7 november 2003 door Lya Mac Donald
Ik woon met mijn man en mijn zoontje Nicolas (2 jaar) in Frankrijk en ik heb laatst geprobeerd om hem naar de crèche te brengen (een half uurtje per week) zodat hij ook andere kinderen ziet. Dit is echter niet gelukt. Hij is erg overstuur en moet zelfs overgeven zodra ik hem verlaat.
Ik vind het erg moeilijk om mijn kind zo overstuur te zien, iedere keer dat ik weg ga. Ik zie nu al op tegen volgend jaar. Kinderen in Frankrijk gaan met 3 jaar naar school.
Wat raadt u mij aan te doen?
U vertelt dat u het erg moeilijk vindt om uw kind zo overstuur te zien. Wat doe je in zo'n geval? Vooral: goed communiceren. En misschien kunt u uw zoontje wat vaker naar de crèche laten gaan.
Uw prioriteit moet altijd zijn om met uw kindje te praten. Hoe jong het ook is. Als u dat moeilijk vindt, kunt u gewoon beginnen met het beschrijven van de situatie. U kunt bijvoorbeeld zeggen: "Je moet wel erg huilen hè, als je naar de crèche gaat...". Op deze manier kunt u hem helpen om stil te staan bij zijn emoties.
Als u steeds op liefdevolle toon tegen uw kind praat en vragen aan hem stelt, zal hij hierop reageren. Het gaat erom dat u vriendelijk maar duidelijk met hem communiceert op zijn eigen niveau. Geef hem overigens ook positieve aandacht als hij niet huilt.
Ik raad u aan om regelmatig met de leidsters over uw kind te praten. Een intensief contact met de leidsters zal het namelijk makkelijker maken om met het huilen van uw zoontje om te gaan.
En tenslotte: misschien kunt u het aantal opvang-uren of opvang-dagen uitbreiden. Uw zoontje zal dan sneller vertrouwd raken met de andere omgeving, met de kinderen daar, en met de volwassenen.
Uiteindelijk zal uw zoontje zich steeds meer bewust worden van andere kinderen en volwassenen. Hij heeft echter wel de tijd en de ruimte nodig om hieraan te wennen.
