30 oktober 2009 door Aleid Grijpma
De vader van mijn dochtertje (nu 8 jaar) is ernstig schizofreen. Kan mijn dochter daar erfelijk mee belast zijn? In wat voor dingen kan zich dit uiten? En waar kan ik eventueel hulp vinden?
Haar gedrag is zó wisselvallig dat ik er op sommige momenten geen raad meer mee weet. Zo is ze vrolijk en dan ineens erg boos. Misschien is dit gewoon het gedrag van een 8-jarige (dwars en niks is goed) maar hoe kom ik daarachter?
Ik vind dit erg moeilijk. Ik wil graag dat mijn kids vrolijk en lachend door hun kindertijd gaan.
Wat is er mis? Misschien ligt het wel aan mij. Heeft u misschien een oplossing?
Inderdaad is het zo dat er een grotere kans is op schizofrenie als dat voorkomt in de familie. Voor de risico-percentages per familierelatie, zie: Hoe groot is de kans dat mijn kinderen schizofreen worden?
Zoals u ziet in die tabel, zal de kans bij uw dochter 12,4% zijn. Lees echter ook de bijbehorende tekst aandachtig, omdat er goed in uitgelegd wordt wat zo'n percentage nu eigenlijk betékent.
Erfelijkheid speelt dus wel een rol, maar zeker niet de enige. Er zijn veel meer factoren die meespelen, alleen weten we daar helaas nog weinig van.
Wat we in ieder geval wel weten, is dat schizofrenie vóór het 15e levensjaar zeer zeldzaam is. Bij jongens zie je een piek rond de 20 jaar en bij meisjes nog wat jaren later.
Het is heel moeilijk om bij kinderen van ouders die lijden aan schizofrenie, al aanwijzingen te vinden dat ze het zelf ook zouden kunnen hebben (of het later zouden kunnen ontwikkelen). Vaak zie je niets, soms zie je leerproblemen, contactproblemen, of iets anders, maar dan nog blijft het de vraag of dat komt door de stoornis van de ouder of door andere factoren. Er zijn namelijk veel kinderen van een ouder met schizofrenie waar je niets bij ziet, noch in de kinderjaren noch daarna.
Kortom: bij uw dochter valt er op dit moment nog weinig over te zeggen. Maar dat is eigenlijk ook niet zo belangrijk. Veel belangrijker is dat kinderen die mogelijk een bepaalde kwetsbaarheid hebben – zoals uw dochter – een zo stabiel mogelijk leven kunnen leiden met zo min mogelijk stress.
U gaf weinig informatie over haar leven van dit moment: thuis, op school, en met vriendjes en vriendinnetjes. Ik zou u dan ook willen adviseren om daar goed naar te gaan kijken.
Dus:
Overigens vertelde u niet hoe de thuissituatie er eigenlijk uitziet. Zorgt u alleen voor haar? Hoe gaat het met de andere kinderen? Al dat soort factoren kunnen van invloed zijn op de stabiliteit van haar leefsituatie en de mate van stress die ze ervaart. Dat is niet alleen belangrijk in verband met haar mogelijke kwetsbaarheid voor schizofrenie, maar vooral ook voor de problemen die u op dit moment ervaart.
Daarnaast is het goed om nog eens terug te kijken naar haar eerste levensjaren. Was haar vader toen in beeld? Waren er lastige situaties met haar, die jullie toen parten hebben gespeeld? Ook dat kan immers geleid hebben tot veel onrust en weinig stabiliteit, met gedragsproblemen als mogelijk gevolg.
Deel de zorgen over uw dochter in ieder geval met school. Vertel ze wat u thuis ervaart. En mochten de problemen thuis van dien aard zijn dat u ze echt niet meer aankunt, neem dan contact op met Bureau Jeugdzorg. Daar kan men u helpen om na te gaan of het alleen maar gaat om gedragsproblemen thuis, of dat er kindfactoren zijn (dus dingen die in uw dochter zelf zitten) die om nader onderzoek vragen.
Succes ermee!
