn allemaal niet gevaccineerd en houden zich ook niet aan de regels. Ze zien gewoon allerlei mensen net zoals normaal, houden geen afstand, etc. Als wij ze zien, vragen we ze om afstand te houden, maar het zit gewoon niet in hun systeem en lukt ze niet echt goed. De een doet er meer zijn/haar best voor dan de ander. Maar ze zijn het gewoon niet gewend waardoor het regelmatig mis gaat.
Mijn schoonfamilie is allemaal wel gevaccineerd en houden zich ook allemaal aan de regels. Beide kanten vinden we leuk om te zien. Maar aan mijn kant is het wat lastiger door corona...
Hierdoor is het telkens gedoe als we voor een familie-ding van mijn kant uitgenodigd worden.
Mijn man vindt dat we een risico nemen iedere keer als we naar mijn familie gaan en vindt dat lastig, zeker nu we zwanger zijn. Ik wil ook liever geen riciso nemen, maar ook niet mijn familie niet zien... Dus iedere keer hebben wij er met z'n tweeën vooraf gedoe over. Mijn man benadrukt dan dat er teveel mensen komen, niemand afstand houdt, niemand gevaccineerd is, ik risicogroep ben, we zwanger zijn, het toch niet goed zal gaan, etc. En ik denk, ja pff maar wat moet ik dan doen.. Mijn familie niet meer zien?? Dan willen we allebei niet. Maar nu is het télkens gedoe: eerst wij met z'n tweeën thuis en dan vaak bij mijn familie als we telkens moeten zeggen, 'wil je een beetje afstand houden svp?', 'sorry, je staat weer te dichtbij', etc. Plus wij worden met een scheef oog aangekeken door onze familie want wij zijn 'de zeurkousen, die moeilijk lopen te doen. Terwijl wij ons gewoon aan de landelijke regels van de overheid houden... En iedere keer heb ik er stress over... 😭
Zondag staat er weer iets gepland, een familie borrel, buiten in de tuin, 10 personen incl. ons, kleine tuin. En daar hadden we dus net weer een pittige discussie over. Ik heb er zoveel zin in om mijn familie te zien en misschien wel voor de laatste keer met z'n alle bij elkaar (gezien de stijgende cijfers). Maar mijn man vindt dat we eigenlijk niet moeten gaan, want teveel risico.
Ik heb het gevoel dat het sowieso klote voor mij gaat zijn. Want of we gaan en dan gaat het vast een aantal keer mis qua afstand, moeten we mensen vragen afstand te houden, of kijkt mijn man streng naar mij omdat ik het een keer vergeet, etc. Oftewel, sowieso spanning en niet echt gezellig met de kans op een discussie of escalatie omdat wij al de 'zeurpieten' zijn in hun ogen. Óf we gaan niet en dan mis ik mijn familie en worden we ws ook weer negatief gezien doordat we niet komen.
En ik weet gewoon niet hoe ik dit in de toekomst moet doen... Want corona blijft nog wel even denk ik... Wat als ons kindje er straks is? Dan kan ik hem niet overgeven aan mijn moeder, want dat is te dichtbij. Dan kan ik na de geboorte mijn moeder of zusjes geen knuffel geven, etc. Dat wordt gewoon allemaal lastig. En ik vind dat ik niet van ze kan vragen of zich te vaccineren, als zij zich daar niet fijn bij voelen. (Wat overigens vooral is omdat ze zich niet inlezen en naroepen wat ze om zich heen horen).En ergens denk ik, als niemand klachten heeft en wij zijn gevaccineerd, dan is de kans toch heeel klein dat we besmet raken?? Pfff... ik weet het niet...
Anyways, ik ben benieuwd of er meer mensen zijn die een soortgelijk dillema hebben. En hoe jullie tegen deze situatie aankijken. Ik kan wel wat frisse blikken van buitenaf gebruiken...
Izzy1986 schreef op 16-07-2021 om 16:34:
[..]
