Wie heeft wanneer haar nod?[wordt gearchiveerd]

Therese

Nee toch... niet weer he.
Ik weet niets meer te zeggen. Het voelt zo koud...

hieke

Marije

Hee hee,

Sorry voor de late reactie maar het is ook zo druk druk, dat ik niet eens tijd heb om het forum hier te volgen.

Ik heb gister pregnyl gehad en vandaag inseminatie. Dus nu zijn de 2 wachtweken weer aangebroken. Maar het bleken toch wel 2 eitjes te zijn, dus dat verdubbeld de kans weer.

Verder ben ik vandaag voor het eerst tante geworden, mn schoonzusje heeft een beeldschoon klein ieniemini meisje op de wereld gezet. Vanmiddag meteen naartoe geweest, heel mooi maar ook heel moeilijk. Een dag vol emoties zullen we het maar noemen.

Jullie hebben op het goede moment geklust!! Ik ben benieuwd en ja ik snap je gevoelens maar niet de moed opgeven hoor. Het gaat ons lukken (al weet ik niet wanneer) maar het gaat jullie ook zeker lukken.

Heel veel succes deze wachtweken, want wachten duurt zoooooo lang. Pffff.

Knuf Nathalie

Madelief

Heeeee,

Wat goed, van harte gefeliciteerd!!

Mag ik vragen bij welke orthomoleculair arts je bent geweest. Een vriendin van mij raadde het mij aan om ook zo'n arts op te zoeken omdat ik ook nogal last heb van een spastische darm en de daarmee samenhangende chronische vermoeidheid (ik dacht dat het door mn zoontje kwam, dat altijd maar moe zijn). Dus ik vind het eigenlijk wel een klein voorteken, dat ik jou er nou over zie schrijven.

Geniet lekker van je zwangerschap en ik hoop dat wij je allemaal snel mogen volgen.

Liefs Nathalie

Therese

Wat verschrikkelijk, ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik wil je een dikke knuffel geven en heel veel energie en hoop voor de volgende poging.

En ik snap het erg goed dat jullie even rust houden. Het is ook wel een emotionele achtbaan....

Knuf Nathalie

Hoi

hoi allemaal,

hoe is het bij iedereen? Vonda, balen joh, weer niet :S dikke knuffel voor jou!
hier zou mijn eisprong geweest moeten zijn, gisteren. Maar tis echt raar, ik heb gisteren en vandaag helemaal niks gevoeld (terwijl dat anders niet zo is). Wel van het weekend, toen dacht ik nog: tjee, dit is vroeg, dat kan toch haast niet al mijn eisprong zijn (was een week / 8 dagen na vorige nod, zo'n beetje. Dus ik heb echt geen idee waar ik nu zit. is het al geweest, kan dat wel zo vroeg, of komt het nog? voorlopig hanteer ik maar gewoon mijn genoemde nod (10 juni). Gelukkig hebben we wel aardig om de dag geklust
Liesje, hoe is het bij jou? je nod schiet al op he? en marije ook nog maar een weekje...

nou hoop weer wat van iedereen te horen.

liefs, Merel

Vonda, nathalie

vonda, ja lastig...ik ben over het algemeen ook vrij regelmatig, maar goed, dit keer dus beetje raar. gisteravond nog wel iets gevoeld wat er op zou kunnen wijzen (en wat qua timing wel zou kloppen), dus gisteravond nog maar extra geklust . En dan dat wachten...de eerste week is nog wel ontspannen, maar met de nod in zicht (2e week dus) vind ik d'r niks meer aan...dan wil ik het alleen maar weten.

nathalie, vergeet ik je helemaal te feliciteren omdat je tante geworden ben. Kan me voorstellen dat je er dubbel in staat. ik hoop dat je niet al teveel niet-tactische opmerkingen krijgt van familie en bekenden.

liefs, Merel, die eigenlijk nog moet gaan dweilen maar zo ontzettend geen zin heeft...

Therese, madelief en vonda

Oh, Therese, wat schrik ik van je nieuws. Ik had het zo verschrikkelijk gehoopt voor je! Als iemand het verdient om een zwangerschap uit te dragen met een prachtig mooi gezond kindje als resultaat dan ben jij het wel. Ik baal met je mee. Ik vind je ontzettend sterk en moedig en onthoud: de aanhouder wint! Geef niet op!

Madelief: GEFELICITEERD! Wow, wat geweldig dat het gelukt is! Geniet van je zwangerschap!

