40 plus en kinder wens, spannend?
De jongste is 7 en de oudste 10 na een turbulente tijd nu toch de wens voor een 3e. Het leven loopt soms anders dan verwacht.
Nu ben ik 40 en het zou zo gaaf zijn.. zou het ons nog gegeven zijn een 3e?
Zijn er meer 40+ moeders met groot leeftijdsverschil tussen de kinderen?
Ik vind het allemaal best spannend door de mijn leeftijd kans op complicaties of andere problemen. Herkenbaar?
Mevrouw75 schreef op 18-10-2022 om 11:12:
[..]
Die films moet je sowieso overslaan
Ik heb bumba vakkundig geweerd. Dat gaat gewoon helemaal nergens over, volgens mij is dat net zo slecht voor je hersencellen als alcohol.
redbulletje schreef op 18-10-2022 om 11:04:
[..]
Bij kennissen met twee kinderen gaat de vader mee naar sport van kind 1 en de moeder naar sport van kind twee. Met 3 kinderen heb je dan toch een logistiek probleem.
Snap überhaupt niet dat je zoveel kinderen wil in een overbevolkte wereld en die kinderen met de huidige levensomstandigheden op wil zadelen. Of je moet multimiljonair zijn.
Het is maar wat je gewend bent en vervelend vindt, bij ons gingen de jongsten gewoon mee naar het sportveld, net als veel van hun vriendjes die ook oudere broertjes en zusjes op de sport hadden. Je kunt overal en probleem van maken, maar voor ons en de kinderen was en is de gezinssamenstelling nu eenmaal zo een zijn ze niet anders gewend dan hoe het nu gaat. Heb het er weleens met ze over gehad hoe ze het vinden, ze zouden het alle vier niet anders hebben willen meemaken, maar dat zal bij kleinere gezinnen ook zo zijn, dit is hun leven en zo is het voor hen goed.
redbulletje schreef op 18-10-2022 om 11:04:
[..]
Bij kennissen met twee kinderen gaat de vader mee naar sport van kind 1 en de moeder naar sport van kind twee. Met 3 kinderen heb je dan toch een logistiek probleem.
Snap überhaupt niet dat je zoveel kinderen wil in een overbevolkte wereld en die kinderen met de huidige levensomstandigheden op wil zadelen. Of je moet multimiljonair zijn.
Nee hoor, ook met een gezinsinkomen dat niet van elonmuskiaanse proporties is is het te doen vier kinderen te laten studeren en ook nog van een rijbewijs te voorzien. Maar je moet inderdaad niet twee keer per jaar naar Disneyworld Parijs willen of een rondreis VS ambieren.
Mijn insteek is altijd geweest dat ik niet te beroerd was om af en toe eens een kantinedienst te draaien, heus wel eens een keertje ging kijken maar dat het HUN hobby was en niet de mijne. Ik weet wel interessantere dingen te doen dan rond een sportveld te hangen. We runden ook geen taxibedrijf dus in principe werden er geen clubjes uitgezocht waar ze na hun negen, tiende niet zelf heen konden.
kenfan schreef op 18-10-2022 om 11:53:
[..]
Nee hoor, ook met een gezinsinkomen dat niet van elonmuskiaanse proporties is is het te doen vier kinderen te laten studeren en ook nog van een rijbewijs te voorzien. Maar je moet inderdaad niet twee keer per jaar naar Disneyworld Parijs willen of een rondreis VS ambieren.
Mijn insteek is altijd geweest dat ik niet te beroerd was om af en toe eens een kantinedienst te draaien, heus wel eens een keertje ging kijken maar dat het HUN hobby was en niet de mijne. Ik weet wel interessantere dingen te doen dan rond een sportveld te hangen. We runden ook geen taxibedrijf dus in principe werden er geen clubjes uitgezocht waar ze na hun negen, tiende niet zelf heen konden.
Mijn ouders hadden zelfs geen auto en hadden geen zin in kantinediensten (die ze vaker moesten doen omdat ze niet konden rijden), en ik vond het wel lachen eigenlijk, beetje bier tappen bij de hockey, dus deed ik dat als 17-/18-jarige. Had ik meteen profijt van.
En zoals de vorige poster schreef: het gaat gewoon zoals het gaat, ik benijdde echt niemand.
Mevrouw75 schreef op 18-10-2022 om 11:59:
[..]