Daar heb je wel een punt. Als mijn man soepeler zou zijn, zou ik waarschijnlijk gaan. Ik zou wel afstand houden e.d., maar ik zou wel gaan. Mijn man is veel strikter en spreekt zich er ook makkelijker overuit. Ik ben niet bang voor hem, maar ik weet zijn mening en met welk gevoel en argusogen hij daar zal zijn. Ik weet ook al dat we er daarna discussie over zullen hebben en hij dingen zal zeggen als, 'zie je wel dat het niet goed ging? Jullie stonden meerdere keren te dicht bij elkaar.' En daar heeft hij gelijk in, alleen maak ik me iets minder druk om de 2 seconden die we langs elkaar aflopen om naar het toilet te gaan bijv. Of als ik even vergeet om afstand te houden als iemand me iets op de telefoon laat zien. Ik denk dat het bijna onmogelijk is om 100% vd tijd afstand te houden... Al is het wel mijn intentie en doe ik echt mijn best. Soms vergeet ik het even, omdat ik graag dichtbij ze ben en dat jaren heb gedaan. Dus ja, goed punt. Hij is strikter dan ik en ergens is zij bezorgdheid ook lief. Daarnaast ben ik meer een pleaser en is hij dominanter en sturender qua karakter. Alleen nu moet ik voor mijn gevoel kiezen tussen iets heel lastigs...
Oké, misschien is bang niet zozeer het juiste woord. Maar inderdaad dat je later met zijn ergernis moet dealen omdat hij zijn onvrede over hoe het gegaan is, bij jou dropt.
Dat je overigens zegt dat je echt wel je best doet, geeft me overigens (opnieuw) wel de indruk dat je probeert om vooral aan zijn standaarden te voldoen ipv wat je zelf belangrijk vind. "Anders heb je de poppen aan het dansen".
Waar moet je nu tussen kiezen? Weet jouw man hoe jij erin staat? Of denkt hij dat jij net zo strikt bent als hem?
Fidodido schreef op 16-07-2021 om 16:44:
Hoe groot is het risico met je ziekte icm dat je al gevaccineerd bent voor jou?
Als je samenwoont heb je rekening te houden met je partner. Als die het risico niet wil lopen besmet te raken dan hoor je als partner daar rekening mee te houden.
tel nou eens concreet op hoe vaak je niet gaat komende tijd en hoe vaak je met teams zoom en kleine bezoekjes toch prima contact kunt houden.
Het zal weer beter gaan als vaccinaties grotendeels klaar zijn, en het is altijd aan jullie samen in hoeverre je je ziekte en je zwangerschap laat bepalen wat je doet. Want als jij ziek wordt wordt je man ook ziek en kan dus misschien minder goed voor jou en zwangerschap/baby zorgen.
Ik zou me iets minder vastpinnen op wat je mist en veel slimmer omgaan met gezelligheid.
Sterkte, want het is wel even een knop die je dan moet omzetten maar het lijkt me echt de moeite waard.
Gr Angela
Je kan gewoon nog corona krijgen als je gevaccneerd bent, wel vaak veel milder en minder besmettelijk, maar het kan gewoon nog. Je draagt een baby in je, ook zijn baby. Hoezo ga je dan risico nemen?
Ik snap niets van de houding van je familie. En eigenlijk ook niet die van jou.
redbulletje schreef op 16-07-2021 om 16:50:
[..]
Als je samenwoont heb je rekening te houden met je partner. Als die het risico niet wil lopen besmet te raken dan hoor je als partner daar rekening mee te houden.
En wat zij wil doet er niet toe? Ik dacht dat je in een relatie rekening met elkaar moest houden.
Je kan toch moeilijk verwachten dat zij haar familie niet meer ziet? Het ging mij niet om dit feestje met meerdere personen, want daar zou ik ook niet heen gaan in haar geval. Maar aangezien haar familie niet gevaccineerd is en ze later toch ook haar familie wel eens zal zien, is het risico haast net zo groot op besmetting als ze intussen doen waar ze zin in hebben.