Vonda: Wat jammer dat je weer ongesteld bent geworden! Wat zou het fijn zijn als we even een kijkje in de toekomst konden nemen. Dan zouden we weten hoe lang we nog moeten wachten en hoeveel verdriet, maar ook vreugde, er op ons pad komt. Succes de komende maand!

Gr.
Mette

En hier...

Het duurt ontzettend lang voordat we duidelijkheid krijgen van het ziekenhuis. Het blijkt niet zo makkelijk te zijn voor een ziekenhuis als er van baarmoeder gewisseld wordt. Op 19 juni hebben we een nieuwe afspraak bij de gyn en bekijkt hij mijn cyclus, in de tussentijd vergadert het KIDteam wat er met ons gaat gebeuren. Of we opnieuw de wachtlijst op moeten.

Het maakt mij zo onzeker. Ik was na het telefoontje zo verdrietig. We willen gewoon door! Ik wil zo graag een kind. En ik heb het gevoel dat er helemaal niets gebeurt op dit moment! Iemand anders beslist over onze toekomst

Ik probeer er maar niet al te veel aan te denken en rustig 19 juni af te wachten (een erg moeilijke opgave). Nog 19 dagen....

Tot later!

Helaas

Hoi allemaal,

helaas, het heeft niet zo mogen zijn. Ik ben gisteren gaan bloeden en vandaag nog steeds. Een mk dus.

We waren net een weekendje aan het wandelen in de Ardennen met een groepje mensen toen het gebeurde. Toen ik bloed verloor hebben mijn vriend en ik besloten naar huis terug te keren en om de mk in een vertrouwde omgeving te krijgen. Maar we moesten eerst 3 uur teruglopen naar de auto en dan nog een autorit van 3,5 uur terug naar huis. Ik had een ontzettend kloten gevoel, ik was continu aan het afscheid nemen van het lieve kindje dat in mijn buik aan het groeien was. Ik wilde graag op de bank liggen met een dikke deken over me heen, maar ik daarvoor moest ik nog eerst 6,5 uur reizen...

Bah, ook vandaag heb ik een klotegevoel, het gevoel dat er een vrachtwagen over me heen aan het rijden is. En ook dat het nooit meer gaat lukken. Ik zit even diep in de put. Waarom toch zo korte achter elkaar twee mk'en??? Is het ons ooit nog gegund? Kunnen wij er iets aan doen? Is er iets mis met een van ons? Wat ik ook zo cru vond was dat ze bij de huisartsenpost op het ziekenhuis zeiden dat ze niets voor ons konden doen. HELEMAAL .... NIETS.... Ik voel me leeg...

Liefs van een hele sippe Madelief

Madelief

Ach Madelief. Eerst Therese en nu jij, wat ontzettend verdrietig. Krijg tranen in m'n ogen als ik je berichtje lees. Kan me heel goed voorstellen dat je je ontzettend kut voelt nu.
Heel veel sterkte en ik denk aan je.
Liefs Marije

Madelief

ah nee, getsie....ik had het je zo gegund...wat erg zeg...
dikke knuffel voor jou!!! En wat erg dan ook nog eens zo'n end moeten rijden. wou dat ik wist wat ik moest zeggen...maar dit doet gewoon hartstikke veel verdriet! sterkte!

liefs, Merel

Madelief

Lieve Madelief,

Wat een verschrikkelijk nieuws! Gisteren heb ik je nog gefeliciteerd en nu dit...! Wat heftig. En als er zoiets gebeurt wil je ook het liefst thuis zijn en dan moet je nog zo ver rijden. Ik hoop dat je je snel weer wat beter voelt en de toekomst weer positief tegenmoet kan zien.

Heel veel sterkte!

Liefs!

Van alles

Even een berichtje van mij, heb niet echt veel te melden, volgend weekend de nod. Heb deze maand niet het idee dat het gelukt is, zit ook lekker aan het rode vlees en aan de drank (klinkt wel heel erg alsof ik een probleem heb, valt mee hoor). Het laatste half jaar heb ik dat steeds in de wachtweken niet aangeraakt, en nu ben ik er even klaar mee.
Verder moeilijke week, as donderdag is de geboortedag van Evy en woensdag gaan we haar grafsteen ophalen. Hoop dat ie dan op haar geboortedag geplaatst kan worden, dat lijkt me wel mooi.

Madelief en Therese, hoe gaat het met jullie?

Liesje, morgen je nod, voel je al wat, of juist helemaal niets?

