Als iedereen om je heen zwanger wordt...
Even onder mijn 2e anonieme nick.. Wat ik met dit topic wil? Geen idee, even van me afschrijven denk ik. Excuses alvast voor de warrigheid. En natuurlijk alvast heel erg bedankt voor het lezen!
Morgen eindelijk een afspraak bij de gynaecoloog. En ik ben best zenuwachtig en ik weet niet waarom.
September 2020 de knoop doorgehakt: we gaan voor een 2e kindje. We hebben al een peuter van 2 en een half.
Inmiddels zijn we bijna een jaar verder en nog niks. Mijn klok begint te tikken, ik word bijna 36.
En iedereen om me heen wordt zwanger. Vrienden, zusje, collega's, BNers (tsja, het staat op NU.nl, dus je leest het toch steeds weer).
Ik gun het ze allemaal van harte, maar toch een lichte vorm van jaloezie. En een beetje verdrietig. Ik gun het mezelf namelijk net ietsje meer.
Dit gedrag/gevoel ken ik helemaal niet van mezelf.
Lang verhaal:
Oktober 2020 afspraak gemaakt bij de huisarts om mijn spiraaltje te laten verwijderen. De huisarts kreeg de draadjes niet te pakken, dus ik werd verwezen naar de gynaecoloog. Er was een wachtlijst van ruim 3 maanden, dus toen een verwijzing gevraagd naar een verloskundige. Daar kon ik eind december terecht. Zij had er ook moeite mee maar het lukte gelukkig.
Toen ik in april nog niet ongesteld was geworden ging ik naar de huisarts, ik kreeg medicatie om mijn menstruatie op te wekken.
En gelijk een verwijzing naar de gynaecoloog.
Sinds dien heb ik een hele wisselende cyclus. Dit had ik eerder nooit.
En morgen is het dus zo ver: eerste afspraak bij de gynaecoloog.
Begin 2017 heb ik een missed abortion gehad en moest toen curettage omdat er nog restweefsel zat nadat ik de miskraam moest opwekken met medicatie. Kort daarna zwanger en toen ben ik met 34.5 bevallen van ons kindje. We moesten een maand in het ziekenhuis blijven ivm couveuse en UV-lamp. Dus die start was ook al geen roze wolk. Geen verlof gehad voor die tijd, ik zou zelfs nog een paar dagen moeten werken. Mijn ouder was ernstig ziek en lag de eerste maand na de geboorte van mijn kind in het ziekenhuis en moest daarna revalideren.
Het zou fijn zijn als het gewoon zonder gedoe lukte. En een normale kraamtijd zou ook wel fijn zijn.
Bedankt voor het lezen. 
BlueHeart schreef op 31-08-2021 om 10:05:
[..]
Volgens mij zegt niemand dat het nooit gaat lukken. Maar om nou te zeggen dat ze zich moet ontspannen en er niet te veel mee bezig moet zijn en dat haar man dan wel een keer raak schiet is dan weer het andere uiterste. Want dat weet je niet. Positief zijn is goed maar dan wel realistisch positief.
Heel erg eens, en ook terecht dat dit aangekaart wordt door meerdere mensen met de ervaring waar zwanger worden niet vanzelf ging. Dat soort opmerkingen kunnen ontzettend pijnlijk zijn en zelfs suggereren dat je er ook nog zelf een aandeel in hebt dat het niet lukt. Het mag best gezegd worden dat zo'n opmerking niet lekker kan vallen bij deze groep, de trajecten zijn lang en slepend en dat is niet allemaal te ondervangen met een optimistische instelling.
Ik snap wat Rachel bedoelt maar ik begrijp ook dat het verkeerd over kan komen op mensen die heel veel moeite hebben gehad om zwanger te raken, miskramen hebben gehad of bij wie het zelfs helemaal niet gelukt is.
Wij hebben er twee jaar over gedaan voordat het raak was. En het blijft bij ééntje vanwege medische redenen. Wat mij het meest stoort is mensen die daar dan een 'subtiele mening' over hebben of zogenaamd grappige opmerkingen/hints. Wij zijn daar wel altijd heel direct, open en eerlijk over geweest. Werd het vaak opeens heel ongemakkelijk voor die mensen. Maar dan is het wel duidelijk.
Je bent nu dus 9 maanden bezig, geen jaar.
Probeer het voor jezelf nog niet te zwaar te maken. Ik denk dat Rachel het ook zo bedoelde. Niet omdat het dan makkelijker is zwanger te raken, wel voor je eigen mentale gezondheid.
Succes!
Patatje15 schreef op 31-08-2021 om 10:34:
[..]
