1 januari 2000 door Maaike Verrips
Ik heb een dochterje van bijna 2 jaar. Ze praat nog praktisch niet, terwijl ik ervan overtuigd ben dat ze het wel kan. Wat is de beste manier om dit toch te stimuleren, zonder dat zij ervan in de war raakt?
Sommige mensen in onze omgeving hadden al tegen mij gezegd dat ik haar niets meer moet geven totdat ze er om vraagt. Maar dat vind ik niet de manier; ik denk dat dat erg verwarrend voor haar is.
Eerlijk gezegd begrijp ik niet goed wat uw probleem is. Veel kinderen van bijna twee praten nog niet of nauwelijks. Op welke leeftijd uw kind gaat praten, bepaalt het kind zelf. Het is een kwestie van aanleg, belangstelling, en waarschijnlijk ook van andere factoren die we helemaal niet kennen. U kunt daar in ieder geval geen invloed op uitoefenen.
En waarom zou u willen dat ze eerder gaat praten? Uw kind wordt er niet beter, slimmer of aardiger van als ze op jonge leeftijd zelf gaat praten. Ik kan me voorstellen dat u haar wilt stimuleren om te praten als u merkt dat zij erg gefrustreerd raakt doordat ze allerlei dingen wil zeggen maar het niet kan. Maar is dat niet het geval? Wacht dan rustig af. Het komt vanzelf.
Ik denk overigens dat u zich vergist als u denkt dat uw dochter wel zou kunnen praten als ze het zou willen. Er is bij kinderen op deze leeftijd een heel groot verschil tussen spreken en verstaan. Het taalbegrip loopt vaak máánden (!) vooruit op het spreken. En dat is heel veel. Dat betekent dat een kind dat nog helemaal niet praat, soms al heel veel kan begrijpen van wat er tegen hem of haar gezegd wordt.
Laat u in ieder geval niets wijsmaken door uw omgeving: het weigeren van diensten omdat een kind er niet op de juiste manier om vraagt, is een disciplinaire maatregel die bij zulke jonge kinderen zeer onrechtvaardig is. U zou uw dochter straffen voor gedrag dat zij helemaal niet bewust kan bepalen! Gewoon tegen haar praten terwijl u met haar bezig bent, luisteren als ze iets probeert te zeggen, en geduldig afwachten - dat lijkt mij het devies.
