17 maart 2006 door Henk Boeke
Mijn dochter van 15 heeft sinds kort een vriendje. Daar zijn we op zich al niet zo blij mee, want we vinden haar nog erg jong. Maar daarbij komt dat de ouders van haar vriend andere normen en waarden hebben (regels qua alcohol, drinken en uitgaan) en niet kerkelijk zijn.
Nu wil ze niet meer naar de kerk en begint ze zich behoorlijk tegen onze regels en gedachten af te zetten. Moeten we haar verbieden met hem om te gaan?
We kunnen ons voorstellen dat het voor u niet prettig is om te zien wat er gebeurt, maar er zit waarschijnlijk niets anders op dan te accepteren dat uw dochter – naarmate ze ouder wordt – meer en meer haar eigen keuzes zal gaan maken en haar eigen pad zal inslaan. Bijvoorbeeld in de keuze van haar vrienden, maar ook op het gebied van de levensbeschouwing (in uw geval: het geloof).
Dat is misschien moeilijk om te accepteren, maar er zijn eigenlijk geen alternatieven. Het enige wat u kunt doen, is proberen om zo lang mogelijk met haar in gesprek te blijven. Conflicten en ruzies horen daar ook bij, maar dat is altijd nog beter dan helemaal geen communicatie meer.
Wat dat betreft is het niet aan te raden om uw dochter de omgang met haar vriendje te verbieden, omdat dat waarschijnlijk een averechts effect zal hebben. De liefde laat zich immers niet of nauwelijks sturen, waardoor uw dochter de verhouding in het geheim zal voortzetten, met als gevolg dat u nog verder van huis bent. Dan is een gesprek daarover immers helemaal niet meer mogelijk.
Nu kunt u nog aangeven hoe u erover denkt, maar later – als u de verhouding zou verbieden en die in het geniep wordt voortgezet – niet meer. Dan bestaat de relatie immers officieel niet meer.
Het opvoeden van pubers is altijd een lastige zaak, maar om te voorkomen dat je de grip helemaal kwijt raakt, is het noodzakelijk om in gesprek te blijven. Pubers proberen zich los te maken van hun ouders, maar vinden het wél heel prettig (ook al beweren ze het omgekeerde) om te weten dat hun ouders om hen geven en hen niet afwijzen om de dingen die ze doen of denken.
Vanzelfsprekend moet u in uw eigen huis nog wél de grenzen blijven stellen die u voorheen ook al hanteerde. Bijvoorbeeld wat betreft het tijdstip van thuiskomen en naar bed gaan. Ook hoeft u natuurlijk geen alcohol in huis te halen als u dat niet wilt.
Over de manier waarop u om zou kunnen gaan met de weigering van uw dochter om nog langer ter kerke te gaan, kan ik helaas niets zeggen. Dat is een puur persoonlijke zaak, waar u een eigen oplossing voor moet zien te vinden.
Heeft u het daar moeilijk mee, dan kunt u er vanzelfsprekend wel met iemand van de kerk over spreken.
Tenslotte nog één praktische tip: het werkt altijd heel goed als ouders het vriendje van hun dochter regelmatig te eten vragen. Als het een leuke jongen is, kunnen dat gezellige momenten worden. En als het een 'verkeerde' jongen is, die zich niet fatsoenlijk weet te gedragen, zal uw dochter ook wel inzien dat hij geen prettig gezelschap is, waarna de relatie vanzelf ten einde kan lopen.
Voor meer inzicht in datgene wat er omgaat in het hoofd van pubers, en hoe je daar het beste mee om kunt gaan, kunnen wij het boekje Van last tot lust aanraden.
