Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
17 december 2004 door Sanderijn van der Doef
Mijn dochter van 10 komt langzaamaan in de puberteit. Ze heeft het er verschrikkelijk moeilijk mee. Eigenlijk wil ze er liever niet over praten, en erover lezen al helemaal niet. Ze zit er vreselijk mee en ik voel me machteloos. Ze trekt zich in zichzelf terug en het kost haar erg veel energie. Ik vind haar ook minder vrolijk.
Wat kan ik doen?
Uw dochter laat zien dat ze nog niet toe is aan al die veranderingen en dat ze nog niet als een puber behandeld wil worden. U doet er het beste aan om mee te gaan in het tempo dat ze zelf aangeeft. Hieronder zal ik uitleggen wat dat betekent.
Als uw dochter daadwerkelijk aan de puberteit is begonnen, dan kan ze het daar inderdaad heel moeilijk mee hebben. Sommige kinderen, met name meisjes die wat vroeger beginnen dan hun leeftijdsgenootjes, kunnen ineens schrikken van het idee dat ze puber worden.
De kern van het probleem is dat deze meisjes het idee hebben dat ze geen kind meer mogen zijn, wat een beangstigende gedachte kan zijn. Want als je geen kind meer bent, dan moet je alles zelf doen, mag je je niet meer als een kind gedragen, en wordt er zoveel van je verwacht.
Jonge kinderen – en uw dochter is zeker nog jong – kunnen van dit idee heel bang worden. Ze willen nog helemaal geen puber zijn. Ze willen nog kind zijn, dicht bij mamma of pappa op schoot kunnen kruipen, met een duim in de mond slapen, en een knuffeldier in bed hebben.
Het zal u niet verbazen dat mijn advies in dit geval is: laat uw dochter nog even lekker kind zijn.
Dus: behandel haar nog als een kind, stel niet te veel eisen, en verwacht nog even niets. En spreek haar vooral niet aan als een puber. Gun haar de tijd om nog even te genieten van het kind zijn, en laat haar zelf aangeven wanneer ze een stapje verder wil.
Forceer dus ook geen moeilijke gesprekken, neem haar af en toe nog even op schoot, maak 's ochtends nog even haar boterhammen voor haar klaar, en troost haar als ze verdrietig is.
Over een tijdje zult u merken dat ze er zelf aan gaat wennen om groter en ouder te worden.
is als psychologe en seksuologe gespecialiseerd in de seksuele ontwikkeling van kinderen. Ze werkte eerder bij de Rutgers Stichting en het NIGZ en werkt nu sinds kort bij de World Population Foundation. Zij heeft ook een eigen praktijk. Daarnaast is zij ook op andere fronten actief. Onder andere: als auteur van boeken en lesmappen, als adviseur voor tv-programma's, etc.