Liefs Marije

Marije

Lieve Marije

ik wil je even een dikke knuffel geven. wat een lastige week heb je voor de boeg, en tegelijkertijd zou het ook wel heel mooi zijn als de grafsteen op haar geboortedag geplaatst kan worden. Veel sterkte. En hopelijk dan toch goed nieuws van het weekend, juist als je het niet verwacht...

Denk aan je hoor!

Meiden

Madelief, Therese, hoe gaat het met jullie?
Liesje, hoe is het bij jou?
en mette, wat een gedoe en jammer dat het nu weer langer gaat duren. hopelijk hoeven jullie niet opnieuw op de wachtlijst.
vonda, hoe is het bij jou? ongi al weer voorbij?
hier nog lekker in de wacht, over een dikke week is mijn nod...gaat toch wel weer heel snel. 7e ronde...en een dik half jaar na mijn 1e nod (met dank aan een korte cyclus)...pft, is toch al wel weer een tijdje...

nou liefs voor allemaal, fijne dag

Merel

***lijstje 2 juni 2009***

Liesje (34), 2e kindje NOD 2 juni, 1 zoontje van vier, bezig sinds maart 2006. Zaad van Hub is slecht maar we kiezen niet voor medische hulp bij het zwanger worden. Geven het nog 1 jaar de kans.

Marije (28), 3e kindje, NOD 7 juni. Bezig sinds augustus 2008. Een dochter van bijna 3, 2e dochter is in 2008 onverwachts overleden toen ze 3 weken was.

Nathalie (29), 2e kindje, NOD 11 juni, bezig sinds februari 2008. Zoontje van 2. Zaad is van slechte kwaliteit, 23 maart een HSG gehad, bezig met 2e IUI poging.

Merel (30), 2e kindje, NOD 12 juni, bezig sinds december 2008. Dochter van 2.

Vonda (43), 2e kindje, NOD 20 juni, bezig sinds januari 2008. Heeft een dochter van 3 jaar.

Mette (27), NOD ??, eerste kindje, zijn in april 2009 gestart met zwanger proberen te raken.

Therese (27), 1e kindje, korte pauze na zesde miskraam, bezig sinds november 2007. Feb. 08 mk (10wk), mei 08 mk (5wk), juli 08 2-ling mk (8wk) & bbz (11wk), nov. 08 mk (6wk) feb. 09 mk (7wk) en mei 09 mk (5wk).

Madelief (35), NOD 28 juni, dochtertje van 3. Bezig sinds december 2008. Twee vroege miskramen (dec 08 en mei 09).

Vroeg testen

Hoi meiden,

vandaag zijn we even naar de huisarts geweest. Gisteren ben ik het vruchtje echt verloren, daar bestaat dus geen twijfel meer over. Gelukkig is het nog snel voorbij. Een vriendin van me had ook voorbodes maar daar duurde het nog 4 weken (!) voor het vruchtje eindelijk los kwam. Daar ben ik dan wel weer blij mee. Kunnen we verder gaan met de toekomst.

De huisarts leefde met ons mee, maar kon ook niet veel betekenen. Hij vroeg wat ik het liefste wilde. Een goede zwangerschap zei ik. Daar moesten we dan wel weer hard om lachen met zijn 3-en. Ik kon een verwijzing krijgen naar de gyneacoloog. Daar twijfel ik erg over. Volgens de ha vinden ze altijd wel wat, maar betekent dat nog niet dat het een zwangerschap in de weg staat. Ik ben tenslotte al een keer succesvol zwanger geweest. Alles weten kan mij dan ook wel weer gek maken, denk ik. Als er een pilletje bestond dat kon voorkomen wat we meemaakten deed ik dat. Ik heb besloten het nog een paar maanden aan te kijken. Misschien dat moedertje natuur nog iets moois voor ons in petto heeft.

Ik ben benieuwd hoe het de anderen vergaat. Therese, hoe gaat het met je onderzoeken?

Liefs, madeliefje

Nogmaals: vroege testen

Ja, helemaal vergeten. Waarom noemde ik nou de titel: vroege testen. Nou om het volgende: ik wil gaan proberen om niet te vroeg te testen of ik zwanger ben. Met de nadruk op proberen, want ik weet hoe nieuwsgierig ik altijd ben. En ik vind de wachtweken altijd verschrikkelijk (hoe erg zal het zijn dat ik toch iets verkeerds eet / drink?). Dus ik ben er altijd veel te veel mee bezig vind ik.