Mijn ouders hadden zelfs geen auto en hadden geen zin in kantinediensten (die ze vaker moesten doen omdat ze niet konden rijden), en ik vond het wel lachen eigenlijk, beetje bier tappen bij de hockey, dus deed ik dat als 17-/18-jarige. Had ik meteen profijt van.
En zoals de vorige poster schreef: het gaat gewoon zoals het gaat, ik benijdde echt niemand.
Dat is waar ook, die kantinediensten gingen de kinderen op de vereniging van mijn oudste zoon ook zelf draaien zodra ze de alcoholinnamegerechtigde leeftijd van 16 hadden bereikt.
De jongste twee zijn doorgewinterde scouts. Daar had je als ouder helemaal geen omkijken naar. Integendeel, zelfs nog een kindvrije week door de zomerkampen. Nu organiseren ze die zelf als leiding.
Voor TO is het misschien goed te realiseren dat die plots oprispende kinderwens ook heel goed biologisch/hormonaal kan zijn. Ingegeven door eierstokken die rammelen om nog een keer geplukt te worden voordat de poorten definitief sluiten. Net zoals sommige vrouwen de laatste jaren voor de overgang een opleving van hun libido krijgen.
Ik heb zeker tot mijn veertigste gemijmerd over nog een baby erbij. Dat verlangen was daarna echt helemaal weg. Blij dat ik er niet aan heb toegegeven. Jonge kinderen zijn bewerkelijk en vreten misschien energie, maar de puberteit vond ik het meest enerverend. Ik zou niet graag tegen mijn zestigste zorgen om een puber hebben die niet binnen de lijntjes kleurt. Zorgbehoefte is ook een leeftijdsgebonden iets.
Yoja schreef op 18-10-2022 om 11:18:
[..]
Het is maar wat je gewend bent en vervelend vindt, bij ons gingen de jongsten gewoon mee naar het sportveld, net als veel van hun vriendjes die ook oudere broertjes en zusjes op de sport hadden. Je kunt overal en probleem van maken, maar voor ons en de kinderen was en is de gezinssamenstelling nu eenmaal zo een zijn ze niet anders gewend dan hoe het nu gaat. Heb het er weleens met ze over gehad hoe ze het vinden, ze zouden het alle vier niet anders hebben willen meemaken, maar dat zal bij kleinere gezinnen ook zo zijn, dit is hun leven en zo is het voor hen goed.
Ik denk dat dat dus wel verschil maakt. Of je 4 kinderen hebt waarbij jongste en oudste 8/9 jaar schelen. Of 3 kinderen waarbij jongste en middelste zoveel schelen. In het laatste geval zijn ze immers wél anders gewend. En zal het voor de kinderen veel meer een stapje terug zijn als er een kleine bij komt.
Maar het ligt denk ik aan je gezin en aan wat je gewend bent als gezin te doen. En aan wat je als ouders wil. Wij gingen als tieners wel nog veel met onze ouders op pad. De camping werd uitgekozen op geschikt voor tieners. Als ik een dagje vrij had van school ging ik met mijn moeder shoppen en alle aandacht was dan voor mij, geen peuter erbij. Maar ik had ook vriendinnen die vanaf 14 niet meer mee op vakantie wilden, wiens ouders alleen maar wilden wandelen en die dus ondanks geen jonger broertje/zusje niet veel meer met ouders optrokken. Dan zal de impact ook kleiner zijn.
Hier ook een groter leeftijdsverschil tussen de oudste kinderen en de jongste kinderen.
Ik vind het best onhandig soms.
Babies en peuters slapen nog veel, zijn nog niet zindelijk en vereisen toch dat je deels je aan hun aanpast. Dat is niet zo erg maar in gezinsverband is dat soms lastig. Dus inderdaad dan splits je als gezin maar op en blijft de ene ouder bij de jongste kinderen en gaat de andere ouder met de oudsten op stap. Je doet dus minder vaak dingen als gezin maar vaker in kleinere groepjes.
Belangen botsen soms met elkaar en de grotere kinderen delven vaker het onderspit als het gaat om aandacht krijgen omdat hun behoeftes meestal uitgesteld kunnen worden tot een later tijdstip. Dat vinden ze zelf ook niet altijd leuk.
Er zit ongeveer 12 jaar tussen de derde en de vierde en groeien dus in twee groepjes op. Het is sowieso een iets ingewikkelder gezin omdat ik nadat mijn man is overleden opnieuw getrouwd ben en ook niet alle kinderen biologisch van ons zijn (pleegkinderen.)