Jullie zijn geheel gevaccineerd, dat beschermt vrijwel 100 procent tegen ernstige ziekte. Daarbij maakt zwanger zijn niet uit en corona is niet gevaarlijk voor de baby.
Als jij bang bent dat de werking van het vaccin bij jou minder is, dan kun je een antistoffen test laten doen.
Zelf zou ik gewoon lekker naar je familie gaan. Zeker buiten bij een barbecue is het risico op besmetting klein, zo lang je niet tegen elkaar aan staat te schreeuwen. En mocht je toch besmet raken dan beschermt het vaccin je.
Zelf ben ik mijn ouders weer gaan knuffelen toen zij gevaccineerd waren en ik nog niet. Ze zijn tachtig. Er zijn belangrijkere dingen dan besmettingen en regeltjes. Gewoon gezond verstand gebruiken en je man laten weten dat hij alleen mee mag als hij niet zeurt over corona. Dat doet hij thuis maar.
En de baby kan natuurlijk best wel geknuffeld worden door je moeder en jij ook. Baby's krijgen last van een hoop virussen veel meer last dan van corona. En als jij antistoffen hebt dan ben jij uitstekend beschermd. Jouw man moet even uit de angst in de realiteit komen. Corona blijft. Jullie zijn beschermd. Punt.
redbulletje schreef op 16-07-2021 om 16:50:
[..]
Als je samenwoont heb je rekening te houden met je partner. Als die het risico niet wil lopen besmet te raken dan hoor je als partner daar rekening mee te houden.
Dat geldt dan evengoed andersom. Ik zou me toch echt niet isoleren van mijn familie. Dan gaat hij maar ergens anders wonen als hij zo vreselijk bang is.
Ze zijn allebei gevaccineerd dus het zal echt niet zo'n vaart lopen, zeker niet als ze buiten in een tuin staan en niet de drukte opzoeken.
Het komt op mij nogal controlerend over. Dat je samenwoont en zwanger bent, betekent niet dat anderen over jou mogen beslissen, ze is een volwassen vrouw die haar eigen keuzes kan en mag maken.
LiefsteFeetje schreef op 16-07-2021 om 16:57:
Je kan gewoon nog corona krijgen als je gevaccneerd bent, wel vaak veel milder en minder besmettelijk, maar het kan gewoon nog. Je draagt een baby in je, ook zijn baby. Hoezo ga je dan risico nemen?
Ik snap niets van de houding van je familie. En eigenlijk ook niet die van jou.
Same here.
Zelf ben ik ook kwetsbaar. Geen haar op mijn hoofd. Mijn familie woont helaas ver weg. Anders konden we nog in de tuin zitten. Maar ik ga niet zo'n bere eind reizen voor een koffieuurtje.
We bellen en we zoomen.
Er kan best veel maar niet met mensen die zich niet aan de maatregelen houden.
1. Het aantal besmettingen stijgt weer. Ruim 11.000 besmettingen per dag. Het kabinet heeft niet voor niks enkele versoepelingen teruggedraait. Het aantal ziekenhuisopnames stijgt ook alweer.
2. Het is volledig tegen de maatregelen in om ongevaccineerd, zonder negatieve test, een feestje bij te wonen uberhaupt zonder 1.5 meter afstand. Niet doen dus!
3. Ik snap dat je man bang is voor Covid-19. Misschien kan jij alleen naar 1 of 2 familieleden toe gaan zodat je niet bij het feestje bent en minder kans hebt om besmet te raken met corona.
Ik vond je titel erg herkenbaar. Ik ben nu ruim 38 weken zwanger, en deze laatste weken extra voorzichtig. Omdat de besmettingen oplopen, en omdat ik niet met corona de bevalling/kraamperiode in wil. Een familielid is daardoor boos op mij en ik ben daar verdrietig over.
Dat gezegd hebbende ben ik het ook wel eens met Drietje. Jullie zijn allebei gevaccineerd en ik heb sterk het vermoeden dat corona nooit meer weggaat. Willen jullie dan nog jaren zo in het leven moeten staan?