Maar als ik nou niet had getest of ik zwanger was was het moment waarop ik had ontdekt dat ik zwanger was en daarop een mk kreeg erg kort geweest. Dan waren we niet al bezig geweest met namen, dagdromen en alle toeters en bellen. Ik weet wel dat ik zwanger ben als ik een dag over tijd ben, ik ben altijd heel regelmatig. Maar dat dagdromen dat moeten we even achterwege laten. Anders worden we gek en houden we het niet vol.
Volgens de ha krijgen heel veel vrouwen een vroege mk; soms zelfs zonder het te weten. Wat is dan het voordeel van het weten? Heeft het wel of niet weten consequenties voor wel of niet zwanger worden een volgende keer? En zo niet, mag een vroege mk dan wel als een mk gelden? Kortom: ik maak me zelf gek met mijn gedachten.

Liefs madelief

Madelief

Lieve Madelief

een hele dikke knuffel voor jou. Volgens mij maakt het niet uit hoe vroeg of laat je je kindje verliest. Het was gewenst en daarom heb je verdriet. Maak jezelf niet teveel gek met die vragen (al kan ik het me voorstellen). Je mag gewoon verdrietig zijn hoor! Ik wist trouwens niet dat het je 2e miskraam was. Ik heb een vriendin die nu een gezonde zoon heeft, maar in het jaar voordat ze zwanger werd heeft ze een heel aantal (vroege) miskramen gehad. heel verdrietig was ze elke keer. En heel blij toen ze uiteindelijk zwanger bleef. Tja, waarom schrijf ik dit eigenlijk, meer om aan te geven dat het gewoon heel legitiem is dat je verdriet hebt.

en wat die wachtweken betreft...ik vind ze ook verschrikkelijk, zo rustig als Vonda er in is, dat lukt me niet hoor naja, de eerste week dat gaat nog, maar daarna...En volgens mij is dat dagdromen ook heel normaa, dat zou ik tenminste ook doen. Al realiseer ik me ook heel goed dat een 2e zwangerschap nooit meer zo onbezorgd wordt als de eerste, ik zou die eerste weken wegkijken tot de 12 weken grens...en dagdromen met 'een randje' of hoe zeg je dat, met de hoop dat het goed blijft gaan!

Lieve meid, heel veel sterkte, ik denk aan je.

Merel

En hier

alweer de eerste tekenen dat het hoogstwaarschijnlijk niets zal worden deze ronde. bah ik baal, ik wilde dat mijn lijf gewoon maar even geheimzinnig deed tot aan mijn nod...maar dit maakt het wel heel rottig elke keer. Ok...mijn lijf kan me voor de gek houden, maar ik reken er niet op

Madelief

Ik lees net het vreselijke nieuws van het verlies van je zwangerschap. Het is zo rot als je lijf je zo in de steek laat en juist datgene waar je zo naar verlangt kwijtraakt. Ik denk dat ik vanuit mijn eigen ervaring wel enigzins weet hoe je je voelt. Iedereen zal zijn verdriet anders beleven, maar de wanhoop, de vragen, de machteloosheid zijn denk ik wel de gemeenschappelijke deler. Ik beschrijf het zelf al een periode van rouw. Afscheid nemen van het idee dat je een kindje gaat krijgen en al je plannen en dromen in één klap weg. Het kost tijd om het een plekje te geven en jezelf weer op een andere toekomst in te stellen. Het is moeilijk, maar ik probeer me altijd voor ogen te houden dat over een paar jaar dit alleen maar enkele zwarte bladzijdes in een sprookjesboek zijn. Na slechte tijden, moeten er ook goede tijden komen!

Ik wilde ook nog even reageren op de onderzoeken bij de gynaecologen. In principe heb je na twee miskramen recht op een chromosomenonderzoek en als je een lieve gynaecoloog hebt nemen ze de rest van de bloedonderzoeken na twee keer mis ook al mee. De kans dat er iets uit komt wordt groter naar mate je jonger bent en hoe meer miskramen je hebt gehad. Qua emotionele belasting vond ik de eerste onderzoeken niks voorstellen. Het is een bezoek aan de gynaecoloog, bloed prikken, eventueel een echo en vaak is de uitslag daarna telefonisch. Zelf hebben wij ervoor gekozen om pas na drie miskramen onderzoek te doen, maar ik denk dat dit een hele persoonlijke keuze is.

En als je meer wilt weten vraag gerust. Ik kan me op dit moment wel een soort 'expert' op dit gebied noemen helaas.

