25 maart 2005 door Joanna Sandberg
Ik heb een zoon die 2 jaar oud is. Ik ben Turks en we praten altijd en overal Turks. Hij praat nog niet, alleen sommige woordjes, maximaal tien.
Hij is een maand geleden voor het eerst naar de speelzaal gegaan. De eerste dag was heel goed. Ik heb hem gedag gezegd en hij begon gewoon te spelen.
De tweede week was hetzelfde, maar toen ik hem ophaalde, hoorde ik dat hij gehuild had.
De derde week wilde hij helemaal niet meer daar blijven. Hij heeft niet met andere kinderen gespeeld en zelfs niet met zijn favoriete speelgoed! We hebben samen een half uurtje daar gestaan, maar hij wilde er nog steeds niet blijven.
Wat moet ik nu doen? Hem gewoon laten huilen? Erbij blijven? Of moet ik wachten tot hij praat? Dan kan hij misschien zeggen wat het probleem is...
Wat u beschrijft komt veel voor. Talloze kinderen hebben moeite om te wennen aan de kinderopvang. Want wennen, daar gaat het om. Dat is het probleem waar het meestal om draait. Daarnaast speelt het feit dat uw zoontje tot nu toe alleen maar Turks gehoord heeft, waarschijnlijk ook een rol.
Over het onderwerp 'wennen' heeft Ouders Online in het verleden al veel gepubliceerd. Zie bijvoorbeeld Voor het eerst naar de opvang en het archief van de Vraagbaak Kinderopvang.
Belangrijk is onder andere dat een kind toch wel drie keer per week (of meer) naar de opvang – of de peuterspeelzaal in uw geval – moet gaan, om goed te kunnen wennen.
In ieder geval moet u uw zoontje de tijd geven om te wennen.
U vroeg of het goed is om (in het begin) erbij te blijven. Dat lijkt me inderdaad een goed idee. Ik zou u aanraden om de eerste keer er de hele tijd bij te blijven, terwijl u en de leidsters hem afwisselend helpen om met andere kinderen te spelen. U weet wat hij leuk vindt; dat kunt u aan de leidsters vertellen.
U kunt met de leidsters een wen-schema maken, waarbij u hem elke keer iets langer alleen laat.
Daarnaast is er bij uw zoontje natuurlijk nog iets anders aan de hand. Uit uw verhaal begrijp ik dat hij Turks verstaat, maar zelf nog maar een paar (Turkse) woordjes zegt. Als u altijd en overal Turks met hem praat, dan verstaat hij waarschijnlijk nog geen Nederlands. Dat maakt het wennen voor hem misschien extra moeilijk.
Jonge kinderen kunnen overigens heel goed twee talen tegelijkertijd leren. (In de Vraagbaak Kindertaal en meertaligheid leest u daar alles over.) Omdat hij pas 2 jaar is, kan uw zoontje nog spelenderwijs Nederlands leren van de Nederlandse kinderen en de Nederlandse leidsters.
Het is dus juist heel goed dat uw zoontje nu al naar de peuterspeelzaal gaat. Want daardoor zal hij geen – of in ieder geval veel minder – achterstand hebben als hij over een tijdje naar de basisschool gaat.
Als er alleen Nederlandse kinderen op de peuterspeelzaal zijn, dan zal hij natuurlijk moeten wennen aan een vreemde taal, en dat kost tijd. Het is echter niet erg en niet zielig. Kinderen kunnen heel goed met elkaar spelen zonder elkaars taal te kennen. Met gebaren en mimiek kunnen ze vaak al veel duidelijk maken aan elkaar.
Als er wél Turkse kinderen zijn, zal het wennen natuurlijk al wat makkelijker zijn voor hem.
Ook belangrijk is dat de leidsters een positieve houding hebben tegenover uw zoon. Nog mooier zou het zijn als ze ook al ervaring hebben met Turkse kinderen.
Ik raad u in ieder geval aan om met de leidsters te gaan praten, om er samen voor te zorgen dat uw zoontje het leuk gaat vinden op de peuterspeelzaal.
Ook lijkt het me goed als u door de leidsters betrokken wordt bij de peuterspeelzaal, zodat u de ervaringen van uw zoontje kunt volgen.
Ik wens u veel succes!
