2 april 2010 door Sanderijn van der Doef
Gisteren werd ik aangesproken door mijn buurvrouw dat mijn zoontje van 7 haar zoontje van 6 uitlokt tot het spelen van seksuele spelletjes. Dit ging onder het mom van doktertje spelen, maar na enige tijd werd duidelijk dat ze 'sexy doen' en dat ze kusjes op elkaars buik geven maar ook aan elkaars piemels zuigen. Dit wordt geïnitieerd door mijn zoon.
Het is ingeslagen als een bom. We zijn altijd heel waaks geweest voor misbruik door volwassenen, omdat mijn man een verleden heeft van seksueel misbruik. Hij heeft daarvoor jarenlang in therapie gezeten en het onderwerp is altijd bespreekbaar geweest.
We vermoeden dat de 14-jarige zoon van een vriendin van mij, onze zoon uitlokt om dit soort dingen te doen. Onze zoon beschouwt hem als een held. Voorzichtig ernaar vragen heeft tot niets geleid maar dit is geen gezond gedrag voor een 7-jarige.
Ik wil niet direct het hulpverleners-circuit in om het probleem niet uit zijn verband te rukken, maar weet niet wat ik ermee aan moet.
Uw zoontje van 7 heeft dus seksspelletjes gedaan met zijn buurjongetje van 6, waarbij ze ook aan elkaars piemel hebben gezogen. Zoals ik al eerder gezegd heb naar aanleiding van een vergelijkbare vraag, komen dit soort spelletjes vaker voor dan we denken. Mogelijk komt dat door de bereikbaarheid van 'seks' en de openheid erover in de media. Vooral internet natuurlijk.
Het hoeft zeker niet altijd te betekenen dat deze kinderen tot dit gedrag zijn gekomen door ervaringen met seksueel misbruik. Kopiëren wat ze hebben gezien in de media, of alleen maar hebben gehoord van andere kinderen, kan heel goed de oorzaak zijn.
Dit laat onverlet dat ouders dit gedrag natuurlijk niet hoeven te accepteren, als ze het niet willen. Leg uit dat dit soort spelletjes niet bedoeld zijn voor kinderen maar alleen voor later, als je groter bent, en dan ook alleen als je er allebei zin in hebt. Check in dit soort gevallen dus altijd even of er geen dwang in het spel is geweest.
Uw kind (en het buurjongetje) straffen heeft weinig zin, omdat ze zelf vinden dat ze niemand kwaad hebben gedaan. Maar leg wel uit dat dit niet meer mag gebeuren.
Uw kind naar een kinderpsycholoog sturen is mijns inziens ook niet nodig, omdat er verder niets met hem aan de hand is. De psycholoog kan hem hoogstens nog eens duidelijk maken waarom dit gedrag niet bij kinderen hoort en dat er andere manieren zijn om met elkaar te spelen.
Ik begrijp dat u, gezien het misbruikverleden van uw man, geneigd bent om onmiddellijk actie te ondernemen. Maar pas op dat u het daarmee niet erger maakt voor uw kind dan het nu is. Het zou goed zijn als het mogelijk is om samen met de ouders van het buurjongetje in alle rust te bespreken dat u de kinderen duidelijk maakt dat jullie dit niet meer willen hebben. Vervolgens kunt u de zaak laten rusten.
