Over de eerste schrik heen..
Gek ik had het niet echt verwacht en was vanmiddag helemaal in shock. Mijn berichtje dat ik hier postte was ongeveer 10 minuten na het doen van de test (om even een beeld te geven van de staat waarin ik mijn berichtje plaatste...). Gevoelens zijn nu nogal gemengd, aan de ene kant blij dat het toch weer gelukt is en aan de andere kant angst. Het gekke is dat ik me haast niet kan voorstellen dat het goed gaat. Ik ben al geconditioneerd op slecht nieuws.
Gelukkig zit hier een man die weer het volle vetrouwen heeft (of in ieder geval doet alsof 
) en aangeeft me er doorheen te slepen. We kunnen nu helemaal niks meer doen en het is afwachten. Kunnen we maar beter proberen om hier in ieder geval met enige vertrouwen doorheen te worstelen. Ik ben ook erg benieuwd wat de gynaecoloog morgen zegt.
Meiden ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat ik mezelf voorlopig op het lijstje hou? Ik heb me zelf het afgelopen jaar te vaak verwijderd om me daarna er weer op te moeten zetten. En dat was elke keer weer zo confronterend.
Nou Merel en Nathalie wie doet me na? (qua positieve test)
Liefs
Linnie & elke
Lief zulke stiekeme meelezers! Met zulke berichtjes wordt het de komende weken toch wat makkelijker.
Elke kijk je wel uit voor brand Hihi het grappige is dat ik jouw berichtjes bij het september-draadje ook nog steeds lees en naar wat ik begreep heb je echt een héérlijke zwangerschap!
Linnie, ik ben zo benieuwd hoe het met je gaat? Ik weet dat je officieel afscheid van Ouders Online hebt genomen en dat je misschien ook geen zin hebt om te schrijven hoe het er nu voor staat. Maakt me allemaal niet uit, behalve dat je moet weten dat ik og steeds hoop dat er een tweede kindje bij jullie gaat komen!
Liefs
Vooruit dan maar...
...omdat jij het bent 
Inmiddels ben ik 3 jaar en 3 maanden geleden gestopt met de pil, is het 2 jaar 2 mk 1 en 1 jaar en 1 maand na mk 2.
De maanden worden steeds zwaarder. Mijn hormonen vliegen de hele maand op en neer en mijn ongi's worden steeds zwaarder. Sinds eind'08 heb ik weer een mooie regelmatige cyclus: ei op dag 15-17 + stipt 10 dagen later ongi.
April was de maand dat we hadden afgesproken 'het er weer over te hebben' en dat heeft geresulteerd in het besluit om ons toch maar te laten onderzoeken. Eigenlijk niet eens omdat we denken dat we een probleem hebben. Tenslotte ben ik al 3x zwanger geweest, steeds na 1 jaar proberen, ongeacht mijn leeftijd van dat moment (29, 34, 35). Alleen nu zijn we over de magische jaargrens heengegaan en ik voel aan alles dat dit voor mij de druppel is. Ik wil best nog even aanmodderen, ben tenslotte met 36 jaar nog niet stokoud, maar dan wil ik wel zeker weten dat het zin heeft.
Gelukkig was ik al een aantal x bij een hele lieve fertiliteitsarts geweest en zei gaf vorig jaar (toen mijn cyclus werd gecheckt ivm korte luteale fase) dat we in april zo bij haar terecht konden. En dat hebben we vorige week dan ook gegaan. Supergesprek. Zij gaf aan dat er medisch gezien geen enkele aanleiding was om het te onderzoeken maar dat ze begreep dat we dit wel wilden aangezien het geestelijk al 3 jaar was. Kortom: man gaat eerst zaad laten testen. Ik heb bloed laten prikken om stollingsproblemen (ivm 2 mk's) uit te sluiten. Als man's zaad ok is, krijg ik een HSG om te kijken of alle wegen wel vrij zijn, zeg maar. En dan zien we wel weer verder. We zijn nog niet bezig met de 'wat als vraag' want eigenlijk zijn we er heilig van overtuigd dat er niets aan de hand is en we gewoon dikke vette pech hebben.