Heel erg eens, en ook terecht dat dit aangekaart wordt door meerdere mensen met de ervaring waar zwanger worden niet vanzelf ging. Dat soort opmerkingen kunnen ontzettend pijnlijk zijn en zelfs suggereren dat je er ook nog zelf een aandeel in hebt dat het niet lukt. Het mag best gezegd worden dat zo'n opmerking niet lekker kan vallen bij deze groep, de trajecten zijn lang en slepend en dat is niet allemaal te ondervangen met een optimistische instelling.
Maar bij TO is nog geen sprake van een lang en slepend traject en misschien komt dat er ook niet. 'Blijf lekker positief en dan komt het vanzelf goed' is mss wat al te naïef. Maar haar meteen rekenen tot de groep mensen waarbij het allemaal heel zwaar en moeilijk gaat zijn is dan weer al te negatief. Wat heeft ze daar nu aan. Bij de meeste mensen lukt het gewoon wél. Al dan niet met medische hulp. En 36 is niet meer jong, maar toch ook niet geriatrisch.
De kans zwanger te worden is overigens niet beinvloedbaar door positief of negatief denken. Dus je kunt jezelf niet onvruchtbaar piekeren oid. 
Maar het is voor jezelf wel fijn om niet volledig in doemdenken te vervallen.
Overigens heb ik zelf ook een traject doorlopen én een miskraam gehad. Dat was zeker niet makkelijk. En opmerkingen dat ik er maar niet te veel mee bezig moest zijn vond ik ook niet zo'n succes. Maar als iemand me vóór de 1e afspraak al had benaderd als een ernstig dieptriest medisch geval geloof ik niet dat ik daarmee geholpen was geweest
Leeuwtje32 schreef op 31-08-2021 om 10:31:
@rachel puur oprechte vraag: heb jij zelf lang gedaan of zwanger worden of een miskraam meegemaakt?
Ik heb 4 miskramen gehad en heeft een ander half jaar geduurd voordat ik weer zwanger raakte, uit die zwangerschap is mijn mooie lieve zoontje gekomen goddank🙏🧡
En ongeacht deze dingen heb ik een onderzoek gekregen en scheen er niks mis te zijn. Dus vanuit daar bedoel ik, maak jezelf niet te gek.
Amaranth schreef op 31-08-2021 om 10:57:
Je bent nu dus 9 maanden bezig, geen jaar.
Probeer het voor jezelf nog niet te zwaar te maken. Ik denk dat Rachel het ook zo bedoelde. Niet omdat het dan makkelijker is zwanger te raken, wel voor je eigen mentale gezondheid.
Succes!
Preciss dat is inderdaad wat ik bedoelde, ik weet ook dat je de optie open moet houden dat er iets is.. maar ik weet ook dat je jezelf helemaal gek kunt maken met wat er allemaal wel niet aan de hand is terwijl het soms niet het geval is. Dus daarmee idd maak jezelf niet nog zwaarder.
Meesje schreef op 31-08-2021 om 11:28:
[..]
Maar bij TO is nog geen sprake van een lang en slepend traject en misschien komt dat er ook niet. 'Blijf lekker positief en dan komt het vanzelf goed' is mss wat al te naïef. Maar haar meteen rekenen tot de groep mensen waarbij het allemaal heel zwaar en moeilijk gaat zijn is dan weer al te negatief. Wat heeft ze daar nu aan. Bij de meeste mensen lukt het gewoon wél. Al dan niet met medische hulp. En 36 is niet meer jong, maar toch ook niet geriatrisch.
De kans zwanger te worden is overigens niet beinvloedbaar door positief of negatief denken. Dus je kunt jezelf niet onvruchtbaar piekeren oid.
Overigens heb ik zelf ook een traject doorlopen én een miskraam gehad. Dat was zeker niet makkelijk. En opmerkingen dat ik er maar niet te veel mee bezig moest zijn vond ik ook niet zo'n succes. Maar als iemand me vóór de 1e afspraak al had benaderd als een ernstig dieptriest medisch geval geloof ik niet dat ik daarmee geholpen was geweest
Dit idd.
Rachel. schreef op 31-08-2021 om 11:46:
[..]
Ik heb 4 miskramen gehad en heeft een ander half jaar geduurd voordat ik weer zwanger raakte, uit die zwangerschap is mijn mooie lieve zoontje gekomen goddank🙏🧡
En ongeacht deze dingen heb ik een onderzoek gekregen en scheen er niks mis te zijn. Dus vanuit daar bedoel ik, maak jezelf niet te gek.
Respect Rachel, knap dat je zo positief kon blijven. Is mij niet gelukt, maar mijn situatie was ook compleet anders.
