24 november 2006 door Nanny Gortzak
Onze zoon van 14 weken (nu 56 cm en 4,9 kg) had een moeilijke start. Hij is 1½ uur na de geboorte gereanimeerd, had geen zuurstof meer en hart klopte naar maar heel zwak. Daarom kreeg hij in het ziekenhuis dus eerst voeding via een sonde.
Na 2 weken is er gestart met het proberen te voeden via een fles met Habermanspeen, omdat mijn vrouw toch wilde proberen om borstvoeding te geven. De borst pakte hij niet, maar de fles ging naar verloop van tijd steeds beter. Uiteindelijk konden we overstappen op de fles (met afgekolfde moedermelk).
Vooral vanwege het feit dat alles dubbel moest (eerst kolven en dan per fles voeden) is mijn vrouw blijven proberen de borst te geven. Dit is uiteindelijk gelukt met een tepelhoedje en ze was ze helemaal over op borstvoeding. Ze heeft ook een zeer goede toeschietreflex, zodat onze zoon er maar weinig voor hoefde te doen.
Maar nu sinds een week of 2 is hij schijnbaar zo lui dat hij om de 1½ tot 2 uur komt om te drinken. Hij drinkt dan alles wat er door de toeschietreflex zo in het tepelhoedje loopt, maar verder zuigen doet hij niet. Hij wordt dan alleen maar kwaad en ligt te trappen en te doen omdat hij niks krijgt.
We dachten: "dan geven we hem verder wat met de fles (zowel gekolfde melk als Nutrilon)", maar ook daar drinkt hij niet uit. Hij zuigt wel, maar wil niet doorslikken en spuugt alles uit. Of hij laat het via de mondhoeken naar buiten lopen.
Heeft u misschien wat tips voor ons om het zuigen en slikken weer goed op gang te krijgen?
Even samenvatten: uw zoon heeft eerst volop, en nu minder uit de borst (met tepelhoedje) gedronken. Na korte tijd gaat hij trappen en verder drinken uit de fles wil hij ook niet. De melk komt wel in zijn mond, maar hij slikt het niet door.
In ieder geval kán uw zoon dus zuigen en slikken aan de borst. Dat heeft hij immers al laten zien. Ook kan hij wel zuigen aan de fles, alleen slikt hij de melk niet door.
Voor ik inga op de vraag wat hier aan de hand kan zijn, en wat je eraan zou kunnen doen, eerst iets anders.
Om te beginnen moet je je altijd afvragen hoe erg het nu eigenlijk is wat er gebeurt. Dus: hoeveel melk krijgt uw zoon binnen als hij aan de borst drinkt? Hoort u hem duidelijk zuigen en slikken in de tijd dat hij nog wél drinkt, voor hij gaat trappen? Ziet u zijn kaakjes open en dicht gaan aan de borst?
Daarnaast zou ik willen weten hoe nat zijn luiers zijn, en of hij goed groeit. Als hij na elke voeding een flink natte luier heeft, dan lijkt het er toch op dat hij aan de borst nog aardig wat melk binnen krijgt. En wat de groei betreft: die mag op dit moment best wat minder hard gaan dan in het begin, zolang er maar een stijgende lijn te zien is.
Om te zorgen dat uw zoon voldoende uit de borst drinkt, kunnen jullie allereerst het volgende proberen:
Ook raad ik u aan om het tóch nog eens zonder tepelhoedje te proberen. Dat kan zowel aan het begin van de voeding als halverwege. Een goed moment is als uw zoon half wakker is (vlak voor of vlak na een slaapje) en soms lukt het opeens bij een nachtvoeding.
Wat ik regelmatig zie, is dat baby's opeens wel aan de blote borst willen drinken als er een paar dagen veel huid-op-huid contact is geweest. Je kunt bijvoorbeeld een paar dagen veel samen op bed gaan liggen, en veel samen onder de douche gaan. Vaders kunnen daar prima bij helpen door het aanreiken van de nodige spullen en het verwennen van de moeder met lekker eten en drinken!
Als desondanks het voeden mét tepelhoedje beter blijft gaan, dan kunnen jullie dat gewoon blijven doen. Het is dan echter wél belangrijk dat uw vrouw na de voeding nog nakolft, zodra ze denkt dat de melkproductie gaat teruglopen. Als de groei goed is (en blijft), kan het kolven dan geleidelijk weer verminderd worden.
U vertelde dat uw zoon om de 1½ à 2 uur wil drinken. Het kan best zijn dat het drinken van relatief kleine hoeveelheden gewoon beter bij hem past dan het drinken van grotere hoeveelheden. Dat kunt u makkelijk nagaan door de groei in de gaten te houden en ook de ontwikkeling te blijven volgen.
Als de groei en de ontwikkeling in orde zijn, dan kunt u erop vertrouwen dat uw zoon precies weet wat hij nodig heeft en daar elke 1½ tot 2 uur naar blijft vragen.
Groeit uw zoon niet voldoende, dan kunnen jullie onder begeleiding van een lactatiekundige een aantal dingen uitproberen. Je kunt bijvoorbeeld kijken wat er gebeurt als je extra melk aanbiedt via een zogenaamde hulpset, en de lactatiekundige kan helpen met aanleggen zonder tepelhoedje.
Als de lactatiekundige er toch is, dan kan ze meteen kijken of er een speciale reden is waarom uw zoon zo moeizaam drinkt. Misschien drinkt hij bijvoorbeeld nét genoeg om zijn eerste honger te stillen, maar weigert hij om door te drinken omdat hem dat te veel last bezorgt. Ik denk dan aan mogelijkheden als spruw, een allergie, problemen in de mondholte, of problemen in het keelgebied. Maar ook kunnen de oren, de nek of de schouders pijnlijk zijn, door blessures of iets wat aangeboren is.