Ondertussen schrijf ik niet meer op Ouders Online over zwanger willen worden sinds oktober'08 en dat heeft me wel wat meer rust gegeven. Ik ben er nu niet meer 24/7 mee bezig. Alleen nu ben ik zo 1x per 2 maanden 'maar' zwaar depressief als het niet gelukt is 
. Dus wat beter is? In ieder geval trok ik het niet meer dat iedereen zwanger werd, voelde me ook echt een outcast inmiddels met mijn 3 jaar. Misschien dat ik er ooit anders over ga denken, maar voor nu is dit prima. Ik vind het superfijn om te lezen hoe het met jou en andere oudgedienden gaat, dat wel.
Zo dat was een heel lang verhaal. Maar je vroeg er zelf om .
Dikke x
Linnie
Inbraakje therese
Heel voorzichtig....gefeliciteerd! Pfff kan me een beetje voorstellen wat er door je heen gaat. Probeer rustig te blijven en ga lekker broeden. Ik hoop dat het een goed teken is dat je van te voren dacht dat je niet zwanger zou zijn.
ps, wat een mooi gedichtje voor marije, tranen in m'n ogen (op het werk nog wel...gelukkig zag niemand het)
Heel veel succes.
Therese
Therese!! Ik krijg er helemaal een brok van in m'n keel. je bent zwanger! Meid, ik hoop zo voor je dat het deze keer allemaal goed mag gaan, het moet gewoon.
Get, wat een moeilijke weken ga je tegemoet. Schrijf hier lekker van je af, misschien helpt dat een beetje.
Hou je taai meid, enne, gefeliciteerd!
Ook stiekeme meelezer therese
Hoi
Ook ik lees elke dag even hoe het jullie vergaat en ik las je berichtje...Ik wil je even laten weten dat hier elke dag aan je gedacht wordt en ik wens dat het nu goed gaat...Het moet gewoon!!
Liefs Elske
Nog een inbraakje voor therese
Heeeel voorzichtig gefeliciteerd. Ook hier wordt er aan jullie gedacht, dit keer gaat het gaat het goed, dat moet gewoon. Zal mijn duimen overuren laten draaien.
Liefs Poldergirl
Ook inbraakje voor therese
Hier nog zo'n stiekeme meelezer...
Ik heb net al een kaarsje voor je aangestoken en ook hier draaien de duimen!
liefs,
Petr@
Therese
Ja hoor, nog een stiekeme meelezer die nu wel ontzettend hoopt dat het dit keer goed mag gaan met deze zwangerschap. Knap hoe je er steeds mee om weet te gaan. Mijn duimen draaien in ieder geval!
Therese
hoe was het in het ziekenhuis?? je had toch een uitslag vandaag? ben heel benieuwd!!
liefs, Merel, die heel veel aan je denkt vandaag!
Nathalie
morgen jouw nod...hoe staat het ervoor bij je?
liefs, Merel
Amc en voor mijn stiekeme meelezers
Wat een hoop meelezers heb ik. Echt geweldig al die hartverwarmende berichten van jullie. Aan jullie steun zal het in ieder geval niet liggen . Dank je wel dames!
Vandaag zijn we naar het amc geweest. Uit de onderzoeken kwam naar voren dat ik antistoffen aanmaak tegen mijn eigen schildklier. Naar wat ik begreep heb ik hierdoor een 3x hogere kans op een miskraam doordat je lijf niet-lichaamseigen weefsel sneller afstoot. De waarde was licht verhoogd en niet dramatisch verhoogd.
Volgens de gynaecoloog kan of hoeft dit niet behandeld te worden?? Ze zou hiervoor de internist raadplegen en ondanks dat ik pril zwanger ben, had dit allemaal geen haast.
Na wat gegoogle net, lees ik andere verhalen en maak me nu toch wel zorgen. Ik heb dan zojuist ook de gyn een lange mail gestuurd, waarin ik haar praktisch smeek om zo snel mogelijk contact met de interist op te nemen en mij hierover te berichten.