Wij hebben een hele fijne gynaecoloog gevonden in een prive-kliniek in Friesland. Deze gynaecoloog gaat mijn hele schildklier doorlichten en geeft aan wel iets aan mijn anti-stoffen tegen mijn schildklier te doen. Hij werkt samen met het ziekenhuis in Dusseldorf en daar zijn ze toch een stuk verder dan in Nederland. Het klinkt behoorlijk positief, maar hij heeft wel een wachtlijst. We zijn gematst en nu zijn we 'al' in augustus aan de beurt. Weer een paar maanden wachten en daar zie ik eigenlijk toch behoorlijk tegenop. We hebben besloten tot dan niet zwanger proberen te raken. Alleen dat waren we gisteren in de hitte van de strijd even vergeten.. ahum.

Waarschijnlijk zal ik de komende maanden hier even op non-actief staan en kom ik af en toe stiekem gluren naar positieve nieuwtjes. Jullie taak om voor goed nieuws te zorgen! Ik duim voor jullie allemaal!!!

liefs

http://www.nvog-documenten.nl/index.php?pagina=/richtlijn/item/pagina.php&richtlijn_id=750

**lijstje 3 juni 2009**

Liesje (34), 2e kindje NOD 2 juni, 1 zoontje van vier, bezig sinds maart 2006. Zaad van Hub is slecht maar we kiezen niet voor medische hulp bij het zwanger worden. Geven het nog 1 jaar de kans.

Marije (28), 3e kindje, NOD 7 juni. Bezig sinds augustus 2008. Een dochter van bijna 3, 2e dochter is in 2008 onverwachts overleden toen ze 3 weken was.

Nathalie (29), 2e kindje, NOD 11 juni, bezig sinds februari 2008. Zoontje van 2. Zaad is van slechte kwaliteit, 23 maart een HSG gehad, bezig met 2e IUI poging.

Merel (30), 2e kindje, NOD 12 juni, bezig sinds december 2008. Dochter van 2.

Vonda (43), 2e kindje, NOD 20 juni, bezig sinds januari 2008. Heeft een dochter van 3 jaar.

Mette (27), NOD ??, eerste kindje, zijn in april 2009 gestart met zwanger proberen te raken.

Madelief (35), NOD 28 juni, dochtertje van 3. Bezig sinds december 2008. Twee vroege miskramen (dec 08 en mei 09).

Therese (27), 1e kindje, pauze tot augustus ivm nieuwe arts, bezig sinds november 2007. Feb. 08 mk (10wk), mei 08 mk (5wk), juli 08 2-ling mk (8wk) & bbz (11wk), nov. 08 mk (6wk) feb. 09 mk (7wk) en mei 09 mk (5wk).

Aangepast lijstje (nod)

Liesje (34), 2e kindje NOD 2 juni, 1 zoontje van vier, bezig sinds maart 2006. Zaad van Hub is slecht maar we kiezen niet voor medische hulp bij het zwanger worden. Geven het nog 1 jaar de kans.

Marije (28), 3e kindje, NOD 7 juni. Bezig sinds augustus 2008. Een dochter van bijna 3, 2e dochter is in 2008 onverwachts overleden toen ze 3 weken was.

Nathalie (29), 2e kindje, NOD 11 juni, bezig sinds februari 2008. Zoontje van 2. Zaad is van slechte kwaliteit, 23 maart een HSG gehad, bezig met 2e IUI poging.

Merel (30), 2e kindje, NOD 10 juni, bezig sinds december 2008. Dochter van 2.

Vonda (43), 2e kindje, NOD 20 juni, bezig sinds januari 2008. Heeft een dochter van 3 jaar.

Mette (27), NOD ??, eerste kindje, zijn in april 2009 gestart met zwanger proberen te raken.

Madelief (35), NOD 28 juni, dochtertje van 3. Bezig sinds december 2008. Twee vroege miskramen (dec 08 en mei 09).

Therese (27), 1e kindje, pauze tot augustus ivm nieuwe arts, bezig sinds november 2007. Feb. 08 mk (10wk), mei 08 mk (5wk), juli 08 2-ling mk (8wk) & bbz (11wk), nov. 08 mk (6wk) feb. 09 mk (7wk) en mei 09 mk (5wk).

Liesje 74

Madelief, meis wat herken ik wat je schrijft ! Ik vind het zo verdrietig. ook ik heb eerst twee vroege miskramen gehad voordat ik uiteindelijk zwanger werd van Ron. sterkte met alles.