20 december 2002 door Marjan Beijering
Samen warm eten kan veel verder gaan dan een vorkje meeprikken op school. Marjan Beijering ging op onderzoek in de Amsterdamse Bijlmer.
In buurthuis Reigersbos is een groep oudere Surinaamse dames druk doende met het bereiden van bami, kerriekip en frites. Het is 4 uur en aan tafel zit al een groepje kinderen te eten. Mevrouw Purperhart veegt haar handen schoon en stelt zich voor als een van de initiatief-nemers van de Stichting Jepie Pikin.
Mevrouw Purperhart werkte jarenlang op de markt en ontmoette daar vaak jongeren die thuis niet te eten kregen. Met haar man en een aantal kennissen begon ze met het geven van kooklessen, in eerste instantie bij iemand thuis. De stichting werd opgericht en men vond een plek in het buurthuis, waar behalve de kooklessen ook maaltijden voor kinderen werden georganiseerd.
Jepie Pikin betekent 'Help de Kinderen', vertelt bestuurslid Jerrel Jorden. "Al is het niet zo dat we een Surinaamse stichting zijn. We krijgen ook veel Nederlandse kinderen die het liefst rode bietjes en aardappelen eten, dat maken we dan ook. Maar een naam die vragen oproept, is vaak een goede binnenkomer."
De contacten met marktkooplui komen goed van pas. "We krijgen nog steeds veel groente die anders weggegooid zouden worden. Daarnaast kopen we veel spullen zelf in." Volgens Jorden zijn vrijwilligers om te koken tot nu toe nooit een probleem geweest: "Als mevrouw A uitvalt, kan mevrouw B altijd wel. In totaal zijn er ongeveer 20 mensen actief".
Jepie Pikin wil de situatie van minderbedeelde jongeren verbeteren. Regelmatig krijgt de stichting de vraag of zulke hulp wel nodig is in Nederland. Jorden: "Ik heb 15 jaar in de Bijlmer gewoond en weet van de nood die onder jongeren heerst. Bijna niemand is op de hoogte van wat zich allemaal achter de voordeuren afspeelt. Wij proberen die anonimiteit te doorbreken omdat we zorg voor onze medemens belangrijk vinden; ik ben immers mijn broeders hoeder. Veel instanties delen folders uit en wachten af. Maar ze denken niet: als jij honger hebt, zorgen we eerst dat je een warme maaltijd krijgt."
De maaltijden zijn gratis voor de doelgroep. Als ouders mee willen eten moeten ze daarvoor betalen. Jorden: "We waken voor misbruik. Er is een moeder die haar kinderen hier laat eten omdat ze zelf een drukke baan heeft, maar zij betaalt daarvoor.
We registreren de kinderen en jongeren die komen eten, maar treden daar nooit mee naar buiten. Privacy is voor de jongeren belangrijk, ze schamen zich ervoor dat ze hier komen eten. We zien veel kinderen van tienermoeders. Maar ook in veel andere gezinnen is er een tekort aan begeleiding, bijvoorbeeld omdat ouders verslaafd zijn aan drugs of alcohol."
Daarom is het ook belangrijk om jongeren zelf te leren koken: "Het geeft veel voldoening om te zien dat jongeren op een gegeven moment zelf kunnen koken. Ze komen dan hier rijst en groente halen en koken thuis hun potje, onafhankelijk van vader of moeder."
Op zondagmiddag organiseert Jepie Pikin sport-activiteiten voor ongeveer 50 kinderen in de leeftijd van 6 t/m 16 jaar. Zilveren Kruis Achmea sponsort die activiteiten. Verder wordt er in een andere wijk gekookt voor hang- en probleem-jongeren die daarvoor een bijdrage betalen. Jorden: "We willen niet dat zij in het buurtcentrum Reigersbos komen en problemen veroorzaken. Dus houden we die twee groepen strikt gescheiden."
Alle activiteiten zijn een manier om met kinderen en jongeren in contact te komen. "Kinderen komen vaak met vriendjes mee; wij benaderen vervolgens de ouders. De reageren meestal positief omdat hun kind bij ons heeft gegeten. Via gesprekken proberen we erachter te komen wat de kern van de problemen is. Regelmatig worden mensen daarna doorverwezen naar maatschappelijk werk, de huisartsen of een Bureau Jeugdzorg."
Overigens wordt Jepie Pikin steeds meer een algemene welzijnsorganisatie voor jongeren. "We willen graag een structurele voorziening worden en dagelijks maaltijden verzorgen. We denken ook na over een mogelijkheid om kinderen te laten ontbijten, want kinderen die 's ochtends niets eten, dat is ook een groot probleem."
Er zijn ver-gaande plannen om een eigen gebouw te verwerven en daarin 24-uurs kinderopvang op te zetten. Fondsen en sponsors hebben hulp toegezegd voor het opzetten ervan, maar de stichting zal de kinderopvang en de maaltijd-voorziening uiteindelijk zelfstandig moeten kunnen exploiteren.
Jorden: "Met een gedeelte van de winst uit de kinderopvang zullen we de maaltijden voor een deel kunnen financieren. De behoefte aan kinderopvang is ontzettend groot. Dat weten we omdat er hier in de buurt ontzettend veel illegale crèches zijn. We zitten hier in een omgeving met veel bedrijven, een ziekenhuis, banken, en Schiphol. Die kinderopvang zal er niet op korte termijn komen, maar stapsgewijs zal het zeker lukken."