Aan de ene kant opluchting, hebben we de oorzaak nu gevonden? Aan de andere kant zie ik momenteel alleen maar beren op de weg en lees ik voornamelijk veel enge verhalen op internet en ben ik bang dat we nu iets kunnen voorkomen, maar dat ik niet serieus genomen word. Ik hoop dat ik snel reactie van de gyn krijg en weer om andere zaken kan stressen..
liefs
Aan de bel trekken
Goed zo Therese, laat je niet in een hoekje schuiven. Jij weet zelf hoe het voelt en waar je behoefte aan hebt. Ik kan me er behoorlijk kwaad over maken als dokters zeggen dat het nog wel even kan wachten. Wat een onzin.
Heel veel succes, liefs Madelief
Therese
Heel, heel voorzichtig gefeliciteerd. Ik hoop dat het eitje een fijn blijvend nestje vindt...
Vonda
Therese
nog een meelezer, allereerst een hele voorzichtige felicitatie.
ik zag dat je dus problemen hebt met je schildklier, nu ben ik een tijdje geleden overgestapt naar een andere arts (en ben inmiddels zwanger) en die heeft allemaal onderzoeken gedaan, en ik ook had een lichte afwijking aan mijn schildklier, hier heb ik medicijnen voor gekregen, ik heb dit twee behandelingen doorgeslikt, en ben dus zwanger geraakt. na 6 jaar ploeteren in het ziekenhuis zonder al die onderzoeken en geen één zwangerschap. dus ik wil zeggen, ga er achter aan en zorg dat je er iets voor krijgt. het kan echt helpen!!! nu is mijn verhaal wel wat anders, maar dat van de schildklier komt wel overeen.
succes.
liefs merry
Therese (inbraakje!)
Over schildklierantistoffen en zwangerschap (op pagina: http://www.schildklierwijzer.nl/wegwijs5.htm kopje zwangerschap). Er zijn dus wel degelijk middelen tegen!!!
Een Brussels onderzoeksteam kwam in 2003 tot de conclusie dat vrouwen met schildklierantistoffen maar met een normale werking van de schildklier een grotere kans op vruchtbaarheidsstoornissen hebben. Tevens zouden antistoffen de kans op miskramen vergroten
Waarom antistoffen die kans vergroten is niet bekend. Het zou een onderliggend algemeen autoimmuunprobleem kunnen zijn, of misschien een licht tekort aan schildklierhormoon. Ook is het mogelijk dat door aanwezigheid van antistoffen minder makkelijk een zwangerschap ontstaat. Die vrouwen worden dus later dan gewenst, op hogere leeftijd zwanger, met daardoor een grotere kans op een miskraam. Je zou daaruit kunnen concluderen dat vrouwen met schildklierantistoffen beter op jongere leeftijd zouden kunnen proberen om zwanger te worden.
Onderzoekers hebben vrouwen met herhaalde miskramen en positieve antistoffen, levothyroxine voorgeschreven, met goed resultaat. Bij een onderzoek kreeg 81% van de vrouwen die levothyroxine kregen een gezond kind, tegenover 55% van de vrouwen die geen levothyroxine kregen maar immunoglobuline injecties.
Wat ik zou doen als ik jou was. Naar de huisarts, leg uit en laat je doorverwijzen. Dit hoeft heus niet persé via een gyn die er niet genoeg van weet. Wacht niet te lang, elke dag is er eentje in zo'n prille zwangerschap.
Succes!
Oeps er is wat weggevallen. nog een keer:
Over schildklierantistoffen en zwangerschap las ik het volgende (op pagina: http://www.schildklierwijzer.nl/wegwijs5.htm kopje zwangerschap). Het komt erop neer dat er dus wel degelijk middelen tegen zijn!!!
