23 augustus 2002 door Saskia Nihom-Nijstad
Ik werk 4 dagen en mijn man werkt 1 dag in de week. Er is dus altijd iemand thuis voor onze twee zoontjes. Dit is lang goed gegaan, maar sinds ons oudste zoontje (nu 4½) op school zit, geniet ik niet meer van mijn vrije dagen want we hebben strijd om alles. Hij luistert niet, is dwars en brutaal. Hoe kunnen we dit verbeteren?
De vierdaagse werkweek zit er weer op. Je bent vrij, en je denkt: "Gezellig, nu kan ik weer drie hele dagen met mijn kinderen doorbrengen". Maar de oudste luistert niet, is dwars en brutaal, schrijft u. U heeft voortdurend strijd met hem. Een behoorlijke tegenvaller. Genieten van je kostbare vrije tijd is er niet bij. Als u thuis komt, hoopt u dat uw jongens net zo denken als u. "Heerlijk! Vrij!" Drie gezellige dagen in het vooruitzicht! De werkelijkheid is echter anders.
Hieronder zal ik aangeven waardoor dat kan komen (denk aan vermoeidheid!) en wat eraan te doen valt, zoals echt luisteren en begrip tonen voor negatieve gevoelens.
Uw zoon is een kind in ontwikkeling. Hij verkent de wereld om hem heen en zijn eigen grenzen. Hij krijgt te maken met zijn temperament, zijn wil, zijn gevoelens en die van de mensen in zijn omgeving.
Onhandelbare, niet gehoorzamende en opstandige kleuters komen van tijd tot tijd in ieder gezin voor. De oorzaak is vaak vermoeidheid van de ouder of het kind. Rust en regelmaat geeft dan al veel verbetering. Misschien bent u enigszins vermoeid door uw werk en uw zoontje door zijn ervaringen op school.
Voordat u het gedrag van uw kind tracht te veranderen, is het van belang dat u eerst nagaat in welke situatie uw kind niet luistert, dwars en brutaal is. Is het altijd, of alleen als hij moe is? Is het als hij zijn zin niet krijgt of als u hem iets vraagt te doen?
Vaak is het verhelderend om de verschillende situaties eens op te schrijven, en te kijken of u daar een patroon in kan ontdekken.
Ga ook na hoe het met uw kind op school gaat. Heeft hij het naar zijn zin in zijn klas? Ook daar kan een aanknopingspunt liggen om iets te ondernemen.
En tenslotte: kinderen die voortdurend van alles moeten (of te veel mogen), kinderen naar wie niet echt geluisterd wordt en voor wie het niet duidelijk is wat er van hen wordt verwacht, uiten dit in hun gedrag. Zij worden opstandig en dwars.
Gebruiksaanwijzing voor dwarse kinderen
1. Wees duidelijk in het stellen van grenzen. Benoem heel precies welk gedrag je van je kind niet accepteert en vertel erbij waarom iets niet mag of kan.
2. Zorg dat je gezichtsuitdrukking en de intonatie van je stem kloppen met wat je zegt.
3. Luister 'echt' als je kind jou wat te vertellen heeft. Ga er even voor zitten en laat met je houding en je gezichtsuitdrukking merken dat je echt luistert naar wat het kind je vertelt. Neem de tijd voor zo'n gesprekje. Geef zelf het juiste voorbeeld. Als je echt luistert naar je kind, zal je kind ook naar jou luisteren.
4. Stel niet te hoge eisen aan je kind. Geef het kind de tijd en de ruimte om een opdracht uit te voeren. Word niet boos als het niet meteen lukt.
5. Toon begrip voor de negatieve gevoelens van het kind. Help hem zijn gevoelens te begrijpen door deze voor hem te benoemen. "Ik begrijp dat je nu boos bent, maar wat jij nu doet kan (of mag) echt niet". Ruimte geven voor negatieve gevoelens is een belangrijke basis voor de emotionele gezondheid van je kind.
6. Geef zo veel mogelijk aandacht en complimentjes aan het gewenste gedrag van je kind. Hoe meer positieve aandacht uw kind van u krijgt, des te meer positief gedrag hij zal gaan vertonen. Complimentjes moedigen kinderen altijd aan om door te gaan met het gewenste gedrag.