Leeuwtje32 schreef op 31-08-2021 om 11:57:
[..]
Respect Rachel, knap dat je zo positief kon blijven. Is mij niet gelukt, maar mijn situatie was ook compleet anders.
Nou heel eerlijk tijdens die miskramen, pff wat heb ik er doorheen gezeten, en dan niet alleen om t feit van lukt t niet? Maar puur het constant verliezen van iets wat van mij voelt, alsof het me afgenomen werd, maar ik heb me daarna echt positiever proberen op te stellen, ook voor mijn eigen mentale gezondheid idd. Dat is me uiteindelijk wel gelukt en al helemaal toen het met mij zoontje lukte.
Heel veel sterkte voor jou, al zijn dat te zachte woorden voor de gebeurtenis.💐
Blokje schreef op 30-08-2021 om 17:30:
[..]
Gefeliciteerd! Fijn om te lezen dat je dat je 'die gevoelens' vergeet!
Ja die wachttijden van +3 maanden zijn echt niet normaal!
Uhmm, er is wel bloed geprikt maar dat was meer ivm vermoeidheid. Huisarts zei ook dat de gynaecoloog dat ook wil doen om dingen uit te kunnen sluiten. Zoals schildklier, ijzer. Weet niet precies wat nog meer.
Wat vreemd dat de huisarts niet meer heeft geprikt, hoe kun je nou medicatie voorschrijven zonder dat je de oorzaak weet? Maar de gynaecoloog zal ongetwijfeld starten met een bloedonderzoek. Vraag dan ook of je prolactine gemeten kan worden, daar zat bij mij het probleem en dat komt vaker voor na zwangerschap.
Meesje schreef op 31-08-2021 om 11:28:
[..]
Maar bij TO is nog geen sprake van een lang en slepend traject en misschien komt dat er ook niet. 'Blijf lekker positief en dan komt het vanzelf goed' is mss wat al te naïef. Maar haar meteen rekenen tot de groep mensen waarbij het allemaal heel zwaar en moeilijk gaat zijn is dan weer al te negatief. Wat heeft ze daar nu aan. Bij de meeste mensen lukt het gewoon wél. Al dan niet met medische hulp. En 36 is niet meer jong, maar toch ook niet geriatrisch.
De kans zwanger te worden is overigens niet beinvloedbaar door positief of negatief denken. Dus je kunt jezelf niet onvruchtbaar piekeren oid.
Overigens heb ik zelf ook een traject doorlopen én een miskraam gehad. Dat was zeker niet makkelijk. En opmerkingen dat ik er maar niet te veel mee bezig moest zijn vond ik ook niet zo'n succes. Maar als iemand me vóór de 1e afspraak al had benaderd als een ernstig dieptriest medisch geval geloof ik niet dat ik daarmee geholpen was geweest
Dit bedoel ik, en wie benadert haar als een ernstig dieptriest medisch geval?
To heel veel succes vandaag bij de afspraak🧡
Ik hoop dat het snel lukt!. 
Hoe was je afspraak vandaag?
BlueHeart schreef op 31-08-2021 om 07:17:
[..]
Maar hij doet wel een beetje zeer bij mensen bij wie het echt niet lukt. Dan kun je positief en ontspannen wachten tot je een ons weegt maar het helpt niet.
Ik snap jouw reactie. Maar de reactie van Rachel ook.
Beide 'kanten' zijn goed voor me om te.lezen en te relativeren. Positieve en bemoedigende woorden zijn natuurlijk fijn, maar in mijn achterhoofd heb ik een stemmetje die zegt: wellicht lukt het niet, ook niet met hulp.
Meesje schreef op 31-08-2021 om 07:38:
[..]
Ik ben het met jou eens Rachel. TO zit nog niet in een fertiliteitstraject en er is al helemaal geen sprake van 'nooit lukken'. Mss uiteindelijk, maar dat geldt voor iedereen die probeert zwanger te worden. Daar kun je niet op voorhand vanuit gaan.
Zoals gereageerd wordt zou je nooit meer iets positiefs kunnen zeggen omdat iemand anders waarbij het niet lukt dan gekwetst kan raken.
TO; probeer niet verder vooruit te kijken dan de eerst volgende stap. Laat het op je af komen. Geniet van wat je wél al hebt. Maar gun jezelf ook je baalmomenten. En als anderen wel zwanger zijn; ik snap dat dat steekt, maar zie het als iets positiefs dat los staat van jouw wens. Het is gelukkig niet zo dat jouw kansen afnemen als een ander zwanger raakt.
Thanks voor je lieve woorden
