3 december 2010 door Fleur de Lorijn
Mijn dochter (nu 9) heeft als klein meisje van 3 met een astma-aanval in het ziekenhuis gelegen. Toen werd de diagnose 'allergisch astma' gesteld. Ze heeft een aantal jaren Flixotide gebruikt. Inmiddels is dit afgebouwd en de laatste jaren gaat het enorm goed. Heel soms heeft ze nog Ventolin nodig. Ze lijkt – of leek – er een beetje overheen gegroeid te zijn.
Nu heeft ze een vriendinnetje met een kat in huis. Als ze daar gespeeld heeft, heeft ze altijd een pufje nodig, want ik hoor dan toch een lichte piep. Bij lange na niet zo ernstig als vroeger, maar toch. Ze heeft er ook een keer gelogeerd, en toen heb ik haar een anti-allergie pilletje van de drogist gegeven. Dat hielp, al werd ze er wel een beetje suf van.
Nu vraag ik mij af: kan haar astma weer terugkomen of verhevigen als ze te vaak bij het vriendinnetje langs gaat? Of is het voor haar gezondheid beter om daar niet meer te komen? En als het niet erger wordt dan nu, is het dan oké om de gevolgen van zo'n speelafspraak te bestrijden met een pufje?
Het is allemaal niet ideaal en ik vind het erg lastig. Haar vriendinnetje is erg belangrijk voor haar en ze speelt er met veel plezier. Maar ik ben zo bang dat die enorme benauwdheid, die ze als klein meisje kon hebben, weer terug kan komen hierdoor. Wat is jullie advies?
Astma is een steeds terugkerende, aanvalsgewijs optredende, herstelbare vernauwing van de luchtwegen. De belangrijkste symptomen zijn: kortademigheid, hoesten en piepen.
Bij schoolgaande kinderen is astma sterk geassocieerd met allergie voor inhalatie-allergenen, oftewel stoffen die bij inademing een allergische reactie geven. Waarschijnlijk is dat ook het geval bij jullie dochter. Katten staan erom bekend! Het is dus heel goed mogelijk dat haar astmatische klachten uitgelokt worden door de kat van het vriendinnetje. Je zou dit nog kunnen laten onderzoeken (met een bloedonderzoek en een huidpriktest), maar dat lijkt me – gezien de verschijnselen en de verklaarbaarheid ervan – eigenlijk niet nodig. De uitkomst zou het beleid ook niet veranderen.
Het advies zou natuurlijk zijn: vermijd katten. Maar ja... Ik begrijp heel goed dat het belangrijk voor uw dochter is om bij haar vriendinnetje te blijven spelen. Als de klachten mild zijn (en blijven), en als ze goed zijn op te vangen met een pufje, dan vind ik het geen bezwaar om daar af en toe heen te gaan. Maar: overdrijf de bezoekjes niet. En het vriendinnetje kan natuurlijk ook af en toe bij jullie spelen.
Als de klachten heftig worden, moet u dit beleid opnieuw overwegen.