"Een Brussels onderzoeksteam kwam in 2003 tot de conclusie dat vrouwen met schildklierantistoffen maar met een normale werking van de schildklier een grotere kans op vruchtbaarheidsstoornissen hebben. Tevens zouden antistoffen de kans op miskramen vergroten
Waarom antistoffen die kans vergroten is niet bekend. Het zou een onderliggend algemeen autoimmuunprobleem kunnen zijn, of misschien een licht tekort aan schildklierhormoon. Ook is het mogelijk dat door aanwezigheid van antistoffen minder makkelijk een zwangerschap ontstaat. Die vrouwen worden dus later dan gewenst, op hogere leeftijd zwanger, met daardoor een grotere kans op een miskraam. Je zou daaruit kunnen concluderen dat vrouwen met schildklierantistoffen beter op jongere leeftijd zouden kunnen proberen om zwanger te worden.
Onderzoekers hebben vrouwen met herhaalde miskramen en positieve antistoffen, levothyroxine voorgeschreven, met goed resultaat. Bij een onderzoek kreeg 81% van de vrouwen die levothyroxine kregen een gezond kind, tegenover 55% van de vrouwen die geen levothyroxine kregen maar immunoglobuline injecties."
Wat ik zou doen als ik jou was. Naar de huisarts, leg uit en laat je doorverwijzen. Dit hoeft heus niet persé via een gyn die er niet genoeg van weet. Wacht niet te lang, elke dag is er eentje in zo\'n prille zwangerschap.
Succes
Therese
Meid, joh, wat fijn (en tegelijk niet fijn :S)dat er wat uitgekomen is. Idd. nu doorpakken, en zorgen dat je bij een goede internist terecht komt. Heb je inmiddels al wat gehoord van je gyn? je kan toch altijd voor een 2nd opinion? of je laten voorlichten door een internist?
Oh, ik vind het gewoon plaatsvervangend spannend joh. Hoop zo dat het nu wel goed gaat!
Liefs, merel
En hier
de eerste veegjes bloed alweer gespot. nu wachten tot het doorbreekt. helaas
Merel
Lijstje
Nathalie (29), 2e kindje, NOD 14 mei, bezig sinds februari 2008. Zoontje van 2. Zaad is van slechte kwaliteit, 23 maart een HSG gehad, bezig met 1e IUI poging.
Merel (30), 2e kindje, NOD 12 juni, bezig sinds december 2008. Dochter van 2.
Therese (27), eerste kindje, NOD 15 mei, bezig sinds november 2007. Feb. 08 mk (10wk), mei 08 mk (5wk), juli 08 2-ling mk (8wk) & bbz (11wk), nov. 08 mk (6wk) en feb. 09 mk (7wk). Bezig met second opinion op het herhaalde miskramen-spreekuur in het AMC. 13 mei uitslag bloedonderzoek.
Vonda (43), 2e kindje, NOD 27 mei, bezig sinds januari 2008. Heeft een dochter van 3 jaar.
Liesje (34), 2e kindje NOD 2 juni, 1 zoontje van vier, bezig sinds maart 2006. Zaad van Hub is slecht maar we kiezen niet voor medische hulp bij het zwanger worden. Geven het nog 1 jaar de kans.
Mette (27), NOD ??, eerste kindje, zijn in april 2009 gestart met zwanger proberen te raken.
Marije (28), 3e kindje, NOD 5 juni. Bezig sinds augustus 2008. Een dochter van bijna 3, 2e dochter is in 2008 onverwachts overleden toen ze 3 weken was.
Madelief (35), 2e kindje, NOD 28 mei. Bezig sinds december 2008. Een dochter van 3.
***lijstje 15 mei 2009***
Therese (27), eerste kindje, NOD 15 mei, bezig sinds november 2007. Feb. 08 mk (10wk), mei 08 mk (5wk), juli 08 2-ling mk (8wk) & bbz (11wk), nov. 08 mk (6wk) en feb. 09 mk (7wk). Bezig met second opinion op het herhaalde miskramen-spreekuur in het AMC. 13 mei uitslag bloedonderzoek.
Vonda (43), 2e kindje, NOD 27 mei, bezig sinds januari 2008. Heeft een dochter van 3 jaar.
Madelief (35), 2e kindje, NOD 28 mei. Bezig sinds december 2008. Een dochter van 3.