Wel, je kunt minstens wachten tot iedereen en ook iedereen in het buitenland -die dat wil- gevaccineerd is en er geen uitbraken van betekenis meer zijn, om de haverklap, om je heen.
En verder tot je bevallen bent en de baby minder kwetsbaar is dan mogelijk.
En anders pas je je zo aan dat je rustig verder leeft maar rekening houdend met het zoveel mogelijk vermijden van het virus.
Waarschijnlijk wordt het leven zoals het was voorlopig en misschien wel voorgoed niet meer als voorheen. Nou, èn?
Je kunt wel willen leven zoals het was, maar die tijd is voorbij. Alles gaat voorbij.
Wat ik even niet snap waarom dit nu een probleem is? Ben je de afgelopen 16 mnd wel steeds bij je eigen familie geweest? Vaccinatie of niet, ze hielden toen toch ook geen afstand? Ik zou wel gaan als het buiten is maar duidelijk afgebakend gaan zitten en op afstand blijven. Houden ze zich daar niet aan dan zou ik gaan. Verder niets zeggen en volgende keer weer een kans.
Drietje schreef op 16-07-2021 om 17:27:
Jullie zijn geheel gevaccineerd, dat beschermt vrijwel 100 procent tegen ernstige ziekte. Daarbij maakt zwanger zijn niet uit en corona is niet gevaarlijk voor de baby.
Als jij bang bent dat de werking van het vaccin bij jou minder is, dan kun je een antistoffen test laten doen.
Zelf zou ik gewoon lekker naar je familie gaan. Zeker buiten bij een barbecue is het risico op besmetting klein, zo lang je niet tegen elkaar aan staat te schreeuwen. En mocht je toch besmet raken dan beschermt het vaccin je.
Zelf ben ik mijn ouders weer gaan knuffelen toen zij gevaccineerd waren en ik nog niet. Ze zijn tachtig. Er zijn belangrijkere dingen dan besmettingen en regeltjes. Gewoon gezond verstand gebruiken en je man laten weten dat hij alleen mee mag als hij niet zeurt over corona. Dat doet hij thuis maar.
En de baby kan natuurlijk best wel geknuffeld worden door je moeder en jij ook. Baby's krijgen last van een hoop virussen veel meer last dan van corona. En als jij antistoffen hebt dan ben jij uitstekend beschermd. Jouw man moet even uit de angst in de realiteit komen. Corona blijft. Jullie zijn beschermd. Punt.
Helemaal eens. Je kunt ook enorm doorslaan.
https://www.ad.nl/binnenland/ziekenhuizen-bijna-alleen-maar-niet-gevaccineerde-coronapatienten~affed7db/
In het ziekenhuis met name mensen die niet gevaccineerd zijn. Nog niet of die zich niet aan de maatregelen houden.
De cijfers stijgen weer, langzaam maar toch. Je speelt met je gezondheid, zo niet met je leven. En waarom?
AnneJ schreef op 16-07-2021 om 17:49:
Wel, je kunt minstens wachten tot iedereen en ook iedereen in het buitenland -die dat wil- gevaccineerd is en er geen uitbraken van betekenis meer zijn, om de haverklap, om je heen.
En verder tot je bevallen bent en de baby minder kwetsbaar is dan mogelijk.
En anders pas je je zo aan dat je rustig verder leeft maar rekening houdend met het zoveel mogelijk vermijden van het virus.
Waarschijnlijk wordt het leven zoals het was voorlopig en misschien wel voorgoed niet meer als voorheen. Nou, èn?
Je kunt wel willen leven zoals het was, maar die tijd is voorbij. Alles gaat voorbij.
Voor extraverte mensen is dit wel iets ergs. Dat verschil zie ik ook heel erg onder mijn vrienden. De introverten vinden dat de extraverten zich aanstellen. Ik zou best kunnen leven zonder uitgaan, concerten, festivals, dat soort dingen. Maar als ik niet eens meer normaal met vrienden of familie kan zitten zonder dat we eigenlijk heel erg fout bezig zijn, is dat voor mij echt geen leuk leven.
