27 februari 2004 door Nanny Gortzak
Mijn tweeling is nu 4 weken oud. Vanaf het begin had ik last van mijn rechter borst en tepel. In de eerste week tepelkloven maar na twee weken ook steken in mijn borst (richting tepel) en last van stuwing.
Bij mijn eerste zwangerschap had ik last van spruw maar pas na een paar weken. Met Daktarin was het toen snel over. Na deze ervaring dacht ik er nu snel bij te zijn. Ik kreeg Nystatine voor de kinderen en ik heb het zelf ook maar op mijn tepels gedaan, 4x per dag.
Na een paar dagen voelde ik weer meer steken en ook de tepel bleef wat schrijnen. Ik kreeg toen Miconazol-nitraat [= Daktarin, red.]. De baby's hebben de kuur van Nystatine afgemaakt.
Het Miconazol-nitraat moest 2x per dag maar ik heb het na elke voeding aangebracht. Het voelde al snel veel beter, hoewel ik na elke voeding een soort blaar op mijn tepel heb.
Na twee dagen een goed gevoel ben ik op 4x smeren per dag overgegaan. Na twee dagen voelde ik weer steken en ben ik direct weer na elke voeding gaan smeren. Voor de kinderen heb ik toen Daktarin gekregen omdat ik bang ben voor kruisbesmetting.
Eigenlijk herhaalde hetzelfde zich weer. Een paar dagen goed en nu toch weer steken en een schrijnend gevoel. Met de Daktarin durf ik niet te stoppen en ik blijf na elke voeding Miconazol-nitraat smeren.
Ik word er een beetje moedeloos van en ik ben bang dat de schimmel misschien resistent is voor het Miconazol-nitraat.
Daarnaast vraag ik me ook af of het echt wel spruw is. De steken vallen vaak samen met de toeschiet-reflex, vooral tussen de voedingen door en wanneer de borsten meer gaan stuwen. De borstvoeding/tepel is wel pijnlijk maar ik voel zeker niet altijd steken tijdens de voeding of erna.
Ik vraag me ook af wat die wittige blaar is op mijn tepel die wel pijnlijk is en schrijnt (een kloof?) en na het voeden vaak weer snel verdwijnt. Soms verschijnt die blaar (of wat het ook is) ook tussendoor, als er vocht op de borst komt en volgens mij kou. Ik heb wel eens gehoord van een melkblaar of iets dergelijks.
Kortom: moet ik doorgaan met de Daktarin voor de kinderen die nergens last van lijken te hebben? Moet ik doorgaan en zo ja - hoe lang? Hoe weet ik trouwens of het echt spruw is? Zo ja, moet ik dan toch wat anders gaan gebruiken?
Ik geef de kinderen nu niet meer elke voeding Daktarin en ook niet de aangegeven hoeveelheid. Die was te veel en ze gingen ervan spugen. Ik smeer om de voeding twee vingers Daktarin in elk mondje. En als het niet over gaat, moet ik dan stoppen met de borstvoeding?
Even samenvatten: u heeft al sinds de geboorte van uw tweeling problemen met – voornamelijk – uw rechter tepel. De tweeling is behandeld met Nystatine en zelf heeft u Miconazol-nitraat (Daktarin) voor uw tepels gekregen. Omdat de klachten op de tepels niet verdwenen zijn, heeft u Daktarin gel gekregen voor de tweeling.
Nu vraagt u zich af of u wel spruw heeft en of de schimmel misschien resistent is geworden tegen Miconazol-nitraat.
Resistentie kan inderdaad voorkomen. Ik denk echter dat daar in dit geval geen sprake van is. De reden daarvoor is dat uw tweeling Daktarin gel gebruikt en dat zij op dit moment nergens last van lijken te hebben.
Het werkzame bestanddeel van Daktarin is Miconazol-nitraat. Of er daadwerkelijk sprake is van spruw, kan ik niet beoordelen. Er zijn veel oorzaken voor tepelpijn, die verschijnselen geven die op spruw lijken.
U geeft aan dat het borstvoeden pijn doet en dat uw rechter borst en tepel pijnlijk zijn. Er vertoont zich een melkblaar vertoont na het voeden, maar ook als er vocht op de borst komt, of kou.
Hoewel het vanaf deze afstand – zonder u te zien – moeilijk te beoordelen is, lijkt het erop dat hier geen sprake is van een melkblaar, maar van een verstoorde doorbloeding van de tepel. Dat kan komen door:
Al dit soort dingen kan het wit worden en de pijnlijke steken veroorzaken.
Er zijn ook vrouwen die extra gevoelig zijn voor belasting van de tepels door kou en vocht en die dit probleem ook hebben aan hun handen en voeten. Dit verschijnsel wordt het fenomeen van Raynaud genoemd.
Wat kunt u doen? Omdat u al zo lang medicijnen gebruikt, die de problemen niet oplossen, moet u dit bespreken met uw arts. Daarbij dient ook uitgesloten te worden dat u een overgevoeligheid voor de Miconazol-nitraat heeft ontwikkeld.
U kunt overleggen of u door kunt gaan met het medicijn-gebruik, of dat er alternatieven zijn. Ofschoon het moeilijk is om een cultuur (kweekje) te maken van de tepels, kan dit toch overwogen worden als andere medicatie en overige behandeling niet werken. Soms is er sprake van een schimmel-infectie door een minder vaak voorkomende schimmel die een andere medicatie nodig heeft.
Een tweede stap kan zijn, dat u het drinken van de baby's aan de borst laat onderzoeken door een lactatiekundige. Zij kan u ook ondersteunen in maatregelen die spruw helpen genezen of voorkomen. Samen kunt u alle mogelijke oorzaken van tepelklachten nog eens doornemen.
Tenslotte kunt u zelf al nagaan of het toepassen van warmte na de voeding de pijn op uw tepels vermindert, en het verdwijnen van de witte plek versnelt.
Om u gerust te stellen: het is zeker niet zo dat de door u genoemde problemen onoplosbaar zijn. Het kan echter wel een flinke zoektocht vergen om na te gaan waar de pijn aan de tepel vandaan komt. Zolang u zelf nog kunt en wilt borstvoeden, is er geen reden om te stoppen.
Omdat u een tweeling voedt, heeft u wel dubbel de belasting aan een pijnlijke voeding, wat het borstvoeden beslist minder leuk kan maken. Maar: wanneer er een oplossing voor het probleem is gevonden, zal ook de voldoening dubbel zijn.