Liesje (34), 2e kindje NOD 2 juni, 1 zoontje van vier, bezig sinds maart 2006. Zaad van Hub is slecht maar we kiezen niet voor medische hulp bij het zwanger worden. Geven het nog 1 jaar de kans.
Mette (27), NOD ??, eerste kindje, zijn in april 2009 gestart met zwanger proberen te raken.
Marije (28), 3e kindje, NOD 5 juni. Bezig sinds augustus 2008. Een dochter van bijna 3, 2e dochter is in 2008 onverwachts overleden toen ze 3 weken was.
Nathalie (29), 2e kindje, NOD 11 juni, bezig sinds februari 2008. Zoontje van 2. Zaad is van slechte kwaliteit, 23 maart een HSG gehad, bezig met 2e IUI poging.
Merel (30), 2e kindje, NOD 12 juni, bezig sinds december 2008. Dochter van 2.
Ben ik weer
Ik heb het deze week heel moeilijk gehad en weet eigenlijk niet goed of ik hier wel of niet moet schrijven. Onze eerste IUI-poging is dus mislukt, en ik had nog zo gehoopt dat dit voor ons zou werken. Ik ben al bezig met poging 2 en de eerste hormonen zijn alweer geslikt.
Bij de 1e poging ben ik best wel ziek geweest van de Clomid, beetje overgevoelig. Maar onder het motto je moet er iets voor over hebben, slikken we het maar gewoon weer in de hoop dat het deze keer wel lukt.
Ik heb weer wat afgejankt deze week, ik niet zwanger, en ja hoor mn nichtje natuurlijk hoppa meteen zwanger van de 2e en ook een collegaatje op het werk ook. Pfff en dat allemaal op de dag dat je weer ongesteld wordt. Ik heb het idee dat ik er emotioneel redelijk doorheen zit. Vandaar dat we nu nog een poging doen en dan een weekje weggaan, en dus een maand laten schieten (voor het geval het niet gaat lukken dan).
Maar goed, genoeg gemiept!
Therese wat goed dat je weer zwanger bent! En misschien ook wel goed dat ze misschien een reden hebben gevonden, dan weet je tenminste waardoor het zou kunnen komen. En ja, stalken die mensen in het ziekenhuis. Jij BENT zwanger en dat wil je ook BLIJVEN!!!!!!!!!!!! Ik denk aan je!
Merel, bummer, het eerste beetje alweer gezien. Ik weet wat je voelt meis!!
Madelief welkom op het draadje en dat het maar snel mag lukken bij jullie!
MOrgen een dagje naar de Efteling, mn zoontje roept er al weken om, dus die is net heel braaf en makkelijk gaan slapen. Ik ben benieuwd wat hij er morgen van vindt.
Zijn er trouwens meer meiden hier uit het zuiden van het land??
Nou succes allemaal!
Knuf Nathalie
Hier een beetje spannend
Afgelopen dagen regelmatig geklust, gisteren de eisprong gevoeld en ook geklust. Wat wel gek was: vanmorgen tampon in gehad (tegen lekkage) en opeens toch iets wat leek op een rood druppeltje gezien (ik denk dan aan innesteling). Tampon was niets op te zien dus ik vraag me af hoe dat nou kan. Was het wel een druppel bloed en waar kwam die dan vandaan, en waarom was er niets te zien op de tampon (die die druppel toch had moeten tegenhouden logischerwijs???). Affijn, ik ben hoopvoller gestemd dan ooit... zou het dit keer dan toch?
Groetjes,
Vonda
Nathalie
Nathalie, ik herken precies wat je schrijft. Dat ontzettende kl... gevoel als je toch weer ongesteld wordt, en dan al die anderen in je omgeving zo zwanger (hoorde het deze week ook van m'n nichtje, we gingen met de vorige 2 gelijk op, nu zij wel, ik niet).
Wij hadden ook de hoop dat het met die hormonen wel meteen zou lukken, maar daar kom ik nu toch wat van terug. Wij gaan nu voor de 6e poging, en ik ga vragen of iui ook iets voor ons is. Maar het kan altijd sneller natuurlijk!!
