6 juni 2008 door Elise de Bree
Waarom zegt mijn zoontje (16 maanden) geen "mama" maar wel andere namen? Hij was wel vaak weg omdat ik zwanger was. Kan het daardoor komen?
Als ik het goed begrijp bent u vanwege de zwangerschap van een jonger kindje wat minder vaak bij uw oudere zoontje in de buurt geweest. De vraag is nu waarom hij met 16 maanden nog steeds geen "mama" zegt. Ook vroeg u zich af of dat komt doordat jullie elkaar een tijd niet veel zagen.
Ik weet helaas te weinig van jullie situatie om precies te kunnen wat er precies aan de hand is. Daarom zal ik een aantal mogelijkheden naast elkaar zetten.
Om te beginnen kun je je afvragen of uw zoontje wel goed gehecht is. Anders gezegd: weet hij wel dat u zijn moeder bent? Want als hij dat niet weet, zal hij ook niet snel mama zeggen natuurlijk.
Voorlopig ga ik ervan uit dat dat wel goed zit. Ik weet niet hoe oud uw zoontje was toen jullie elkaar weinig zagen, en hoe lang die periode geduurd heeft, maar waarschijnlijk heeft hij toch wel een goede band met u kunnen opbouwen. In ieder geval in de periode vóór u opnieuw zwanger raakte, lijkt me. Ook neem ik aan dat u uw zoontje nu wel weer vaak ziet.
Mocht u toch twijfelen of uw zoontje wel goed gehecht is, praat er dan eens over met het consultatiebureau.
Een andere vraag is of hij de naam 'mama' aan u koppelt, dus of hij snapt dat uw naam 'mama' is. Ook hiervan denk ik dat uw zoontje wel weet hoe dat zit. Want als u tegen hem praat, zegt u vast dingen als "Mama gaat eten pakken" of "Nu gaat mama even je neus afvegen". Ook hoort uw zoontje van anderen dat u 'mama' bent. Bijvoorbeeld als iemand zegt: "Wat een lieve mama heb jij!" Of als iemand vraagt: "Ben je met mama boodschappen aan het doen?"
U kunt makkelijk zelf beoordelen of uw zoontje de naam 'mama' aan u kan koppelen, door goed te kijken en te luisteren als er anderen in de buurt zijn. Als iemand bijvoorbeeld vraagt: "Waar is mama?", dan moet hij u aanwijzen. Of als iemand zou vragen: "Ga je mama een kusje geven?" (of iets dergelijks), dan moet hij dat ook doen. Ik denk dat dat ook wel gebeurt.
In zijn woordenschat zal het begrip 'mama' dus waarschijnlijk wel aan u gekoppeld zijn.
Toch benoemt uw zoontje u niet uit zichzelf als 'mama'. Althans niet op dit moment. Heeft hij het eerder wel gedaan? Als dit zo is, dan kan het zijn dat hij nu een ándere naam voor u gebruikt. Misschien gebruikt hij bijvoorbeeld wel uw eigen (voor)naam, die hij eventueel versimpeld kan uitspreken. Het is niet heel erg gebruikelijk dat zoiets gebeurt, maar het is niet onmogelijk.
U zou kunnen kijken hoe hij u noemt als u een benoem-spelletje met hem speelt. Als jullie bijvoorbeeld in gezelschap zijn van meerdere mensen die hij kent, kunt u uw zoontje vragen om de namen van alle aanwezigen te noemen door ze aan te wijzen. "Wie is dat?" "En wie is dát?" "Hoe heet dat meisje daar?" Als u dan uzelf aanwijst, kunt u horen hoe hij u noemt.
Wat ook kan, is dat u een van de anderen vraagt om dit spelletje met hem te spelen. Dan hoort u misschien nóg duidelijker de naam die hij aan u geeft.
Mocht u dit spelletje meteen al willen uitproberen, terwijl er geen andere mensen in de buurt zijn, dan kunt u het doen met foto's waarop u bekende personen aanwijst, en vraagt naar hun naam.
Ook wanneer uw zoontje het woord 'mama' nog nooit heeft gebruikt, ook vroeger niet, kan het natuurlijk zijn dat hij een andere naam voor u heeft. Het kan zelfs zo zijn dat hij zijn vader en u allebei 'papa' noemt! Zie o.a.:
Waarom wel 'papa' maar geen 'mama'?
Misschien vindt hij het gewoon niet nodig om uw naam te noemen als hij contact met u wil. Hij kan bijvoorbeeld voor u staan en oogcontact maken, of met andere geluidjes of bewegingen de aandacht op zichzelf vestigen. Ga vanaf nu eens goed opletten wat hij precies doet als hij contact met u wil, en of het daarvoor nodig is om uw naam te noemen.
Al met al lijkt het me niet dat uw zoontje niet weet wie u bent, of dat hij niet zou weten dat het woord 'mama' bij u hoort. Het enige is dat hij het woord 'mama' niet actief gebruikt. Misschien benoemt hij u op een andere manier. U kunt dat zelf onderzoeken op de manier die ik hierboven beschreef.
U vertelde dat hij wel de namen van anderen zegt, dus zijn taal ontwikkelt zich wel. Mocht u daarover toch twijfelen, bespreek het dan eens met de huisarts of het consultatiebureau.
