23 augustus 2002 door Diederik Bosman
Jules is nu bijna 3. Toen hij 8 maanden was, constateerde het
consultatiebureau een zogenaamd waterbreukje. Dit zou mogelijk vanzelf verdwijnen; het was niet nodig om er iets aan te doen.
Nog steeds heeft Jules soms een duidelijk dikker balletje aan één kant. De huid staat strak en is blauwig. Jules klaagt niet over pijn.
Tot welke leeftijd kunnen we dit aan blijven kijken en wat is eraan te doen als het niet vanzelf overgaat? En stel dat het niet behandeld wordt. Wat zijn dan de mogelijke gevolgen als hij volwassen is?
Een waterbreukje is een ophoping van water in de vliezen die om de zaadstreng en de zaadballen liggen, en het gaat gepaard met opzwelling. We noemen dat ook wel hydrocele.
In het algemeen gaan dergelijke waterbreukjes inderdaad vanzelf over. Wat dat betreft hoeft u zich dus geen zorgen te maken.
Belangrijk is wel om zeker te weten dat het daadwerkelijk om een waterbreukje gaat. Dat is echter heel gemakkelijk te testen, door een klein – niet warm – lampje tegen de bal te houden (diafanie):
We raden u aan om die diafanie-test te laten verrichten, om er zeker van te zijn dat het een (zelf-herstellend) waterbreukje is.