Voor jou is het nog extra vervelend omdat je zo'n last van die hormonen hebt. He get meid, wat vervelend allemaal.
maar gewoon blijven schrijven hoor, die gevoelens zijn erg herkenbaar, voor mij, maar voor de anderen ook denk ik.
Enne, nee, ik kom niet uit het zuiden, woon in noord holland.
Veel plezier in de efteling!
Liefs marije
Therese
Therese, hoe gaat het met je? heb je nog wat van de gyn gehoord?
Hoop dat je de zorgen af en toe even van je af kunt zetten.
Liefs Marije
Vonda
Hoi Vonda,
Ik hoop dat het deze keer raak is voor je!
Innesteling vindt plaats 7-10 dagen na bevruchting, dus ik denk niet dat die druppel innestelingsbloed was.
Verder zou ik zelf niet zo snel een tampon gebruiken. Een beetje lekkage is prima, je moet ongeveer een minuut of 10 blijven liggen na 'de daad' en dan zijn er al miljoenen zaadcellen binnen, wat eruit lekt, kan je missen. Ik zou bang zijn dat een tampon ook het natuurlijk evenwicht (zuurgraad, vochtigheid, etc) wat verstoort, maar dat is puur gevoelsmatig. Misschien kun je een maandverbandje gebruiken?
Verder is klussen na de eisprong eigenlijk te laat. Iemand heeft ooit in deze rubriek het gevraagd aan een arts, misschien kun je dit nog vinden in het archief, en je moet echt van te voren klussen.
Ik weet dat je geen bemoeienissen van artsen wil, maar misschien is het wel een idee om je even heel goed in de materie te verdiepen. Alhoewel ik denk dat voor het klussen voor de eisprong dit keer goed getimed is! En dat doe je volgens mij braaf elke maand.
Veel succes en hoop niet dat je vindt dat ik me teveel met je bemoei.
Liora
Linnie
Wat een verhaal zeg! Ik had stiekem gehoopt dat eindelijk.... Helaas 
.
Ik hoop ontzettend dat het inderdaad hele dikke pech is en dat je nu snel zwanger gaat worden en blijven!
Spannend de onderzoeken nu! Ik kan me voorstellen dat ook deze onderzoeken erg belangrijk zijn voor de gemoedsrust en wie weet? Ik weet dat er verhelpbare oorzaken waar vrouwen lastig zwanger raken en een hogere kans op een miskraam hebben. Het klinkt misschien vreemd, maar ik hoop dat er iets uitkomt. Iets wat vrij onschuldig en wat makkelijk te verhelpen is. Uiteraard!
Ik wil je ontzettend veel succes en sterkte wensen en ik denk aan je.
Knuffel
Therese
Nathalie & merel en een klein beetje ik
Nathalie wat ontzettend %@ voor jullie. Wat een zware tijd moet het voor je zijn. Alle hormonen en de hoop en vrees. Ik vind het echt heel rot voor jullie en ik hoop zo dat dit jullie lucky-maand gaat worden!
Merel helaas ook alweer ongesteld. Het was wel de bedoeling dat jullie me zouden na-apen. Ik ga duimen dat je toch snel mag volgen!
Even een kleine update hier. Ik heb ook een draadje bij zwanger-zijn en daar ga ik vanaf nu meer schrijven. Ik ben anders jullie draadje nogal aan het vervuilen. Ik heb in ieder geval veel meer informatie over de antistoffen en kan het verhaal van mijn gyn nu ook beter plaatsten. Donderdag heb ik telefonisch contact gehad en overlegd. Het klopt inderdaad dat er geen behandeling voor is in Nederland. Waarschijnlijk helpen lage doseringen prednison, of schildklierhormonen. Helaas er is nog geen onderzoek naar uitgevoerd. Het slikken van Selenium zou ook helpen. Daarover loopt momenteel een onderzoek en de resultaten lijken erg gunstig en kan zonder problemen tijdens een zwangerschap geslikt worden. Ik ben dan ook begonnen met het slikken daarvan.
