8 juli 2022 door Tischa Neve
Ook op vakantie gaat het opvoeden gewoon door. Het zou zo fijn zijn als iedereen alle dagen lekker zen was en je zelf even niet overal bovenop hoefde te zitten. Maar nee, ze vallen gewoon, zijn nog steeds zo nu en dan boos en verongelijkt, ze maken gewoon ruzie, zijn moe en oververhit en dus moet jij ook nog steeds aan de bak en je geduld bewaren. Al is het vakantie. Opvoedkundige Tischa Neve deelt 5 tips over opvoeden op vakantie.
Ik geloof in samenwerken met kinderen in plaats van macht uitoefenen, dreigen en opleggen. Hou ik zelf ook niet van als dat bij mij gedaan wordt. Ongeacht door wie. Als wij respect tonen en de behoeften van onze kinderen net zo belangrijk vinden als die van onszelf, dan kunnen we samenwerken en zijn kinderen daar ook toe bereid. Ik leg dus zoveel mogelijk uit en betrek kinderen bij beslissingen. Dat is geen onderhandelen, maar overleggen om tot goede gezamenlijke oplossingen te komen. En is er geen ruimte voor overleg? Dan geef ik dat duidelijk aan en toon ik begrip voor eventuele emoties die er boven komen. Mag je best van balen toch? Autoritair optreden kan. De kans is alleen veel groter dat je kind in opstand komt en dan duurt alles alleen maar langer.
Reageert je kind afwijzend op jouw verzoek? Luister er dan eerst naar en geef er aandacht aan. Vat zijn reactie even samen en geef erkenning. Veel weerstand is zo voorbij als je er simpelweg even aandacht aan besteedt. Daar moet je tijd in stoppen dus, maar daarna zal je kind meestal makkelijker meewerken en verdien je die tijd ruimschoots terug.
Kinderen willen (net als volwassenen trouwens) graag weten waarom ze dingen op een bepaalde manier moeten doen of waarom iets niet mag of kan. Een simpele uitleg is vaak voldoende om je kind te laten meewerken. Bijvoorbeeld: ‘Als je aan die stang hangt dan kan die losschieten en dan val je. Kijk hij zit daar niet goed vast’ of ‘Als je steeds praat als ik met oma praat dan kan ik haar niet verstaan. Ik bel nu met oma en daarna ga ik naar jouw verhaal luisteren’.
Dan snap je vaak best heel goed waarom hij doet wat hij doet en kun je hier op inspelen. Want natuurlijk is het balen als je moet stoppen, midden in een computerspelletje wat je hartstikke leuk vindt omdat je moet eten. En ja, als je niet met drie vriendjes mag spelen en je hebt dat net wel beloofd, dan word je boos, ook omdat je het waarschijnlijk moeilijk vindt om dat nu tegen ze te gaan zeggen.
Dit is mijn pareltje, werkt super bij mijn eigen kind. Zie je iets wat je niet wil of niet handig vindt of waar je op wil corrigeren? Constateer wat je ziet (“Hey, je bent weer uit bed”) stel vervolgens een vraag (“Wat kom je doen of wat is er aan de hand?” Let op: voorkom een ‘waarom’-vraag) en luister (“Ik wil nog even zeggen dat we morgen niet moeten vergeten mijn zwemtas mee te nemen”).Vervolgens veer je even mee (“Ah, fijn dat je helpt herinneren”) en maakt dan een duidelijke afspraak of stelt een grens (“Liefje, nu is het echt klaar met uit bed komen. Het is bedtijd.”).
De vakantie wordt het allerleukste als je ook tijdens de vakantie duidelijkheid kunt scheppen en grenzen kunt aangeven, binnen de ruimte die er op vakantie is. Op vakantie is alles wat losser en toch anders dan anders. Bepaalde gewoontes en verplichtingen van school en thuis zijn weggevallen, maar toch hebben kinderen (en voor jezelf als ouder is het ook belangrijk) baat bij weten waar de grenzen liggen. Dat geeft rust en je voorkomt dat kinderen steeds de grenzen gaan opzoeken. Door ook op vakantie bewust te communiceren met elkaar, wordt het een relaxte tijd (met minder strijd).
