21 november 2008 door Elise de Bree
Mijn zoontje is 2 jaar en 4 maanden en praat nog steeds niet echt. De enige woorden die hij zegt, zijn: papa, mama, bah, aap en tuut. En als je vraagt "Hoe doet de ambulance?" (of de brandweer), dan doet hij dat na: tadu, tadu. Ook doet hij de geluiden van dieren na (paard, koe, slang, schaap, ezel en varken).
Verder begrijpt hij alles wat we zeggen en hij doet ook alles wat je hem vraagt. Hij weet precies wat we bedoelen! Hij communiceert met ons en anderen nog steeds in heel veel klanken. Voor alles heeft hij een bepaalde klank. Dus wij snappen hem ook. Ik heb zelf het idee dat hij het zo wel goed vindt.
Ik praat de hele dag tegen hem, in korte zinnen. Ook teken ik veel met hem en benoem dan alles heel duidelijk. Maar als ik hem dan vraag om iets na te zeggen, dan knikt hij driftig nee!
Op de peuterspeelzaal beginnen ze al over logopedie, maar is hij daar niet te klein voor? Met zijn gehoor is niets mis, hij hoort alles. Welk advies hebben jullie voor mij?
Lees alles over kinderen van 2 of 3 jaar die nog niet praten in ons nieuwste artikel uit 2020: Mijn kind van 2-3 jaar praat nog niet.
Op basis van de informatie die u gaf, zou ik me geen zorgen maken om de taalontwikkeling van uw zoontje. Mijn advies is dus: geen logopedie, en gewoon doorgaan met wat u nu al doet.
Om te beginnen is het heel gewoon dat er een verschil is tussen de spraakproductie (het praten) enerzijds en het taalbegrip anderzijds. Het feit dat uw zoontje wel van alles begrijpt en uit kan voeren, is een teken dat hij wel degelijk zijn taal ontwikkelt. Daaruit valt ook af te leiden dat er geen gehoorprobleem zijn, zoals u zelf al zei. Immers, als hij u niet kon horen, dan kon hij ook niet reageren.
Daarnaast is uw kind zeker niet de enige die op deze leeftijd nog niet veel woordjes zegt. In deze rubriek vindt u daar al verschillende voorbeelden van, zoals Hoe stimuleer je de taalontwikkeling? (28 mnd).
Bovendien vertelde u dat uw zoontje al wel klanken heeft voor woordjes, en dat hij sommige woorden probeert te zeggen. Dat is een goed teken. Het betekent dat hij wel degelijk zijn spraak aan het oefenen is, ondanks het feit dat u denkt dat hij het uitstoten van klanken wel voldoende vindt omdat u hem toch wel begrijpt. Het geeft aan dat hij voor verschillende woorden verschillende klanken heeft. En misschien zit er wel meer systematiek in dan u denkt!
Wat u nog wel zou kunnen nagaan, is of zijn mondmotoriek goed werkt, bijvoorbeeld met eten en drinken. Een motorisch probleem kan de spraakproductie belemmeren.
Maar zoals ik het lees, is dat bij uw zoontje niet het geval. Ook lijkt het er uit uw beschrijving niet op dat uw kindje geen interesse heeft in taal of mensen.
Kortom: het ziet er niet naar uit dat zijn taalontwikkeling vertraagd is, of dat er andere problemen zijn, zoals gehoorproblemen, psychische problemen of contactproblemen.
Ik vermoed dat uw kindje binnenkort steeds meer gaat zeggen en steeds meer klanken zal gaan gebruiken. Het intensieve taalaanbod dat u hem op dit moment geeft, zal hem daar zeker bij helpen.
Mocht u zich toch zorgen maken, of als u het idee heeft dat hij rond zijn derde levensjaar nog steeds niet veel zegt, dan kunt u altijd nog een logopedist(e) raadplegen. Met logopedie kun je al heel jong beginnen, maar dan moet er wel wat aan de hand zijn. Op basis van de informatie die u gaf, denk ik dat dat bij uw zoontje niet het geval is.