Nu ben ik ook achter het linkje van Mirreke (dank je!) aan gegaan en ze zijn in Belgie inderdaad een stuk verder hiermee. Ik ben nu zo brutaal geweest om een specialist op dit gebied in Belgie te consulteren. Ik wacht nog op antwoord..
Schreef ik nu een 'klein beetje ik'..sorry het is een boel ik geworden.
Liefs
Allemaal
Nathalie wat naar voor jullie!! Kan me goed voorstellen hoe je je voelt. De ene teleurstelling nog niet verwerkt en gelijk al weer door moeten voor het volgende. Heb zelf ook even gedacht zal ik hier stoppen met schrijven, het zwanger worden houdt me zo bezig....maar het lucht tegelijkertijd ook op. Kop op meid...ik hoop echt dat dit jouw ronde gaat worden!
Vonda, meid, ik hoop echt dat dit 'em wordt!! Hoop is altijd goed, toch?
Marije, hoe is het bij jou?
Therese, fijn dat je al wat meer antwoorden hebt en dat je dingen beter kan plaatsen. Hopelijk helpt de selenium en kan een belgische specialist je nog wat wijzer maken. Ik hoop zo dat dit em wordt en dat je in jan. volgend jaar een mooie baby krijgt. Ik ga je volgen hoor! (en nu wegblijven hier he :p)
En hier dus idd. ongesteld geworden. Ik had het er net als Nathalie ook wel even erg moeilijk mee. Gelukkig was het weekend te vol om er constant mee bezig te zijn. Maar ja, dan zie ik weer het kleintje van mijn zus en dan voel ik de teleurstelling toch wel even hevig. Maar goed, geen andere keus dan gewoon weer mezelf bij de kladden grijpen en met volle moed doorgaan 
Dus nu maar wachten tot de ongi voorbij is (hopelijk na morgen over). en hopen dat ik mijn man volgende maand een heel mooi verjaardagscadeautje kan geven. NOd is overigens niet 12 maar 10 juni, had me even vergist, want mijn cyclus is echt overduidelijk 26 dagen. Maar goed, dan kan ik de 11e testen (mocht ik overtijd zijn) of de 12e 's morgens en het dan leuk verpakken haha.
En ik moet nu toch eens mijn uitstrijkje laten maken...zucht...
nou ik ga aan het werk,
groetjes en fijne dag
Merel
Allerlei
Therese, ik hoop dat in Belgie ze toch iets met je problemen met de schildklier kunnen doen. Benieuwd wat die specialist zegt...
Merel, wat naar weer, ongesteld... Je moet het 5-jaarlijkse uitstrijkje laten maken?
Nathalie, Jammer dat de IUI mislukt is. Ik denk dat als je echt met behandelen (dus in het medische) bent begonnen dat de hoop eigenlijk veel groter is geworden daardoor: nu gaat het dan eindelijk lukken. Maar een troost: de kans lijkt me hiermee wel toegenomen...
Verder wilde ik Madelief nog welkom heten hier, ben ik volgens mij vergeten!!
Gezellig hier, druk!
Liora, dank voor het meedenken. Ik heb zelf ook niet meer het idee dat het innesteling was, dat gebeurt veel later inderdaad. Die tampon tegen het lekken was omdat ik het zo'n naar gevoel vind, niet om de zaadcellen tegen te houden! ("... nee, terug jongens, jullie moeten de andere kant op zwemmen!!!") Verder zeg je dat je niet tijdens/na de eisprong moet klussen omdat dat eigenlijk te laat is. ik neem ook liever het zekere voor het onzekere en probeer ook tijdig van tevoren te klussen, maar wat ik dan wel weer gek vind is het volgende. Bij de ovulatietesten wordt een seintje gegeven als je eisprong er is en dan moet je binnen de volgende 48 uur klussen. Dat zou in tegenspraak zijn met wat jij zegt.
Afijn, maakt voor mij niet uit, ik heb ook van tevoren geklust.
Groetjes,
Vonda