De jongste heb ik overigens ook na mijn 40ste gekregen. Dat viel uiteindelijk heel erg me qua fitheid en dergelijke. Ik was er niet aan begonnen als ik nog met mijn eerste man samen was geweest. Dan hadden we het bij de kinderen gehouden die we hebben.
Wij hebben er drie, met 2 en anderhalf jaar ertussen. En alsnog is de oudste echt de oudste en kan en wil die heel andere dingen dan de jongsten. Dus we splitsen vaak op.
Mevrouw75 schreef op 18-10-2022 om 08:17:
[..]
Ik heb dat helemaal niet zo ervaren, maar goed, er zaten er ook nog 2 tussen. Mijn man heeft het ook niet zo ervaren, met zijn 10 jaar jongere zusje.
Maar goed, 37 jaar geleden werd er ook niet zo fanatiek naar pretparken gereden enzo, maar was de onderlinge dynamiek tussen ouders en kinderen ook anders.
Ik vind het vreemd dat mensen hier mee praten met het argument van een oudste en jongste kind die 10 jaar verschillen maar er zitten er nog 2 precies tussen. Dat is toch echt een heel ander verhaal en situatie.
Mevrouw75 schreef op 18-10-2022 om 11:59:
[..]
Mijn ouders hadden zelfs geen auto en hadden geen zin in kantinediensten (die ze vaker moesten doen omdat ze niet konden rijden), en ik vond het wel lachen eigenlijk, beetje bier tappen bij de hockey, dus deed ik dat als 17-/18-jarige. Had ik meteen profijt van.
En zoals de vorige poster schreef: het gaat gewoon zoals het gaat, ik benijdde echt niemand.
Flauwe vergelijking. Jij was dus 17. Hoe ging dat met 10-12 jaar? Geen zin hebben maar wel lekker je kind daar droppen. Makkelijk hoor.
Ik zou zo nog één of twee kinderen willen hoor.
Risico's heb je bij iedere zwangerschap.
Van alle argumenten die ik hier voorbij zie komen heb ik nog maar weinig neutrale gezien. Zijn allemaal uit eigen perspectief.
De een heeft 1 kind, de ander 3. Vele anderen hebben er geen. Ja er zijn veel mensen op de wereld, ja de woningnood is hoog. Al heeft dat laatste niets te maken met het aantal geboortes in Nederland.
Als iedereen nu gewoon eens voor zichzelf uitmaakt waar ze zich goed bij voelen, dat zou heel veel verwijten schelen.
Kinderen krijgen is altijd egoïstisch. Je krijgt ze omdat je graag zwanger bent of baby’s zo leuk vind, omdat je eventueel je al bestaande kind(eren) een broer of zusje gunt. En je kan net zo veel adviezen inwinnen maar uiteindelijk moet jij zelf (met partner) doen wat je wil. Er zijn genoeg voorbeelden van broers en zussen met een klein leeftijdsverschil die elkaars bloed kunnen drinken, het voorbeeld van de pretpark vind ik redelijk absurd want hoe vaak ga je nou per jaar naar een pretpark en moet het een reden zijn om wel of niet een kindje te krijgen??
Een nichtje van mij heeft net haar eerste kind gekregen: zij is 44, haar vriend is net zestig. Het is niet alledaags maar het kind is gezond en ze zijn dolgelukkig. Gehandicapte kinderen: het kan gebeuren maar prenatale screening is tegenwoordig erg goed; het is meer de vraag of je eventueel een zwangerschap wil afbreken als er iets ernstig is met de baby. Maar nogmaals: het is jouw leven. Niemand anders dan jezelf kan er een beslissing over nemen.
Sini
Kerstin75 schreef op 18-10-2022 om 17:28:
[..]
Ik vind het vreemd dat mensen hier mee praten met het argument van een oudste en jongste kind die 10 jaar verschillen maar er zitten er nog 2 precies tussen. Dat is toch echt een heel ander verhaal en situatie.
Ik geef toch ook het voorbeeld van mijn man? Daar zat helemaal niemand tussen.
Kerstin75 schreef op 18-10-2022 om 17:33:
[..]
Flauwe vergelijking. Jij was dus 17. Hoe ging dat met 10-12 jaar? Geen zin hebben maar wel lekker je kind daar droppen. Makkelijk hoor.
Toen waren mijn broertjes 0 en 3, dus toen zaten ze nog niet op hockey.
